![]() |
Bağrında *******in
Garip değil *******, Nağmelerini dinle. Bil ki sanatsal hisler, Raks eder her gönülde. Bestelenir şarkılar, Şiirler filizlenir. Notalaşır kaygılar, Melodiyle beslenir. Bir martı kanadında, Sevdalar yol alıyor. Tanyerinin koynunda, Geceye sarılıyor. Dostça veda ediyor, Gece sevgiyle güne. Gün gecyi bekliyor, Diyor ki git gel yine. Dağılıverir sisler, Koynunda sevgilerin. Saklanıverir hisler, Bağrında *******in. Meziyet Ak |
Bahar
Baharı içer gözler gönül huzura koşar, İnsan baharda sever mutluluklar hep coşar. Ruhlarda pınar kaynar akar çağlayanlardan, Kalem çeker kedere coşar gönül durmadan. Baharda hep kalemim durmadan kıpırdanır, Kâğıtların üstünde mutluluğu yaşatır. Şarkılar başka güzel şiirler umutludur, Çiçekler renk cümbüşü kokuların ruhudur. Ağaçlar hep canlıdır parlak yapraklarıyla, Kelebekler uçuşur renk renk kanatlarıyla. Kuşlar serenat yapar canlansın dünya diye, Karıncalar koşuşur azık taşır habire. Sevdalar coşar kaynar kalbinde her ozanın, Umutlar solfej yapar gönlünde her yazarın. Güfte beste çıpınır coşup çağlamak için, Dört mevsim hep kıskanır beklerken sevenlerin. Meziyet Ak |
Bahar Karmaşası
Gün bir güzel başlamış bu sabah, Toprak hafif nemli mis kokuyor. Koşuşan insan seli duraklarda, Boş vesait bulma çabasında. Yemyeşil tabiat ana kucak açmış, Gel diyor boş verip tasaya derde. Ne şöförlerin bağrışmalar birbirlerine, Ne halkın itişip kakışması biçare. Yok edemiyecekler bu güzelliği, Görmezlikten gelemeyiz tabiattaki, Her gün yenilenmekte olan tazeliği. Varken güzellikler inkâr edilemez ki! Meziyet Ak |
Baharda Aşk
Şairler hep şiir yazar bahar sabahı, Baharlarda yaşarız hep aşkı sevdayı. Arılarla kelebekler kanat çırparlar, Çiçeklerden çiçeklere uçup coşarlar. Tatlı meltem yapraklarla hep şarkı söylerler, Misk-i amber kokar dünya yaşar sevdayı. Gönüller mutluluk dolar kaçar hüzünler, Baharlarda sevgililer göz gözedirler. Meziyet Ak |
Bak Dünyaya
Sus dedim bak dünyaya, Mutluluğa kucak aç. Dünyada bu hülyaya, Dedi ki umutlar saç! Bu hayalle dalmışım, Mutluluk ülkesine. Kapısını çalmışım, Kanarak süksesine! Yakamozlar ışıldar, Sanarsın cennettesin. Sevgi ile parıldar, Sevdalılar seyretsin. Yalancı olma dünya, Bu güzelliği yaşat. Gerçek olsun bu rüya, Sil derdi tasayı at! . Meziyet Ak |
Balıklar Ağlar mı?
Balıklar ağlar mı hiç gördünüz mü? Onlarla gezinip süzüldünüz mü? İnsanlar gibidir bir akvaryumda, Yaşamı tükenir suyun bağrında. Denizdeki balık hür ve özgürdür, Okyanuslar aşar yaşam sürdürürür. Cazip gelir bir yem yakalanırlar, Bazan da ağlara bak takılırlar. İster akvaryumda gezip süzülsün, Ya da denizlerde özgürce yüzsün. Her biri inanın insanlar gibi, Dünyanın bilin ki olmaz sahibi. Dünya bir akvaryum bazan denizdir, Bazısı gönülde bil gizlenmiştir. Kimisi denizin sonsuzluğunda, Mutluluğa yüzer her soluğunda. Nefes alıyorsak mutlu olalım, Eserlerimizi hep yaşatalım. Yaşam bir gün biter bilnçlenelim, Tüketici olup tükenmeyelim! Meziyet Ak |
Barışın Huzuru
Mutluluk gönlümden geçiyorken, Umutlar sakince gözkırpıyor. Ruhumuz sessizce yol alırken, Gönüller kederi yok ediyor. Gel dinle kalbimin feryadını, Sessizlik ses verir dünyamızdan. Seslerde ruh bulan yaşamını, Temizle alında yazımızdan. Kederi kaderden silelim de, Barışa yol alsın tüm gönüller. Sevgiyle el ele verelim de, Tükenip yok olsun hep hüzünler. Ruh bulsun yarınlar filizlensin, Gelişsin gönüller toprağında, Güzellik renklenip düzenlensin, Yol alsın dostluğun sokağında. Bak nasıl yaşantın düzelecek, B Meziyet Ak |
