|
Aslında
Aslında kimseye ihtiyacım yokmuş! Benim yaptığım sadece sarhoşlukmuş! Başkasında aradığım şeyler aslında, Kendimden başkasında yokmuş! 07.09.1991 Mehmet KIYAK Mehmet Kıyak |
Bak!
BAK! Bakıyorum da, Çok şey istiyorsun… Her şey hazır, Her şey kolay olsun, Diyorsun… Hayat o kadar kolay değil Ne yazık ki! Bilesin ki, Sen hayata ne kadar verirsen, O da sana o kadar verir. Sen ver ki, O da sana bir şeyler versin. Sen bakma bedavadan yaşayanlara, Sen bedelini öde de yaşa! Mehmet KIYAK 28.02.2007 Mehmet Kıyak |
Batak Ömür
BATAK ÖMÜR Hiç yalan değil, Bir tek çocukluğummuş, Yaşadığım, Bir tek… Gerisi hep köstek, Hep köstek… Daha ilk adımı attığımda, Vurmuş hayat bana, Esaret zincirini… Kavgayla geçti ömrüm, Yenilen hep ben, hep ben… Zincirdi bir ömür kavgam, En büyük davam, Yoksulluk kavgam… Güneş miydi her gün batan, Ömrüm müydü yoksa… Her adımda, her kıpırdanışta, Batağa biraz daha batan… Çıkılası değil, Her hamlede, Her kıpırdanmada, Yutar oldu biraz daha … Ne geriye dönebilirim, Ne ileri gidebilirim, Her kıpırdanışta dibe inerim. Ne uzanacak bir el, Ne tutunacak bir dal… Dayan, diyorlar… Dayanacak derman bitti! İstemem artık, Ne bir el, ne bir dal! Hayal bitti, Ümitse çoktan gitti… Ahhh…! Artık hayat bitti! Mehmet KIYAK* Mehmet Kıyak |
Because You're Gone
that first look, first burnt, that first love of yours are still inside me... Now I realize how much I loved you within myself... I thought I loved you when you were by my side... but then, one could understand love while his beloved one is away... I've learnt loving you after breaking apart... don't take offense if I don't say I LOVE YOU when you are with me... I LOVE YOU more than I can say... I LOVE YOU as much as I can say... I LOVE YOU for ever... Mehmet KIYAK Çeviren: Selçuk YILDIZBAŞ Not: Bu şiirimi İngilizceye çeviren sevgili dostum Selçuk YILDIZBAŞ'a sonsuz sevgiler... GİTTİN DİYE O ilk bakış, o ilk yakış, O ilk sevgin, Duruyor hala içimde… Meğer ne çok sevmişim, Seni özümde… Seviyorum sanırdım seni, Sen yanımdayken… Oysa insan, Asıl o zaman anlarmış sevgiyi, Sevdiği uzaktayken… Ben seni sevmeyi, Senden ayrıldıktan sonra öğrendim! Ne olur darılma, Diyemezsem, Sen yanındayken: SENİ SEVİYORUM! SENİ SEVİYORUM! Diyemediğim kadar… SENİ SEVİYORUM! Diyebileceğim kadar… SENİ SEVİYORUM! Sonsuza kadar… Mehmet KIYAK Karaman, 23.12.2006 03:21:00 Mehmet Kıyak |
Bekleyiş
Kıştı, onu gönderdiğim, Gelmedi… Yaz oldu, Yine gelmedi. Şimdi, Onu gönderdiğim zaman geldi, O, yine gelmedi. Şimdi mevsim yaz, Gönlümde kış… Mevsimler durmadan değişse de, Şimdi bana, Her mevsim kış! Ben her mevsim, Onu beklerim! Bir gün mutlaka gelecek, derim; O, gelmez! 1.05.20007 Mehmet KIYAK* Mehmet Kıyak |
Beni Zorla Şair Yaptılar
BENİ ZORLA ŞAİR YAPTILAR İtiraf ederim ki, Ben şair değilim! Beni zorla şair yaptılar… Ellerimi bağladılar, Gözlerimi dağladılar, Gönlümü yaraladılar… Beni zorla şair yaptılar! Ben şair değilim! Ben inanmıyorum, Siz de inanmayın! Söylediklerim şairce değildir, Kendimcedir! Sakın inanmayın! Sakın inanmayın! Şairlik kolay değildir! Mehmet KIYAK* Mehmet Kıyak |
Bıktın mı Şimdi?
