|
Ben Şairim
Kanayan yüreğimdeki acıdır emeğim Haksızlığa başkaldırıdır uğraşım Gerçeğe olan inancımdır cesaretim Temiz bir yürektir sermayem Yaşadığım hayattır çilem Şahit olduğum sefalettir öfkem BEN ŞAİRİM Köyde tarlasını süren çiftçi Fabrikada emekçi olurum Haksızlık yapanların karşısında Haksızlığa baş kaldıranların arasında Her zaman doğrunun yanındayım İki yüzlülükler benden kaçar İhanetler benden korkar Hainlikler bana yenilir Çirkinlikler benden saklanır Güzellikler bana güzel görünmek için Bir birleriyle yarışırlar BEN ŞAİRİM Ruhumla yürekten bakarım Her acıya göz yaşı olur akarım Bir haksızlık gördüğümde ortalığı yıkarım Aşkların en büyüğüdür şiir sevdam Beni etkileyen her şey dır sevgilim Cümlelere sevdalıyım Cümleler bana güzel görünmek için Bezenerek çıkarlar karşıma Kalem koşarak yazar elimde Kılıçtan keskin dizeler dolaşır dilimde Bazen yürekleri yakar sözlerim Bazen bentleri yıkar haykırışım İnsanlığın varlığından bu yanadır maharetim Hiç fark etmez olmuş olmamış şöhretim Durmadan yanar yürekteki hararetim Sevgide cimri davranmam Saygıda kusur etmem Din dil ırk ayırmam Hiç kimseyi kayırmam Adam seçmem Babama bile torpil geçmem Sözüm özüm birdir benim Hiç kimsenin kuyusunu kazmam Yüreğimde hissetmedikçe asla yazmam BEN ŞAİRİM Cebbar Korkmaz |
Ben Şarklıyım Güzelim
Beni seveceksen yürekten sev Ben şarklıyım güzelim Kalleşliği bilmem İki yüzlülüğü sevmem İhaneti asla affetmem Bizde sevdalar ömürlüktür Bir mabettir sevgili Bir ayindir aşk Kutsal bir ibadet gibidir göz göze bakışmak İki yüzlülük riyakarlık döneklik Yoktur bizim kitabımızda Cömertse cömert yiğitse yiğit Doğru bildiğimiz yoldan hiç şaşmayız Namussuzluklara kahpeliklere ortak olmayız Beni seveceksen yürekten sev Ben şarklıyım güzelim Dağlardaki kır çiçekleri gibidir sevdam Bulutların sakladığı Rüzgarların dokunamadığı Güneşin korkup bakamadığı Sevda ateşten gömlektir Bizim şark anlayışımızda Bu ateşe dayanırsan giyersin Çıkmaz sokaktır Bir daha geri dönemezsin Aşk mabedinde bir ömür kalmaktır sevda Herkesin arayıpta bulamadığı cennettir aşk Biz sevdayı yüreğimize ekeriz Kanımızla sular Canımızla koruruz Sevdamızı soldurmayız Asla başkasına yoldurmayız Kalbinde bir ömür bana yer ayırmadıkça Yüreğin bana kabir olmadıkça beni sevemezsin Bizim kalbimiz cennet bahçesi gibidir Oraya layık olmayanlar giremez Bizim sevdamız Sırat köprüsünden daha ince daha keskindir Yürekten sevmeyenler geçemez Bizim sevdamız abu hayat gibidir Onu tatmayanlar istese de içemez Kalbimiz bir sevdalık mabettir Aşkın kutsallığına inan mayanlar giremez Sevdanın saflığını anlamayanlar ibadet edemez Sözümüz söz Yeminimiz yemin Ahtımız ahttır bizim Sevdik mi yürekten severiz Adımız şarktır bizim Cebbar Korkmaz |
Beni Affetme
BENİ AFFETME Beni affetme Bırak günahlarım yargılasın beni Gözlerinden sehpa Saçından urgan Razıyım cezama olsa da idam Kalbinde bir kabirdir son sözümü sorarsan Kendimi savunmayacağım hiç Günahlarımdan bana kefen biç Göz yaşlarınla yıka cansız bedenimi Bir tutam saçınla bağla ellerimi En son senin ellerim kapatsın Sana hasret açık giden gözlerimi Beni affetme Bırak günahlarım yargılasın beni Tüm teraziler kurulsun Tüm hesaplar sorulsun Korkum yok cehennem denen ateşten En büyük korkum ayrılmaktı senden Geçerken aşkın sırat köprüsünden Bırak hesap sorsunlar benden En büyük cezaya çarptırsınlar beni Yaşamak zaten haramdı bana sensizken Ben cehenneme dayanırım Cehennem yüreğimdeki sevda ateşine dayanmaz Mezarımı ellerinle kaz Mezar taşı istemem Toprağıma aşıktı diye yaz Beni affetme Cebbar Korkmaz |
Beni Bir Cüzdana Satan Da Oydu
Oydu bu kalbimi yakan efsane Oydu beni eden deli divane Oydu etrafında oldum pervane Beni ateşlerde yakan da oydu Oydu gördüğümde tir titrediğim Oydu ben kendimi kul eylediğim Oydu ümidimi hiç kesmediğim Beni bir divane yapan da oydu Oydu gözlerimden sel olup akan Oydu bedenimde canımı yakan Oydu bu ruhuma çelmeler takan Hayatıma giren yalan da oydu Oydu bu kalbime tuzaklar kuran Oydu sevdamızı yele savuran Oydu beni yerden yerlere vuran Beni zehirleyen yılan da oydu Oydu bu dünyamı bana dar eden Oydu her nefesim alev har eden Oydu bir kenarda bırakıp giden Beni bir cüzdana satan da oydu Oydu bu cebbara ömür harcatan Oydu saçlarıma beyazlar katan Oydu hançer olup bağrıma batan Cıgaramda tüten duman da oydu Cebbar Korkmaz |
