8- El..Usta Eller

Aldı,
Oydu.
Taşıdı, koydu.
Yazıp çizdi.
Asırlarca dizdi, dizdi.
Yerden göğe yükseldiler.
Eserleri
Öyle büyük,
Kendileri
Gelmiş, geçmiş,
Gelen, giden ellerdiler...

Halenur Kor

9-El...Beyaz Bir El

Beyaz bir el,
Tutuyor bembeyaz bir zambağı,
Nârin yapraklarında ince bir damar,
Şeffaf tende yansıması.
Kokusunu sunuyor ele.
O ise uzatıyor ona şefkâti.
Şaşırıyor gözler,
Hangisi el, hangisi zambak?
Al da göğsüne tak,
İkisi de ak ak...

Halenur Kor

Acı

Daldı yine gözler boyun büküldü,
Sırma saçlar ak gerdana döküldü.
Gözlerinde yaşlar bir sulu sepken,
Feryâdından bak yıldızlar söküldü.

Halenur Kor

Acı Sözler

İki söz söylemek istedim,
Kaçıştı sözcükler dört tarafa.
Yutkundum, söyleyemedim.
Saklandılar dilimin altına.
Öyle acı ki hepsi,
Dizilmişler, sivri sivri dilleri.
Yutmak istedim, takıldı boğazıma...
Geldi, geldi dilimin ucuna,
Sus, dediler, sus!
Konuşma!
Açsam ağzımı dökülecekler,
Zehir zemberek kimisi,
Düşseydi dilimden
Zehirleyecek karşımdakini,
Acıtacak ya da kalbini.
Yutmak zorunda kaldım
Hepsini.
Yeri gelecek
Döndürüp döndürüp dilimde,
Allayıp, pullayıp,
Süsleyip gelin gibi,
Dökeceğim dilimden
Hepsini...

Hâlenur Kor

Halenur Kor

Acılar

Yürüdüm,
Yetmedi yollar acıma.
Yürüdüm, bitti yollar,
Dönmek istemedim tekrar acıya...
Gitsem duvar, dönsem acı,
Kaldım öylece...
Topladım içimdeki fırtınaları
Bekledim.
Cehennem gibi kanıyordu kalbim.
Kayalar yuvarlandı içimde,
Uğuldadı rüzgâr,
Gönül kafesim daraldı.
Durdum,
Toprak eridi ayağımın altında...
Yükseldi göklere içimden bir avaz,
Koyverdim bütün acıları, fırtınaları
Kıpkırmızı alev gibi bir çığlıkla.
Uluyan kurtlar sustu sesimden...
Kaçtı rüzgâr, korktu nefesimden...
Haykırdım içimdeki ateş bitene kadar,
Sonra,
Kapattım bütün pencerelerimi
Sımsıkı...

Halenur Kor

Açık Kaldı Kapım

Gün batımının elemi,
Kız Kulesi'nin utangaçlığı yüzünde.
Oltalara tutulmuştum gözlerinde.
Daha çok saplanıyordum
Ayrılmak istedikçe...
Fırtınalar kopan gözleri sessizdi,
Çığlıkları uzuyordu dilsizce.
Güneş battı,
Titredi yıldızlar gözbebeklerinde...
Avuçlarımda sımsıkı tutuyordum geceyi,
Dün gibi.
Ve sen giderken
Açık kaldı kapım
Hâlâ ellerimde kilidi...

Halenur Kor

Ağlıyormuş

Ağlıyormuş benim mahzun bakışlım,
Kirpikleri, pembe yüzde nakışlım.
Bin başak demeti sarı saçları,
Yüreğime girip kor kor yakışlım.

Gülüver de güller açsın yüzünde,
Bir peri, bir melek sanki özünde.
Pınarlar çağlıyor sanki sözünde,
Sevdâsı gözünde şimşek çakışlım.

Halenur Kor

Ah o günler

Nerde o güzelim bahçeler, köşkler?
Mis gibi kokuları mor salkımların, nerde?
Hani o kibar İstanbul Beyefendileri,
Kadıköy Tramvayı'nda
Yer veren, incecik belli, zarif hanımlara?
Sokakta yankılanır gibi sesleri:
''İyi günler efendim''
''Nasılsınız efendim? ''
O güzel bahçelerde
Yine açacak mı kınalı çiçekler kim bilir?
Erguvanları okşayacak gözlerimiz,belki de
Bahçeyi sulayacak bir genç kız bembeyaz elleriyle...
Koşup koluna gireceğim gülerek
Yaşlı bir teyzenin.
Şarkı söyleyeceğim tulumbadan su çekerken.
Anneme, babama dönüp el sallayacağım
Okula giderken...
Camdan seslenecek Süheylâ Hanım:
''Börek yaptım, çaya buyrun canım''
Dut ağacının altında
Tutacağız çarşafın ucundan dört kardeş,
Silkeleyecek dutları babam,
Tabak tabak komşulara gönderecek...
Yine masallarını anlatacak babaannem
Yatırıp dizine, usul usul saçlarımızı okşayarak.
Duyulacak uzaktan bir vapurun sesi,
Çığlık çığlığa uçuşurken martılar.
Çevirince radyonun düğmesini:
''Zehretme hayatı bana cânanım''
Derken Zeki Müren
Dolacak annemin gözleri...

Göztepe'de, Erenköy'de mırıldanacak Yesâri Asım
Bir ağaca yaslanıp söylerken ''Heybeli''yi,
Göz kırpacak Çamlıca'nın üç güzeli.
Usul usul çalarken babam Münir Nurettin'den,
''Bir tatlı huzur almaya geldik Kalamış'tan'' diyecek.
Işıldayacak yalılar, köşkler,
Çınlayacak taş plâklarda sesi Eftelya'nın,
Dalgalarla vuracak sesi kıyıya:
''Beğendim biçimini, her yeri mini mini,
Dudaklarım ismini anıyor ah Kadıköylüm''
Yansıyınca mehtap sulara,
Deniz ve yakamozlar oyunda.
İçimde fırtınalar kopacak,
Yaşamış gibi Moda Koyu'nda...
''Bu gece Moda Koyu'nda...''

Halenur Kor

Akşam Olunca

Akşam olunca kalbime
Derin bir yalnızlık çöker.
Ruhum azâp çeken bir kuş,
Ağaç gölgelerinde tüner.

Doğrulur da seher vakti,
İnleyerek öter, öter.
Tesbih taneleri gibi
Dertlerini ipe dizer...

Halenur Kor

Alaca Karanlık

Hüzün tüllerini üstüne örtmüş
Alaca karanlıkta bir yeşil bahçe.
Gün ışırken dallara, okşuyor güneş
Bembeyaz ker*** evi bir ana gibi.

Sarıyor sıcacık kolları günün,
Rehâveti hâlâ durur dallarda.
Bilinmez kim bilir kimler yürüyor
Kuru yapraklarla dolu yollarda?

Halenur Kor