|
...En İyisi...
Bu defa sana yazıyorum şiirimi… Uzun zaman sonrasında,yine sana… Nerden geldin aklıma bilmiyorum… Bu sabah oldu olan bana, Geçer sandım, Gün bitti, Hala çıkacaksın aklımdan… Hala… Aramızda uzun mesafeler… Uzun mesafeler ucunda iki şehir… İki şehrin içinde iki insan… İkisinin yanında başka biri… Uzun zaman sonrasında geldin aklıma… Unuttuğumu da sanma hani… Söylemiştim sana,unutamam seni… Sadece eskisi kadar acıtmıyorsun içimi… Bırak da hak olsun uğrunda harap olduğum günlerden beri… Aklıma geldin işte… Senden sonra kimseyi sevemem, Aşkın adını ağzıma bile alamam,demiştim ya hani… Zor olsa da başardım… Ve şimdi yanımda başka biri… Onu da seviyorum… Seni de sevdim… Ama sevmek seninle ilklendiği için mi bir başka güzeldi, Yoksa seni sevmek mi bir başkaydı bilemem… Boşverelim… Her şeye rağmen güzeldi… Her şeye rağmen iyi ki yaşandı… Şimdi… Uzaklardasın… Bir başkasıylasın… Mutlusundur da inşallah… Mutlu edebildiğin kadar mutlusundur… Aslında inşallah varsındır hala… Ben… Bunu bile bilmiyorum ya… Neyse… Çık aklımdan sen en iyisi… Sevnur Şaylan |
...Engelsiz...
sus ve bak gözlerime… görmek istesen göreceksin kendini… tanımasan engelleri, umursamasan dünyayı… susmak bir yere kadar kurtarır ikimizi… kelimeler gitmek istedikleri yere gidemediler ki… hani bir bıraksak kendimizi… bir bıraksak… yanlış… günah… ne olursa olsun… yanlış mı yapmadık? ... günaha mı bulanmadık? ... rüyalarda mı kalmalıyız illa? ... hayallerde mi yaşamalıyız? ... sus… konuşma… gözlerin anlatıyor her şeyi… bir bıraksak kendimizi… bir bıraksak… Sevnur Şaylan |
...Ertelemeden...
İbresiz bir saat… Yapraksız bir takvim… Çok şey mi istiyorum sanki… Güvenmiyorum ki ben bu hayata… Ki hayat,ertelemiyor ki yapacaklarını… Korkuyorum… Korkuyorum bu ahiri zamandan… Ertelenmiş mutluluklardan… Susan dillerden… Uzanamayan ellerden… Gerçek olma ihtimalli rüyaların sadece rüyada kalmasından… Utanılan tüm güzelliklerden… Ertelenmeden… Ertelenmekten… Güvenmiyorum ki ben bu hayata… Dün,bugüne güvenmedim… Bugün,yarına… Korkuyorum ki ben bu ahiri zamandan… Ki içimde hala sevgi varken… Onu da kaybetmeden… Seviyorum’a hala dilim dönerken… Ne diye çekineyim elini tutmaktan… Gözlerine bakıp seviyorum demekten… Ki ben korkuyorum yarından… Hala yaşıyorken… Hala varken… Ne diye erteleyeyim sevgimi… Güvenmiyorum ki ben bu ahiri zamana… Yarını meçhul hayatıma… Hala saklıyken tüm kötülüklere inat içimde bir güzellik… Ne diye erteleyeyim… Bir anda geçip giderken hayat üstelik… Sevnur Şaylan |
...Eylül...
Sonbaharın ilk gecesi... Eylüldeyiz şimdi... Bunca hüzün, Boşuna değilmiş demek ki... Sonbaharın ilk gecesi... Eylül... Gökyüzüne baktım... Yanılmadım... Koca bir mevsim görmediğim, Gri bulutlar, Üstümde şimdi... Sonbaharın ilk gecesi... Eylülün biri... Tüm pencerelerini kapattım odamın... Kimbilir, Belki de hiç açılmayacak, Mevsim bahara dönene kadar... Sonbaharın ilk gecesi... Duygu dolu şarkılar çalıyor radyolarda... Gözlerim buğulanıyor... Yarın da yağmur yağacak,diyorlar... Boşuna mı zaten bu gri bulutlar! ... Hemen de ilk gününde damladılar üstüme! ... Bekleselerdi ya,bir süre! ... Sonbaharın ilk gecesi... Eylülün biri... Güneş bile solgun batmıştı, Mavilerim griye bulanıktı... Hüzünlenmiştim... Gelmişti vakti,sarı yaprakların... Terk-i diyarı göçmen kuşların... İçimdeki çocuksu kıpırtıların... Yüreğimin sıcaklığının... Avaz avaz şarkılarımın... Son günüydü belki de... Sonbaharın ilk gecesi... Eylülün biri... Yıldızları bile örtmüştü bulutlar... Sonbaharın ilk gecesi... Eylülün biri... Sevgili yaz! ... Hoşçakal! ... Fazla özletme! ... Arada yaz! ... Sevnur Şaylan |
...Firari...
Sen,bu şehirden gidince… Aklım benden firari… Takvimler senin gittiğin günde kalıyor… Şu yol sana çıkıyor… Şu dağın ardında sen varsın… Güneş,seni de görüyor ya şimdi… Şu en parlak yıldız senin şehrinde de ışıldıyor, Ne güzel… Ne şanslı… Şu şarkıyı sen de dinliyorsundur şimdi belki, Sen de beni düşünüyorsundur,hani olur ya… Uzakta da olsan… Uzakta da olsam… Sen,bu şehirden gidince… Aklım benden firari… Saati soruyorlar,gündüz vakti, Saat 21.00 diorum… Saat 21.00… Sen gittin… Sen gitmiştin… Kimbilir… Şimdi ne yapıyorsundur oralarda? ... Sen gidince bu şehirden… Ben benden firari… Sen gidince bu şehirden… Ben benden firari… Sevnur Şaylan |
...Galiba...