Beni Bu Alemde Yıkan Sen Oldun
Ben bir seyyah idim zapt edilmeyen Beni bu diyarda tutan sen oldun Ben bir kale idim hükm edilmeyen Beni bu alemde yıkan sen oldun Taşı sıksam toz olurdu elimde Deryalar taşardı akan selimle Kimse başa çıkamazdı benimle Beni mağlup eden tufan sen oldun Yiğitliğim sökmez oldu sevdaya Kolum bilek bükmez oldu kavgaya Feryadım ulaştı arşı alaya Dilimden düşmeyen isyan sen oldun Bir güzele yar olmayı düşledim Ateşiyle yandım karda kışladım Sevda deyip büyük bir suç işledim Gözümden sel olup akan sen oldun Cebbar Korkmaz |
Beni Düşman Bilip Vurmasınlarki
Cahillik edipte ele söyleme Seni sevdiğimi bilmesinlerki Her gelip geçtikçe bakma yüzüme Sonra başımıza gülmesinlerki Avare gezerim bedenım yorgun Aklım başta değil serimde vurgun Benden uzak durki desinler dağın Bizi bir arada görmesinlerki Yarın bayram günü bize gel aman Senınle göz göze geldiğim zaman Şaşırıp sevdadan eyleme kelam Beni bu diyardan sürmesinlerki Dünyaya değişmem saçın telini Ben nedemki yokluk bükmüş belimi Bayram dahi olsa turma elimi Beni düşman bilip vurmasınlarki Cebbar Korkmaz |
Beni En Çok Bunlar Üzer
Bir çocuğun ağlaması Oyuncak alamaması Hele yoksulsa babası Beni en çok bunlar üzer Anası giderken işe Peşler ise kalka düşe Hasret ise ekmek aşa Beni en çok bunlar üzer Toz toprakta oynuyorsa Eski şeyler giyiyorsa Ekmek için ağlıyorsa Beni en çok bunlar üzer Ayak yalın yarı çıplak Elinde kırık oyuncak Mahcup bakışlı yumurcak Beni en çok bunlar üzer Cebbar Korkmaz |
Beni Hep Yaralar Senden Uzaklar
Kara gözlüm yine benden uzaksın Beni hep yaralar senden uzaklar Gözümde yaş yüregimde azapsın Hasretın sıralar senden uzaklar Gurbet ellerınde kaldım ırakta Gözlerım postada gönlüm merakta Boğazımda düğümlenir her lokma Giydirir karalar senden uzaklar Ne baharım belli nede yazlarım Her anışta gözyaşımı gizlerım Hafızamda durur sevda sözlerın Ruhumu daralar senden uzaklar Cebbar Korkmaz |
Beni İki Dar Ağacina Asın
Beni iki dar ağacına asın Biri sevda biri hasret olsun Beni ikidağın arasına gömün Biri sıla biri gurbet olsun Beni iki ırmakla yıkayın Biri dicle biri fırat olsun Bana iki kişi dua etsin Biri sevgilim biri çocukluk arkadaşım olsun Seni sevene köle ol Seni sevmeyene tanrı bile olma Çünkü sevginin değerini bilmeyen Tanrınında değerini bilmez Cebbar Korkmaz |
Beni Merak Etme
Beni merak etme Ben hala burda Bıraktığın yerdeyim Ben hep aynıyım Öfkem aynı öfke Hırsım aynı hırs Safım aynı saf Sevdamsa senden başkası yok Ayrılıkların çürüttüğü Özlemlerimle başbaşa Günahkarlar mabedinin tek tutsağıyım Sevaplarımı tartacak terazi Günahlarımı bağışlayacak hiç kimse yok Çünkü yaşamımdaki Yanlışlarım doğrularımdan çok çok Duvardaki resimlerin üzgün En son bıraktığın çiçekler vazoda kurumuş Kulaklarımı çınlatan kahkahaların ağlamaklı Giderken bana el bile sallamıyorsun rüyalarımda Söyleyemediğim son cümlemin Tutsaklığı var hala dudaklarımda Beni merak etme Ben hala burda Bıraktığın yerdeyim Ben yüreğime hapsolmuşum Cezaların en ağırı Suçların en korkuncu İhanetlerin en ihaneti Kötülüklerin en inanılmazı Anılarım oldu Cümlelerimden espriler küstü Hayallerimde açan çiçekler soldu Ardından mateme bürünmüş yüzümde Anılarım dondu Hasretin birer birer saçlarımı yoldu Yiğitliğim kendimden bile korkar oldu Kaşlarım bıyıklarıma kırlar doldu Bir gün eserinle karşılaşırsan Sakın sorma diye ne oldu Zaman aynı zaman Mekan aynı mekan İnsan aynı insan Elimde hayalinin resmi Yüreğimde senin sevdan Tek sığınağım cığaram da tüten bir nefes duman Suçumu sorarsan yüreğimle olmak istediğim insan Beni bu hale getirense Sadece kanayan bir vicdan Beni merak etme Cebbar Korkmaz |
Beni Yanlız Sevdalılar Anlar