Baş Sağlığı Diliyorum Çağa
Baş sağlığı diliyorum, Ağlayan tüm gönüllere. Şad olsun ruhu diyorum, Kalpten üzülenlere. Aylarca hasta yattı da, Gönüller bir kez anmadı, Sevenler onu sattı da, Işığı hiç kararmadı. Gönlü güzel duayendi, Dürüstlük vardı kanında, İyi bir sanatseverdi, Yarın yaşattı anında. Onda vardı dostluk güven, Rakipleri yaraladı. Umudun peşinde giden, Martılar sundu kanadı. Çalıp çırpmayan bir lider, Adıdır Bülent Ecevit. Gönlünde hep güzellikler, Arşa yükselt ruhun dirilt. Meziyet Ak |
Başaramadım
Bir isyan değil inan ki bu babam! Devasız hastalık bu aldı seni, Kara kanser çaldı bizden sevgini, Sana neden yardım edemedim ki! Elim kolum bağlı kaldı başaramadım, Seni ölümün elinden kurtaramadım, Nasıl beceriksiz evlâtmışım ki ben, Azrailin geldiğinde savaşamadım. Sana hayat veremedim kendi canımdan, Uçup gidiverdin babam sen kollarımdan. Ağlatmadılar beni hiç senin ardından, Ayırmadın bana niye yer arabandan. Seni çok özledim gelmek istiyorum yanına, Doya doya ağlamak isterim sarılıp boynuna. İnanamıyorum ölüp kara toprak olduğuna, Sen değildin sanki konan musalla taşına. Bir beyaz elbise giydirip seni yatırdılar, Adına tabut denilen tahta bir taht aldılar. Bu son yolculuğun için bir arabaya koydular, Yüreğim acıyor babam beni sana yaktılar. Yeni ikâmetgâhına gidiyorken geçtin kapımız önünden, Bir de arkadaş bulmuşsun ki yalnız değildin sen giderken. Ruhun bizimle kaldı biliyorum seni alıp götürürlerken, Düğümlendi tüm hıçkırıklar boğazımda kapmızdan geçerken. Ne kadar acele ediyorla kabre yetiştirmek için, Durun diyemiyorsun yapamıyorsun bir seçim. Totrakla kapatıptaseni bırakıp kaçıyorlar niçin, Keşke kalkmak mümkün olsaydı oradan senin için. Korkmayın gelmiyor işte yavaşlayın biraz, Onun kimseye hiç bir zararı dokunamaz. Canım babam inanın hiç kimseyi korkutmaz, Neden kaçıyorsunuz deyip size hesap soramaz. Bitti işte bırakıp geldiniz onu orada tek başına, Son verdirdiniz onun verdiği yaşam savaşına. Yok oldu artık onun için yaşam denen karmaşa, Bana sabır ver Tanrım aldırma gözümdeki yaşa. Meziyet Ak |
Baştacımız Yaşlılar
Saçlara düşse aklar yüzlerde kırışıklar, Hep gönüller genç kalır mazide hatıralar. Dipdiri gönülleri mutluluğu solurlar, Yaşlanan bedenleri yıllardan hesap sorar. Baharda filizlenmiş ruhlar her mevsim açar, Gönüller heyecanla her an mutluluk saçar. Sevgi saygı isterler baştacımızdır onlar, Bu gün gençsek düşünün ne olacak yarınlar! Hep genç kalmaz ki insan yıllar akıp gidiyor, Dokunduğumuz zaman nakıştır işleniyor. Oysa geçen her bir yıl şarap gibi demlenir, Olgunlaşmış her bir ruh zamanla güzelleşir. Çizgiler yüzlerinde ne romanlar yazıyor, Saçlarındaki aklar yüzlerine vuruyor. İstekleri çok değil biraz ilgi bekliyor, Saygı sevgi görünce çocukça seviniyor. Gelin birlik olalım değerlidir yaşlılar, Olgunlaşmış ruhlarda yaşanmış ne olaylar. Seneler neler yazmış canlı bir tarih onlar, Sakınmayın sevginizi sevgiye muhtaçtırlar. Meziyet Ak |
Bayraklı'mın Ağlayışı
