|
Gülümse
Gülümse Güneş gibi sıcacık. Üzülme Güneşi ararken gökte. Gülümse. Güneşi saklayıp cebime Getireceğim sana Yeter ki Sen gülümse. Ufuk Nazım |
Gülüşleri
Çıktı evden Ağır ağır adımlarla yürüyordu Issız bir adada gibi Sanki etrafında kimseler yok Adımları emin Boynu eğik Belli çoktan Kaldırımlara akmış düşleri. Gülüşleri Taşlar kadar eski Ve soğuk. Ufuk Nazım |
Gün
Ağlamaya başladı gün Yoktu düşeceği Toprak tanesi, Tutundu güneşin ellerine... Ufuk Nazım |
Gün Gün İçinde
Gün gün içine saklanır. Ve susar insan, Gün içinde. Yaşar insan gün içinde. Gün gün içine saklanır. Ve susar insan, Gün içinde. Yaşar insan gün içinde. Gün gün içinde; Hep aynı karaya çarpan, Dalgalar gibi, Devinerek yaşar insan. Ufuk Nazım |
Gün oldu
Gün oldu zaman durdu Soramadım halini Yüreğim burkuldu. Gün oldu oturdum yeşilce Bir denizin kıyısına Sustum derince. Gün oldu yürek durdu Varamadım evine güneşin Umutlar toz duman oldu. Gün oldu göçtü dostlar Yamacına kara bir dağın Irak oldu göçler üşüştü düşler. Gün oldu gündüz geceye sevdalandı Alaca kaldı dost gülüşler Seçemedim yüzlerini geçip gittiler. Gün oldu bir siz kaldınız yanımda Kalemimin ucunda umut Birde başımdaki sevdalı gök. Gün oldu gök degişti gözlerimde Birde sayfalarda şiirlerle Can suyuna ışık yürüdü. Gün oldu vardık güneşe Umutlar doğdu Ateş toplarından. Gün oldu Bütün düşün buhranlarının sonunda Işık gülleriyle yayıldık uzaya. Gün oldu Işık ışık ağarttık karanlığı Umutlar ışık oldu... Ufuk Nazım |
Güneş
Işığını öptüm; Seni avuç avuç içtim bugün. Sen hayatın anası; Anamız. Sen içinin en sıcağını paylaşan; Eşsiz kadınsın. Kutsal anasın. Sen ne iyisin; Çünkü sen, Karşılıksız paylaşansın. Ufuk Nazım |
Güneşe Gömülenlere
Kaybolup gidiyor gene bir umut, Tek tek yok olan günler Ve sönen yıldızlar gibi. Her nefeste dahada yaklaşıyor ölüm. Birde sen olmasan ya gülüm, Her saniye bana zulüm. Bak bir yıldız daha sönüyor, Dar ağacının mat rengine bürünüp. Ayakları daha yeni çıkmış prangadan Elleri hala bağlı. Gözlerinde hala kavgasının ışığı saklı. Ve sloganları yankılanıyor, Korku dağlarından. Sahte bir matem dökülen suretlerden. Yıldızlar kayboluyor. Güneşe gömülecek, Sönen bir yıldız daha. Pencerelerinizden girecek evlerinize, Kapılarınız kapalı kalsada. Ufuk Nazım |
Güneşli Yüzün
Sevgilim Otomobiller geçiyor Güneşli bir günden Seni düşünüyorum gene Güneşli yüzünün Kavsindeki ter damlasını Buram buram Sen kokan Bereketli tarlalar gibi Uçsuz bucaksız uzanan Başak tenini düşlüyorum Dışarıda gün düşmüş Açmış kapkara bir gece Gecenin içinde Ayrılık Zor bir bilmece Soğukta delikanlı Bir atlıyım Dörtnala geçip zamanı Sana geliyorum Kapını rüzgarımla çalıyorum Senin koynunda Uzak bir esintiyim şimdi Küçücük göğsündeyim Ellerini kavramışım Gözlerine dalmışım Asi bir rüzgarım Teninde saçlarındayım Sevgilim benim Pencerem sana açılıyor Otomobiller Sana doğru akıyor Ben sana doğru akıyorum Umuttan ordularımla Ezerek sınırları Feth ediyorum Gönlünün Bütün şatolarını Ufuk Nazım |
Günle Gülüp
Yaşamın soluklandığı Bu mevsimlerde Ağır adımlarıyla Bir kaplumbağaya benzeyen Sonsuz gibi Geçmeyecekmiş sanılan Yıllar değil Aslında günlermiş... Sessizliğin saçağında Fırtınalardan korunan; Yaşam bedenimizi,ruhumuzu Ne kadar acıtırsa acıtsın Bir yerlerde Dirilmeyi bekliyor Ayrık otları... Rüzgarlar ve gölgeler Geçtikten sonra Doğan günün ardından Çıkaracağız başlarımızı Topraktan. Yeniden yeniden Günle gülüp Suyla gülüşeceğiz.... Ufuk Nazım |
Günlük
Sevgili günlük Sayısı unutulan Nice insan Güzellikleriyle göçtüler. Bir sen kaldın bize miras. Dertlerimi ekip Buram buram Bir yaz akşamı Sarıya evrilen Sahanda kavrulup Helva helva yiyilen Emeğimsin. Ah uzaklar Düşmeye görsün aklına İnsan bir dile gelirki Değmeyin efkarına. Bir demli çay olursun İşte o an Sen insana. Yazası gelir insanın Bütün yaşayan yanlarını Yorgunluktan düşer kalem. Ufuk Nazım |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 12:43 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.