Ayıp Değil mi

Sen çalış, sen didin eğlensin onlar
Olur mu kardeşim, ayıp değil mi?
Sen üzül, sen ağla, şenlensin onlar,
Olur mu dostlarım, ayıp değil mi?

Rezalet diz boyu, utanmaz yüzler
Hep yalan dolanla kirlenmiş sözler
Kinle düşmanlıkla sulanmış özler
Olur mu kardeşim, ayıp değil mi?

Sen aç ve yoksul, onlarsa toktur
Köşe dönen, üç kağıtçı pek çoktur
Aldığı rüşvetin hesabı yoktur
Olur mu dostlarım, ayıp değil mi?

Rıfkı Kaymaz

Babacığım Seninle

Babacığım seninle,
Evimize can gelir.
Yürek dolusu sevgi,
Bize heyecan gelir.

Babacığım seninle,
Güven dolar evimiz.
Mutlulukla yıkanır,
Sevgiyle yüreğimiz.

Babacığım seninle,
Umutlar kucak kucak.
Doldurur evimizi,
Bizi sarar sımsıcak.

Babacığım seninle,
Apaydınlık yüzümüz.
Huzur bulur seninle,
Gecemiz, gündüzümüz.

Babacığım seninle,
Yarına umutluyuz.
Annemle kardeşlerim,
Seninle çok mutluyuz.

Rıfkı Kaymaz

Bahar Sevinci

Soğuk kış günleri elveda dedi
Şimdi bir misafir geliyor:Bahar.
Artık her tarafta yemyeşil örtü
Artık her tarafta bir canlılık var.

Toprakta hareket ağaçta yaprak
Dereler canlanmış, çağıldar sular.
Kuşlar kanat vurmuş mavi göklere,
Yeşile boyanmış artık duygular.

Biz minik bir fidan, küçük bir pınar
Şen şakrak çağlayıp, akar coşarız.
Bahar sevincini herkesten önce
Küçük yüreklerde bizler duyarız.

Rıfkı Kaymaz

Bahar Türküsü

Bahar türküsüdür söylediğimiz
Sıcak gönüllerin yanık sesinden
Yunuslayın yankılanan sesimiz
Canlanır baharın ak nefesinden

Bu sonsuz, duqduru bahar yükünü
Elimiz, dilimiz, kalbimiz almış.
Yüzyıllar söylemiş anmış ününü
Bir çınar halinde kök budak salmış.

Rıfkı Kaymaz

Balcı Dede

Tatlı dilli, güler yüzlü,

“Al satarım, bal satarım”
Der balını satarmış.

Her gün güleç yüzü ile,
Karşılanmış sevgi ile.
Her gönülde taht kurarak,
Tatlı dille bal satarak,
Geçinerek gidiyormuş,
Hakka şükür ediyormuş.

Çocukların dillerinde,
Onun adı şarkı olmuş:

Al Dedemiz
Bal Dedemiz
Bize güzel
Balından ver
Bal Dedemiz..

Balcı Dede, Balcı Dede,
Güler yüzlü tatlı dede!

Gül yüzünden gül kokusu,
Sanki bala akıyormuş.
Onun balı daha tatlı,
Daha tatlı çıkıyormuş.

Balcı Dede bal satarak,
Kazandığı servetine,
Yoksullara dağıtarak,
Hayatını sürdürürmüş

Kıskanarak bir gün biri,
Demiş: “Ben de bal satayım! ”
“Parama para katayım...”

Adam tezgahını açmış...
Açmış ama satamamış.

Çatık kaşla, asık yüzle,
Satılır mı kaba sözle?

Günler geçmiş, ne satış var,
Ne de ilgi çekmiş ballar.

Hanımına demiş: “Hanım,
Niçin satılmıyor balım? ”
Hanım: “Asık yüzünle sen,
Evet balı satamazsın.
Güler yüzlü olmaz isen,
Elbet balı satamazsın.
Balcı Dede, güler yüzlü,
Bal satmakta tatlı sözle.”

Hatasını bilmiş adam,
Olmuş güler yüzlü insan.