Bayraklı'mın dağları parsel parsel tutulmuş, O güzelim yerlere kat kat evler konulmuş. Gecekondu yapılıp üstü apartman olmuş, Ağlayışı içimde pınar olmuş çağlıyor! Sandallarda sefalar şarkıları çağlayan, Girilirmiş denize Bayraklı'mın koynundan. İskeleden vapurlar yolcu taşır durmadan, Ağlayışı içimde pınar olmuş çağlıyor! Kıyılarda yalılar o güzelim konaklar, Yıkılınca tükenmiş mutluluklar anılar, Kirlenince yokolmuş yakamozlar hep ağlar, Ağlayışı içimde pınar olmuş çağlıyor! Sinemalar her gece coşarlardı sevgiyle, Sanatçılar galaya koşarlardı neşeyle, Unutulmaz yazları yaşarlardı bizlerle, Ağlayışı içimde pınar olmuş çağlıyor! Unutuldu yıllarca yeşillikler kayboldu, İskelesi yıkıldı umutları yok oldu, Sefertası binalar medeniyet kuruldu, Ağlayışı içimde pınar olmuş çağlıyor! Tarihlerin kanıtı binaları virane, Bakılmamış yıkıntı tarihi eser diye, Kıymetliydi madem ki bakımsız kaldı niye, Ağlayışı içimde pınar olmuş çağlıyor! Apartmanlar altında projede garajlar, Projede kaldılar park oldu kaldırımlar. Betonlaşma içinde oynayamaz çocuklar, Ağlayışı içimde pınar olmuş çağlıyor! Bayraklımın sesini duydu belki sevenler, Geri geldi limanı geçtiyse de seneler, Yeşillikler ağaçlar dikse değer bilenler, Ağlayışı içimde pınar olmuş çağlıyor! Olmalıdır bir ilçe mahalleden kurtulup, Tarih kokan Bayraklım sorup soruşturulup, Değerini bulmalı geçmişinde bulunup, Ağlayışı içimde pınar olmuş çağlıyor! Duyarlıdır bilirim Bayraklı'mın insanı, Bu günlerde çalışır bağrında yaşayanı, Cennet gözlü bayraklım bu değişim zamanı Ağlayışı içimde pınar olmuş çağlıyor! Ağlamasın gözlerin gülmelisin güzelim, Duyacaklar sonunda bitecektir özlemim, Bayraklı'mın duyarlı olduğunu bilirim, Ağlayışı içimde pınar olmuş çağlıyor! Meziyet Ak |
Bayraklı Metrosu
Yıllar öncesinden karar verildi, Metro geçecekmiş diye söylendi. Direkler dikildi teller gerildi, Bitti çalışmalar yol düzenlendi. Vazgeçildi sonra unuttu herkes, Telleri çaldılar önlenemedi. Yine yeni metro istedi merkez, Metro yer altından düzenlenmedi. Bu kararla yazıp çizildi önce, Üstten geçecekmiş karar kesindi. Bayraklı almadan hiç bir güvence, Uyacak kurala bu halk bilsindi. Köprü projesi uygulanacak, Yol açıldı öne duraklar kondu. Belediye böyle gururlanacak, Bayraklı'da metro mutlu bir sondu. Titreyen yüreği bay pas oluyor, Eşildi deşildi kalbi delindi. Nefesi tükenip benzi soluyor, Karşıyakadan hep artan verildi. Eğer belediye burda olsaydı, Bayraklı acıyı böyle çekmezdi. Metro için,tünel bil kazılsaydı, Bu kadar sıkıntı çektirilmezdi. Dilerim proje yarım kalmasın, Hükümet değişip boşver denmesin. Geçmişte yapılan tekrarlanmasın, Sonuca ulaşsın umut sönmesin. Bayraklı'dan metro üstten geçecek, Trafiğe köprü yapılsın denmiş. Yayaya üst geçit verilmeyecek, Kırdört sokak halkı düşünülmemiş. Hastası yaşlısı nasıl yürüsün, Projeye gözat düşünülsün halk. Bunca insan burda neden üzülsün, Bu proje eksik silkin de bir bak! ... Meziyet Ak |
Bayraklı Vapuru
Kurulmuştu vapur iskelesi, Yıktılar acımadan kahrolduk. Yeterli yolcu meselesi, Birden yerinde virane bulduk. Açıldı palet eğlence yeri, O da anca bir yaz sürebildi. Ve yeni proje geliverdi, Oldu yine vapur iskelesi. Bilmem ki nereye kadar sürecek, Bayraklı'nın bu vapur sevinci. Ne zaman sona erdirilecek, Yok edecekler bir gün bu direnci. Bir daha vapur kaldırılmasın, Bayraklı vapursuz bırakılmasın. Düşünülerek çare aransın, Bayraklı'lı artık anlaşılsın. Yapılan değerler harcanmasın, Bayraklı vapursuz bırakılmasın. Lütfen sevinçler yarım kalmasın, Bu düzen devamlı yaşatılsın. Meziyet Ak |
