Cumhuriyet Ve Bayramı İçin

Ulusal Bayramların ulusu Cumhuriyet
Onda demokrat yaşam,onda gerçek hürriyet.

Kurulması kadar güç yaşatabilmek onu
Kaybeder isen gelir mutlu yaşamın sonu.

Korumak baş görevdir yedisinden yetmişe
Gençlikse tek güvendir odaklanmış bu işe.

Kaybolunca kıymeti bilinen sıhhat gibi
Üstüne titreyelim,çünkü biz tek sahibi...

Alper Kürük

Cümle Son Noktayla Biter.

Ten toprağa düşünce acıyı zaman alır
Nice büyük acılar zaman geçer ufalır.
Unutulmaz ki acı küçük de olsa kalır
Unutulmayan cümle onunla noktalanır.

Bu cümle bir hayattır başı da sonu da var,
Bu cümle sanki aşktır başı hoş sonu yakar,
Bu cümle yalvarıştır sonda göz yaşı akar,
Bu cümle bir yarıştır varış Allah'a kadar...

Alper Kürük

Çağrı...

Azâbıma,affıma mıdır bu çağrı ya RAB...
Bir işler işliyorum takdirini ben bilmem...
Affına ümidimiz olmasa hâlim harap...
Gel emrin olmasaydı belki korkumdan gelmem...

Öyle bir çağrı ki bu hiçbir sevgilide yok...
Çağıran çağırıyor üflediği nefesi,
Her çağrı cazip olmaz...bunaysa gidişten çok
Kulunu mutlu eden: 'affettim..' diyen sesi...

Alper Kürük

Çanakkale Geçilmez...

Bilmiyorlardı VATAN denen toprak ezilmez
Dene,canından vazgeç,ÇANAKKALE GEÇİLMEZ!

Sömürgeci Devletler bir hâyâle kapılıp
Tüm sömürgelerinden yanına asker alıp...

Kendi tatlı canları bir savaşa girmeden
Oluşturup sürdüğü 'GURKA' askerlerinden...

Çanakkale'yi kolay elde ederim sandı
MEHMETÇİĞİN göğsüne kadar gelip dayandı...

O göğüs imân dolu,şehitliğe inanmış
O can asırlar boyu bu VATANA adanmış...

Siperler toprak değil,taş değil,göğüsleri
Böyle siper görmemiş düşmanın askerleri.

ALLAH! ALLAH! diyerek düşmana saldırıyor
Gözler hayatı değil şehitliği arıyor...

Her ALLAH! nidasıyla düşüyor yere yiğit
Cennette GÜL BAHÇESİ olmuş,gülleri şehit...

Vurulan her yiğitten kan değil gül akıyor
Karşısındaki düşman şaşkın,hayran bakıyor...

Vurulan her düşmanın imrendiği de budur
Mehmet'ten öğrendi o şehit nasıl olunur?

ALLAH şehitler için 'ÖLÜ DEMEYİN...'diyor
Cennetine ŞEHİTLER MUHAMMED'LE giriyor...

En güzel Cennetini ŞEHİDE vermiş ALLAH
Şefaatçi ŞEHİDE izin edermiş ALLAH...

AKİF diyor Hazreti PEYGAMBER açmış kucak
Onlar için keder yok,yok başkaca korkacak...

Vatanı için değil zorlamayla çarpışan
Ülkesinden gelerek millerce uzaklaşan...

Düşman askerlerinden vurulup ölenlere
ATA'MIZ da onlara dememiştir boş yere:

'Artık sizler de bizim evlâtlarımızsınız...
Ölüp bu topraklarda toprak olup kaldınız...

Mâdem toprağımıza karıştı toprağınız
Tüm şehitlerimizle siz de rahat yatınız...'

Candan,yârdan geçilir de acısı silinmez...
ÇANAKKALE GEÇİLMEZ...ÇANAKKALE GEÇİLMEZ!

Alper Kürük

Çavuş- Memiş-Bodur Cafer Ve Süleyman Reisler Destanı

Çavuş,Memiş,
Bodur Cafer,
Süleyman Reis
Bu dört denizci kahraman
Girit Harbi içinde
Bin iki yüz asker
Bindirdiler gemilere
Götürmek için Vatan'dan.
Bunu haber alan
Venedik'li düşman
Yakaladı üç gemiyi.
Otuz iki kadırga,dört mavnadan
Oluşmuş bir filo ile.
Böyle bir deniz savaşı
Sürmezdi bir saatçik bile...
Ama yardım geldi Allah'tan...
Savaş başlamadan
Koptu bir kasırga,
Battı Venedik'lilerden
İki büyük kadırga.
Bodur Cafer gemisinin
Direkleri kırıldı,
Ağırdı aldığı yara
Hafiften yana yıkıldı,
Allah'ına sığındı.
Savaş başladı sonra...
Çavuş Reis'in kadırgasını
Daha ilk safhada
Düşman çembere aldı.
İlk çıkan fırsatta o da
Gemiler çemberini yardı.
Arkasından düşman
Şaşkın bakakaldı.
Ortada Reis Memiş
Beş kadırgayla çevrilmiş,
Gemideki yeniçeriler
Mertçe bir savaşa daldı.
Ettiler altı saat harbe devam
Gelip çattı akşam.
Gemi kurtulup Venedik elinden
Girit yolunu rota aldı.
Bu iki gemiyle cenk olurken
Geri kalan kuvvet
Cafer Reis'i sardı.
Bu yaralı gemide
Cafer'in ikinci kaptanı
Bir deniz arslanı
Süleyman Reis vardı.
Gemideki tayfalar
Allah'a yalvardı...
Damarındaki Türk kanı
Dile getirdi Süleyman'ı:
'Gaziler...
Bize bu gün göründü şehitlik,
Olmayalım esir,
Ölelim hep beraber...'
Allah! Allah! sesleriyle çınladı sema.
Sürdü savaş günboyu o gün
Sabahtan ta akşama
Akşamdan ta sabaha...
Yerleri çok dardı.
Yavaş yavaş sonunda
Gemi suları yardı
Görünmedi bir daha...
Gemi derinlere indikçe
Ruhları yükseldi gittikçe
Su altından ta Allah'a...

