|
Anam Bacılarım Bana Sarılsın
Anam tandır yakmış dumanı tüter Yeter gurbet senden çektiğim yeter Köyde bacılarım yolumu bekler Ben gideyim gurbet bana darılsın Anam bacılarım bana sarılsın Anam beni çul çaputta böyüttü Yoluk ile figan ile eyitti Yoksul çaresizdi amma yiğitti Ben gideyim gurbet bana darılsın Anam bacılarım bana sarılsın Anam bu dünyada bir gün görmedi Hep eski geyindi yeni geymedi haksızlığa kendin siper eylerdi Ben gideyim gurbet bana darılsın Anam bacılarım bana sarılsın Tezzekten yakardı taştan ocağı Görmemişti şehir bilmez bucağı Cenneten aladır ana kucağı Ben gideyim gurbet bana darılsın Anam bacılarım bana sarılsın Bu cebbar gurbette anasın arar Sararsa yürekten analar sarar Sen olmazsan anam beni kim sorar Ben gideyim gurbet bana darılsın Cebbar Korkmaz |
ANAMA SÖZ VERDİM
Hasta yatağında son günlerinde El pençe divana durdum önünde Ellerimi tutu iki eliyle Eğil oğul dedi sözümü dinle Zavallı anandan sana bir mihnet Küçük kardeşlerin sana emanet Onlar taş atarsa koy bana deysin Kötü söz deseler hep bana gelsin Sakın ha kızıp da çıkmasın sesin Benim güvendiğim tek oğlum sensin ANAMA Söz verdim İki elim kanda da olsa Küçük kardeşlerime ben bakacağım Onlar bana ne derlerse desin Hiç ses çıkarmayacağım Ocağımı yakıp yıksalar da el kaldırmayacağım ANAMIN Son sözüydü bu Bizde söz veril dimi dönülmez ANALAR doğru söyler Sözlerinin üstünden asla geçilmez Üç oğlun var benden büyüğüm Son nefesinde bana verdin öğüdün Öğüdün benim için lütuftur Emrin başım üstüne ANACIĞIM Sözüm söz Yeter ki sen mezarında rahat uyu Gözün arkada kalmasın Bazı sözler uğrunda ölmek içindir Evlatlarsa Büyük sözünün değerini bilmek içindir ANAMA söz verdim Cebbar Korkmaz |
Anana Sakın El Kaldırma Oğul
İster azarlasın ister haşlasın İsterse kapını hergün taşlasın İsterse en büyük suçu işlesin Anana sakın el kaldırma oğul Oydu *******i uykusuz kalan Oydu baş ucunda mum olup yanan Odur tek sevenin yürekten inan Anana sakın el kaldırma oğul Göz yaşın katardı ekmek aşına Göyüs gerdi zalim baban hışmına Tek o yanar bir iş gelse başına Anana sakın el kaldırma oğul Kutsal kılınmıştır tanrı katında Onun gibisi yok dünya sahtında Cennet onun ayaklarının altında Anana sakın el kaldırma oğul Cebbar Korkmaz |
Anne Günün Kutlu Olsun
Beş oğlan iki kız anası Anne günün kutlu olsun Kaşında kudret karası Anne günün kutlu olsun Çöllerden tezek toplayan Getirip tandırda yakan Saçları hep duman kokan Anne günün kutlu olsun Çayırda harman savuran Tandırda buğday kavuran Emzirip çocuk doyuran Anne günün kutlu olsun Bize hep ninniler dizen Ne okumuş nede yazan Karda yalın ayak gezen Anne günün kutlu olsun Tarladan evelik deren Aş yapıp bize yediren Her çileye göğüs geren Anne günün kutlu olsun Başında hep aynı vala Yetimlere olur ana Eğer yaşıyorsan hala Anne günün kutlu olsun Cebbar Korkmaz |
Annem Musalla Taşında
Anne Ayaklarıma dikenler battı Çıkaramıyorum anne Karanlıktan çok korkuyorum Beni yalnız bırakma anne Anne Sana bir şey olursa Yetim kalmaktan korkuyorum Ne olur ölme anne Her gittiğin yerde ellerimi tutan Ellerini bırakma anne Gök gürlemesiyle şimşekler çaktığında Hep arkana saklanırdım Gecenin zifiri karanlığında Kurt ulumalarından korkar Yatağına sığınırdım Babamın öfkesine Sen siper ederdin kendini Kendin okumayı bilmezdin Bizim okumamızı isterdin Benim siyasallaşmamdan hep korkardın Azmi yaşadın Çifter çifter oğulların askerken bile Jandarma korkularını Ama bu haksızlığa kim Hangi kalbi taşlaşmış tahammül eder ki İşte bu yüzden ben isyankar oldum Başkaldırılara katıldım Barikatlarda vuruldum Zindanlara konuldum Şimdi Musalla taşına konmuşsun Başında dualar okunuyor Göz yaşlarım Ölümünden çok Çektiğin sefalete akıyor Aklımdan Çocukluğumla birlikte Ne geçiyor biliyor musun Anne Beni de yanında götür Bu kötülükler dünyasında Yalnız bırakma anne Cebbar Korkmaz |
Annemden Başka
