|
Ey! Koca Çınar...
Bir karganın özlemi... Ne zaman ufukta güneş doğsa yeryüzü aydınlansa,ne zaman güneş batıp akşam olsa ortalığı hüzün kaplasa sen anlatılırsın,evlatlara,torunlara gelinlere,damatlara,tüm hısım ve akrabalara. Senin o çorak toprağa dikilişin,taptaze gencecik fidan halin dillerde dolaşır,hiç itirazsız. ''Bu çorak toprakta benim ne işim var''demeden kaderine razı oluşun,ama mağrur,gururlu ve çorak toprağın bütün verimsizliğine rağmen ayakta kalmayı kendine destur edinişin hep dillerdedir.Yağan rahmeti çorak toprağın dört gözle beklemesi,seninle paylaşmayı içine sindirememesi yıldırmadı seni. Ve sen birilerini gölgende barındırmak,birilerini güneşin kavurucu sıcağından korumak ve birilerini ferahlatmak için yaşamayı kendine görev bildin.Hangi serçenin,sığırcığın,bülbülün,karganın ve içini kemirecek kurtların yuva yapacağına aldırmadan,sadece sana verilen görevi yerine getirmek için hayatını idame ettirmeyi kendine bir lütuf bildin.Öyle bir yeri mekan tuttun ki,ne kuru ne de akar derelerin kesiştiği yerdi yeşerdiğin yer. Rabbinin emrine itaatle yeşerdin.Küçücük olan kök şitillerini uzattın toprağın derinliklerine.Umulmadık derinliklerden su çektin emre itaat için.Ki bu su kaynağı Özden geliyordu,özsu duru suydu bu.Toprağı taşı sıktın hayatını sürdürmek,birilerine gölge,birilerine yuva olmak için. Senin bu çabalarını gören nice gonca güller,sümbüller,laleler,menekşeler,papatyalar...b ütün çiçekler vesselam hepsi sana aşıktı.Bu aşkı çekemeyen selviler,kavaklar,söğütler,meyveli,meyvesiz bütün ağaçlar seni kıskanırdı. Ve gün geldi serildin,serpildin o fidan halinden sıyrılıp Çınar görünüşüne büründün.Ne kışın karı,ayazı seni yıldırdı,ne yazın kavurucu sıcağı.Hele hazan mevsiminin şiddetl rüzgarı,fırtınası,kasırgası senin bir küçük dalını dahi kıpırdatamadı. Ey! Koca Çınar... Bunlar meşakkatlide olsa işin güzel tarafıydı.Ama bir gerçek vardı ki her verilen görev bir gün tamamlanacaktı.Ne mutlu bu görevi tamamlayana ve sende onlardan biri oldun İnşallah...Hani görev son bulacak ya,biraz güneşin,biraz yağmurun karın,biraz rüzgarın,soğuğun etkisi olacaktı,bu işte.En önemlisi içini kemiren kurtlardı. İşte ben seni rüzarın uğultusunu,yağmurun şırıltısını,kuşların sesini duyamadığın dönemde tanıdım.Öyle mi sanırımki(Ey! karga işin aslı öyle değil,o senin bet sesini bile duyup tahammül ediyordu) . Hele heybetli bir duruşun vardı ki,kimler senin gölgende konaklamadı,dinlenmedi ki.Öyle merhametliydin ki hırlısına,hırsızına,mazlumuna,zalimine bile gölgelik ettin.Nice kuşlar senin dallarına yuva yaptı.Benim gibi burnu pislikten çıkmayan karga bile.Bütün çöplüklerden topladığım pislikleri getirip üzerine bıraktığım,bütün kuşlarla cedelleşmenin bedelini gelip senin görünüşte heybetli,lakin içten içe eriyen gövdeni gagalayıp ödetmeye kalktığım halde ıh! bile demedin ve kovmadın,dalından silkmedin.Çünkü şanına yakışmazdı.Çünkü sen yuva yıkan değil,yapandın.İçin için eriyişin bütün aşılama,budama ve iyileştirme çabalarına rağmen önlenemedi. Ve...vakit geldi,aldılar seni bu diyardan,nerelere bilmem... ama bildiğim bir tek şey var ki o da ateşe odun yapmaya değil...İnşallah. Haa! ne halde miyiz? Ey! Koca Çınar... hala bizi merak etmektesin değil mi...merak etme,Sen devrildin ama hala gölgen üzerimizde, yuvalarımız mahzun ve Senin sevginle sımsıcak...Sana...Sana.. duacıyız... Ey! Koca Çınar özledik Seni...Seni seviyoruz... Reyhan Tataroğlu |