Kanayan bir yüreğim İsmi dilimde ağıt olmuş sevdam Yıkılmış harabeye dönmüş Param parça dır dünyam Günahlarım Günahlarım Tüm okyanuslarda yıkansa temizlenmez Yüreğime yüzlerce kurşun sıksalar Onun hasreti kadar işlemez Beni bir tek onsuzluk öldürür Başka yara öldürmez Beni yalnız sevdalılar anlar Başkaları hiç bilmez Dönüşü olmayan bir yoldan yolcu beklerim Bilirim Boşadır emeklerim Bir umuttur benimkisi Kaybolmuş hevesime verdiklerim Başkaları bilmez ben ne acılar çekerim Ben yüreğimdeki acılarıma Sadece umut ekerim Kalmamış dizimde derman Gözümde ferim Yinede ıssız yollardan Bir karartı beklerim Akşamın karanlığıyla birlikte kaybolur ümitlerim Dolar gözlerim İnan ki tek şahidimdir çektiklerim Beklediğimi kim bilir Haberi bile olmaz Belki de gelmeyecek Hiçbir zamanda gelmez Beni yalnız sevdalılar anlar Başkaları hiç bilmez Cebbar Korkmaz |
Benim Düşlediğim Dünya Bu Değil
Her yerde bombalar düşüp patlıyor Güçlüler güçsüzün canın yakıyor Alemse seyirci olmuş bakıyor Benim düşlediğim dünya bu değil Nerde ekmeğini açla bölüşen Yardım için bir biriyle yarışan Kalmamış dünyada doğru konuşan Benim düşlediğim dünya bu değil Yiğitlik metliğin adı kalmamış Kötüler çoğalıp her yanı sarmış Artık yaşamanın tadı kalmamış Benim düşlediğim dünya bu değil Haksızlıklar girer olmuş yarışa Koca dünya hasret kalmış barışa Düşmanca bakıyor kardaş kardaşa Benim düşlediğin dünya bu değil Filistin de zulüm ırakta zulüm Nasıl bir insandır bu aklıselim İnsanlık bu kadar olmuşsa zalim Benim düşlediğim dünya bu değil Medeni olmuştur sözde insanlar Çıkar için bir birini vuranlar Ey namussuzlara alkış tutanlar Benim düşlediğim dünya bu değil Cebbar Korkmaz |
Bir davul Bir zurna Çal benım İçin
Ela gözlerinle bak gurbet ele Ruzgara kokunu sal benim için Senden haber gelmez çekerım çile Bir kalem bir kağıt al benım için Aramızda dağlar karlı boranlı Gurbette kalanın yoktur soranı Tarlamıza ektiğimiz soğanı Topla filizini yol benim için Şu gurbetin beğenmedim huyunu Özledım karların soğuk suyunu Harmanda yapılan düğün toyunu Bir davul bir zurna çal benim için Cebbar Korkmaz |
Bir Gülüşün Bana Haram Eyledin
Gözlerine hasret kaldı gözlerim Bir bakışın bana haram eyledin Yalan oldu sevda dolu sözlerin Bir gülüşün bana haram eyledin Bir zamanlar tomurcuktun gül oldun Büyüdükçe zalim oldun el oldun En sonunda bir zalime kul oldun Bir sarışın bana haram eyledin Bakışın melekti gülüşün peri Gönlümde eserdi sevdanın yeli Şimdi yad ellerin elinde eli Bir tutuşun bana haram eyledin Bir kayboldun bir göründün gözüme Hasret koydun bakışına yüzüne Efkar düştü mızrabıma sazıma Bir soruşun bana haram eyledin Cebbar Korkmaz |
Bir Güzel Arıyorum
Bir güzel arıyorum eline el deymemiş Bir güzel arıyorum sevda nedir bilmemiş Bir güzel arıyorum hiç kimseyi sevmemiş Arıyorum gözümde hayalı ruhumda ruhu Bir güzel arıyorum yalnız beni sevecek Bir güzel arıyorum aşk kıymetin bilecek Bir güzel arıyorum bir ömür sürdürecek Arıyorum gözümde hayali ruhumda ruhu Bir güzel arıyorum güneşten kıskanılmış Bir güzel arıyorum rüzgardan saklanılmış Bir güzel arıyorum kurbanlar adanılmış Arıyorum gözümde hayali ruhumda ruhu Bir güzel arıyorum onunla gülmek için Bir güzel arıyorum bir ömür sürmek için Bir güzel arıyorum ölünce ölmek için Arıyorum gözümde hayali ruhumda ruhu Cebbar Korkmaz |
Bir Sevdaydı Beni Yerden yere Vuran
Bir sevdaydı Beni yerden yere vuran Bir sevdaydı Uğruna bir ömür harcadığım Buram buram Saflık Mertlik Yiğitlik kokan Döneklik yoktu bizim kitabımızda Yakışmazdı bize sözünden dönmek Yakışmazdı bize vurulunca bile yere düşmek Ölüm bile ayakta karşılardı bizi Yıkamazdı Kalleşlik korkardı bizden Uğramazdı Gözlerimiz dolar ama ağlamazdı Yüreğimiz saf Duygularımız temizdi Heyecanla çarpan kalbim Darmadağın olmuş düşüncem bile Beni soyutlayamazdı ilkelerimden Çünkü şark usulüydü benim sevdam Bilmezdik şehirlerin kalleşliğini Tanımamıştık varoşların aldatılmışlığını Tatmamıştık sırtından hançerlenmenin acısını Bir tapınmaydı bizde sevda Bir mabetti sevgili Bir ayindi aşk Bu saf ve temiz duygular içinde yaşamıştık biz Bizde mertlik Yiğitlik