|
AŞKINDAN ÖLMEDİM YA
Ben bir nazlı sandalda Aklım fikrim yağmurlarda Bir o eski bulut bir sen Dönmediniz, dönmediniz, dönmediniz. Ağıtlardan dağlarım oldu Sabırdan denizlerim Ben bir nazlı sandaldayken nerelerdeydin Lodosum sendin belki ben farketmedim. Ooooo aşkından ölmedim ya! Ooooo aşkından ölmedim Hala bir şansım var bu dünyada aşktan yana |
BAHÇENİN ÜRÜNLERİ
O bahçede büyüyenlerden... Ne olurdu ki... Akasyayı belediye kesti, incir zaten uğursuzdu kurudu gitti. Atilla, çocuk felcinden, Gülseren veremden öldü. Şarkılarını söylemek bize kaldı. |
BANA NE?
Ben burada büyümeseydim, bu gölde tutmasaydım ilk kaya balığını ve bu denizde yüzmeseydim ilk defa. İlk aşkımı burada yaşamasaydım ilkokul üçte... Soğuk kış günlerinde üşümeseydim kumsalında. İlk yumruğu vurmasaydım okul önünde ve yokluğu öğrenmeseydim yazlıkçılar gidince. Kürdü, Lazı, Çingeneyi, Göçmeni burada tanımasaydım. İlk darbukayı çalmasaydım o sünnet düğününde. İlk sigara, ilk bira, ilk sevda, ilk, ilk, ilk, ilk... İlk burada ağlamasaydım bana neydi Çekmece'den. |
BEKÇİ
Sen doğrularını alıp gittiğinde bir sönük soba gibi sırıttı hayatım. Sorgularını alıp gittiğinde cevaplar yarım kaldı. Bende isterdim alıp başımı gitmek. İlk kaçan kurtuldu bu savaş yerinden. Şimdi saatlere bakamayan bir bekçiyim. Hiçbir şeyi beklerken... Belki de gerçek bir kahkaha için sinirlerim bozulmalı artık. Hiçbir deli, delirmekten korkmaz. Öyle değil mi? |
BEN SEVGİLİYDİM
Oda leş gibiydi. Yerde bir minder. Kesik alkol kokuyordu yattığımız yer. Kolunu boynuma sarmış, bebek gibiydin. Çekindim uyandırmaktan. Ben sevgiliydim. Yüzünü seyrederken bir melek geldi. Ölümü anlattı bana belli deliydi. Onbeş yılın korkusu o sabah bitti. Nefesini kokladım, büyü gibiydi. Ben o sabahtan sonra ölümden hiç korkmadım. Sen yanımda uyurken irkilip uyanmadım. |
BEŞ PARASIZ
Beş parasız okul yılları Toy bir sıcak gurbet sokakları Otogarda çaresiz gururlu bir sefalet Baştan kaybedilmiş fakülte aşkları Gözümde bir çocuk, ruhum bin yaşında Yıl sonunda okuldan kovulma telaşları Yıllar yılları kovaladı Dostlar kalbimi yaraladı Ya gittiklerinden ya vakitsizlikten Bir çarem olmadı sevdiklerimden Ayrılmış yollarda hayattan geçerken Bir çarem olmadı sevdiklerimden Buldum bulmasına parayı Ne yazık ki kapatamadım ben bu arayı Ne çocuk ne yaşlıyım ama Gençliğimde olmadı Ah nerdeler Çok acaip günlerdi Öyle esip geçtiler Ah nerdeler Gitti gelmez diyorlar ama Beni terketmediler. |
BOSTANCI DURAĞI
Sensiz biçare ruhum Bomboş sokaklar Issız duraklar Derdimi duymazlar Az önce yağmur yağdı Islandı ruhum Sızlandı ruhum Her halin aklımda Artık param olsun yeter Artık bir görseydim seni Yarın seni görsem yeter Azcık bir öpseydim seni Bostancı durağında İsmin dudağımda Aklımda bi tek sen varsın Bostancı durağında Bostancı durağında İsmin dudağımda Aşkından avare oldum Yandım yaz sıcağında |
BU KADAR MI BÜYÜKSÜN AŞK?
İçimi kemiriyor, bir uyurken mutluyum. Yalan da olsa, bir umut bırakmıştım acil durumlar için minicik bir avuntu. Belkide beni sevmişti gerçekten. Hastir çekecek zaman değil. En tutarlı olan ben olmalıyım. Çünkü bütün suç sadece ve sadece benim. Ne geçmiş ne gelecek, şu an bile hiç yok gibi. Bu kadar mı büyüksün ey aşk! Gerçekten bu kadar mı güçlüsün! Her şeyin üstünde, her acının önüne geçecek kadar mı? |
BULANA KADAR
Bir nehirden geçti ruhum. Hamdı yürek, aşkta yoğruldum. Nice yoldan akıp geldim. Çok hırçındım, şimdi duruldum. Denizi bulana kadar akar sular. Geçer yürek duraklardan. Özünü bulana kadar akar yaşlar. Geçer yürek korkulardan... |
BULANIK SULARIN BALIĞI
Madem ki farkına varmakta geciktin Şimdi tutmalısın yasını. Bundan alınacak dersin var mı bilmiyorum. Bende senin gibi derslerden kaçıyorum. Her yaranın her durumun ve her olmaz olsunun ilacı, ilaçların babası. ZAMAN! Kaçma ne dersten ne aşktan ne işten. Hayat kolay mı yavrum? Dünyada bir kaya parçası olmak bile bir sorumluluk. Sen insan olmayı ne sandın? Hayatı hüzünlü bir şarkı gibi yaşıyorum ben; ölümü, acıyı, yalnızlığı... Karlı sabahlar İstanbul'da bile, bir şiir gibi. Benim işim bu, böyle görüyorum. Sen bakma yorgun, solucan gözlerime, ben şimdi böyleyim. Bu günler bittiğinde, herşeyin gözle görünür güzelliğini ve yaşamın ne kadar asil bir hediye olduğunu algılamaya başlar ruhum. Ben bulanık suların balığıyım. Şimdilik beni hakir gör, sıkılmam |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 07:03 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.