Rıfkı Kaymaz

Beyaz Gemiler

Ötelerden ötelerden...
Beyaz gemiler geliyor.
O mesut ülkelerden,
Beyaz gemiler geliyor.

Beyaz oldu mavi sular.
Düşlerde beyaz duygular...
Ufuklardan, semâ kadar,
Beyaz gemiler geliyor.

Muştu gelir uzaklardan,
Yelken nurdan, tekne nurdan,
Götürecek bizi burdan,
Beyaz gemiler geliyor.

Rıfkı Kaymaz

Beyaz Kuş

Avcılar bir kuş vurdular:
Beyaz beyazdı kanadı.
Ve çırpındı, uçamadı.
Beyaza kan dondurdular,
Ama kimse anlamadı.

Ah beyaz kuş, beyaz kuş!
Duyamadı, duyamadı.

Seslerinin kanat kanat
Dinleyerek nefesini
Ve en güzel bestesini
Altımızda bir yağız at
Dinletmiştik nal sesini.

Neydi ah kuş, beyaz kuş!
Unuttuk güftesini.

İçimizde yaran derin,
Kan ağlıyor gözlerimiz.
Ve duyulmaz sözlerimiz...
Ah beyaz kuş, nerde yerin?
Nerede bizim özlerimiz?

Nerede ey kuş, beyaz kuş,
O tertemiz ellerimiz?

O eller ki kıydı sana,
O eller ki senden uzak...
Ey ak renk, ey tertemiz ak
Ne olur anlasana!
Gövdemize bir kanat tak!
Ey beyaz kuş, beyaz kuş!
Gövdemize bir kanat tak!

Rıfkı Kaymaz

Beyitler

Göklere yükselen şerefelerden
Ezan, kurtuluşa çağrı sesidir.

Şahadet parmağı şu minareler
Yerlerin göklere seslenmesidir.

Şadırvanda şırıl şırıl akan su
Abdestle günahın dökülmesidir.

Şu masmavi, yeşil, renkli çiniler
Solgun bahçelerin yeşermesidir.

Günde beş kez kılınan namaz
Ruhun ötelere yücelmesidir.

Gönül gönül, dil dil söylenen tekbir
Ezelin ebede seslenmesidir.

Secdeyle yıkanan müminin yüzü
Kulluğun ışıkla bezenmesidir.

Tövbe, sonsuzluğa açılan kapı
Günahsa, ruhların kirlenmesidir.

Rıfkı Kaymaz

Bir Gün

Bir gün güneş doğar doğmaz,
Kanatlanıp göğe uçsam.
Yıldızlara el ederek,
Yüreğimi göğe açsam.

Gökkuşağı renk yumağı,
Ondan renk renk sevgi sağsam.
Yağmur yüklü bulutlarla,
Çorak topraklara yağsam.

Işıl ışıl güneş, ayı,
Minik kanadıma alsam.
Bir şarkıdır söylediğim,
Ayyıldızla kardeş olsam.

Benek benek kelebekle,
Yıldızlara sunsam şiir.
Mutlu olur bütün dünya,
İnsan, sever ve sevilir.

Rıfkı Kaymaz

Bir Kalemin Dileği

Duygular düşünceler,
Benimle dile gelir.
Kağıtlara dökülüp,
Gönüllere seslenir.

İyi şeyler yazmak,
Güzel resimler yapmak isterim.
Evde, okulda, her yerde...

Kimi zaman ağlar,
Kimi zaman gülerim.

Yaramaz bir çocuğun elinde,
Her yanı karalarım.
Silgi siler tertemiz,
Bense durmaz yazarım.

Sevgiler dile gelir benimle.
Dere olur coşarım.
Bir yelkenli olup; engine,
Sonsuzluğa koşarım.

Analar, babalar, çocuklar...
Dinleyin beni!


İsteğim: Hep iyi şeyler yazmak.

Bir içli mektup, bir güzel şiir,
Varsın bir cümle,
Bir dört mısra olsun.

İyilikte, güzellikte,
Benim de imzam olsun!

Rıfkı Kaymaz