Bayraklım
Gözlerimi kapatıp çocukluğumun Bayraklı'sını arıyorum, Nerede benim o çiçek açmış dağlarım. O kayalıklarda neşeyle piknik yaptığımız baharım, Yeşillikleri düşünürüm duman duman olur hatıralarım. Mandalin bahçeleri evlerin mis gibi kokardı, Dut ağaçları yemiş ağaçları erguvanlar vardı. Erik ağaçları çeşit çeşitti sevgiyle coşardı, Bir güzellikti ki yeşillikleri mutluluk fısıldardı. Yazın sinemalarında her iki günde film değişirdi, Sanatçılar coşkuyla hep galaya gelirdi. Akşam olunca yaşananlar bayram neşeleriydi, Sinemalara koşuşan insanlar sanki sevgi seliydi. Bayram kutlamaları bilecoşkulu bir ahenk içindeydi, Cumhuriyet Bayram'ında insanlar coşar eğlenirdi. Bir başkaydı Bayraklı'm yemyeşil güven dolu coşkulu, Koparıp attığınız anılarım solsa bile yineumutlu. Sefertası gibi binalar yol iz düşünmeden yapılaşma, Çocuklara oyun bahçeleri yok dizelenmiş arabalar sokaklarda. Geç kalmadan silkinin artık kendinize gelin, Apartmanlarınız garajlar yapın bahçeleri düzenleyin. Parklar oyun sahaları yapın çocuklarınızı sevindirin, Çöpler atmayın yollara kapılarınızın önlerini temizleyin. Biçare bıraktığınız Bayraklı'mı artık geliştirin, Ne olur coşkulu sevgi dolu Bayraklı'mı geri getirin. Meziyet Ak |
Bazan
Bazan uykum geliyorda uyumuyorum, Bazan uyku treninde yol alıyorum. Bazan sonsuzlukta gemi siren çalıyor, Bazan umut kervanları beni arıyor. Bazan mahmurlukla güne el sallıyorum, Bazan sırlar aleminde kayboluyorum. Bazan düşüncemi alıp arşa yürürüm, Bazan boş zamanlarıma hep üzülürüm. Bazı sıra böylesine düşlere dalar, Bazı günle neşe dolar mutlu olurum. Bazı zaman derdi atar huzurla dolar, Bazılarıda böylemidir hep düşünürüm. Meziyet Ak |
Belki Aramazsın
Sakin bir deniz, Ve bir gemi uzaklardan, Bana sevgiyle bakan, Terketsin bizleri hüzünlerimiz. Yaşıyordum bende her insan gibi, Güler eğlenirken dünyam kararıverdi. O alevi duydum o an kalbimde, Bir volkan kaynıyor bak yüreğimde. Her bakışınla beni daha çok bağlar, Sevmem demiştim ama ne gezer. Bir sen çıkmışın bu benim karşıma, Kalbimi benliğimi sana adamışım. Meziyet Ak |
Ben Galip Geleceğim
Yakamı bırakmadın anlamak istemedin, Kaderim kederleri neden bana yükledin. Elimden sevdiklerim gitti hiç güldürmedin, Dertlerimi nedense art arda hep ekledin. Bekledim yıllar boyu güzel günler gelecek, Belki dedim kaderim hüzünleri silecek. Gülümsüyorum fakat hal kalmadı gülecek, Şükrettim yine de ben belki dertler bitecek. Azimle direniyor mutluluk istiyorum, Gönlümde hep baharı yeşertip besliyorum. Kahrolsam bile yine hayatı seviyorum, Yaşamın üstesinden umutla geliyorum. Güleceksin sen dünya bir gün mutlak yüzüme, Vazgeçip hırçınlıktan ses verirsin sesime. Dirençle yeneceğim geleceksin sözüme, Ben galip geleceğim kahreden bu hüznüme. Meziyet Ak |
Ben mi Haksızım
Haklı kendince herkes ben miyim haksız olan? Kahrolsada yüreğim yokki halimi soran. Hatalı oluşum şu ki yaşamı seviyorum, Beni üzseler bile ben üzmek istemiyorum. Bukalbim dayanır mı bunca kırılmalara, Beni yıkıp geçerler ağlarım hep bunlara. Haklıyım diyemedim karşımdakiler haklı, Bir söyle bin ah işit sözlerim hep yasaklı. Kalmadı dayanmaya yüreğimde güç inan, Konuşmayı isterdim yüreğimi anlatan. Ağzım dilim olmasa konuşmadım o zaman, Karşımdakini dinler korkmazdım bu olaydan. Hakimiyet duygusu her bir yüreği