doğruluk Kısacası insan olmak Efsaneleşmişti Ama burası başka bir alem Burarsı başka bir mekan Burada bir başkadır insan Yiğitlik mertlik dürüstlük Sudan ucuzdu bu yaban ellerde Aşkının sıcaklığını kanımda hissetiyim Karşısında tir tir titrediğim Geçtiği Yollarda ayak izlerini aradığım Sevdamdı beni yerden yere vuran Hiç düşünmediğim ayrılıktı tek korkum Çünkü aldatmak Aldatılmak Yoktu benim şark anlayışımda Bizde sevdalar ömürlüktü Üstüne türküler yazılan Efsaneleşen Yüceltildikçe yüceltilen Bir tapınmaydı adeta Geldiğim bu koca şehirde Kötülükler mabedine dönmüştü DÜNYA Neyin sahte neyin gerçek olduğu Neyin doğru neyin yalan olduğu Belli değildi Yanlışlarla doğrular Biri birine karışmıştı adeta Yanlışlara kimse aldırmıyor Doğrularsa zaten ortada yoktu Kabahat dünyada değildi Üzerindeki canlılar çürümüştü Onun güzellikleri içinde Çirkinlikleri yaşam haline getiren İnsanlardı Tatlı bir bakıştı aldatılmışlığım Alışmadığım kalleşlik Zor gelmişti bana Taşıyamazdım ihaneti Kaldıramazdım ayrılığı Bir sevdaydı beni yerden yer vuran Yüreğimdeki heyecanı acıya dönüştüren Utancımdan kızarmış yanaklarımı Saklamaya çalıştıran Beni yaşama küstüren Aydınlığımı söndüren Ruhumu öldüren Bir sevdaydı Cebbar Korkmaz |
Bir Zalimi Melek Sandım Ne Oldu
Sevda sevda dedim dolandım durdum Buldum bir zalimi sevdim ne oldu Bir ceylan avlarken kendimi vurdum Yüreğime kanlar doldu ne oldu Bir bakışta fikrim karıştı durdu Ürkek bakışları ruhumu vurdu Kalbim her atışta hep onu sordu Sevda ateşiyle yandım ne oldu Bakışın yalanmış gülüşün yalan Git şimdi ellerin boynuna dolan Senden insaflıymış zehirli yılan Gidip yad ellerin oldun ne oldu O bir sahtekardı sırra karıştı Düşüncem dağıldı fikrim çelişti Ruhum bedenimle her gün dövüştü Bir zalimi melek sandım ne oldu Cebbar Korkmaz |
Biz Buyuz
Sahip çıkılmıyor artık nesile Tarihlerde yazar sığmaz asıra Bir zamanlar hükm ederdik mısıra Sormak istiyorsan işte biz buyuz Cehalet çağında insanı seven Kim olursan ol yine gel diyen Hangi dinden olsa hakkını veren Bilmek istiyorsan işte biz buyuz Bakmayın dolara selam durana Bak devrimler yapıp ülke kurana Emperyalistlere darbe vurana Bakmak istiyorsan işte biz buyuz Dört yanı sarılmış iken bu vatan Bir güneş doğmuştu yoksul samsundan Ardına bakmadan kaçmıştı düşman Anmak istiyorsan işte biz buyuz Şimdi itiş kakiş kakılır olduk At sürdüğümüz yerlere satılır olduk Çakallar yüzünden yıkılır olduk Görmek istiyorsan işte biz buyuz Cebbar Korkmaz |
Biz Farklıyiz Çocuklar
Bız çorak topraklarda büyüdük Biz çamurlu yollarda yürüdük Karlarda yalın ayak gezdik Gaz lambasının cılız ışığında Yazmaya çalıştık defterlerimizi Horoz ötüşlerinden anlardık saatlerimizi Ceket palto nedir bilmezdik Oyuncak larımızı kendimiz yapardık Çocuklar için oyuncak yapıldığından haberimiz bile yoktu Tanımazdık burjuvaziyi Bilmezdik sömürüyü Ağaların beylerin zümünden kaçıp Sığındığımız varoşlarda öğrendik sınıf farkını Size iyi bir gelecek bırakmak için çıktık bu yola Barikatlarda coplandık Nurhaklarda Kızıl derede Hunharca kurşunlandık Özgürlük uğruna Çatıştık düzenin cellatlarıyla Hakkımızı ararken İdam sehpaları hak görüldü bize Dünya emperyalizmine baş kaldırmıştık Denizler Mahirler Yusuflar Sinanlar ı Örnek almıştık İki muhtıra bir darbeyle zor durdura bildiler bizi Zindanlarda bile baş kaldırdık düzene İşkencelerde kafa tuttuk zalimlere Çocukluğumuzu yaşayamadan Yaşımız büyütülüp astılar kimimizi Kurtuluş bayram Bizlerse kurbandık Kanımız canımız fedaydı halkımıza İdam sehpalarında Kendimiz tekmeledik tabureyi Korkumuz yoktu halk uğruna ölmekten öldürülmekten BİZ FARKLIYIZ ÇOCUKLAR Cebbar Korkmaz |
BİZ SEÇERİZ ONLAR GİDER ASKERE