Hiç kimse yürekten sevmedi beni Bana yavrum diyen annemden başka Hiç kimse yaşarken görmedi beni Bana yavrum diyen annemden başka Kim sever birini ömür boyunca Kim yürekten sarar okşar doyunca Kim ararki beni kayıp olunca Bana yavrum diyen annemden başka Ağlarsa yürekten analar ağlar Gerçekten karalar analar bağlar Ana kadar siper olamaz dağlar Bana yavrum diyen annemden başka Şimdi öldü yazdık mezar taşına Sensız neler geldi bilsen başıma Kim elın sürecek gözüm yaşına Bana oğlum diyen annemden başka Keşke bir çocuk olsaydım Yoksul bir evın çocuğu olsaydım Aç susuz yarı çıplak yalın ayak olsaydım Ama annemin kucağında olsaydım Cebbar Korkmaz |
Arif Gelirsin
Bir gün bun terazi seni de tartar Bir avuç topraktan hafif gelirsin Alınır elinden taptığın mallar Anlarsın ne kadar zayıf gelirsin Ne yalanın söker ne hile tutar Amel defterinde sırların yatar Sanma ki buradan kurtulan kaçar Nefsine yenilir gafil gelirsin Hakkın arayanı vurup dövdüysen Halkın emeğini çalıp yediysen Dün dündür bugün bu gün dediysen Sanma bunlar orda kalır gelirsin Bu dergahta kötü ekenler biçmez Yalan para etmez rüşvetse geçmez Bur da riyakarlık hiç değer etmez Kendi ektiğini alır gelirsin Düşmediysen yalan ile dolana Bakmadıysan namussuzluk talana Saygı duydun ise insan olana O zaman burada arif gelirsin Cebbar Korkmaz |
Aşka Yeminim Sevdaya Sözüm Var
Bakışlarımı zincirlere vurup Haps etseydim keşke Bakmasaydı gözlerim O güzel gözlerine Kapılmasaydım sevdanın büyüsüne Kalbim vurmasaydı delicesine göksüme Sen bilmezsin Ben bir daha sevemem bu sevdanın üstüne Aşka yeminim Sevdaya sözüm var Bozamam yeminimi Dönemem sözümden Dönersem Şüphe ederim özümden Düşerim Hem aşkın Hem sevdanın gözünden Şunu bil ki bunların hepsi Senin yüzünden Nasıl tutabilirdim ki Sana bakan bakışlarımı Gözlerim bana isyan etmez miydi Kalbimin çırpınışlarını Dizlerimin titreyişlerini Anlımı ıslatan terlerin ıslaklığını Ruhumun sevdaya tutulma korkaklığını Nasıl azarlaya bilirdim ki İsyanlarıma bile gülüyorum Hırsımdan Utancımdan kızarmış yüzümle Bakamıyorum aynalara Kızıl saçların geliyor hep aklıma Rüzgarlarla darmadağın olduğunu görüyorum Uzattığım ellerimle hep ama hep boş dönüyorum Tutmak istiyorum tutamıyorum En büyük yeminim budur ki inan Seni kalbimden atamıyorum Çünkü aşka yeminim Sevdaya sözüm var Cebbar Korkmaz |
Aşkıma Küfr ettiler
Yeden yere vurdular beni Olmaz olmaz dediler bu yaşta böyle şey Ölesiye sevmişim diye seni Kalbim kırıldı duygularım incindi Darmadağın oldu düşüncem Karıştı hafızam kaybettim kendimi Sadece kalbimdeki sıcaklığına sığına bildim İşlediğim ölesiye sevme suçuydu affedilmeyen Öylesine bir azarlanma Öylesine bir horlanma yaşadım ki bilemezsin Yerimden kalkacak gücüm Kimseye söyleyecek sözüm kalmadı Gözümde kurumuş yaşlar Boğazımda ağlamaklı hıçkırıklarla kala kaldım Bu azarlanmalar bu horlanmalar içinde Yine senin hayalindi gülen bana Sana olan sevgimin sıcaklığıyla kendime gele bildim Ve çare sizliğimi göz yaşlarımla yüreğime akıttım Yüklenin dedim bana Vurun kırın her yanımı Bırakmayın damarlarımda onu hatırlatan bir damla kanımı Beni öldürün Yüz kez diriltin bin kez öldürün Ama ona olan aşkıma dokunmayın Almayın ağızlarınıza onun ismini Kirletmeyin hayalimdeki resmini Söndürmeyin yüreğimdeki sevincimi Kırmayın sevdaya olan hevesimi Ağlatmayın hasret dolu gözlerimi Dök meyin yüreğimdeki sevdayı Öldür meyin ruhumdaki hayalini Karışmayın rüyalarımdaki mutluluğuma Almayın sevdalıların vebalini Cebbar Korkmaz |
Atalarımızdan Biz Böyle Öğrendik
Yiğidi öldürür hakkın yemeyiz Atalarımızdan biz böyle öğrendik Mazluma düşmüşe asla vurmayız Atalarımızdan biz böyle öğrendik Bir kahve nin kırk yıl hatrın sayarız Kendini bilene saygı duyarız Hak yoluna başımızı koyarız Atalarımızdan biz böyle öğrendik Kalleşliye kapalıdır yolumuz Yiğitlere hep helal dır malımız Biz dönmeyiz bundan çıksa canımız Atalarımızdan biz böyle öğrendik Yalan ile dolan düşmanımızdır Mertlikle cömertlik şiyarımızdır Doğruluk atadan kuralımızdır Atalarımızdan biz böyle öğrendik Cebbar Korkmaz |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 12:46 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.