Tanımadınız mı,Ben Mehmedim.
Ne öyle bakıyorsun?
Tükürürcesine bakman niye*
Tanımadın mı?
Ben Mehmedim..

Hani şu Kafkasyada vurulan
Aslan Çavuşun torunu,
İzmirde şehit olan,
Ahmedin oğlu,
Mehmedim..

Ha evet işte O,
Sonrada öksüz kalan,
Evi barkı soyulan,
Tarlası talan olan,
Mehmedim...

Şimdi de gurbet çocuğu,
Kimsiz,kimsesiz,
Cepleri meteliksiz.
Evet işte Oyum ben;
Yurtsuz kalan,
Mehmedim...

Ne dudak büküyorsun?
İğrenir gibi bakman niye?
Pabuçlarım yırtık,
Giysilerim eskiyse,
Suç benim mi?
Fakirlik suç mu?

Ellerim nasır diye,
İğreniyorsun!
Ama niye?
Çalışmak suç mu?

Kambur kambursa sırtım,
Bükük bükükse belim,
Yırtık yırtıksa elim,
Güneşte yanan yüzüm;
Okadar da gülünç mü?

Niye gülüyorsun?
Boyalı hanım,
Cici bey!
Size söylüyorum size hey!
Tanımadınız mı?
Ben Mehmedim...


Hüseyin Ozan Öztürk

Tek Aşkımız Ölümsüz Kalacak Güzçiçeğim
Gönlümdeki sakside,bir çiçek Güzçiçeğm.
Korkarım bu ayazda solacak Güzçiçeğim.
Herşey fani dünyada; sen,ben,öteki;
Tek aşkımız ölümsüz kalacak Güzçiçeğim.


Hüseyin Ozan Öztürk

Tek Beden Tek Ruh Oluruz
Gülhanede gezerken,alımlı ve şuh oluruz.
Galatada içerken coşarız Çoruh oluruz.
Öyle bir an gelir ki,yok olur bütün dünya;
Genlerimiz birleşir,tek beden,tek ruh oluruz..

1-Mayis-1977-Esenler-İst


Hüseyin Ozan Öztürk

Tövbeler Etmiştim Aşka Sevdaya
Sevda insan için,niçin ar olsun
Sevgisiz hayata eyvahlar olsun.
Tövbeler etmiştim; aşka,sevdaya..
Mümkün mü bu gönül tövbekar olsun.


Hüseyin Ozan Öztürk

Tutsak Gönlüm
Seninleyken çağlayan mutlu bir ırmak gönlüm.
Sen yoksun bir çöl gibi yanmakta kurak gönlüm.
Sen yoksan yaşamanın adı yok,anlamı yok;
Sen yoksun inim inim inliyor,tutsak gönlüm...


Hüseyin Ozan Öztürk

Umut
Şu uğursuz günlerim,
Birgün sona erecek.
Kapkaranlık bulutlar,
Ufkumdan kaybolacak.
Benimd herkes gbi,
Bir güneşim olacak.

Bomboş olan ceplerim,
Elbet para görecek.
Ayağımda iskarpin,
Boynumda bir kravat,
Sırtımda da yepyeni;
Giysilerim olacak.

Çiçeklerle donanmış,
Yemyeşil küçük bahçem,
Ortasında masmavi;
Şirin evim olacak...

Kimse iğrenmiyecek,
Yoksulluğumdan artık.
İnsanların içine özgürce gireceğim,
Beni seven anlayan;
Birde eşim olacak.

Çocuklarımız doğacak,
Biri kız,biri erkek.
Erkeğin adı:Uğur,
Kızım.Sevim olacak.

Geçen zaman alacak,
Derdimi üzüntümü.
Umtluyum; mutluluk.
Birgün benim olacak...


Hüseyin Ozan Öztürk

Umutlarım
Renk renk umutlarım kelebek gibi,
Ha açtı açacak bir çiçek gibi.
Özlemle gözlerim mor ufukları;
Mutluluk perisi gelecek gibi


Hüseyin Ozan Öztürk

Umutsuz Aşkın Sonu
Küçücük gönülcüğün,aşk dolu,sevda dolu.
İçmişsin kana kana sevda pınarlarından.
İstırap ülkesine gider bu aşkın yolu,
Geçeceksin çaresiz.cehennem kenarından...

Bin pişman olacaksın.dünyaya geldiğine,
Al canımı Allhım! Ne olur.diyeceksin.
Lanetler edceksin Onu gördüğün güne.
Kendine kahrettikçe,daha çok seveceksin..

Neden neden? diyerek yumruklarken göğsünü,
Yüreğin kan ağlarken akacak gözyaşların.
Hatırlayınca bir an Onu gördüğün günü..
Gönlünü dolduracak,sımsıcak gözyaşların..

Gözyaşın yanardağdan fışkıran lavlar gibi,
Kirpiğinden süzülüp akacak yanağından..
Yürekten ah ederken,yıldırım parlar gibi..
Ağzından kan gelecek,sizacak dudağından..

Kör olsaydı gözlerim,görmeseydim yüzünü..
Diyerek başındaki saçını yolacaksın..
Her sabah bülbül gibi,haykırarak hüznünü,
Gül gibi hazin hazin,sararıp solacaksın..

Umutsuz bir aşk için,yılları sayacaksın
Yollara bakacaksın,yaşlı gözlerle her gün.
Ve yaralı gönlünü,toprağa koyacaksın,
Son gülün son yaprağı.yere düştüğü gün..


Hüseyin Ozan Öztürk

Unutmuş Bizi Yazık Sevgili Sandığımız
Unutumuş bizi yazık sevgili sandığımız.
Beyhudeymiş yıllardır tutuşup yandığımız.
Duydum ki,yılda birkez anmıyormuş adımı;
Kutsal bir dua gibi adını andığımız.


Hüseyin Ozan Öztürk

Unuttum
Gönlümdeki zaman zaman sızlayan,
Şu yaraya ok mu değdi unuttum.
Yıllad geçti hatırlamak kolay mı;
Sevmek neydi,nasıl şeydi unuttum.

Bir zamanlar orda bir kız yaşardı.
Bahar günlerinde kıra çıkardı,
Uzaklardan süzgün süzgün bakardı.
Gözlerini ne renkteydi unuttum.

Şebnemler parlardı saçın telinde,
Çiçekler oynardı nazik elinde,
Bir şarkı söylerdi herdem dilinde,
Aşka dair bir besteydi unuttum.

O zaman her mevsim bana bahardı,
Hülyamda şipşirin bir dünyam vardı,
Şimdi ufukları bulutlar sardı.
Evim barkım neredeydi unuttum.

O güzel günleri ******* çaldı...
Kurduğum dünyayı bir tufan aldı,
Bana paramparça bir gönül kaldı;
Ölmüş O kız, adı neydi unuttum.


Hüseyin Ozan Öztürk