sarmış, Haklı haksız karışmış düşünmeyen haksızmış. Eğer bir düşünseydin kendini yargılardın, Ömrün sonu gelince hesabına yanmazdın. Haklı olsan yine de konuşup anlaşmalı, Konuşmadan kavgayla kimseyi kırmamalı. Aciziz konuşmaktan kavgalar kol geziyor, Herkes gözü kestiği kimseleri eziyor. Yeter dünya duy beni anla artık derdimi, Bu kısacık ömürde kavgalar bir çare mi? Söz hakkını alarak ezme sözün geçeni, Kaybedince ağlama önce bil kıymetini. Hataları görünce biz görmezlikten gelmeliyiz, Huzur dolardı dünya bencillik etmeseydik. Hep haklıyım egosu sarmışsa tüm kalpleri, Mümkün değil mutluluk ağlatır yürekleri. Sus konuşma demeyin saygı susmak değildir, Eğik başlı bir kişi olmak sevgi değildir. Hem üzülüp hem üzmek eritir yürekleri, Gönlün sevgi dolsun da mutlu yaşa günleri |
Benden İçerdeki Ben
Yalnızlık var yüreğimde, Çırpınıyor bir kuş gibi. Kalbim bahar seherinde, Arıyor bir yudum sevgi. Kalabalık içersinde, Öyle bir yalnız ki kalbim. Meltemin ezgilerinde, Dertlenip hüzünlenirim. Benden içerdeki beni, Bulup konuşurum bazan. Der ki kaçırdın treni, Bu işte böyle bir düzen. Bu dünyada huzur hiç yok, Böyle ömrüm tükenecek. Bu duyguyu hisseden çok, Yaşam bitince gülecek. Kendin ol senle arkadaş, Dertleş konuş diyor bana. Hayat koşturma ol yavaş, Yetişemiyorum sana. |
Bırakın Kavgaları
Hissettiğim duygular, Çaldı gönül telimde. Benliğimse sorgular, Ağlayan gözlerimde. Gönlümü çatışmalar, Yakıyorken kor gibi. Nedir bu karışmalar, Diye sorar sebebi. Dostlukla halledilse, Sorunlar bitiverir. Düşmanlık yok edilse, İnsanlık gülüverir. Bu vatanı korurken, Tuzaklara düşmeyin. Anlaşmalar dururken, Oyunlara gelmeyin. İstedikleri zaten, Düşmanın bizden budur. Kavgaları görmekten, Yüreğimiz yorulur. Kendimize gelelim, Vatan aşkı bu değil. Kavgasız halledelim, Verme nefrete meğil. Meziyet Ak |
Bil ki!
Bil ki sevgimizi yok edemiyecekler, Bil ki ilk aşkımı tüketemiyecekler. Bil ki umutlarım asla tükenmiyecektir, Bil ki senelerce aşkım yeşerecektir. Bil ki tertemizdir o günkü gibi, Bil ki pırıl pırıl yüreğimdeki sevgi. Bil ki mahşere dek sevgim duru ve berrak, Bil ki hayalimde güzel seni yaşamak. Bil ki seni sende sevginiyse gönlümde, Bil ki mutluluğun seninle içerimde, Bil ki yüreğimden iki damla yaş, Bil ki pınar gibi çağlıyor yavaş yavaş. Bil ki gönlümdeki tuvalde kıpırdanır, Bil ki fırçalarda renkleriyle canlanır. Bil ki bir portredir yada bir doğa resmi, Bil ki kalbimdedir o sevdalımın ismi. Meziyet Ak |
Bilebilirmisin
Görmeyi biliyorsan sevmeyide bilrsin, Sevmeyi biliyorsan gülmeyi de bilirsin, Bir habersen bunlardan hep üzülebilirsin, Duygusuzun biriysen çekip gidebilirsin. Sözlerime kızıpta deli diyebilirsin, Ciddiye almayarak anlamayabilirsin, Korkuyorsan hayattan geri dönebilirsin, Ya da benim yaptığım gibi derdi çekebilirsin. Meziyet Ak |
Bilebilirmiydim
Bilebilirmiydim,küçücük dünyamın, Alt üst olup,dağılacağını. Yaratılmış o gözler,sevilmek için, Yaratılmış ki, seveni eritsin! Bir bakışıyla beni daha çok bağlar, Sevmem demiştim,ama ne gezer, Öyle biri çıkmış ki karşıma, Kalbimi benliğimi,ona adamışım. Sevmişsen sen de bilirsin, Sevmemişsen başına gelsin, daha alası. Belki o zaman,o zalim kalp, Sevmenin ne demek olduğunu öğrenir. Beni aç susuz bırakan, Uykumdan uyandıran sen, Başkasına bakmasın o gözlerin, Kıskançlıktır sevgilim,kalbime giren. Meziyet Ak |
