|
...Aşk Terketti Bizi...
Sana her sarılışımda bir yabancıydın sanki… Gözlerin… Sözlerin… Ve de ellerin… Ellerin avuçlarımdaydı oysa… Gözlerin uzaklarda… Susma… Sen terk etmeden daha aşk terk etti bizi… Şimdi… Hoşça kal sevgilim… Sevgilim, Hoşça kal… Özlememek elde değil eski günleri… Bana her yaklaşışın bir zaferindi sanki… Belki de acele ettim sevdana… En büyük hata da buydu aslında… Anladım artık geç olsa da… Sen terk etmeden daha aşk terk etti bizi… Şimdi… Hoşça kal sevgilim… Sevgilim, Hoşça kal… Hayallerim sende anlam kazanmıştı ve ilk kez senle gerçeğe en yakındı… Kabul,sevdim de seni… Ama ardından yıkılırım da sanma… İnsan hak ettiği kadar hatırlanır… Hoşça kal sevgilim… Sevgilim, Hoşça kal… Sevnur Şaylan |
...Avuntu...
Biliyorum… Bir yerlerde,mutlaka aklına geliyorum arada… Birine kırılıyorsundur… Sevilmiyorsundur… Hani hayat bu… Olur ya… Biliyorum, Bir yerlerde,mutlaka aklına geliyorum arada… İşine de yarıyorumdur hani… Gururun okşanıyor, Buğulanmayı öğrenmiştir belki de gözlerin, Hani olur ya, Hayat bu ya… Gülümseyiveriyordur birden karaların, Geçiveriyordur hüznün… Ne de olsa, Hayatının bir yerinde,hiç sevmediğin,hiç sevilmediğin, Ve en önemlisi de hiç hak etmediğin kadar çok sevilmiştin ya… Biliyorum… Bir yerlerde,mutlaka aklına geliyorum arada… Ve belki de,hala sevildiğini de sanıyorsundur, Bazen yetmiyordur da hatıralar… Avuntun da oluyorumdur ya… Öyleyse avun… Öyleyse dinsin hüznün… Alışık değilsin ya… Hasta falan olursun… Sen bilmesen de ben fark ettim… İçimdeki koca sevda büyütmüş seni… Dur,sakın ağlama… Yine de sevmiştim bir zaman seni… Haydi tamam…Avun şimdi… Sevnur Şaylan |
...Aykırı...
Değişen birşeyler var aramızda... Sana her yaklaşışımda beni ateşlere batıran... Çağırıyorlar beni uzak şehirlerden... Mesafeler artmalı hemen aramızda... Gitmem gerek... Kaçmam gerek... Sesini daha fazla duyurma bana... Nefesini tenimde bırakma... Gitmem gerek senden... Bana aşktan sakın bahsetme bir daha... Sus... Gülümsemeler... Bakışmalar... Haddini bilmeliydi oysa... Aşılmaması gereken sınırları aştın bende... Şimdi iki kişilik bir yangına sürüklendik birlikte... Kış ortasında sıcaklığın aykırı bana... Tüm yolları açtım önümde... Sen yine burda, Olduğun gibi kal... Bırakmam hayalimi de... İyi bak kendine... Sevnur Şaylan |
...Azalıp Artan Mesafeler...
Mesafeli getirmişti bu dünyaya bizi Tanrı… Aynı yıl,aynı ay,aynı gün ağlamıştık ilk kez… İlk kez bu dünyada… Alnımıza yazılıymış o gün bile halimiz… Mesafeli büyümüştük bu dünyada ikimiz… Aynı gün başlamıştık okula,mesafeli şehirlerde… Aynı gün bitirmiştik liseyi… Aynı gün kazanmıştık üniversiteyi… Ve belki de aynı anda sevinmiştik mesafeli bir yaz günü… Aynı gün başlamıştık üniversiteye… Aynı yerde… Mesafe bir sohbet aralığına kadar inmişti… Derken,derken tüm mesafeli konuşmalar bitmişti… Bir nefes aralığı,bir dudak öpücüğü kadar noksandı artık mesafeler… Sonra… Sonra hiç tanışmamış insanlar kadar mesafelendik… Kaçışlarla mesafeleri arttırdık… Tenime değip geçsen bile,dünyanın bir ucuydun sanki bana… Asla dokunulmayacak, Asla bakılmayacak, İmkansız üstü imkansız… Ve şimdi… Gittin… Mesafelendik… İki uzak şehirde tek başımıza yaşanacak hayaller… Ve bir daha asla azalmayacak mesafeler… Ve kader…Bir daha asla azaltmayacaktı mesafemizi… Senin kaderin,bir oyun oynayacaksın,dedi… Benim ki,ilk kez sevip de ağlayacaksın… Ki… Tenime değip geçsen bile dünyanın bir ucuydun sanki bana… Mesafelerin kalmadı önemi… Artık dünyanın bir ucunda bile olsan da… Elimi uzattığım an,tenine dokunsam da… Mesafelerin kalmadı önemi… 12.05.06 Sevnur Şaylan |
...Bakma...