Seçimden seçime gelir giderler Biz seçeriz onlar gider askere Eşitlik özgürlük hak hukuk derler Biz seçeriz onlar gider askere Kimi yeyen eş ahbabı kayırır Kimi gelir dinci dinsiz ayırır Gidenlerin hepsi kötü anılır Biz seçeriz onlar gider askere Çıkar bir yalancı ananızım der Memleketi taşı toprağıyla yer Doların ismini etmişler ezber Biz seçeriz onlar gider askere Dolar tanrı olmuş abd kıble Vatandaşa düşen bekle ha bekle Hizaya gelirler bir tek düdükle Biz seçeriz onlar gider askere Laf salatasında girer yarışa Vatandaş hasretken üç beş kuruşa Onlar yine geçmiş esasduruşa Biz seçeriz onlar gider askere Atatürk kalksaydı bugün yerinden Eyvah diyecekti inan derinden İsyan edecekti gördüklerinden Biz seçeriz onlar gider askere Cebbar Korkmaz |
Bizden Birisi
Bıyıkları buğday başağı gibi Bakışları isyan bayrağı gibi Başı diktir zagros dağları gibi Halkın arasında bizden birisi Gerçeğe aşıktır yanlışa düşman Haksızlığa baş kaldırır her zaman Onu yıldıramaz işkence zindan Devrim savaşında bizden birisi Tavrı hep açıktır halkından yana Ne zulümler etti soysuzlar ona Emperyalistleri sokmaz vatana Onur kavgasında bizden birisi Köylüdür o tohum eker toprağa İşçidir o şekil verir bardağa Kokusuzdur gezer dağlardan dağa Haklı davasında bizden birisi Saçları kırlaşmış beyaza dönmüş Etrafını çocuk torunlar sarmış O hiç değişmemiş hep aynı kalmış Yaşam çabasında bizden birisi Cebbar Korkmaz |
Bizim İçindir
Memleketi yiyen bir avuç zengin Alkışlayın beyler bizim içindir Elbet bunun sonu gelecek bir gün Alkışlayın beyler bizim içindir Her gün tv lerde büyük rezalet Ağzı açık kalmış seyreder millet Böyle batırılır işte memleket Alkışlayın beyler bizim içindir Gören yok sokakta yatan yetimi Böyle uyuturlar Türk milletini Abd den ısmarlayan var etini Alkışlayın beyler bizim içindir Emperyalistlere bağlı simsarlar Onların adına darbe yaparlar Yaşını büyütüp gençler asarlar Alkışlayın beyler bizim içindir Sokaklarda kap kaç tinerci gençler Sosyeteden fasıl ile skeçler Yirmi bin doları az bulur ***ler Alkışlayın beyler bizim içindir Bizim için en lüksünden yiyorlar Bizim için bizi hiç sevmiyorlar Bizim için bize aptal diyorlar Alkışlayın beyler bizim içindir Cebbar Korkmaz |
Bölücü
Milattan üç bin yıl önce kuruldu Mezopotamya Kürtlerin ana yurdu Dünya medeniyetinin beşiği oydu Tarihi açta bak kimdir bölücü Satrancı tavlayı damayı bulan Kan içen asurlara darbeyi vuran Tarihte met imparatorluğu kuran Yalanı geçte bak kimdir bölücü Tüm dilleri hak kılmışken yaradan Ya adam ol yada çekil aradan Kürtçe seslenir Çanakkale.de ki mezardan Doğruyu seç.de bak kimdir bölücü Sahtekarlar bilmez oldu ayıbı mezabotamyanın gerçek sahibi Kürt komutandır selahaddini eyyubi Aklını ölç.de bak kimdir bölücü Cebbar Korkmaz |
Bu Son Damlaydı
Bu son damlaydı Sevdamı kederle suladığım Yüreğime kök salmış hayalini kopardığım Sevdamı sonsuzluğa yolladığım Taşmıştı ruhum Küskündü ayrılığım Belki de bir ömür sürecek kırgınlığım Ayrılırken el sallamadığım Bu son damlaydı Kapanan kapımda kalmadı aralığım Bu son damlaydı Taştı gönlümden döküldü sevda Söndürdü güneşi karardı dünya Ölümsüzde olsa bu aşk Kırıldı kalbim bitti bu sevda Benim için kötü bir mabetti dünya Farz ederim ki bu aşk Gördüğüm bir rüya Bu son damlaydı Boşalan kap yerini doldurmaz bir daha Bu son damlaydı Kalbimdeki sevda ateşini söndüren Ruhumdaki hayalini öldüren Kulaklarımda uğultu Başımı döndüren Gözlerimden sel olup Seni benden alıp götüren Ayin yaparcasına boşaldı göz yaşlarım Kırıldı dallarım soldu yapraklarım Belki de hasretinden Kuruyacak toprağım Aşk mabedinden bir daha dönmemesine ayrılığım Bu son damlaydı Kaybolduğum aşk mabedinde beni kendime getiren Cebbar Korkmaz |
BURJUVA KIZI
Senin düşlediğin yaşam başkadır Git burjuva kızı benden uzak dur Ben köylüyüm benim neşem başkadır Git burjuva kızı benden uzak dur Ben kuzu severim sen fino köpek Aşiretiz bizde yok mini etek Balolar diskolar nemize gerek Git burjuva kızı benden uzak dur Sen emeğin değerini bilmezsin Tandır ekmeğiyle soğan yemezsin Koyun sağamazsın kuzu gütmezsin Git burjuva kızı benden uzak dur Bizdeki sevdalar ölene kadar Senin sevdan para bitene kadar Birkaç gün içinde ayrılık başlar Git burjuva kızı benden uzak dur Cebbar Korkmaz |
Bülbül Sahip Çıkmaz Gül Kabul Etmez