Bilemiyorum
Hiç kimse anlamıyor benim derdimi, Hksızlığa gelemediğimden bu hırçınlığım. Kimse hakkında kötü düşünmediğim halde, Bilemiyorum neden takdir görmüyorum. Nedir bu eksiklik bu yaşantımızda, Durup yükseliyor kalp mezarımda. Bir ses yeter artık diyor haksızlıklara, Yine kalbim seviyor herkesi neden. Öylesine bir fırtına esiyor yüreğimde, Bir isyan oluyor estikçe içerimde. Anlatmak için bulamıyorum bir tek kelime, İsyanımı gömdüm mezar yapıp kalbime. Artık insanlar sevgiyle yaşasın diyorum, Sanmayın sevmekten ben korkuyorum. Güneş doğsun ufkumda mutlu olurum, Anlarsanız beni huzur solurum. Meziyet Ak |
Bilinçlenin Artık
Türkiye'de yaşar, değer bilmezsen, Türk olmayı eğer,kabul etmezsen, Sonra bu vatandan,istersen hisse, Girmişsindir derim,yitik bahise. Bu Vatan uğruna,canını veren, Şehitler hesabı soracak senden, Dış mihraklardaki,hain güçleri, Sevindirmeyelim,sussun sesleri. Devletin malına zarar verilir, Sonra da adına devrimdir denir, Bu vatan bizlerin,uyanın artık, Onca mala cana,etmeyin yazık. Kırıp yok etmekle ele geçen ne, Gör bak zararın var,senin kendine, Cennet Türkiye'min, her bir köşesi, Ulusuyla yaşar,onun neşeşi. Bilinçlenin artık,yakıp yıkmayın, El ele vererek,çözüm arayın, Eğer konuşarak,anlaşırsanız, Sorunlar çözülür,hür yaşarsınız. Meziyet Ak |
Bir Ben
Sevgilerimde beni yalnız bırakan, En beklemediğim anda yardımıma koşup, Sonra belki de istemeden kıran sen! Beni tanıman için bir ben olması lâzım içinde. Belki de o zaman anlayabilirsin beni, Bir benle senin duyguların birleşir, Dost olursun belki tanıyınca bendeki seni, Gönlümdeki sevgin sendeki benle güzelleşir. Meziyet Ak |
Bir Gün
Güneş açacak mı yine dünyamda? Güldürecek mi beni zalim dünya? İnanıyorum gerçek sevgiyi bulacağıma, Tüm dünya şahit olacak bilin mutluluğuma. Yaşantım bu güne ek sille vurmuşsa da, İrademle savaşacağım yaşam savaşımda. Sayan seven kişiyi bulacağım hayatta, Yıkamıyacak kader kalaağım ayakta. Ben de bir gün mutlaka mutluluk bulacağım, Bu hayat girdabında yok olmayacağım, Sevgiyle kucak açmış doğaya koşacağım, Gönüllere huzurlu sevgiler katacağım. Meziyet Ak |
Bir Gün Mutlaka
Sonsuza kadar kahrolmayacağım inanıyorum buna, İnanıyorum gelecekte her şeyin iyi olacağına. Hayat iniş çıkışlarla doludur dostum, Daima düz ovada gezinemeyiz. İnenler bu hayat girdabından mutlaka, Gelecekte tırmanışa çıkacaktır bilesin. Dünyaya bakarsak yerinde durmuyor, Mevsim değişikliklerini görmüyormusun. Eğer çalışmadan mümkün olsaydı, Her istediğimizi elde etseydik, Mücadelesiz istediklerimizi kazanabilseydik, Hiç bir tadı olmazdı böyle yaşamın. Her şeyi almak isterdik çabalamadan, Alırdık vermeden mutsuz olurduk. Bize ait ne değer kalırdı o zaman, Ne haysiyet ne şeref hiç kalırmıydı. Meziyet Ak |
Bir Haber Ver
Göründü gözlerinde, Karmaşdır hüzünler. Dağlanan yüreğimde, Ses verir güzel sesler. Sevginin ötesinde, Buluşur hep gönüller. Mazinin gözlerinde, Gönlüme bir giriver. Karanlık *******de, Kendinden bir haber ver. ******* sessizse de, Aniden gel bir ses ver. İnan ki yüreğimde, Kaçışır tüm kederler. Kısacık şu ömrümde, Etme beni derbeder. Meziyet Ak |
Bir Kasımpatı Ver
