.........
sövebilir kovabilir sarılabilir gülebilirdide

---yapmadı---

(zaten yapsa ölürdüm)

---bilmedi---

anlayabilirdi

---anladıda---

koca bir dalga gibi kıyısına vurdum

sonra ayaklarına dolanmak istedim

---duymadı---

---bilirdim---

kötü değildi

hep kötüymüş gibi yapardı

ama değildi

göğsünün altında

bıkmadan türküler söyleyen

bi yüreği vardı

kendini ve kendisini

---unutturdu---

Oysa ben unutmazdım

Kendi yüregine kendi

Ağıt yakılan diyarlarda sana hasret büyütür yüreğim.
Asmışım kendimi bembeyaz bir bulutun sessizliğine.
Gökyüzü *******ime hançerli sevdiğim.
Nasılda özlerim seni bir bilsen,nasılda ağlamak gelir şimdi
içimden....

Yüzümü suskunlukla yıkadığım bir zamandı yüreğimi pusuya düşüren
yalnızlık.
Bir mermi vızıltısı gibi gün biterdi, başlamadan tükenip giderdi
aşk’a zamansızlık.
Yağmurlu bir sabahın ağırlığında kurgu teorilerine saplanan masum
uyanışlar kaplardı havayı.

Ben sadece sevmeyi istedim belki de sevilmeyi.
Anlatamadım
Şimdi burada oturmuş gidişinin hesaplarını yapıyorum.
Her yer dağınık benim gibi.
Belkide güzle düşen yapraklar gibi.
Öylece kurumuş yere düşmüşüm
Birileri üstüme basmasın diye rüzgara yalvarıyorum ve oradan oraya
sürükleniyorum.
Sensiz yolumu bulamıyorum.
işte Konuşamıyorum diye yazmışım defterime saat gidişini gösteriyor.

Senden sonra ortalığı toparladım ben bana eşlik etmedi.

Neredesin GÜZEL GÖZLÜM Ben şimdi uzak şehirlerin Tahtsız prensesi
Deniz kokusu duyuyorum bir akşam üstü
Kuşlar her mevsim göçebe
Bir o kadar kimsesiz nöbetlerim
Neredesin BİRTANEM Seni yaşıyorum uzak diyarlarda
Yaptıklarımla söylediklerim hep sana
Seni düşündükçe saçmalıyorum
Neredesin SEVDİĞİM imzaları atılmış mektuplar
Okunmaz olmuş artık
Yetmiyor binlerce resmin olsa da
Gülüşünü istiyorum içimi ısıtan
Herşeyimi unutturan
Bu yakamozlar beni aldatıyor

Giderek daha az
Unutur gibi seviyorum
Azala azala
Aramızdaki uzaklığın karanlığında
******* kısalıp,gündüzler uzuyor böyle olunca
Daha az seviyorum seni
Kendini iyileştiren bir yara gibi
Daha az
Ve zamanla Sen geceyi tutuyorsun,ben nöbetini
Uzak dağ kışlalarında
Görmüyoruz birbirimizi
Usul usul sis iniyor
Kopmuş yollara
Işığı hafif,uykusu ağır koğuşlarda üzerini örtüyorum senin
Bir çığ gibi büyüyorsun rüyalarımda
Sevgilim sevgilim
Yıldızları daha büyüktür bazı gec

Unutmak zor geldi,
Dusunmemeye calistim...
Her gun, bugun yepyeni bir gun dedim kendi kendime...
Ama her gece,
Bugunumunde dunden farkli olmadigini anladim...
Yeni insanlar tanidim,
Seni unutturacagini sandigim ortamlara daldim...
Her defasinda seni icimden sildigimi sandim...
Yanildim,
Hep yanildim....
Yalnizligima sarildim,
O da kabul etmedi beni...
Sana...
Sevdana...
Ve Yalnizligima
KiRiLDiM...

bir gün bir köşede sessiz sedasız;
hıçkıra hıçkıra ağlayacağım.
şu lanet kaderime isyanlar edip,
tanrı'ya son defa yalvaracağım.
güzel gözlerin gelecek aklıma,
solup gideceğim en güzel çağımda..
seslenip beni çağırdığında,
boş sokaklara haykırdığında,
artık burada olmayacağım!

Anlattıkça kış vuruyor satırlarıma

Anlattıkça üşüyor, anlattıkça ısınıyor yüreğim.

Bugün sardunyalarım da açmadı
Belki de küskün renklere
Ellerimde günah gibi yaşayamadıklarım
Sensiz soluyorum anlayacağın
Mavi mavi ölüyorum
Duyuyor musun, orada mısın,
Var mısın, yok musun?
Bir tek şeyi unutma!

Seni sevdim ben.

Yanarak, yıkılarak

Aklıma her geldiğinde ağlayarak....

Şimdi nereye gidiyoruz ona bakalım
Bilmeliyiz nereye gittiğimizi
Kapıları çarparak dışarı çıkıyoruz değil mi
Islak taşlarında kayarak bu eski sokağın
Hala değişmeyen kaldırımlarında birbirimize tutunarak
Ellerimizi arıyorsak
Artık bilmeliyiz

İçimde yalnız bir göçmen yerini arıyor
Yağmur yağıyor, gökyüzü kapalı
Nehrin bulanık suları köpürmüş, duyuyorum
Beni kendine ayırmışsın, farkındayım
Yollara çıkarmışsın, yaşlı atların toynak sesleri
Duman içinde ve alacakaranlığın

dün yıldızları seyrettim sen aklıma geldin çünkü sen de onlar gibi
bana uzak ve dokunulmazsın.
Duymasınlar adını ben sevemiyorsam görmesinler bu halde beni, kalbimi

adına aşk dedikleri bu duygu
yavaş yavaş yok etmeye başladı beni ve bendeki o güzel seni