Bugün hiçbir duyguyu taşıyamıyor yüzüm… Gerginim… Hüzünlüyüm… Doluyum, Ve bir o kadar da boşum bugün… Uzaklardasın… Yalnızım sokaklarda… Sabah çıktım sokaklara… Bir kıza yakışmayacak kadar serseriyim bugün… Boyalı dudaklarımla… Saygısızım… Umursamazım… Ve bir o kadar da bencilim, Avaz avaz şarkılarımla… Duymuyorum… Görmüyorum… Hissetmiyorum… Uzaklardasın… Yalnızım sokaklarda… Bilmediğim sokaklarda dolaştım… Koştum… Kaldırım kenarlarına oturdum… Çekirdek alıp çıtlattım hatta kalabalıklarda… Utanmazım… Haylazım… Ve bir o kadar da yorgun… Uzaklardasın… Yalnızım sokaklarda… Ve senden habersizim… Telaşlıyım… Özlemliyim… Sevdalıyım da… Kahkahalar bile atabiliyorum… Ve sonra ağlıyorum hıçkırıklarla… Sana ihtiyacım var bu ara… Galiba… Sevnur Şaylan |
...Gece...
Işığı söndürdüğüme bakma... Sırtımı da döndüm yatağıma... Gün geçtikçe daha iyi yazıyorum karanlıkta... Araladım perdemi... Gözlerim çıplak karanlıkta... Ve yıldızlar... Baktıkça çoğalıyor sanki... Saat gece yarısını çoktan geçmişti oysa... Şehirse bir yaramaz çocuk gibi hala ayakta! ... Yollar... Yollar hiç susmuyor... Bu insanlar nerelere gidip nerelerden geliyorlar? ... Bırakın ama.. Bırakın... Sevdalısına varan da vardır,bırakın... Susmasın onlar sabaha kadar,razıyım... Ki ben... Uyku nedir bilmiyorum bu gece... Öyle güzel ki bu gece... Uyuma,diyor bir ses sanki bana,bu gece uyuma... Kaldırımlar uzayıp gidiyor, Sokaklar boşalıyor, Işıklar birer birer sönüyor... Gece bu şehri yaşıyor... Bu şehir geceyi yaşıyor... Çık diyor bir ses, Çık gez sokaklarda! Yap içinden gelen herşeyi, Haydi durma! ... İçimden gelen? ... Çıksam sokaklara, Korkmasam karanlıktan, Niyetim sana varmak olsa... Her sokak lambasına varışım bir zaferdir adeta... Her döndüğüm köşe,bir cesaret bende... İçmeden daha, Avare avare dolaşsam yollarda... İsmini duvarlara yazsam, Utanmasam, Kendi ismimi de yazsam... Kaçsam sonra... Koşsam... Sana koşsam... Bir park köşesinde oturup seni düşünsem, Korkmasam kimseden... Bir şarkı tuttursam sana varan yolda... Bağıra bağıra, Kendini bilmez bir sarhoş edasıyla avaz avaz bağırsam! ... Sarhoşluğa sığınsam, Deliliğe vursam.... Kimse birşey diyemese... Aldırmasam ben de kimselere... Sana varmak istedim bu gece... Sana vardığımda, Bir taşı alıp pencere camlarını dahi kırmak istedim! Bir hırsız gibi evine girip, Seni görüp kaçmak istedim... Hayır... Yetinemem ki... Dokunmak istedim.... Gece güzeldi bu gece... Hayaller kurmak güzeldi bu gece... Işıkları sönmüştü tüm mahallenin... Yıldızlarsa... İçimden geçenleri bilircesine, Daha çok göz kırpıyordu... Aslında ne dün geceden farklıydı... Ne de daha öncekinden... Ne biliim işte... Gece güzeldi bu gece... Sevnur Şaylan |
...Geç...
Hiç hatırlatmadı mı bu hayat sana geçen zamanı? ******* her doğduğunda bir ben daha varolacak mıydı, Bu hayatta olsam da yine, Bildiğin bir yerde aynı duruyor olacak mıydım? .... Her koştuğunda bulacak mıydın ki beni? , Her elini uzattığında dokunacak mıydın bana? , Gözlerime her baktığında aynı ışığı görebilecek miydin? ... Geçe kaldı işte bu sevda... Geç kaldın işte sen... Ben burdaydım oysa... Yokolan sadece sendin... Aşk,seni bekliyordu... Sen hala kendinle savaşıyordun... Şimdi ben de suç arama sakın... Biz burdaydık... Olmayan sendin... Sevnur Şaylan |
...Gelme...
Gidişinden bu yana saydığım aylara, Bir parmak daha eklendi... İnanmak zor oldu elbet... O kadar ay nasıl da geçti... Kimi gün gördüm seni... Titredi ellerim... Gözlerimi çevirdim senden öte... Başım önüme düşerken, Gözlerimden yaşlar sensizliğe akıyordu... Biliyor musun? ... En çok,görüp de hiç tanımamış gibi davranmak zor geliyordu... Kimi gün görmedim seni... Görmediğim her gün özledim seni... Uzaklara giderdin bazen... Şu uzak dağlarımın da çok uzaklarına... Ardına hiç bakmıyordun... Ve ben... .....................Sana ağlıyordum... Gidişlerine bile! ... Oysa gitmesen de bana ne faydaydı,ne! ... Kimi zaman aşmak o kadar da zor gelmezdi o dağları... Yollar kördüğüm olsa,umrumda olmazdı... Özlem dolup taştı mı yüreğimden gözlerime, Karşılıksızken bile,sevdalar için herşey göze alınırdı! ... Bunca deliliği göze aldığıma bakma! ... Ben sevenim, Ben aşığım, Ben özlemliyim... Ben bir sevdayı harcamayıp, Üstüme aldım... Ağır geliyor... Çok ağır... Bunca şeyi göze almama rağmen, Yine de gelme buralara sen! ... Görmeyeyim de yüzünü, Ölmeyeyim bin kez daha... Benim seni hala sevmem, Umrunda olacak en son şey bile de olsa, Gelme sen yine de buralara... Gelme... Sevnur Şaylan |
...Gidemem...