Namussuzlar kırk zem zemle yıkansa Hayvan sahip çıkmaz kul kabul etmez Tüm dillerde tanrıya.da yalvarsa İman sahip çıkmaz din kabul etmez Divaneler kendi kendin överler Haksızı savunur haklı döverler Divani mahşerde boyun eğerler İzan sahip çıkmaz dil kabul etmez İtibar etmezler erdemli kula Hile i fitneden çıkarlar yola İblisin koynunda verirler mola Şeytan sahip çıkmaz cin kabul etmez Karga dır o çöplüklerde didinir Sahtekarlığıyla unvan edinir Merkep gibi anırmakla yetinir Bülbül sahip çıkmaz gül kabul etmez Her fırsatta sarılırlar yalana Dörtnala koşarlar vurgun talana Bu hal yakışır.mı insan olana Derya sahip çıkmaz sel kabul etmez Cebbar Korkmaz |
Büyük Suçum Var Gibi
Gücüm yetmez seni atam içimden El atıp.da tutamadım saçından Gidem mahpuslarda yatam suçumdan Sanki benim büyük suçum var gibi Ayrılık bir korku saldı içime Hasretliğin ak düşürdü saçıma Müebbet giymişim sevda suçuna Sanki benim büyük suçum var gibi Akşam olur nefeslerim daralır Göremezsem umutlarım kararır Sevinçlerim kurşunlanıp vurulur Sanki benim büyük suçum var gibi Çileyle uyanmış dertle yatmışım Sevdada boğulmuş aşta batmışım Kendimi bu aşka kurban etmişim Sanki benim büyük suçum var gibi Cebbar Korkmaz |
Cadı Var
Bakışların alır ruhumu benden Mahzun bakan gözlerinde cadı var Her sitemin kan akıtır sinemden Yaralayan sözlerinde cadı var Her görüşte hep hafızam karışır Düşüncem dağılır fikrim çelişir Ruhum bedenimle her gün dövüşür Eylediğin nazlarında cadı var Adını duyunca serden geçerim Sanki kanat takar göğe uçarım Gülüşlerin şarap deyi içerim Gülüşünün hazlarında cadı var Geçtiğin yollarda titrer dizlerim Düşer kirpiklerim dalar gözlerim Kalbime saplanır ayak izlerin Yürüdüğün izlerinde cadı var Cebbar Korkmaz |
Cahilliğimize Bağişla Begim
Biz yalan dolandan hiç anlamayız Cahilliğimize bağışla beyim Sadece alkışlar hesap sormayız Cahilliğimize bağışla begim Muhtıralar verdin karşı durmadık Hükümet devirdin dönüp bakmadık Darbe yaptın sana alkış tutmadık Cahilliğimize bağışla begim Yasalar yaparsın kendinden yana Menfaat uğruna kıyarsın cana Hiç değer vermedik biz bu çabana Cahilliğimize bağışla beyim Sen değil misin ki yalanlar atan Vatan vatan deyip vatanı satan Bu emeklerine karşıydık inan Cahilliğimize bağışla begim Biz kimiz ki sana karşı duralım Biz kimiz ki senden hesap soralım Biz kimiz ki hak hukuk arayalım Cahilliğimize bağışla begım Cebbar Korkmaz |
ağır Beni
Çağır beni dağ başında duman dahi olsam Çağır beni saçlarını beyazlatan zaman dahi olsam Çağır beni kolların bana zindan dahi olsa Öyle yürekten çağır ki bir daha geri dönmeyeyim Çağır beni sözlerin ekmeğime zehirden bile olsa Çağır beni kalbin sonsuzluğuma kabir bile olsa Çağır beni ellerin ellerime kelepçe bile vursa Öyle yürekten çağır ki bir daha geri dönmeyeyim Çağır beni yüreğimdeki sevda aksın dökülsün Çağır beni el pençe durayım boynum bükülsün Çağır beni avazından aramızdaki dağlar yıkılsın Öyle yürekten çağır ki bir daha geri dönmeyeyim Çağır beni sevdanın matine köle kul olayım Çağır beni sevdanın aleviyle yanıp kül olayım Çağır beni ceylan gözlerinden akan sel olayım Öyle yürekten çağır ki bir daha geri dönmeyeyim Cebbar Korkmaz |
ÇIĞ DÜŞTÜ UMUTLARIMA
Çığ düştü umutlarıma Karlar altında kaldı güler yüzlü hayallerim Gözlerimde bulut Hangi ırmak dayanır ki akan göz yaşlarıma Kaç nehir taştı bilir misin akan selimden Nice mahlukat dinledi fırtına misali haykırışlarımı Kaç kez yandı bedenim Yüreğimde çakan şimşeklerle Çığ düştü umutlarıma Buzlar altında kaldı aşk mabedindeki sevdam Irmaklar usandı göz yaşlarımı taşımaktan Kurtlar kuşlar usandı feryadımı dinlemekten Yollar usandı seni ararken yürümemden Yıllar usandı seni hasretle beklememden Bulutlar usandı senin hayaline benzetilmekten Zaman yorgun düştü benim yanımda Gözlerimden akan göz yaşlarım Sarkıklar oluşturdu buz tutmuş yalnızlığım da Ayrılığın acısıyla dondu gülüşüm Çığ düştü umutlarıma karlar altında kaldı yüreğimdeki sevdamın sıcaklığı Karanlıklar sardı gündüzlerimi *******se zaten karanlıktı Yıkıldı umut köşküm döndü viraneye Bense zaten çoktan dönmüştüm divaneye Tüm kapılar yüzüme kapandı Tüm mabetlerden kovuldum Hayaline uzattığım ellerim hep bomboş döndü Üzerime doğan güneş karadı söndü Delice esen rüzgarlar bile bana ihanet etti Getirmediler senin kokunu bana Kara bulutlar kapladı bana gülen hayalini Umutların tükendi yalnızlığımın mabedinde Boğazımda düğümlenen hıçkırıklarla kala kaldım Boynum büküldü Yüreğimdeki sevda döküldü Seni ararken kendimi kaybettim Çığ düştü umutlarıma Cebbar Korkmaz |