Kasım ayı gelince sonbahar neşelenir, Kasımpatı rengârenk katlarıyla gülümser. Sevgilerin içinden kulak ver bak seslenir, Umutsuzlukları bile karşılar hep iyimser. Katlarından özümler mutluluğa dalarsın, O güzellik götürür huzurun tüneline. Ruhun ahenk içinde rüyadayım sanarsın, Hülyalı akşamları saklarsın sen gönlüne. Fısıldaşır sevdalar kalpler neşeyle dolar, Sen bir kasımpatı ver inan gönlüm dinçleşir. Sözler yetersiz kalır canlanır hatıralar, Katmer katmer güzellik kışı özelleştirir. Saz söz renkleniverir seni seyretmek yeter, Anıların resmini sen süsleyebilirsen. Ruhumdaki huzura bir tek kasımpatı ver, Karamsarlıklar biter dene bir kez istersen. Meziyet Ak |
Bir Masal Gibi
Bir masal gibi geçiverdi, Yaşadığımız güzel anlar. Geçmiş hüzünlendiriverdi, Yaşananlar bak bitiverdi. Geçtik yaşamda bir tünelden, Bir varmış bir yokmuşuz gibi. Kaçılmaz bil ki ecelden, Kim olmuş dünyanın sahibi. Sadece masal kahramanları mı, Doğar yaşar sonra ölür. Yakalayamazsın ki zamanı, Ruhlar hep sonsuza süzülür. Yaşamı değerlendirelim, Ürette boş geçmesin hayat. Zamana hüzünlenmiyelim, Bu tünelde sev ve yaşat. Yaptıklarımız var olmalı, Eserler bırakmalıyız, İnsan biçare kalmamalı, Çevreye umut saçmalıyız. Masalımız huzur anlatsın, Başarı ve güzellik sunsun. Duyanları umtlandırsın, Gülümsesin sevgiye koşsun. İyilikle yaşa hayatı, Sırça gönülleri gel kırma, Duyur mutluluk serenatı, Dünyanın kalbini acıtma. Herkesin masalı var elbet, Doğru ve yanlışı yaşasanda. Masalın tükenince sabret, Şu ses yükselir duymasanda. Masallar ölümle bitemez, Beden ölsede ruh yaşayacak, Ruhlar evrendn silinemez, Başka alemde var olacak. Meziyet Ak |
Bir Ruhbilimci
Umutların ötesinden bir ruhbilimci, Güvenimi yok etmeyi nasıl başardı, Nasıl anlayamadım ki dostluk sevinci, Yok ediverdide bilin hiç aldırmadı. O bilsin kendine kendi bile çare bulamaz, Bir iki sözü yazmaya mecali yokki, Hiç bir giden hastasına derman olamaz, Dinleyip söz söylemeyi bilemiyor ki. Belki kendi kendisini tanırsa bir gün, O zaman tam psikolog derim ben ona, Zaten o karşısındaki kırgın ve üzgün, Derman serpiştirmeliydi onun yoluna. İşte dostum bütün herkes kendi kendinin, Psikoloğu olsun da gönlü dirilir, Kendinde gözlemlediği öz bilincinin, Gülümseyerek ruhuna huzur serilir. Meziyet Ak |
Bir Sen Vardın
Eskiden bir sen vardın bende bir de sevdan, Bahar çiçeği gibiydi düşlerim bembeyaz. Öylesi bir beyaz ki ona ulaşılmazmış, Oysa değer vermedin sen o tertemizliğe. Şimdi kader yüzünden hatalara düşen ben, Kırmamalı diyorum hiç kimseyi bu hayatta. Kalem çekmek isterim bütün hatalarıma, Yapıyorum yine de hata üzerine hata. Düşlerim öylesine tertemiz ve duruydu, Geleceğe bakarken gözlerim umutluydu. Sevgin için verirdim inan bütün yaşantımı, Bilirmiydim ki dünden bu günkü sıkıntımı. Yok etti hatatımı yaşam denen karmaşa, Geçen yıllar inanın gözlerimdeki yaşa, Acımadan yıllarca yok etti umudumu, Yalnızca alamadı tertemiz onurumu. Meziyet Ak |
Bir Şeyler Söyle
Bir sevgi ki umutlarımızı götürür uçurumlara, Bir mutluluk ki içi dolu tüm sorunlarla. Bir sevdalı geçti kapımın önünden sonra, Bir şeyler düşünür nedir ki kara kara. Bir hafif serinlikle ürperiverdi kalbim, Bir gülümseyiş var gözlerinde niçin. Bir garip hüzünle doldu o anda yüreğim, Bir şeyler söyle bana ne olursun güzelim. Bir şeyler söyle ki beklediğim sözler bulunsun, Bir umut yok ki içim neşeyle dolu dolu olsun. Bir sevda aradım beni tüm kötülüklerden korusun, Bir gün beni anla geç kalma ne olursun. Meziyet Ak |
Bir Umut