Gidemem... Sil o gözünün yaşını... Korkum sevdamdandır... Anlatamam... Bir sevda ki içimdeki... Yaşatamam... Sabahı gecesi kalmadı dünyanın... Gündüz aklımda,gece rüyamdasın... Bir senden ibaret dünya meşakkati... Günahım mısın? ... Sevabım mısın? ... Bilemem... Sevnur Şaylan |
...Gidişat...
Korkuyorum bu gidişattan! ... Korkuyorum ekrana bakıp,bir haber görmekten! ... İçim acıyor,içim! ... Şu dünyada her şeyi öğrendik... Yeri geldi öğretildik, Yeri geldi öğrendik... Ama anlıyorum ki... Bir türlü bu dünyaya sığmayı beceremedik! ... Sevnur Şaylan |
...Gözlerim Ağlıyor...
Gözlerim ağlıyor… Ben değil bugün… Gülmek haddim değil, Gözlerim ağlıyor… Ben değil bugün… Yürek,acılarını yitirmiş, Sevgilerini yitirdiği gün… Yürek,beni umursamaz olmuş, Ömrümü geçirmeye bile isteksiz… Gözlerim ağlıyor… Ben değil bugün… Ne acı… Ne acı hıçkırıklarım susuyor, Halime acıyorum, Ne acı… Gözlerim ağlıyor… Ben değil bugün… Geçmişime ağlıyorum, Boşa geçirilen… Beni ateşlere atmaya yetecek kadar yalandı yangınlarım… Yazık… Emin olmadığım yarınlarıma ağlıyorum… Geç kalınmış tövbelerime… Halime ağlıyorum… Yürek tam yanmayı hak ederken, Yürek,ömrümü geçirmeye bile isteksiz… Gözlerim ağlıyor… Ben değil bugün… Gözlerim ağlayabiliyor… Şükrüm bugün… Sevnur Şaylan |
...Gözlerimdeki Sonbahar...
Gözlerimde bitmek bilmeyen bir sonbahar... Avuçlarımda her mevsim yağan yağmurlar... Sen yağmurları seviyordun... Ben güneşi... Sen sonbaharı seviyordun... Ben ilkbaharı... Senin gözlerinde yaşlara yer yoktu, Avuçların her mevsim bir başkasının ellerindeydi... Sen ilkbaharı yaşıyordun... Ben her mevsim sonbaharı.... Sevnur Şaylan |
...Gözlerin...
Gözlerin beni mahvediyor... Yoksa sen değil,gözlerin... Kaç yaşımdan kalma o bakışlarım, O çocuksuluğu gözlerimin... Buluştuğu an gözlerimiz, Heyecan dolu bir çocuğun, Yüreğinin pır pırlığının gözlerine yansıdığı gibi... En olmadık zamanlarda, En olmadık mekanlarda, Kaçamak kaçamak... Kör ebe oynar gibi, Masumane... Çocuksu bir edayla, Gülümsemesi gözlerimizin, Göz kırpması içlerindeki saklı kalmış aşkın... Gözlerin beni mahvediyor... Yoksa sen değil,gözlerin... Felaketim olur o anlar, Bir sen kalırsın,bir ben. Herkes durur o anda,dünya durur... Umrumuzda mı nerdeyiz,kimleyiz... Susar herkes, Dil susar, Gözler birbirine akar akar... Gözlerin beni mahvediyor... Yoksa sen değil,gözlerin... Sevnur Şaylan |
...Gözlerinden...
Ben, Hep senin gözlerinden görmek isterdim dünyayı… Daha mı renkli, Daha mı masum? ... Senin saatlerin benimkilerden daha mı yavaş, Yoksa,sen misin zamanın gerisinde duran? ... Anlamadım… Sevnur Şaylan |
...Gümüş Tepsi...
Gümüş tepsiyle sunulan bir hayat... Yaşa sadece,al ne verirse... Konuşmana gerek yok, Zaten hiç duyanın da yok... Kal,hiç çıkma o kucakta... Bir indin mi,çekimi başlıyor dünyanın... Bir daha hiç o kadar hafif olmayacaksın, Bekle,bedelini ödeyeceksin günahlarının... Büyüdükçe farkedileceğim mi sanıyorsun, Büyüdükçe gözüne batacaksın hayatın... Zaten ağlamayı doğduğunda öğrendin, Hıçkırıklara boğul,isyana varmasın dilin, Tebessümün eksilmesin de, Varsın boğulma hiç kahkahalara... Hayatta ne kadar kalırsan kal, Değsin bir şekilde yaşadığına... Sevnur Şaylan |
...Günahlar...
Göze alınmış yanlışlar içinde şimdi… Sonu düşünülmeyen bir anlıklar… Bir ömürlük kayıplara bedel… Paha biçilmez bir değer… Gökten inmiş bir beden sanki… Üç günlük dünya diye diye, Yine de dalınan zevkler… Zaman biçilmez bir zamana yazılan günahlar… Ateşine odun niyetine günahlar… Sevnur Şaylan |
...Günahsal Isınma...
