Aşk ve Vefa

Aşkın vefasını Leyla'da görmeseydi Mecnun
Hiç düşer miydi bir aşk uğruna bu kadar yorgun?

14-05-2006

Zeynal Yaman

Aşkı Olmayan Ölüdür

Aşkı olmayanlar yaşayan birer ölüdür
Yalnız şu âlemde aşkı olanlar diridir

1997

Zeynal Yaman

Ay Oğul

Anam derdi: Ey oğul,can oğul, ay oğul
Küçükleri gözet büyükleri say oğul
Sakın harama dalma hep helali gözet
Kendi bağında, kendi dağında kay oğul

Devletin malına deniz derler, inanma
Doğru deseler de sakın lokmanı banma
Bir söz ki şeytanidir, inanıp aldanma
Hep Hakkın yaylasında sürünü yay oğul

İffetli ol ki sana Yusufi desinler
Kenan ellerinden kalkıp sana gelsinler
Kardeşlerin ellerinden ekmek yesinler
Alacaksan ol nebilerden al pay oğul

Yaşama hakkını yalnız kendinde görme
Etrafına kalın kalın duvarlar örme
Sakın ha nefretin kirli izini sürme
Süreceksen aşkın izini sür hay oğul

Herkesi bir tut insanları geren olma
Nefsini unutup ağyarı yeren olma
Düşmanlığa ne yol, ne geçit veren olma
Birliktir toplum için en sağlam fay oğul

Sütüm helal etmem bunu böyle bilesin
Ta ki izzetli yaşayıp öyle ölesin
Gayrı şu anan sana daha ne dilesin
İçten gelmeyen her söz, her şey yapay oğul


Adını Zeynal koydum ki âbid olasın
Her an Hakkı anıp huzurunda olasın
İki cihanda dilerim aziz olasın
Anlayana Allah’a ısmarladık say oğul
Anlamayana şöyle böyle bir bay oğul

29 -01-2008

Zeynal Yaman

Ayrılık Yolu

Umutsuz beklemek ölüm gibi hep acı dolu
Umutların bittiği yerde başlar ayrılık yolu

1987

Zeynal Yaman

Ayşe

Gel Ayşe gül dikelim
Şu gönül bahçesine
Varsın dikeni bize batsın
Kokusu herkese...

Zeynal Yaman

Azık

Aşktan daha âla azık bulunmaz seyyaha
Yalnız aşk imiş insanı yükselten Allah'a

1997

Zeynal Yaman

Bekle

Heykel bir bedenden bekle her türlü cinneti
İmanı olmayanın olmazmış merhameti
1997

Zeynal Yaman

Bela

Ey Zeynel! Bela dilden çıkıp konarmış başa
Ya bin düşünüp bir söyle ya da sessiz yaşa

Zeynal Yaman

Ben Suçluyum Beni Atın Ateşlere

Mademki gamsız biriyim şu âlemde;
Ben suçluyum, beni atın ateşlere...
İşte boynum, ferman edin bir kalemde
Ben suçluyum, beni atın ateşlere...

Bombalar emerken gözlerin yaşını
Sorun:'Nasıl yastığa koydun başını?
Nerde tükettin ekmeğini-aşını? '
Ben suçluyum, beni atın ateşlere...

'Neden hâlâ gözlerinde yaş yok? ' deyin
Ve ağzınıza ne gelirse söyleyin
Bir de 'İnsan mısın sen? ' diye ekleyin
Ben suçluyum, beni atın ateşlere...

Mademki gamsızlığım zulme destektir
Zalime yardımdır, mazluma köstektir
Utanmaz hâllerin encamı kötektir
Ben suçluyum, beni atın ateşlere...

Sorun bana:'Zulüm nerde, sen nerdesin?
Neden zalime karşı çıkmıyor sesin? '
İsterseniz yatırın bıçakla kesin
Ben suçluyum, beni atın ateşlere...

'Bunca feryat var iken nasıl uyudun?
Şeytan mısın ki sen şeytanlara uydun? '
Sorun.'İzzeti kendinden nasıl soydun? '
Ben suçluyum, beni atın ateşlere...

Kirletilen her şeyin vebâli benim
Bozuldu mu acaba insanlık genim?
Yanmak için var bin bir çeşit nedenim
Ben suçluyum, beni atın ateşlere...

Hakk'ın huzuruna varınca, ne derim?
İnanın ki bundandır benim kederim
Mezarımda bile rahatsız pederim
Ben suçluyum, beni atın ateşlere...

Şeytandan kaçar iken şeytana döndüm
Bir güneş idim artık dürülüp söndüm
Ben insanlığı toptan mezara gömdüm
Ben suçluyum, beni atın ateşlere...

Zalimler girerken tarihin kanına
Sorun:'Neden sahip değilsin ervahına? '
Sonra götürün cehennemin yanına
Ben suçluyum, beni atın ateşlere...

Zulüm dalga dalga âleme yayıldı
Sağır sultanlar bile duyup ayıldı
Uyuyanlar her yerde suçlu sayıldı
Ben suçluyum, beni atın ateşlere...

Gelin bu Zeynel'in suçlarını sayın
Sonra ibrettir diye âleme yayın
Gözyaşlarına bakıp da aldanmayın
Ben suçluyum, beni atın ateşlere...

Zeynal Yaman

Benlik

Her kim ki benine 'ben! ' derse o bene yazık
O ben ki benden bene gidenler için azık

1987-Ordu

Zeynal Yaman