Baharından kışa döndü ömrüm, Yaz görmeden sonbahara erdim. Döküldü yapraklarım yazdan önce, Umutlarımla kalbimin mezarına gömüldüm! Yıkıldım genç yaşımda mutlu olamadan, Benim için gelecek yok artık bu gün var. Düşündükçe kalbim için için yanar, Gönlüm mutlu olmak için hep bir umut arar! Meziyet Ak |
Biraz Gülümseyebilmek
Elbet bir gün gülecektir yaşam bize de, Mutlu günler göreceksin bir gün önünde. Durdu kalem yazamıyor bir tek kelime, Hayallerim gülümsüyor gamlı gönlüme. Sonra kalem kıpırdanır bak kâğıtlarda, Kıpırdandıkça yaş döker bu satırlarda. Kaderimin kederine hep soru sorar, Bir yanıt alamayınca yarası kanar. Kalbim yaralı bir kuş gibi çırpınıp durur, Umuda bağlanmış gönül coşar durulur. Kurur yaşları yavaşça unutur derdi, Günle doğan umutlara hep gülümserdi. İnanırım mutluluklar yakınımızda, Biraz gülümseyebilsek yaşantımızda. Önümüze serilecek tüm güzellikler, Dünyada umutsuzluklar tükenecekler. Meziyet Ak |
Biricik Bebeğim
Dört Eylül'de bebeğim nasıl kayboldun, Uçup gitti ruhun neden terkettin. Öldü diyemiyorum elimizden yok oldun, Canımızdın bizim deniz gözlü bebeğimizdin. Ölümden zormuş meğer kardeş acısı, Acı geliyor sensiz dünyanın suyu havası. Kardeşim birtanemizdin yok oldu canımın yarısı, Kahrediyor benliğimi yokluğunun acı yarası. Sevgin gönlümüzde ruhunsa bizle bebeğim, Çok özledim seni görmek ister yüreğim. Mümkün olsa boynuna sarılıp birtanem diyeceğim, Elim kolum bağlı kalıyor son saati bekleyeceğim. Yüreğimizi alıp götürdün biricik kardeşim, Yokluğunun sunduğu acı ilâcı içmişim. Yaşasamda bilesin kalbim acıyor gülçiçeğim, Yanına geleceğim günü hasretle bekleyeceğim |
Birlikte Olmalı
Tüm üzüntülerimiz birlikte olmalı, Sevinçlerimizde öyle. Gözlerin bir başka aşk aramamalı, Benimkilerde öyle. Bu tekdüze hayatımda çok seviyorum, İnanmasan bile. Bizim aşkımızı söylüyor bak deniz, Sevinçli tebessümüyle. Hayal olsa bile benim için mutluluk, Boş ver geç görme. Hakikâti acı olsa bile görmeliyim, Ne olur beni üzme. Kalbim mutluluk dolar görürsem, Sevildiğimi gördüğüm an. Beni anlayamıyorsan da dilerim, Aşkımla olasın bir volkan. Diyorum ki çekip gidersen eğer, Aşkımla sen bin kez yan. Seviyor seni kalbim her an, Aşkındır kalbimde yanan. Meziyet Ak |
Bitmeyecek
Pırılpırıl masmaviydi, Sevgiyle bakan gözlerin, Buğday başağıydı rengi, Kıpırdanan saç tellerin. Kalbim her an seni sevdi, Saklı şarkımsın içimde, Gönlün bana ses verseydi, Mutsuz olmazdım özümde. Hayalimde nefes alan, Gençlik sevgim gözbebeğim, Temiz masum bu aşkımdan, Ölsem vazgeçmeyeceğim. Kaderimde kederime, Anılara karşı durdum, Bahar kokan hislerime, Umutlarla seni sordum. Hatıralarım canlandı, Bahar çiçekleri gibi, Sensiz senle mutlandırdı, Hiç bitmeyecek bu sevgi. Meziyet Ak |
Bizi Ayırsalar
Bizi ayırsalar aramıza yanardağ koysalar, Benim sevgimi diyar diyar kaçırsalar. Senin kalbine zehirli ok atsalar, Bizi birbirimizden asla koparamazlar. Bir yol vermiştim sana kalbimden geçen, Her gün kahrolmak eğer yazılmışsa anlıma, Silinmiyor kederler ne yapsan da boşuna, Kalbimden inan izin vermem yok oluşuna. Kadeh kadeh içiyorum yudumlarım aşkı seninle, Yandı kavruldu kalbim her an yüce sevginle. Köpük köpük dalglar yüreğimin derininde, Derman ararım tükenmez bu dermansız derdime. Meziyet Ak |
Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 12:53 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.