Gözlerde birikmiş adı konmayan hüzünler… Dile gelmesin diye harcanan sözler… Kaldı mı yanmayan bir tek yürek? ... Korkular biriktiriyoruz içten içe, Dertliyiz de… Ve aynı bir dert,büyüyor içimizde… Susuyoruz… Farkındayken bile… Susuyoruz… Zaman ilerledikçe,kızamıyoruz akreple yelkovana… Zaman akıp gider… Hangi bir zaman dinlendi ki… Ki… Ona neydi ki… Zaman geçtikçe,farkındayken bile, Aklımız varken bile, Yoğuramadık yüreğimizle… Bulamadık doğruları… Kaçtık… Korktukça kaçtık dünya işlerine… Sarıldık bir yılanı koynumuza alır gibi… Farkındaydık… Günahlar ateş misali yakmaya başladı bizi sonra… Ve her geçen gün,hissettirecek bizi, Alıştıracak kendine… Susuyoruz… İnsanlığı bile hak etmiyoruz… Uyuyoruz… Sevnur Şaylan |
...Hani Belki...
Korkuyorum gözlerindeki beni görememekten... Öyle uzağım ki sana... Sen hep bir kalabalıkta... Bense yalnızım her kalabalıklarda... Sohbet sohbet üstüne olduğun yerde... Ben suskun... Dilimde susmayan şarkılar... Arada ismin... O anda ezberlenen şiirler... Arada ismin... Senin... Vaktin yok ki aşka... Şarkılar söylesen hani... Şiirler fısıldasan *******i... Başını kaldırıp geceye baksan... Hani belki... Belki farkedeceksin onlar gibi bakmadığımı sana... Sözlerimin manasının farklılığını... Yoksa... Durduk yerde uzaktan seyreder mi ki herkes seni... Ama... Hani biraz daha uzun baksan gözlerime... Yanından her geçişimde farketsen heyecanımı... Herkes yanında konuşurken,görsen sustuğumu... Hani arada bir şarkılar söylesen... Hani belki...Hani... Sevnur Şaylan |
...Hatırla...
Sanki bugün doğmuş gibisin... Geçmişinden haberin mi yok? ... Gözlerin gözlerimde kayboluyor... Herşeyi unutmuş gibisin... Ben unutmadım seni... Seni... Çektirdiklerini... Unutturmadı şarkılar... Unutturmadı sonbahar... Unutturmadılar... Sana beni ne hatırlattı bilmiyorum... Hatırlatsın gözlerindeki yaşlar... Sevnur Şaylan |
...Hayat Masum...
İnsan,insanı korkutuyor... Hayat masum... İnsan,insanı acıtıyor... İnsan,insanı yaralıyor... İnsan,insanı ağlatıyor... Hayat masum... Hayat masum... Anlamak için yıllanmaya gerek kalmadı... Tanımak için büyümeye gerek kalmadı... Zorla öğretiyoruz çocuklara,bebeklere bile! ... İnsan,insana kıydı... Hayat masum... İnsan,büyüdükçe küçüldü... Hayat masum... İnsan,bencilleşti... Hayat masum... İnsan,beynini de yüreğini de unuttu... Hayat masum... İnsan,insanlığını unuttu... Hayat masum... Sevnur Şaylan |
...Hayat&Sen...
Çocuktun oysa... Gözlerin sanki görmemiş geçip giden yılları... Masumdu bakışların,tüm günahlarına inat... Hayat affetmişti belki de seni... Kırdığın tüm kalpler umrunda değildi... Ve hayat katlamıştı her kırdığında sana verdiği değeri... Hayat gibiydin ya sen de... Bir anda gülümseyip,bir anda bırakıp giden... Ellerini avcuma alırken sanki tuttuğun ellerdi ellerimi sıkan... Gözlerin gözlerime her baktığında sanki onlar da bakıyordu ağlamaklı... Ve kaçırıyordum gözlerimi... Soruyordun nedenini... İçimden gelmiyordu ki... Seni sevmekten korkuyordum ki... Konuşurdun... Tükenmezdi sözlerin... Sözlerin sussa,şarkılar söylerdin... Konuş,derdin... Susardım... Biliyordum,hep de aşktan bahsedecektim... Biliyordum... Unutacaktın da... Bile bile susardım... Yürüdüğümüz her yolda,sarılırdın bana... Oysa el sallardı her direğin ardından yalnızlığım bana... Biliyordum... Bıraktığın anda girecekti koluma... Bitecekti bu sevda... Biliyordum oysa... Olmayacağını bildiğim her hayalini dinlerdim, Anlatırdın benli planlarını, Anlatır anlatır gülümserdin... Mutluydun hep yanımda... Sözler verirdin sayısız, Tutamayacağını bildiğin sözler... Gülümser,sarılırdın sonra sımsıkı bana... Oyunlar hep mutlu ederdi seni... Hayatı da oyun farzetmiş,oynuyordun insanların umutlarıyla... Masumdun belki de kendince... Hala çocuktun ya... Gözlerin hep ağlatmış, Bir damla yaş görmemiş ya... Ve hayat da seni seviyor ya... Sen gibi bir anda bırakıp gidiyor ya... Ve dert nedir görmez ya senin gibiler bu hayatta... Ama bu hayatın da öbür yanı var ya... Boşver... Sen gülümse şimdi... Sevnur Şaylan |
...Hayat...
