Amansız Kuş

Bakışında bir dünya.
Sevecen bir kuş;
Çırpınırken camdan.
Candan bir yürek;
Çarpıyor göğsünde.
Sevgi denilen;
O büyük o amansız kuş.
Yürek ve yeniden yeniden;
Çırpınışları.

Ufuk Nazım

Anadoluya

Yazgısını arayan ülke
Ey güzel ülke! ! !
Denizlerin;
Soluğunu alıp uzakların
Sana ufuklardan
Güneşler taşırlar.
Yüreğinde ezilip
Uğruna destanlar yazar
Tarihin içinden
Haykıran yiğitler.
Ve sen;
El bağlamışsın önünde
O en büyük düşmanın.
Kederin yalan.
Yüreğin gibi
Olmasın ayaklarında yalın.
Umudun değil uzaklarda
Taa içinde
Ey güzel ülke! !

04.09.05

Ufuk Nazım

Anlamsızlar

Bir insanın;
Ömrü kadardır zaman.
Ey anlamsızlar!
Ölüm ve yaşam arasında;
Çırpınışınız boşuna.
Ölümü anlayın,
Zamanın boşuna lığına aldanmayın.

Ufuk Nazım

Anlaşılmak

Anlaşılmak sevilmektir.
Sevmek gizin sessizliğini.
Bilmeden olacakları
Derin uykulara dalmaktır
Sevmek.

Sevmek doyumsuzluktur.
Bir orman doyarmı
Yapraklarına
Ya gece
Yıldızlarına doyarmı.

Ufuk Nazım

Anne

Bir gün ölürsem;
Sevgi olup,
Dolarım gözlerine,
Ağlama anne.

Umut olup,
Dönersem yüreğine;
Her şeyde kendi parçanı,
Beni görürsün anne

Umudumu ararken öldüm;
Aydınlık yollardaydım,
Pusularla kestiler yolumu,
Umudum şimdi sende anne.

Beni nasıl yarattıysan,
Umutlarımı da yarat anne.
Çükü umutsuz bizler.
Ölü bedenleriz.

Bulursan umutlarımı,
Bulut olup yağarım,
Kurak topraklara.
Güneş olup doğarım,
Gülkurusu ufuklara.

İşte o zaman,
Her şeyimle dönerim sana.
Ben sen,
Biz siz oluruz,
Kurtuluruz bu ayrılıktan.

Ufuk Nazım

ApansızGiderdi

Apansız giderdielbet,
Zamanı gelince giderdi.
Yollar,
Değişik güzelliklerin kaynağı,
Büyük umut sunakları.

Önünde sıralanan dağlar,
Yolların kah üstünde kah yanındaydı.
Beceriksiz bir acemiydi.
Suçlu bir aziz kirden arınmıştı,
Bulut kümeleri gibi bembeyaz uçtu.

Ufuk Nazım

Aradığım

Süzülen bir damlaydım
Dalgın ömründen
Namelerin şakırken ruhumda
Cana yürüyen o büyülü şiirdin sen.

Issız koyaklarında yurdumun
Dalgalarla kardeş dümensiz bir sevda takasıydın
Beklerken emeğimizin hakkını meydanlarda
Sıralara saklanmış bir gençliktin sen.

Engereğin diliydi saatin akrebi
Milyonlarca kez verdi zehirini
Her gün belleğimi donduran
Bir damla zehirdin sen...

Aradığım sendin ey aşk
Dünyanın her köşesinde zamandan sürülendin
Tamda bulmuşken seni şiirlerde
Bir şafak vakti kitap kitap kurşuna dizilendin sen...

Ufuk Nazım

Asi

Küçük;
Elleri narin.
Ve ellerim,
Kaba kıran.
Gözleri yumuşak,
Sevecen.
Gözlerim asi;
Yaralayan.

Ufuk Nazım

Asildir Emek

Asildir emek
Öyküler ve şiirler kadar asil
Diyetlerini öderken emekçiler
Irak fabrika karanlıklarında
Tarlalarda ve billur denizlerinde
Bu eşsiz yaşam dünyasının içinde
Kendilerine bir yer bulamadılar
Bir öykülere birde şiirlere sığınabildiler
İktidarın cücelerini sırtlarında yükseltirken
Birilerinin öykülerinde
İsyanların başında direneceklerdi
Yahutta bir şiirde emekleri için
Bir şafak vakti kurşuna dizileceklerdi
Habersizdiler satılan geleceklerinden
Ama asla yüreksiz değillerdir
Batıya peşkeş çeklilen herşeylerini
Günü geldiğinde geri alacak kadar
Cessur ve umutludur onlar
Asaletlerini avuçlarında saklarlar
Ve emeklerinin asilliğini
Kalemleriyle sayfalara işlerler
Şiir şiir öykü öykü yayılırlar geleceğe...

Ufuk Nazım

Aslanlar Vurulsada

Geçmişimiz
Benzer üçgenler gibi.
Vurulan bir aslanın
Ardından
Yüreği burkulan
Ürkek iki maral gibiyiz.
Daha anlamadan
Düşünenlerin gizini
Erken yorumlarda
Düşenlerin ardında
Erken tükenen
Ölümsüzlük ayyaşlarıyız.
Gözlerindeki hüzün
Yüreğinden yansırken
Kelimelere.
İçinde bir şeyler
Hala diriyken
Ve sorgulamaktan uzakken
Yaşamının gizlerini
Belli uyuyorsun
Şimdi cin gözlerin
Derin uykularda.
Çiğdemin evriminde
Bir ayçiçeği vardır
Güneşine bakan.
Şimdi ufkun sonsuzunda
Salınan güneşine sadık
Uğur böceklerinin
Cıvıl cıvıl uçtuğu
O sessiz ve sakin kırda
Güneşine dönmeyi unutma.
Kendine çekil sende
Günün ardından
İçinde doğur güneşini
Unutma çiğdemlerin
Evriminde
Den den
Çiğdem çiğdem
Günün ışığı vardır.
Sevdalı bir böceğin kokusu
Issız bir ufkun
Sarı sıcak gülüşü vardır.
Çiğdemler hep açsın
Aslanlar vurulsa da
Maralların hep
Yüreği burkulsun…..

Ufuk Nazım