Akasım Gelir

Yarin yüreğini oyup,
Cismimi ekesim gelir.
Hüzüne bir bomba koyup,
Pimini çekesim gelir.

Bitsin hasret, bitsin efkar.
Mutluluk sarsın her diyar.
Belki gönül aşka doyar.
Yüreği yakasım gelir.

Faydasız yaşamak zarar.
İnsanlık doğruluk arar.
Bulup şu gönlüme bir yar.
Derdimi dökesim gelir.

Sığırtmaç eğilmez baştım.
Yar hasreti sardı şaştım.
Gitti gençlik, çağı aştım.
Geriye akasım gelir.

Bursa 24/06/2005

Hüseyin Sığırtmaç

Akgül’üm Leyla

Hangi bir yönünü yazsın bu kalem.
Yüceden yüceye Akgül’üm Leyla.
Tertemiz yüreğin görmesin elem.
Şafaksın geceye Akgül’üm Leyla.

Hak, adalet için çarpar yüreğin.
Senden farkı ne ki huri, meleğin.
Sevgiyi yaymaktır temel ereğin.
Heceden heceye Akgül’üm Leyla.

Genç yaşta yutmuşsun ilim irfanı.
Beynindeki kudret değer cihanı.
Yücelere taşır gönlün insanı.
Bal olur acıya Akgül’üm Leyla.

Dağılan parçalar birleşir senle.
Buz olan yürekler korlaşır senle.
Yer yurt bulamayan yerleşir senle.
Rehbersin yolcuya Akgül’üm Leyla.

Mecnun’u var eden sen değil misin?
İlim, irfan ve fen sen değil misin?
Cana can katan can sen değil misin?
Kervansın hancıya Akgül’üm Leyla.

Sığırtmaç’a cansın,dostsun, kardeşsin.
Karanlığa ışık saçan güneşsin.
Sen susma, hep şair dilin konuşsun.
Derman her sancıya Akgül’üm Leyla.

Bursa 06/05/2005
(Değerli Şair Kardeşim Leyla Akgül'e ithafımdır.)

Hüseyin Sığırtmaç

Aklıma

Efkârına alışmışken ayrılık.
Kavuşmayı yar düşürdü aklıma.
Aşk ateşi sardı geçmez sıcaklık.
Yanıyorum kar düşürdü aklıma.

Duygular karıştı beden perişan.
Gidenden haber yok, gelen perişan.
Ağlayan perişan, gülen perişan.
Anlamadım zor düşürdü aklıma.

Olurdan olmazdan her duygu bende.
Dolaşır arzular yorgun bedende.
Her anı bir izdir fani şu tende.
Sayamadım bir düşürdü aklıma.

Kendini Mecnun’a emsal görenler.
Hasret çeker Leyla’sına yarenler.
Sığırtmaç yoğrulup pişti erenler.
Yok içinde var düşürdü aklıma.

Bursa 24/02/2005

Hüseyin Sığırtmaç

Aman

Dost tutmayın aman ölçüp biçmeden.
Sizde benim gibi yanmayın aman!
Bal tadı bilinmez zehir içmeden.
Her arı bal yapar sanmayın aman!

Bozar asabını bakmaz haline.
Değer yargısını dolar diline.
Bir acı hatıra verir eline.
Gül sanıp dalına konmayın aman!

Güldürür ağlatır türkü saz ile.
Sanma ki duygusu içten, haz ile.
Eğleyip avutur bir çift söz ile.
Şeytanın atına binmeyin aman!

Sığırtmaç’a haram etti neşeyi.
Dolaşır düşünce dokuz köşeyi.
Öfkeli baş takmaz beyi, paşayı.
Fazla da derine inmeyin aman!

Bursa 26 Mayıs 2006

Hüseyin Sığırtmaç

An Yeter

Sevdiğim boşuna hasretim meğer.
Ne bir hatır sordun ne verdin değer.
Ben bu efkâr ile ölürsem eğer,
İstemem çelengi beni an yeter!

Duygumda can bitti duymam nazını.
Hasretinden öte bilmem hazını.
Temelli unutma gel bu ozanı.
Adımı anarak bir gün yan yeter!

Sevginin dünyada yoktur mimarı.
Bende onaramam koyarım yarı.
Sayende virandır aşkın diyarı.
Anla ki borçlusun bana can yeter!

Yeşersin filizin demem ki sen sol.
En çok sevdiğime götürür bu yol.
Demem ki başımda dönen turna ol.
Mezarım taşına bir kez kon yeter!

Sığırtmaç sevgisi kalsın emanet.
Yar hakkın kaldıysa öderim diyet.
Hiç kabul olmadı tuttuğum niyet.
Veririm toprağa aşka son yeter!

Antalya 19 Eylül 2007

Hüseyin Sığırtmaç

Anadolu Aşıkları

Anadolu Aşkı gönül erleri.
Mevlâna ve Yunus esas pirleri.
Geride bırakıp bütün körleri.
Anadolu’m öz vatanım ben geldim.