Çözülemeyecek kadar karışıktı bu hayat... Çözmeye çalıştıkça, Karıştırdı bizi de... Yaşadık gitti şimdiye kadar, Varsa elimizde avcumuzda, Geride bıraktığımız onlarca yıl, Bu hayatı anlamamıza yetti... Kopardığım takvim yaprakları gibi, Bilemedim geçen günlerimin değerini... Bu hayat, Nereye kadar tahammül edecek bana, Bilemiyorum şimdi... Yorgunum... Çok yorgunum... Umutluydum oysa... İyisiyle kötüsüyle hayat,hayat işte... Bir tükeniş biçimi yaşaya yaşaya... Ağlamasıyla gülmesiyle hayat,hayat işte... Yıllar geçtikçe, Daha da kaybediyorum sanki... Belki de kaybedişler, Daha çok canımı yaktar oldu...Bilmiyorum... Yıllar geçtikçe, Küçük dünyamda birşeyler eksildi... Her yitiriş bir kazanç diye diye, Avuttum kendimi... Yitirişlerim devam etmekte... Kazançlarım? ...Nerede? ... Sustum... Susuyorum vedasız çekip gidenlere, Bir el bile sallamıyorum arkalarından, Uğurlamaya bile tenezzülüm yok, Artık, Çocukken olduğu gibi de, Darılmıyorum kimselere... Hiçbir duygu yok bende artık... Hani çocuk olsam, Olmadık şeylere ağlar, Anneme naz yapar,elde ederdim bir şekilde... Küçücük şeyler mutluluk sebebim olurdu... Ne güzel... Şimdi,ağlamaya bile değmeyeceğini biliyorum hayatın... Nazımı da annemden başka kimsenin çekemeyeceğini de... Artık annemin benden başka dertleri olduğunu da bilerek... Susuyorum... Ve o küçük şeylerden mutlu olmayı, O kadar çok özlüyorum ki... Yıllar geçtikçe, Kendinden başka dostu kalmıyor insanın... Hani annem bile, Bir yere kadar... Herkesin, Kendine göre dertleri var... Çekinirim... Kendime kalırım sonra... Ağlamam yitirdiklerime... Habersiz çekip gidenlere... Kalması gerekirken gidenlere... Hani kazandığım da varsa, Mutluluğum da bir anlık sade... Hayat! ... Benden de bir yere kadar... Dayanırım canım yana yana, Ama... Hani bendeki de can bi yerde... Bir yere kadar var olurum sende... Bir yere kadar tahammül ederim sana... Hayat! ... Bir yere kadarsın herkes için... Unutma... Ama sakın, Unutturma da! ... Sevnur Şaylan |
...Hayırdır İnşallah...
Her tesadüfün bir anlamı var mı gerçekten? Yoksa,anlam yüklemek istediğimiz için mi bu düşünceler? ... Bir bit yeniği arıyorum sende… Yoksa,sana aşık mı oluyorum ne? ... Hayatıma aniden giren bir çok insan varken, Neydi sende beni düşündüren? ... Neydi bende bu işe bir hayır aramalar? ... Yoksa,hayırdır mıdır ne? ... Hayırdır inşallah… Hayırdır inşallah… Sevnur Şaylan |
...Hey Gidi Hey! ...
Hey gidi sevgili sen,hey! ... Hey gidi uğruna ömrümü serdiğim sen,hey! ... Uzun bir zaman mıdır ki sensiz geçen bir yıl? ... Ne de çabuk geçmiş de aşmış sensizliğin ayları parmaklarımı! Saymayı bile unutmuşum demek ki, Bir gelişme var bu viran yürekte! ... Ne de uzundu uykusuz geçen ******* oysa! Seni düşüne düşüne yazılan ıslak şiirler sayılamaz oldu da, Nasıl da geçmiş sensiz o bir yıl! ... Ardına geçip seyrettim seni daha dün! ... Hadi dedim,hadi,çarpsana yüreğim yine deliler gibi! Az mı duracak oldun aylar önce her gördüğünde bu sevgiliyi! Hey gidi koca sevdam,hey! ... Başını kaldırıp bakamazdın onun yüzüne, Vedasız terkeden sendin sanki sevdam,sanki! ... Hadi,dedim,nerde kaldı zavallılığın hadi,eğ başını eğ! ... Dimdik tutuyorsun şimdi! Hiç çekinmeden de bakıyorsun ardından ona acırcasına! Hey gidi sevgili ben,hey! ... Hey gidi sevgili sen,hey! ... Başını eğiyor o eski gururlu sevilen! Utanmayı da öğrenmiş,öğretilmiş mi artık bilmem! ... Bulduğu herşeyi kaybetmiş, Ben kaybettiklerimi bulurken! ... Hey gidi koca adalet,hey! ... Sevnur Şaylan |
...Hiç Mi? ...
Sana son şiirimi yazıyorum… Susmak bilmediğimiz *******den birinde… Seni özlediğim… Özlediğimi kendime itiraf ettiğim, Senden yoksun bir gecede… Yoksun… Bilmiyorum, Beni,hiç mi özlemiyorsun? ... Aklıma geliyor çocuksu gülüşlerin… Sözlerin… O en sıcak bakışların… Bir eksik kaldım senin yokluğunda… Bilmiyorum… Hiç mi özlemiyorsun? ... Mutluluk,seninle varoldu bende… Seninle sarıldım sımsıkı bu dünyaya… Seni aradım en coşkulu anlarımda… Hüznümde… Yoksun… Hep,yanımda olacaktın ya bu hayatta… Hiç bırakmayacaktın ya beni… Yaşayamazdık ya birbirimizden eksik, İyi ki karşılaşmıştık ya… Bilmiyorum şimdi… Beni,hiç mi özlemiyorsun? ... Kimselere anlatamıyorum şimdi seni… Anlatsam da,sevinirler de belki… Eksiğim sensiz… Eksiğim… Senin için ağlıyorum… Ağlıyorum… Yoksun… Sözlerin bittiği yerdesin… Gözlerimde hala… Ömrümün bittiği yerdesin… Kalbimde hala… Sevnur Şaylan |
...Hoşçakal...