Bakışların diken şimdi, Sözlerin zehir zemberek, Varlığım rahatsızlık verir oldu, Bıktın mı şimdi? Oysa, Beş dakika geç kaldığımda, Vakti şaşırdın. Benden önce ezan okunsa, Hoca şaşırdı, derdin. Şimdiyse, Ne geldiğimden haberin var, Ne gittiğimden.. Belli ki aramızda bir şey var. Yokluğum rahatsızlık verirken, Şimdi, Varlığım rahatsızlık verir oldu. Söyle, Bıktın mı şimdi? Söyle, Bıktınsa gideyim, Gideyim, Hemen Şimdi! Mehmet Kıyak |
Bilemediğim
Neydi bu bilmem, Sığdıramadığım yüreğime… Kabarır yüreğim, bir bulut olur, Sığmaz göğsüme… Taşar ha taşar… Kimi zaman da, Bir deniz olur, bir okyanus… Alır dalgaları beni altına, Boğar ha boğar… Kaç *******im geçti uykusuz, Kaç gündüzüm geçti huzursuz… Bir şey düğümlenir boğazıma, Nefesim tıkanır, Sanki acımasız bir el, Sıkar ha sıkar… An olur, Kıpkırmızı bir kor düşer, Sanki yüreğime, Yakar ha yakar… Sanki mangalda et pişer, Cızır cızır, cızır cızır… Yanar ha yanar… Neydi bu ateş, bilemediğim… Ruhum cehennemde, Bedenim bir potada… Kavrulur ha kavrulur… Kim bilir, Daha ne kadar kavrulacak… Onun için, Hiç bitmez ateşim, Küllerim hep sıcak… Yanmak değildi bu aslında, Kül olmakmış meğer! Yaprak misali rüzgârda, Savrulur ha savrulur… Yaşıyor sanmayın sakın, Şimdi geriye kalan, Biraz kül, biraz duman, Tüter ha tüter… Esmeye görsün meltemler, Savrulur ha savrulur… Kavrul yüreğim, kavrul! Yanmakmış kaderin… Es rüzgâr, es! Savrul küllerim, savrul! Savrulmakmış kaderin… Mehmet KIYAK Mehmet Kıyak |
Biliyor musun?
Bir zamanlar, Bir ben vardı bende, Hiç eser kalmamış, Bak, o benden. Öylesine sen olmuşum ki ben, Şimdi yalnız sen varsın o bende! Biliyor musun? Bir kalp var burada, Seni özler… Günler, ******* ufka bakıp, Yolunu gözler... Biliyor musun? Bir kalp var orada, Çarpıntısı bende... Günler, ******* var ki, Neşesi sende, acısı bende… Biliyor musun? Öylesine sen olmuşum ki ben, Gecemde sen, Gündüzümde sen... Nasıl, 'BENİM! ', Derim ki ben? Yaşayan sen… Bendeki sen… Ölü, ben…. Mehmet Kıyak |
Bir Gecelik Aşk
İlk heyecandı bu… Bir gecelikti aşkımız… O yaşta ne kadar şaşkınız! 15 Haziran 1974’te, İstanbul 19 seferinde… Ben bir tarafta, O, bir tarafta… Ben on yedi yaşında, O benimle aynı yaşta… Tam uykum gelmişken, Koltuğa yaslandığımda, Gecenin loş ışığında, Karşıdaki aynada, Belirdi birden, bir ay yüz… Aynadan gözüme çakılan, İki lazer göz… Uyku mu kalır o an, Gönlümü saran tatlı bir heyecan… Başımı çeviriyorum utanarak, Elin kızından sana ne gerek… Fakat gönül bu, durur mu? Gönüller boş olsa gerek! Merak ediyorum, hâla bakıyor mu? Evet, gözler hala üstümde duruyor, Sanki bana, “Senden hoşlandım! ” diyor. Bakışmalar böyle devam etti… Ne ben bir söz ettim, ne o etti, Arada bir tebessüm etti… Fakat o ne güzel muhabbetti… O bir tarafta, ben bir tarafta… Ne önemi var, sanki yanımda… Hiç önemi yoktu… O otursun anasının yanında, Ben onu hissediyordum yanımda… Bütün bir gece böyle devam etti… Ama ne muhabbetti, ne muhabbetti! Uzun bir yol, Uzun bir gece, Nasıl da bitti! Ne bir kelime konuştuk, Ne bir işaret ettik. Değmese de elim eline, Konuşmasak da bir çift kelime, O gözler bana yetti! Ben söyledim ona sevgimi… O söyledi bana sevdiğini… Bir rüyaydı sanki… Bir gecelik aşk ne yazık ki, İstanbul’da bitti! Ne büyük hazdı ki, Karanlıkta bir çift göz, Bana aşkı öğretti! 15.06.1974 (İlk Şiir Denemeleri’nden) Mehmet KIYAK Mehmet Kıyak |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 12:15 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.