Ey! Oğul
Ey! oğul sana bir nasihatım var Beş koyun ile ondönüm çorak toprak vasiyetim var Üç kuruşluk şerefim ile birazda haysiyetim var Duymazsan zararınadır,uyarsan oda bir kar Yoksulum diye isyan etme,kimseye dertlenme Yenisi yoksa eskiyi temiz giy sakın bitlenme Herkes zayıflıyor sende az ye etlenme Ey! oğul hepsi sende değil birazda suç bende Koyunlara iyi bak dağlarda otlat, yay Tarlayı iyi sür,rahmeti boldur sanada düşer pay Azığın olsun bir parça çörek iki bardak çay Ey! oğul sözlerimi alda neye sayarsan say Yaşadığın yer köydür sanmaki bir şehir Zaten oralarda bulunmaz ne bir ırmak nede bir nehir Şükret haline kaderine küsme kötü olmuş devir Ey! oğul yapma bana Allah aşkına kahır İnşallah ekinin bol olur yaparsın ekmeklik un Cimrilik etme misafire ikram et,yüreğini sun Koyunları kırkarak yaparsın iki yastıklık yün Ey! oğul bugün yoğum bak, var idim dün İhtiyar heyetinin,muhtar emminin sözünden çıkma Yaşlı anayın emrinden,yumuşundan sakın bıkma Çok zor gelsede aldırma,dişlerini sıkma Ey! oğul pek söyledim sende kusura bakma Köyün en güzel kızını belki hiç alamazsın Gücün yetmez bilirim başlık parası bulamazsın Sende evlenmek istersin helede bekar duramazsın Ey! oğul babana kızma böyle nasihat bulamazsın Reyhan Tataroğlu |
Ey! Yolcu
Kimler tekmeleyip girmediki, gönül denilen hana Ne kadar zor imiş kul olmak, gönüldeki Canana Reyhan Tataroğlu |
Ezberimdesin
kitap gibi birşey seni okumak heyecan vermediğin yerde bırakabilirim sadece fihristine de bakabilirim bir imla dahi yapsan hata çatır çatır yakabilirim Reyhan Tataroğlu |
Faka bastım
ölüm mazluma su... zalime pusu... dur Reyhan Tataroğlu |
Fakih
yol uzun mevzuu upuzun azığın aşk ile çıkındaki tuzun Reyhan Tataroğlu |
Faraş
küllen yalan... küllen yalan... dedikçe aşkına alevlendi külüm açtı gülüm döndüm şaşkına Reyhan Tataroğlu |
Fareli köyün...
kapattım kapıları birer birer hiç bir yerden girmesin diye fareler yine kemiriyordu içim içimi sabır ediyordum ki bu geçicimi fırsatmı bulamadı çıkmaya dışarı dolaşırken beynimde o haşarı ne yapıpta kapı dışarı atmalıydım dışarıdakiler girmeden kapatmalıydım nerdeyse içecektim fare zehiri daha akıllıca buldum biraz tehiri dedim ki; beslesem bir kedi hayalimde ki fareyi yedi lakin nereden girecekti peşinden tüm fareler gelecekti baş edemezdi tek başına hepsiyle oynatırlardı onu tepsiyle vazgeçerken... bir anda dedim tamam zoraki onu dışarı atamam karar verdim onu eğitecektim şiddeti bir kenara itecektim aldım elime bir kaval bakıyordu ona aval aval bildiğim havaların hepsinide çaldım o kadar oldu ki çok alçaldım bırakmıştı artık kemirme işini fırçalıyordu sivri ve kanlı dişini pişmanlık her halinden belli oluyordu o sinsi bıyıklarını bir bir yoluyordu göz yaşları oldu duygu seli boğulurken tuttu uzatılan eli bir çırpıda çıktı beynimden mutlu bir beydim artık ben Reyhan Tataroğlu |
Farkı farket
hayvanlar aç kaldıkça otlanır insanlar aşklandıkça odlanır Reyhan Tataroğlu |
Farz et ki...
severken görmez oldu gözlerim duymaz oldu kulaklarım konuşmaz oldu dilim tutmaz oldu elim,ayağım bedenim hissetmez oldu tenim nefesimdi en son gidenim... kaldı ruhum kaldı ruhum eeeeee... ben sana böyle de vurgunum ya sen... Reyhan Tataroğlu |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 10:16 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.