Kaderinin bir parçasıydım sadece… Belki de kıyısında köşesinde… Herhangi bir yolunun varış noktasıydım sadece… Belki de bir tesadüften ibarettim sende… Her ne olursa olsun… Var oldum sende… Unutmuştum… Belki de unutmak istemiştim, Her yolun bir dönüşünün de olduğunu… Yanımdaydın… Yanındaydım… Yüreğimde,içimde,hayallerimde,hatta her anımdaydın… Ve ben bir yolunun varış noktasıydım sadece… Gittin… Seni hep en yanıma ait sanırken ben, Sen ait olduğun uzak şehrine gittin… Geldiğini fark etmediğim gibi,gidişini de fark ettirmeden… Sessizce… Gittin… Bilirim… Bir daha asla yolunun düşmeyeceği bir şehirdeyim… Oysa… Bu şehir sevmişti seni… Bu şehir… Çok sevmişti seni... Sevnur Şaylan |
...Hüzün Günahı...
Sonbahara atıyorum günahını hüzünlerimin... O sararttıkça yaprakları, Kopardıkça tutunacak tek dallarından, Ben de kopuyorum hayata tutunduran umutlarımdan... Yeni yetme mutluluklarım vardı yazdan kalan, Bir göçmen kuşun kanadına asılı kaldı sanki... Ne kadar mutluluğum varsa dünden kalan, Bu mevsimle beni terkedip gitti... Kalıcı olmayacaklarını biliyordum, Geçiciydi her biri, Senden öte ne varsa gelip geçiyor, Senden öte! ... Bak,sen yokken de oluyor,diyerek de, Kendimi avutuyordum... Küçük bir oyun oynadım kendimle, Bitirdim bu mevsimle... İçimde bir yerde, İçimde bir yerin en derinlerinde, Bir saklı sevda vardı... İçimde bir yerde, Hayatımla birlikte, Yarınlara devrediyordu... Oysa biliyordum, Hep varolan bir gerçekti bu, Ben bu mevsimle onu kabulleniyordum... Hiç bir zaman sana, Bir zamanlar olduğu kadar yakın olmayacaktım... Uzaktan, Bir elden de öte, Sana hep yabancı kalacaktım... Bazen, Bazen hiç umulmadık bir anda karşına çıkacaktım, Gözlerimiz değecekti birbirine, Bir tesadüf daha eklenecekti bizim biten hikayemize... Ve son noktası hiç olmayacak bir hikayeye... Hayatımın en güzel, Hayatımın en acı tesadüfüyle başlayan hikayemize... Birimizin canı yanacaktı, Birimizin umrunda olmayacaktı... Biri o anı bir ömre yayacakken, Birimiz o anda unutacaktı... Anlamak çok zor değil... Birimiz hep sevecekti.... Birimiz hiç umursamayacaktı..... Sevnur Şaylan |
...Islak Avuçlarım...
Koynumda yaralı bir aşk saklıyorum... Avuçlarımda sayısız gözyaşları... Yaz bitiyor... Ve tükenen ağustosa inat, Hala ıslak avuçlarım... Hala... Bir fotoğrafın bile yok bende... Hani olsa, Çoktan külleri savrulmuştu belki de... Ben de, Avuntumu ateşlere atmak istedim... Hayalini... Tek avuntumu elimde avucumda olan... Hayalini... Ne yapmam gerekti? ... Bilmiyordum... Kaç gün batımı çıkıp dolaştım seni düşünerek, İsmini çağırdı içim, Yüreğim suskundu... Küskündü sana... Küskündü sevdalara... Sana yazdığım her bir şiiri yanıma alıyordum, Her vardığım uçurumda rüzgarlara verecektim... Sözde... Onları... Bağrıma mı bassam,rüzgarlara mı versem bilemedim... Avuçlarımda sımsıkı tutuyordum gözyaşlarımı... Ve biten ağustosa inat, Hala ıslaktı avuçlarım... Çünkü ben, Her gece ağlıyordum... Koynumda yaralı bir aşk saklıyordum... En önemlisi de... Ben seni, Hala seviyordum... Sevnur Şaylan |
...İbaret...
Korkuyorum seni özlemekten… Kendimle dolu hayatıma bırakmalıydın beni… Ki benden ibaretti hayatım,sen gelmeden önce… Şimdi,ne bu senden ibaretlik? ... Korkuyorum özlemekten seni… Sevnur Şaylan |
...İhtimal...
Bugün, Seni bir daha göremeyecek olmam geldi aklıma… Pencereden bakıp,mavisini özlediğim gökyüzüne bakarken gülümseyerek, Senin çok uzak bir şehirde aynı anda gökyüzüne bakma ihtimalin geldi aklıma… Sırtını dönerek benim olduğum tarafa… Bir şarkı çalıyordu… İlk defa bir şarkı bizi bu kadar iyi anlatıyordu… Ve ben uzun zaman sonrasında sana ağlıyordum… Bu defa sessizce… Bu defa acılarımı yutarak… Nefretimi silerek içimden… Sana ağlıyordum… Olmasını istediğim her şey olmuştu oysa… Aklımdan çıkar Allah’ım,diye yalvarırken, Seni görmemezlikten gelmeye çalışmak her gün… İmkansızı başarmak istiyordum sadece, Tamamen atılabilir miydi bir sevda? .. Farkındaydım elbet bunun da… Yeter ki dinsindi gözyaşlarım… Bir küçük tebessüm edebilmekti mutluluktan kastım… İşte buydu benim bu sevdada zaferim… Başarabilmiştim… Git istiyordum artık… Git,terk et bu şehri, Bir daha asla çıkmaydı karşıma tek dileğim… Git! ... Git nereye gidersen git,yeter ki git,git! ... Hakkın var mıydı uzak bir şehirden gelip de beni bulmaya? ... Ömrümden ömür çalmaya ki ne mutluydum ben hayatımda? ... Hakkın var mıydı erkenden hayatımı yıkmaya, Bu muydu tek amacı aşıp geldiğin dağların, Tükettiğin yolların? ... Söyle en güzel dualarımdan başka ne geçti eline? ... Ne geçti eline,isyan ettirdin beni kaderime? .... Bedduaya döndürdün de en güzel dualarımı,söyle ne geçti eline? ... Gittin… Tek isteğimdi,gittin… Şimdi sözünün geçmediği bir şehirde çok mu mutlusun? ... Bir daha seni dünya gözüyle göremeyeceğim,bilirim… En büyük avuntum da bu işte! ... Ne mutlu! ... Ne yazık! ... En büyük yalanım da bu! ... En büyük yalanım da bu! ... Sevnur Şaylan |
...İki İnsan...