Bakma... Kime baktıysa gözlerin ona git... Bir yabancısın artık bana, Kime dokunduysa ellerin,ona git... Sorma... Cevap veremem anlamsız sorularına, Bir yasaksın artık bana, Kime söylediysen sözlerini,ona git... Konuşma... Bana bir masalı yeniden anlatma... Sözlerimden aşka dair kelimeler arama, Telafisiz bir hatasın sen, Kimde hatırladıysan beni,ona git... Sevnur Şaylan |
...Bana Ne'cilik...
Umrumda olmaman gerekti oysa... Sana baktığım her anda, Hüznün doluyor gözlerime... Hüznünle mutlu olmam gereken zamanda... Umrumda olmaman gerekti oysa... 'Bana ne' olmalıydın ben de... Ne yaparsan yap 'bana ne! '... Sen bana hüznü öğretmişken... Ben sana ağlarken... Sen nasıl ki umursamazken... Ve şimdi aylarca beklediğim duam gerçekleşmişken... 'Bana ne' olmalıydın bende! ... Hüznün dolmamalıydı gözlerime... Ki hüznün,mutluluğum olacakken... Nefret,derken içimdekilere... İnsanlığımı unutmuşum ben! ... Ki hep var olan içimde bir yerde! ... Sevnur Şaylan |
...Barışımıza...
Biliyorum… Zaten ait olamazdın buralara… Bir anda bu kadar çok sevilemezdi bir insan… Bu kadar sıcak bakamazdı o en güzel karalar… Biliyorum… Zaten ait olmazdın buralara… Kötüye giden zamana ters yöndeydi yolun… Ve fark etti Yaratan sonra seni… Dualar yetmedi sonra… Bizden daha çok seviyormuş biri… Biliyorum… Zaten ait olamazdın buralara… Bu kadar karşılıksız olamazdı bir sevgi… Biliyorum şimdi… Cennetin en güzel yerinde şarkılar söylüyorsun dünyaya… Biliyorum… Biliyorum… Sen de bil ki… O kadar çok sevildin ki… Bu dünyaya yakışmadı bu sevgi… Taşındı cennete… Bekle bizi… Sevnur Şaylan |
...Bayram...
Sen eğil kendi önünde... Kandır kendini durmadan... Senden iyisi de yok inan... Söyle yalanlarını kendine de anlattığın gibi... Sustu mu sana,kimlerden gittiysen, Sakın beni de onlar gibi sanma... Ezdirmem kendimi asla sana... Herkes inansın sözüne, Umrumda değil... Sakın üzgünüm de sanma... Beş para etmez insanlığın... Senin de gururun gitmelerin oluyorsa, Yokluğun en büyük bayram bana! ... Sevnur Şaylan |
...Beklenen...
Dilimde kurulmayı bekleyen devrik cümlelerim vardı aşka dair... Bir beklenen vardı... Nerelerdeydi,kimdi,ömür yetecek miydi görmeye... Bir duam vardı her secdeye alnımı koyuşumda... Kimseleri görmeyen gözlerimin bir beklediği, Kimseleri sevemeyen yüreğimin bir helali mutlaka vardı... Kader de...İster tesadüf...Anlamı vardı ama,biliyorduk... Hiç olmadığı kadar güçlüydüm hayata karşı, Direnebilirdim de sana, Gözlerine bakıp güvenmeseydim sana... Çok iyi bir oyuncuydun aslında... Gözlerimin karasına,karalarını koya koya yalanlar söylüyordun, Ne yürek kalmış,ne dürüstlük bu insanlarda Yarab! ... İnandık gözlerine,anlam yükledik ikimize... Dilimde senin için kuruldu en güzel cümlelerim, Ve sen... Sen en güzel cümlelerimin en güzel öznesiydin... Akrep ile yelkovan neye çalışırdı,umrumuzda değildi *******de, Hayaller,umut... güzel olan ne varsa seninle vardı, Allah'a her el açtığımda şükrüm olmuştun sen, Başka ne isterdim ki senden öte,senden sonra bir de! ... Vardın... Hep de olacaktın oysa yanımda... Bir gün aniden bitmiş bu rüya... Bitirilmiş! ... Sebepsiz,vedasız bir ayrılığın koynunda ağladım *******ce, Hiç isyan etmedim Allah'a, Yanında olmak istediğim her anda, Sığındım secdeye,kabulse Allah'ım huzuruna, Avuç açtım sonra,yine sana... Beddua edemedim ama, Nefretlerim bile değmez sana,ki edebilsem bu da! ... Şuursuz kahkahaların var artık senin, Ne insanlığa,ne erkekliğe sığar bu yaptığın, Yazıklar olsun senin olmayan yüreğine, Yazıklar olsun erkekliğine... Kalıbınla insansın da, Adam olmak bu kadar mı zor geldi sana! .... 23.12.05 Sevnur Şaylan |
...Benden Değil...
Sustum… Farkında olmaktan korkuyorum… Aşka bir şeyler oldu… Biliyorum… Gözlerimde göremiyorsan… Sözlerimde duyamıyorsan… Ellerimde hissedemiyorsan… Benden sanma sakın… Havadan mı? Mevsimden mi? Seneden mi? Bilmiyorum… Ama inan, Ben de korkuyorum… Sevnur Şaylan |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 06:26 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.