Metin Salihoğlu Kardeşim'e

Bir soru sorulur yardım istenir
Bir cevap verilir dostluk seslenir
Tükenen ümitler sevgi beslenir
Kadir Kıymet bilen Metin kardeşim

Sayfasında davet var dostlarına
Saygılıdır hem üst hem astlarına
Zorlasan bürünmez kurt postlarına
Gözü güzel gören Metin kardeşim

Şiirinden hasret,sevda süzülür
İman coşar aşkla,günah üzülür
Duyarlı kaleminden yanlış ezilir
Sözü güzel deren Metin kardeşim

Tanı sende onu çok güzel insan
Kaybetmezsin artık özünü bulsan
Hece deryasından bir damla alsan
Gülü yola seren Metin kardeşim

Mücella Pakdemir

Metin Salihoğlu

MEVLAM Biliyor.

Sorda söylesin suskun pencere
Onlarla sabahladım kaç kere
Avunmak bilmedi açtığın yara
Hergün yokladım Mevlam biliyor.

Kapım her çaldığında hızla
Açmaya koştum sevinçle hazla
Sen olmayınca perişan yüzle
Kederi sakladım Mevlam biliyor.

Ahlarım yükseldi sonsuz göklere
Hayale kapıldım sanki yok yere
Ayrılık acısıyla saçımdaki aklara
Akları ekledim Mevlam biliyor.

Metin Salihoğlu

Meyhaneler.

Meyhanelerde akşam olunca ağlarım,
çektiğim çileler kalbime dolunca ağlarım,
başım içki kokan tahta masalarda,
yorgun gözlerim düşünceyle solunca ağlarım.

sevgilim,çocuğum diyenleri görünce ağlarım,
akşamları babalar evlerine dönünce ağlarım,
bedenim binbir azapta,içim tasalarda,
sokakta bir garip ölünce ağlarım.

Metin Salihoğlu

MİSAFİR gibi.

Misafir gibiyim öyle ürkek,gitti gidecek,
attığım her adım bir hoşluğa atılıyor,
aşk oyunundaki sahnem bitti bitecek,
herşey yalanda sanki boşluğa atılıyor.

neyleyim,şiirlerde şarkılarda o hazlar yok,
güfteler, besteler, fasıllar o sazlar yok,
sevdalar aynı sevda, gönüller aynı gönül,
ama sevgiler benden uzak,o nazlar yok.

günler bile değişiyor,her duygusu başka,
bir tatlı heyecan sarmıyor içimi artık,
akşamı başka,her gecenin uykusu başka,
ayrılık uzakta değil,bir sigara içimi artık.

Metin Salihoğlu

Moda idi MEKTUPLAR.

Bazen başlangıç,bazen veda idi mektuplar,
yarin elinden binbir hoş seda idi mektuplar,
şimdi eski aşklar gibi anılarda kalsalarda,
bir zamanlar çok çok moda idi mektuplar.

Metin Salihoğlu

Mum GİBİ.

Okuman yazman sözde kalmasın,
dünyaya bakışın yüzde kalmasın,
mum gibi kendi kendine yetme,
ışığında, karanlıkta,gizde kalmasın.

Metin Salihoğlu

Musallada Kimin NAMAZI KILINMAKTA.

Her yerde kuşluk vakti kuşkuları
Binbir çizikli aynada hazanlar
Gri renkte anılardan başkaları
Nelere kin'imse içimde azanlar.

Adresini yitirmiş mektuplar gibiyim
Elbette vardır biryerde bekleyenim
Lakin kim alacak kim verecek,kim
Birde beni bende kaybeden benim.

Musallada kimin Namazı kılınmakta
Göklerde uçuşan kuşlarda telaşlı
Yerlerde ağaçların saçları yolunmakta
Sanki ağlamışlar topraklar da yaşlı.

Ben miyim yoksa saf saf el bağlatan
Ölüm geldi de seyretmekte miyim alemi
Son fasıl mı,nedir ufkumda batan
Nasıl yazıldı hükmüm,kim kırdı kalemi.

Metin Salihoğlu

MÜCELLA PAKDEMİR kardeşime.

Hayat kayığında kürek kırılsa,
ümitler tükense sevgi darılsa,
kardeşlik adına haber verilse,
yetişir koşar mücella kardeşim.

nefs kaygısını özünden soymuş,
nur-u ilahiyi yerine koymuş,
gönülle beden nasılda uymuş,
insanca yaşar mücella kardeşim.

anlayana dersler yatar sözünde,
karanlığı kovalar ışık hızında,
gidilirse eğer dostluğunun izinde,
aydınlığı düşer,mücella kardeşim.

Metin Salihoğlu

Münafık.

İlim irfan bilmez fakir de,
akşamdan sabaha zikirde,
kendinden başkası hakirde,
sanki konuşmaya utanır.

yalan yanlış fikirde,
alimi geçer şükürde,
münafığın yüzüne tükürde,
yağmur yağdı sanır.

Metin Salihoğlu

Nasıl anlatsam.

Neyi anlatsam, nasıl anlatsam,
ışık hızını geçsede ses hızım,
ona binbir ilahi gerçek katsam,
bir parmak balsam, bir avuç tuzum.

gülmeyi unutmuşsun,nasıl gülünür,
bir yudum hayatsa her gülücük,
sende her gülüşte biraz daha ölünür,
sevinçlerin öylesine yalın,öylesine küçük.

kader bu,tuttuğunu tutuyor,
sen bir avuç kızgın kumsun,
yada cehennemden çıkmış kor,
elden ele atılmaya mahkumsun.

yalnızlığın kahrı yudum yudum yutacak,
bir yola düşmüşsün sözde isteyerek,
seni günahınla sevecek,ahınla tutacak,
Peygamber gibi engin kul gerek.

Metin Salihoğlu