Aynı şehrin içinde... İki insan... Arada ayrılık... Ayrılık sonrası mesafeler... Ayrılık sonrası umursanmayan yollar... Susan telefonlar... Aynı şehrin içinde... İki insan... Herhangi iki sokakta... Herhangi iki yerde... Biri özlemlerde... Biri yalnızlık sonrası yeni bir yanda... Yeni bir beden sıcaklığında... Yanağında farklı bir ruj iziyle... Belki de gülümsemekte... Yeni hayaller kurmaya vakti olmadığından, Aynı hayaller hep farklı kişilerle... Ve belki de yeni bir isim ezberlemekte... Farklı gözlere aynı sözler verilmekte... Aynı şehirde... İki insan... Bir ayrılık sonrası yaşanan anlar... Herhangi bir sokakta... Herhangi bir mekanda... Sevnur Şaylan |
...İki Kul...
Ne sen benden öteydin, Ne ben senden... Yaratan'ın yarattığı, İki kulduk sade... Ne ötesine geçebilirdik, Ne de gerisine... Elimizde avcumuzda var olan, Neyin garantisi vardi ki bizde? ... Varsa birkaç yıl kaderimizde, Yaşayacaktık alnımızdakilerle... Bir de ben varoldum sende, Bir de sen bende... Adını sevda koymuştuk yüreklerimizde, Yaşayıp gidecektik, Bir sona da seninle... Mutluluğu elimize verdiler, Tutamadık sımsıkı... Bir ferdik gözlerimizde, Ben de saklı kaldı, Sen de eser kalmadı... Tükettik sevdayı alnımızdakilerle, Bir sevda saklı gözlerimde, Gözyaşlarımla bitirdim bak sonunda bende... Bilmiyordum ki ben, Her damlayla kendimi de tükettiğimi... Hiç de aldatmadım kendimi, Dönüşün vardır,diye de... Ne çare buldum bitene, Ne de yitip gidene... Ama yine de... Üç günlük dünyada, Senle yaşamalıydım sevgiye dair herşeyi de... Bir seni layık gördüm sevgime, Bir seni...Nefretime! ... Tükenecek bu hayat, Alnımızdakilerle... Alnımda sensiz bir hayat, Yüreğimde senli bir sevda... Böyle bitsin bu dünya... Sevnur Şaylan |
...İki Şehir...
Şimdi,birbirine uzak iki şehrin, Herhangi bir yerinde yaşıyoruz payımıza düşeni... Sen, Sadece ismini bilmekle yetindiğim, Gitmek isteyip de gidemediğim, Ve bir zamanlar o çok sevdiğim şehirdesin... Bense, Olmak zorunda olduğun, Terketmek isteyip de yapamadığın, Ve senin hiçbir zaman sevemediğin şehirdeyim... Bu şehir, Benim şehrim... Sense sadece misafiriydin... Ve ne de hoşgelmiştin... Ve nasıl da sessizce çekip gitmiştin... Senden önce, Hep en sevdiğim şehirdi burası... Bırakıp gidemezdim... Hayallerim bu şehirdeydi... Ve başrolde bir ben ve bir de,hiç tanımadığım beklediğim... Başımda kavak yelleri eserdi sokaklarında hayaller kurdukça, Ve hep de ümitliydim yarından,gelecektin... Geldin... Ve ne de hoşgelmiştin... İlk kez tesadüfleri sevmiştim... Sonra da seni... Ve işte gelmiştin... Ve benim için senden sonrası artık bitmişti... Hayaller kahramanını bulmuş,şehri senin şehrin olmuştu... Seninle hayaller hep güzeldi... Ve birgün olmadın en yakınımda... Ellerin olmadı avuçlarımda... Gözlerin kalmadı gözlerimde... Çok sonra da gitmiştin... Şehrimden gitmiştin... Yaşamak zorundaydım bu şehirde, Sen olmadan da yaşıyordum elbette... Olmadı,ama çabaladım... Artık sevmiyorum bu şehri... Senin olduğun şehri de... Gitmem gerek bir yerlere... Bu şehirden çıkmam, Senin şehrine varmamam gerek... Gitmem gerek... Gitmem gerek... Sevnur Şaylan |
...İki Yabancı...
Aynı ortamda… Aynı sohbetlerde… Paylarına düşen zamanda… Bir kadın… Bir erkek… Kalabalıklarda avunmak isteyen adam… Bedeni ordaydı… Gözleri kadında… Ruhu çoktan atmıştı kendini boşluğa… kadın başkasına gitmişti… Adam ardından yitip gitmişti… Aynı ortamda… Bir kadın… Bir erkek… kadın ne zaman ona baksa… Gözleri üzerindeydi… Başı avuçlarının arasında… Farkındaydı kadın… Ona her bakışında susuyordu birden… Kaçırıyordu gözlerini istemeden… Farkındaydı adam… Aslında ikisi de farkındaydı… Susmaları gerektiğinin… Bir zamanlarki günahlarının… Ört bas edilen duygularının… Çalan her şarkıda dans ediyordu ruhları… Bedenleri iki yabancı… Sevnur Şaylan |
...İlhamı İsteyen Götürsün...