Dağ oba demeden kurduk çadırı.
Canımıza candır dostun hatırı.
Ahtı vefa bilip iki satırı.
Anadolu’m öz vatanım ben geldim.

Doğrudan ayrılmaz asla özümüz.
Vatan, Bayrak için pektir gözümüz.
Türklük meşâlemiz tektir sözümüz.
Anadolu’m öz vatanım ben geldim.

Sığırtmaç kopuzla düşmüşüz yola.
Saf tutmuşuz Malazgirt’te kol kola.
Birliktir çağrımız hem sağ hem sola.
Anadolu’m öz vatanım ben geldim.

Bursa 24 Mayıs 2006

“Anadolu Aşıkları” Grubuna ithâf olunur.

Hüseyin Sığırtmaç

Anam

Ömür ipliğinin son ilmeğinde,
Yoğun bakımların ak gömleğinde,
Mekânından uzak gurbet elinde,
Gitmeden hakkını helâl et Anam!

Eyüp dert içinde ya sabır dedi.
Bu dünya kimseye değil ebedi.
Yüreğime koyma sende hasreti.
Gitmeden hakkını helâl et Anam!

Ana baba hakkı varla ödenmez,
Sevgi ifadesi kârla ödenmez,
Yüreğin sevdası korla ödenmez.
Gitmeden hakkını helâl et Anam!

Babacığım bekler etmez acele,
Her can teslim bir gün elbet ecele!
Dünya gözü ile beni gör hele,
Gitmeden hakkını helâl et Anam!

Bana ızdıraptır hasta her anın.
Dilerim hiç azap görmesin canın.
Her can yolcusudur bu fani hanın,
Gitmeden hakkını helâl et Anam!

Sığırtmaç’ın ister yanına uçmak,
Sarmazsın kol kanat zor artık açmak.
Dünyanın kanunu konup da göçmek,
Gitmeden hakkını helâl et Anam!

Antalya 21 Kasım 2007

Hüseyin Sığırtmaç

Anama Veda

Veda etme vakti, cansız cesedin.
Nur yüzünden belli cennet ahretin!
Bu güzel evlâtlar kalan servetin.
Ardından yaş döker kuzular Anam.

Babamla yan yana koyduk mezarın.
Ağlar torun, oğul, damat, kızların.
Büyük oğlun yoktur, kaldı nazarın.
Depreşir bağrında sızılar Anam.

Evin tarlaların büktü belini.
Meyve ağaçların eğdi dalını.
Kara toprak sardı kanat kolunu.
Viranedir yaban yazılar Anam.

Uzak diyarlardan geldi torunlar.
Onlar temiz, leke tutmaz yarınlar.
Bencillik olursa bitmez sorunlar.
Eyvah deyip yanar bazılar Anam.

Evine vurdular kilidi, sessiz.
Duvarlar ağlamaz vefa yok, hissiz.
Dünya malı için gülenler yüzsüz.
Kenetlenir er geç azılar Anam.

Sığırtmaç oğlunda bir gör vefayı.
Yandığı bir değil sorma defayı.
Süren sürsün artık zevki sefayı.
Aslan mekânında tazılar Anam.

Kayseri 22 Kasım 2007

Hüseyin Sığırtmaç

Anlarsın

Beni anlamadan sürdün dağlara.
Şiirler bağrını deler anlarsın.
Ben adını çizdim yeşil bağlara.
Bir gün sen de cana gelir anlarsın.

Bir zerre ümitle yola bakarım.
Küle dönsem bile seni yakarım.
Esaret zincirim sana takarım.
Aşka tutulunca bilir anlarsın.

Cana gelir er geç taş olan bağrın.
Karanlığı yıkar gün verir çağrın.
Sığırtmaç der edep erkansa doğrun.
Bir gün el, bel ve dil ölür anlarsın.

Bursa 08/03/2005

Hüseyin Sığırtmaç

Anlatamadım

Ben bana anlattım gamı hasreti.
Gözümdeki yaşa anlatamadım.
Her türlü mekânda çektim gurbeti.
Akılsız bu başa anlatamadım.

Yalanı yanlışı miğfer etmedim.
Hak yolundan başka yola gitmedim.
Ömür geçti gitti bir yer tutmadım.
Toprağa ve taşa anlatamadım.

Duygumun efkârlı demi devranı.
Gönlüme sis düştü görmem evreni.
Yine beni geçti aşkın kervanı.
Bir kurda bir kuşa anlatamadım.

Yüreğimde deprem, toz duman üstü.
Karardı her yanım gölgeler bastı.
Gecenin yıldızı ışığı kesti.
Halimi güneşe anlatamadım.

Sığırtmaç gün aştı doğmaz yeniden.
Vazgeçtim istemem aşktan sevgiden.
Bir pençe indirdi her gelen giden.
Sebebini döşe anlatamadım.

Bursa 03 Mart 2006 Saat: 17.15

Hüseyin Sığırtmaç