Çığlık
Sen gideli hiç feryadım dinmedi Boğazım da düğümlendi bu çığlık Gönlüm hep matemde yüzüm gülmedi Sevdamızın günahıydı bu çığlık Sevda kantarında çilemi tarttım Aşkın pazarında efkarım sattım Bu kötü kaderi yazana çattım Yüreğimin dermanıydı bu çığlık Tellal olup meydanlarda bağırdım Feryadımı göz yaşımla yoğurdum Dualarımda hep seni çağırdım Sevdamızın fermanıydı bu çığlık Mateme büründüm giydim karalar Yüreğimde köz köz oldu yaralar Yanağımda iz bıraktı dereler Gözlerimin tufanıydı bu çığlık Acı sarhoşuyum kendim den geçtim Hayal tarlasından sevdalar biçtim Yaşamda kendime kahırlar seçtim İsyanımın figanıydı bu çığlık Cebbar Korkmaz |
Çocuklarımız
Oyun alanları sokak araları Aralarında maç yaparlar sönük topları Kırık dökük oyuncaklarla oynayan Yırtık elbiseli Eski ayakkabılı Kimi yalın ayak Ellerinde yarım ekmek İçinde salça domates parçaları Büyük bir iştahla yiyen Sağına soluna salçalar bulaşmış Saçları makasla eşşek tıraşı yapılmış Berberleri anneleri olan Çocuklarımız Gazoz kapaklarını oyuncak malzemesi yapacak kadar Maharetli Ekmeğini arkadaşıyla paylaşacak kadar Yufka yürekli Yüreği insan sevgisiyle dolu Dostlukları onlardan öğrenmeli İnsanlıkta onlardan ders almalı Her acıda gözleri dolan Bayram dan bayrama Yeni elbiseler giyebilen Dadısı Özel öğretmeni Pahalı oyuncakları Çeşit çeşit elbise ayakkabısı olan Çocuklardan habersiz Çocuklarımız Yoksulluğun okutup olgunlaştırdığı Çaresizliğin her parçasını ezip nasırlaştırdığı Tek göz odalı gece kondular da Yaşam savaşına tanık olan Kimi ayakkabı boyacısı Kimisi sokaklarda mendil satan Kimi tarlada ırgat Kimisi dağda çobanlık yapan Burjuvazinin sofra zenginliğini Sadece televizyonlarda göre bilen Ve bu çelişkiler yumağı içinde adam olmaya çalışan Bu hırs ve öfkeyle Geleceğin baş kaldıranları çocuklarımız Cebbar Korkmaz |
ÇOCUKLUĞUMU KAYBETTİM
Kaybettim bu şehirde Çocukluğumu kaybettim Çocukken koşup Meşe saklambaç oynadığım Sokakları kaybettim Kah kavga edip küstüğüm Kah barışıp kendimden geçercesine oyun oynadığım Çocukluk arkadaşlarımı kaybettim Kaybettim bu şehirde Komşusunun her sabah hatırını soran Selam vermeden geçmeyen O temiz yürekli insanları kaybettim Gül tepe çoban çeşmeden su dolduran O güzel gözlü gecekondulu kızları kaybettim Sabahın alaca karanlığında Beni sesimden tanıyıp gevrek alan O masum yüzlü çocukları kaybettim Kapılarının önünden titreyerek geçtiğim Gözleriyle bana gülen ilk göz ağrım Çocukluk aşkımı kaybettim Boğaz içi saman tepede On kuruşa Ayakkabılarını boyadığım İnsanları kaybettim Siyah beyaz çirkin kral filmlerini oynatan Hınca hınç dolu Yazlık sinemaları kaybettim Kaybettim bu şehirde Akşamın serininde Davul zurna eşliğinde Yüzlerce kişinin halay tutuğu Sokak düğünlerini kaybettim Dallarına tırmanıp dutlarını yediyim Dut ağaçlarını Ağaçların dallarına konan Taşladığım kuşları kaybettim Yüreğimin tüm sevinciyle yaşayıp Değerini bilmediğim zamanı kaybettim Bir daha bulamayacağım Çocukluk günlerimi kaybettim Yüreğimi dolduran Göksüme sığmayan Yaşama sevincimi Kaybettim bu şehirde Cebbar Korkmaz |
Çocukluk Arkadaşım Yetim Turgut