Sana şiir yazmak gelmiyor içimden sevgili... Kalemi elime aldığımda bir çığlık sesi yankılanıyor kulağımda... Bir insanlık rezaleti geliyor gözlerimin önüne, Gözlerini hayal etmek isterken karşımda... Sana şiir yazmak gelmiyor içimden sevgili... Bir silah sesi yankılanıyor uzaklarda, Uzaklarda olsa da sanki yanıbaşımda, Gencecik bir delikanlı serilip kalıyor kanlı yollara, Son kez elini yardım diye kaldırıyor boşluğa... Sana şiir yazmak gelmiyor içimden sevgili... Dışarıda yağmur yağsa da olmuyor sevgili... Ülkemin bir yerinde selde kalan canlar aklımda... Romantizmini unuturum bu yağmurların sevgili... Sana şiir yazmak gelmiyor içimden sevgili... Dünya bu günlerde pek bi umrumda... Ciğerimden öte bir ateş yanıyor sevgili... Bu aşk değil,aşk da yüreğimi yaksa da... Sana şiir yazmak gelmiyor içimden sevgili... Seni sevmek en güzel şey olsa da, İçimde aşktan başka yangınlar da gizli... Ama sen yine de,hep sev beni... Bu hayata dair,bir güzelliği bari anımsat bana... Bir nedenim olsun bu zor hayatı yaşamaya... Seni seviyorum sevgili... Sevnur Şaylan |
...İyi Ki...
Aklıma geliyorsun da… Belki de zamansız girmiştin kalbime… Kime erken,kime geçti, Anlayamadan ayrılmıştık seninle… Eskilerde kalmış bir sevdasın artık… Dünden,dünlerden daha da önce… Kilitli defterlerimi yazdığım zamanlarda, Her günün ayrı bir güzelliği varolduğunda… Yaşamanın güzel, Heyecanımın içimde bir ateş misali yandığında… Hayaller çeşitlenirdi her gün, Bir yenisi bir yenisi daha eklenirdi, Eklendikçe güzelleşirdi hayat, Ve yarınlara sabırsızlanırdık … Şarkılar güzeldi… Masallar güzeldi… İnsanlar güzeldi… Sevmek,sevmek o kadar kolay değildi ama, Seni seviyorum söylendiği anda ne kadar da güzeldi, Ve ne kadar yerindeydi, Ve en önemlisi,hak edeneydi… Ten,tene değdiği an,utanmalar vardı, O utanmalar bile, Ne kadar özlendi… Aklıma geliyorsun da… İyi ki o zamanlarda yaşanmıştı bu sevda… Bitse de,yine de sevda oydu işte… Unutulmamaya yeminli, Bir o kadar da değerli… Şimdi olsan,yine severdim… Severdim seni… Sevmiyorum mu sanki… Yine de bu hayat bitirirdi bizi… İyi ki sevdim seni… İyi ki kaldın dünlerimde… İyi ki… Sevnur Şaylan |
...İz...
Bir sevda basıyorum bağrıma... Yürüyorum, İzindeyim cennetin... Kırıkları batıyor umutlarımın, Viraneyim, Yürüyorum, İzindeyim cennetin... Geriye baksam, Kırılgan yürekler, Hep bir yerinde bırakmışım hayatımın, Benim gözlerim yaşlı, Onların gözleri yaşlı... Beni affedin,diyerek, Yürüyorum, İzindeyim cennetin... Unuttuğum hayallerim geliyor aklıma, Sevdiklerim her iki yanımda, Tutmaya çalışıyorum ellerini, Ayaklarım gidiyor, Yürüyorum, İzindeyim cennetin... Bir sevda basıyorum bağrıma, Siliyorum tüm hayallerimi gözlerimden, Bir sen kalıyorsun, Birer birer siliniyor sevdiklerim, Seslenmek istiyorum, Hıçkırıklarım çözülüyor, Yankılanıyor kendi içimde, Kimse duymuyor, Sen duymuyorsun, Bir sevda basıyorum bağrıma, Yürüyorum, İzindeyim cennetin... Bir sevda kanıyor yüreğimde, Yürüyorum, İzindeyim cennetin... Sevnur Şaylan |
...Kabus! ...
Çaktırmadan rüyalarıma giriyorsun bugünlerde… Yaşadığın yerlerde dolanıyorum,sen yoksun… Şaşkınım… Hiç gelmediğim şehrindeyim oysa rüyalarımda… Allah’ım,diyorum, ‘’Ne işim var benim buralarda! ... Karşılaşmasak bari onunla! ’’ Huzursuzum… Rüyalarımda da… Hayırdır inşallah’’larla uyanıyorum kaç gündür… Kendime kızıyorum hatta… Ben mi istiyorum sanki göreceğim rüyamı… Hayırdır inşallah… Aklıma da gelmiyorsun oysa… Gelmemelisin de… Bastırılmış özlemler de yok içimde sana… Nedir bu çektiğim,omu da anlamadım ya… Senin sevdandan sonra zaferler kazanmış olsam da, Anladım rahat yok bana, Ne ayakta… Ne rüyada… Ne işin var ki benim rüyalarımda? ... Girmen gereken rüyalar yok mu senin? ... Bak uyumam da bundan sonra! ... Allah’ım ya! ... Sevnur Şaylan |
...Kalanlar...
Sen, Beni çok seven bir acı bıraktın bende… Bırakıp gittiğin günden beri oturup kalmış yüreğime… Sen, Her şarkıda bir sen bıraktın, Her şiirde bir hitap, Her gecede bir damla gözyaşı… Hayal kurmak hiç bu kadar zor olmamıştı… Ki en güzel hayallerim, Senle,eski zamanlarda kalmıştı… Ben, Sana ömür boyu yetecek kadar dualar bıraktım… Bir kere ben de öyle sevilmiştim,diyeceğin bir avuntu, En mutsuz anlarında hatırlayacağın bir teselli bıraktım sana… Yani… Bir sevdayı paylaştık seninle… Ben de acılar kaldı… Sen de acılar kadar mutluluklar… Elbet… Devran da döner bir gün elbet… Sevnur Şaylan |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 12:44 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.