|
Alışamadım yokluğuna
alışamadım gitiğin günden beri sensizliğe kahrettim yokluğunda kendimi *******ce yıkılmış viraneyim gel gör beni beni bende alışamadım yalnızlığına alışamadım hasretine bir korku var yüreğimde gidiyorsun görüyorum öldüre öldüre gitmeden bilseydin hiç değilse alışamam yalnızlığına alışamam hasretine Bahadır Karaağaçlı |
Ankara'da Seni Yaşamak
Ankara’ydı malum ya hava biraz ayazdı. siyah beyaz fotoğrafa bakmaktı sana bakmak! saatlerce seni anlamayı düşünmek Gençlik Parkında bir hayalde seni aramak tunalı hilmi’de geleceğini varsayarak. malum ya Ankara’ydı! gider ayak kızılayda bir gülüşe hapsolmak sabahın ilk metrosuyla kulağını çınlatmak; maltepeden ankaray’la ilk simit kokusunda seni tatmak. bir başkaydı memurların yüzünde seni anlamak bir devrimdi ankarada seni yaşamak... Bahadır Karaağaçlı |
Anladım..Gidenler Dönmeyecekti
sabaha yakındı aylardan aralık'tı hiç unutmam şafağı öylece donakalıktı kapı kilitlenmemişti gelişi odaya bi hüzün vermişti bakınıp etrafa haber vermeden çekip gitmişti yorganı üstüme çekişinden belliydi elleri tirtir titremişti anladım o saatte sonra gidenler hiç dönmeyecekti Bahadır Karaağaçlı |
Anlatamam..Ağlarım
akşam arkadaşın damında iş çıkışı demlendik biraz. ******* zaten çekilmiyor üstüne bir de senin hasretin olunca hani gel de dayan dayanabilirsen. saat on ikiyi devirince hasretin öyle ağır geldi ki, anla artık dercesine baktım Fatih' in yüzüne anlatamadım seni ağladım .. o şarkı söylüyor bir yandan, bozmak istemedim neşesini senden bahsedip de, içime attım seni, içim ağladı anlatamadım seni ağladım .. dün gece bir şiir yazdım yine sana biraz da mırıldanarak okudum şiiri, okurken aklım sende fikrim sende, her mısrasına kokun sinmiş sanki, çektikçe içim acıdı ben okudum içim kanadı anlatamadım seni ağladım .. Fatih garip bir gülümsemeyle yüzüme bakarak (ne yaptı sana kendini o kadar sevdirecek) içime attım özlemini,, yüzüne baktım anlatamadım seni ağladım .. dayanamadım açtım içimi tüm çıplaklığımla, içimden dökülen sen yine oluk oluk.. bak Fatih dedim içim kanıyor yüreğim kanıyor anla artık Fatih'im anla lanet olsun... anlatamadım seni ağladım .. bitiyorum o her nefes aldıkça sigaradan, tükeniyorum bu şehirde yaşadıkça, anlattım anlatmasınada, içimde hazin bir mart akşamının burukluğu, tam anlatamadım seni ağladım .. haydi kalk Fatih'im gidelim buralardan bu şehir bu gecede kaldırmayacak hasretimi,sen kal sağlıcakla beni düşünme! elbet bu dalgalar çekilir bir gün yuvasına o zamansa kirli sakalımla, garip bir gülümsemeyle doğacağım gözlerinde, sorma bu hal ne diye anlatamam... ağlarım Bahadır Karaağaçlı |
Anlatılmaz Yokluğun
ağlayan bir geceydi yalnızlığım yıldızların terkinde, ne anlatılmaz bir duyguydu sokağında sabahlamak. hangi kalbe saplanır bilinmez serseri kurşun gibiydi sevdan. sen her ışığı kapatışında odanın ne anlatılmaz bir duyguydu sokağında vurulmam.. anlatamam..anlatamam yar yokluğuna katlanamam Bahadır Karaağaçlı |
Anne...(Affet Bahar Kalmamış Mevsimimde)
ayrılığı ben seçmedim ki ne diye bu özlem! ne diye bu hasret! her parmak işaretlerinde başımı öne eğip kaçışmalar hep aynı gün hep aynı saat hep aynı mevsim sorgularda, yokluğunun haritasına bir şehir daha eklenirken, ölümler bir dağ gibi devrilirken üstüme yalnızlığı ben seçmedim ki! ne diye bu kahroluş ne diye bu yokoluş ... ahh! o gözlerinin yeşili alıp giderken bir ova uzantısında her uyanış bir kahroluş bir göçmen kuşu misali bahar kalmamış mevsimimde anne! ve bir dağ ölüm gibi devrildi yine üstüme anne! .. affet beni bir gece ki! sabaha çıkmak zor bir özlem ki! hasretler içimde kor küllenmiş bütün hayaller duymuyormusun? ölüyorum anne .. yolcusu olmayan yollar gibi ne garipmişiz şu yeryüzünde anne? kaç can daha vermem gerekecek? ve kaç ömür daha silmem gerekecek? kahrolası takvimlerden boynuna oğul gibi sarılmak için anne! .. katran siyahı bir gece dikilmiş karşıma ortalarda ümit yok hayal yok bir mayın gibi döşenmiş içime uçurumlar sesimi duyan yok. affet beni bahar kalmamış mevsimimde anne affet beni bir oğul gibi olmayı beceremedim gözlerinde... Bahadır Karaağaçlı |
Aralık Sancısı
sen! soğuk bir aralık akşamında soluk soluğa uyandığım sabrını zorladığım tüm hayallerin ve buruk bir sonbahar esintisinden kalan özlemini çektiğim baharlara senle merhaba demek istediğim tüm dileklerin en güzelisin Bahadır Karaağaçlı |
Artık Çok Geç
kördüğüm olmuş hatıralar sırtından vurur olmuş tutunduğun zamanlar git diyemez kal diyemez bozbulanık bir gençlik şeritin tam ortasında istesede dönemez Bahadır Karaağaçlı |
Asl olan Aşktır
asl olan aşktır zamanı düşünmeden bir sebep bulunmadan yaşanmalı her ne yaşanacaksa doyasıya, sevmek ölümüne değil miydi? hani bir zamanlar savunduğun bu teori şimdi aşkı yaşamalı zaman mı? kimin umrundaki. asl olan aslında sensin senle geçirilen anlar gönül bu yokluğunda teselli bulamaz karıştırır adresleri sokağına varamaz aldanır hayalindeki halüsinasyonlara... asl olan senmişsin sense bu zaman kavramında tanımladığım tek gerçeğimsin... Bahadır Karaağaçlı |
Aşk Bizi Terketmiş
hiçbirşey değişmedi zamandı bir tek avuntum yada rengi değişmiş dört duvar hepsi aynı bıraktığın gibi gözümde. sözümde duramadım sesini duymadan uyuyamadım. bakındığım herşey boş hep bir şeyler eksik gibi fotoğraf karelerinden. (şekerli bir çayı şekersiz tadar gibi tuz attığım yemeğe tekrar tuz atar gibi) sanırdım yeni sayfa yeni bir başlangıçtı sanırdım dünya sensizde dönerdi hiçbirşey değişmemiş oysa ne varsa içimde hep senle gitmiş aşk bizi terketmiş... Bahadır Karaağaçlı |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 04:43 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.