Alper Kürük

Çekmek

Çekmek,evet çekmek
Bin zorluğun ucuna
Bağlanmış bir lokma ekmek
İçin ne zorlıuklar
Çekmek lâzım çekmek
Kalın halat çeker gibi...

Tarlaya tohum ekmek
Beklemek,beklemek
Ta ki tohumlar başak olsun
Sabırdan sararsın
Sabır lâzım bize de...

Hayatın göbek adını
Çekmek koymuşlar çekmek.
Herkes muhakkak onu
O kadar benimsemiş ki
Çekemez hâle gelsek
Yine de bir of...çekiyoruz.

Alper Kürük

Çerçici Tezgâhı

Dağarcığında birşey var mı diye sorana
Gönlümü açıverip de dökerim ortaya,
Çerçici tezgâhıdır bilerek arayana
Uygunu bulunur da yanaşmam mal satmaya.

Gönlümdeki sevgiler kopuk zincir baklası
Perçinle birleşmeye gerçek sevgili ister,
İçimdeki umutlar halkacının halkası
Sigaralardan sekip sekip de boşa geçer...

Sana belki yaramaz malım kıymetli benim
Herbirini ömürden karşılık verip aldım,
Yıllarca taşıyorum alıştı bu bedenim
Çok tezgâhlar kapandı bir ben ayakta kaldım.

Birgün ben de yükümü sırtımdan atacağım
Ben de anlayacağım o gün yaşlandığımı,
Gün gelecek tezgâhı ben de kapatacağım
Kimseler görmeyecek ne alıp sattığımı...

Alper Kürük

Çık Rüyalarımdan

Çık artık çık rüyalarımdan
Düşlerimi paylaşma benle,
Zehrettikten sonra hayatı bana
Gam dolmasın artık düşlerim senle.
Nereden gördü seni gözlerim?
Görmez olsaydım...
Aşk,ah tatlı aşk...dediklerini
Bilmez olsaydım.

Çık artık çık rüyalarımdan
Tümden unutmak istiyorum seni,
O ayrılık arkasından
Kendimi unuttuğum gibi
Seni de unutmak istiyorum.
Çık artık rüyalarımdan
Bâri huzur bulayım düşlerimde,
Unutmak istiyorum seni ama
Öyle bir oturuş oturmuşsun ki içimde...
Arzum istekçe kalıyor tek
Unutamıyorum;
Kavuşmak ta,ölmek te istiyorum
Şimdilik boş her ne desek...

Alper Kürük

Çiçek

Akşam üstü giderken gülistanlara
Rastladım çiçek gibi güzel bir yâra.
Sordum ismini meğer adı da'Çiçek'miş
Bulmazsa bir bûse o anda ölecekmiş...
Bulunduğum âlem çiçekler diyarı
Hangi çiçeği seçsem?
Gülü mü? Yoksa bu yârı...
Boşver,gülü bülbüle bırakayım
Bu körpe çiçeğimle şu akşam vakti
Ben baş başa kalayım...

Alper Kürük

Çift Ana

Benim bir çift anam var
Biri bastığım toprak
Biri fedakâr ihtiyar.

Ceninken taşır karnında
Beni dokuz ay on gün,
Nihayet meçhûl birgün
Verir öbür anama.
Yapmadığım kalmaz ona
Hatta çiğnerim onu.

Ne de olsa ana kalbi
Alınca Azrail ruhumu
O da beni basar bağrına.
Yalnız ben olsam iyi
Ben gibi her âdemi
Alır,karnına doldurur.
Yerdeki şu şişkinlikler
Biri sensin,biri benim,
Mezar derler adına ama
Mezar sanma onları.
Bunlar,ruhumuzu alıp
Anamızı gebe koyan
Azrail'in tohumları.
Mâdem ki bu karında
Toplanmışız hepimiz
Öyle ise kardeşiz...

Anamızın karnı şişer durmadan
Taşır cesedimizi bizim
Ahret gününe kadar.
Görününce Cenette üzüm
Cehennemde duman
Yeni bir âleme kapı açarız
İster istemez onun karnından.
Kimimiz mey arar,kimimiz yâr,
Kimimiz Cehennemde ısına dursun
Kimimiz Cennette Huriler sarar...

Alper Kürük