Çocukluk arkadaşımdı TURGUT Annesi ölmüş İki analığın arasında kalmıştı Feodalizmin bataklığına bulanmıştı Beraber gazoz kapaklarıyla oynar Çayırlarda at yakalar Biner Dört nala sürerdik Bazen kafasındaki kırıkları sayar gülerdik Bir domatesi bile beraber yerdik Bir o ısırırdı bir ben İki domates alacak paramız yoktu Kesecek bıçağımız Bölecek aklımızda yok tu Çocukluk işte Kışın buzlarda kayar Kangal köpeklerimizle tilki avına çıkardık Tilki derilerini çerçilere beş liraya satardık Hey gidi beş lira hey Ne kadar param olduysa Bu beş liranın yerini hiç tutmadı TURGUTSA beni hiçbir zaman satmadı Kavgalarda hep yan yanaydık Beraber dayak yer beraber kaçardık At kuyruklarının kıllarından tuzaklar yapar Kuş yakalardık Ne sevinçler ne neşeler yaşardık Yetim olduğu için hep horlanırdı Ona bir lokma ekmek verenler Kendini cennetlik sanırdı Neşemiz neşe Öfkemiz öfkeydi Nüfus cüzdanı olmadığı için okula almadılar Bana hep okulu sorardı Bende öğrendiklerimi ona öğretirdim Sonra ben İZMİRE geldim O köyde kaldı Yıllar sonra öldüğünü duydum Kendini asmıştı Dayanamamıştı kahpeliklere Alçaklıklara yenik düşmüştü Hayali gözümde Acısı hep yüreğimde kaldı Bir daha onun gibi ne arkadaşım Nede gerçek bir dostum oldu Döndüğünde İZMİRİ anlatırsın bana demişti Dönemedim Dönüp İZMİRİ sana anlatamadım Beni affet Çocukluk arkadaşım yetim TURGUT Cebbar Korkmaz |
Çünkü Ben Aşığım
Bana hiç bir şey sormayin Çünkü ben aşığım Sizi dinliyecek zamanım Sizi cevapliyacak sözüm yok Dalgınım Herşeyi unutacak kadar Yorgunum Yerımden kalka miyacak kadar Etrafımda ondan başka hiç kimse Düşüncemde ondan başkasına yer yok Bana hiç birşey sormayin Çünkü ben aşığım yüreyimin derinliklerınde sevda Sarmış tüm bedenimi örümcek ağı gibi Öylesine çaresiz öylesine çıkmazdayimki Bir nefes dumanın arkasına gizlenmekten başka çarem yok Bana hiç bir şey sormayin Bana hiç bir şey sormayın çünkü birtek ona aşığım... Dokunma sevgiye sevilenlere Aşkın umut köşkü yıkılır sonra Gönül bir şişedir düşse kırılır İçindeki sevda dökülür sonra Cebbar Korkmaz |
Çünkü Ben Aşığım Hala
Beni artık yıkamazsın Çünkü ben yerdeyim hala Hayalimden çıkamazsın Çünkü ben sendeyim hala Kaç istersen git buradan Kurtuldum de bu sevdadan Yıllar geçse de aradan Çünkü kalbimdesin hala Beni düştüğümle bırak Aramız olsa da ırak Saçlarıma düşse de ak Çünkü ben aşığım hala Cebbarınki şark sevdası Bir ömür sürer yarası Gelse de ölüm sırası Çünkü ben senleyim hala Cebbar Korkmaz |
DAĞLAR BİZİ ELE VERMEZ
Dumanlar çöker başına Yağmurlar vurur döşüne Bir ordu düşse peşine Dağlar bizi ele vermez İnlerinde aslan yatar Gölgesinde güneş batar Bizim dağlar bizi saklar Dağlar bizi ele vermez Şahinleri yüksek uçar Sularından ceylan içer Herkese bağrını açar Dağlar bizi ele vermez Ele vermez ele vermez Sırrımızı yele vermez Dağlar bilmez hainliği Dağlar bizi ele vermez Cebbar Korkmaz |
Davacı Olmaz Duacı Olurlar
Yeşilden Bir sarık bağla başına Davacı olmaz duacı olurlar Bakma kız kadının genci yaşına Davacı olmaz duacı olurlar Önünde el pençe durur veliler Delirdikçe deliriyor deliler Kuyrukta bekliyor sefil cahiller Davacı olmaz duacı olurlar Dört avrat nikahsız dördü sırada Bir eli kemerde biri duada Görse bile millet seni zinada Davacı olmaz duacı olurlar Her allah dedikçe doluyor kasa Yoluna kurbandır kimde ne varsa Sen rahat ol şeyhim eyleme tasa Davacı olmaz duacı olurlar Din bilgisi yoktur hep yalan atar Bu dünyayı yemiş ahretten satar Sende suç yok mirim aptal insanlar Davacı olmaz duacı olurlar Müritler cennetlik oldu ha gayret Akıl serden gitmiş uyuşmuş millet İster gazel oku istersen küfret Davacı olmaz duacı olurlar Ölünce kabrini dergah yaparlar Dergahına bide isim takarlar Kurbanlar keserler mumlar yakarlar Davacı olmaz duacı olurlar Cebbar Korkmaz |
ANAM BENİM
Göksü açık yalın ayak Anam benim anam benim Eskilerini bana yapardı gömlek Anam benim anam benim Keşke bir çocuk olsaydım Yoksul bir evin çocuğu olsaydım Aç susuz yarı çıplak olsaydım Ama ennemın kucağında olasaydım *******i susuz gündüzleri açtı Göz yaşları hep aklımda kaldı Ben türkçe konuşurdum o kürçe Anam benim anam benim Keşke bir çocuk olsaydım Yoksul bir evin çocuğu olsaydım Aç susuz yarı çıplak olsaydım Ama ennemın kucağında olasaydım Sen oldun babam kardeşim *******ime çıram güneşim Bnim için ölüme atardın kendin Anam benim anam benim Keşke bir çocuk olsaydım Yoksul bir evin çocuğu olsaydım Aç susuz yarı çıplak olsaydım Ama ennemın kucağında olasaydım Cebbar Korkmaz |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 01:38 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.