Öldüren Kahkaha

Günahların kutsal çemberinde,
Gece karanlığı avlıyordu.
İçindeki sabahtan,
Günün özetini çıkartıyordu.
Ve oradaki güneş,
Çıldırmış bir Tanrı gibiydi.
Üstüne düşen elbiseleri,
Aşkın kumaşıyla dikiyordu.

Yaralarım iyileşmemeye yeminli.
Her tarafta kan olgusu.
Bir türlü toplanamayan bedenler.
Bir iz gibi süslenen,
Uzantılı anılar.
Düşlerin içine düşmüş,
Gönülsüz gülüşler.
Kendisini kandıran,
Yoksul aldanışlar.

Susuz bir kayboluşum, ben.
Çöllerin kuraklaştırdığı,
İsimsiz bir kaya parçası.
Kendi kendime ufalanıyorum.
Kumlarımla,
Aşkın toprağına düşüyorum.
Orada bir sonsuzluk doğuyor.

Yükselen bir aldanış rüyasıyım, ben.
Üstüme karanlık dökülmüş.
Anıların lekesinde kalmışım.
Bir türlü temizlenemiyorum.
Doyasıya yaşayamıyorum.
Ve ölüme,
Bir kahkaha gibi bakıyorum.

Kudret Alkan

Ölmeye Doğru

Bugün seni düşündüm.
Kendimi düşünmediğim anda bile.

Siyaha tutulmuş arzular.
Aralarında gökkuşakları.

Rengimin siyah beyazlığı.
Renk körü olan yüreğim.

Aşkımın asasına.
Yıllarımın cenkliğine.

Savaş gibi korku dolu.
Şiddet kadar onarıcı.

Zevke doyan kadeh gibiyim.
Cinsiyetin aktığı damlalarda.

Tutulmuşum, göğüs kafesime.
Ciğerime ayrılık giriyor.

Tapınak oldum.
Sana tapan bir adalet gibi.

Hastalık oldum.
Seninle ölmeye doğru.

Kudret Alkan

Ölmeyeceksin

*******in söyleşilerindeyim.
Kan kanınla can olmuş.
Rüzgar, selametle kucaklar bizi.
Örtme sevdiğim, kimsesizliğini.
Bırak içimize dolsun, sokaklar.
Kimsesizlere doğru yol alalım.
Biz birbirimizi için varız.
Birbirimizin için sağ kalmış, bu yaratılış.
Dokunaklı gözyaşları sevgilim.
Anılarımızı taşıran sevinçler.
Bırak, dolsun bu dolunay.
Mezarlarımızı aydınlatan bir ışık olsun.
Ölümde bile sana kavuşmak.
Hayatım boyunca seni aramak.
Duygular ne kadar da büyük.
Her bir damlasında bizi anlatıyor.
Her sokak, bizimle anlam kazanıyor.
Ellerinde bulduğum benliğim.
Gözlerinle uçtuğum bulutlar.
Yıldızlardan öğrendiğim adınla.
Her taraf sen kokuyor.
Odamdaki resminle.
Büyülediğin anlamlı insanlığınla.
Sen de koy kendini.
Tüm umutlarını yarınlarıma sür.
Onlar bizim için gelecek.
Bizler ölümsüzlük için.
Ölmeyeceksin,
Ne bu dünyada,
Ne de bundan sonra.
Hiçbir zaman.

Kudret Alkan

Ölsen Ne Yazar

Onarılması mümkün olmayan ayrılıklar girmiş, aramıza.
Her şehir, kaldırımında acıları yakar.
Bazen, bizler de içimizdeki izleri bırakırız.
Sevmek, sahilleri kaplayan azap kumları olur.

O kumlar, gemilerin selamıyla neşelenir.
Çünkü gemi, kıyıya dalgalar gönderecektir.
Kumlar, sevdiği denize defalarca kavuşacaktır.

İçimize sevmek ekilmişse, suç kimdedir?
Neden beni isyanın eşiğine düşürdü, bu körpe kader?
Hangi sihirli değnek, seni benden aldı?
Hangi falın, büyüleyici cambazlığına düştün?
Kısmetler nasıl da yüreğini felç etti?

Artık karanlığın yürüdüğü yollarda birikiyorum.
Bütün günüm, seni sevmekle geçiyor.
Her an seninle olmak, nasıldır bilir misin?
Bütün insanları sevecek kadar seviyorum seni?
Dizlerinde ölümün uykusuna yatmak istiyorum.
Issız güneşlerini, gözlerimde ısıtmak istiyorum.
Bir huzur gibi, acılarının gazabını kaplamak istiyorum.
Ben, sadece seni istiyorum.

Sigaramda duman olmuş çelişkiler var.
Bir yurdum seni yaratırken, bir yurdum seni öldürüyor.
İçimde, ölüm kadar dokunaklısın.
Yıldızlardan, kafana taç yaptığım eşsiz bir kadınsın.
İşte böyle sürüklüyor, bendeki ruhun aşkı.
Ve bu ruhtur ki,
Varlığında yalnızca seni sevmek var.
Ayrılığın eline hançer tutuşturan,
Benzeri olmayan gülümseyişlerin var.

Belki farkındasın, belki de farkında değilsin.
Her yaşanan gün, bende yaşanmamakta.
Sen yaşamı gıdıklarken, beni ölüm kaşımakta.

Kudret Alkan

Ölüm Döşeği

Sevmek yalan değil.
Tüm doğrulardan daha gerçek.

Çünkü yaşam, umut içinde yaşamaktır.
Geceden daha karanlık olmak.

Sabahın kavuşamadığı saatler vardır.
Orada an gibi beklerim.

Belki bir gün geri dönersin.
Üstün başın perişan olmuştur.

Bende bir giysi ararsın.
Sevmeyi kıyafet yaparsın.

Duygunun elbisesi eskimez.
Her zaman genç kalır.
Ama bizler yaşlanırız.
Dokunamadığımız sevişmelerde.

Ölümü öpmek isteriz.
Ama dudaklar kapanır.
Dünya bir anda yıldızsız kalır.

Hayatım ölüm döşeğinden fırlamıştır.
Ölümüm gibi, o da seni sayıklar.

Kudret Alkan

Ölüm Olunca

Yüreğim üşüyor.
Ne de olsa bir çırpıda silinmiş yıllar.
Geri dönmek, belki de.
Geri gelir mi, bana sen verenler?
Bir daha gözler açar mı?
Baharı yansıtır mı?

Ayna benden korkar olmuş.
Karşısında ölüm olunca.
Yaşam nerede kaldı?
Gözlerim bulutlara akmıyor.
Sinsi geliyor, ayrılık.
Rüyayı sevdiğimde,
Bu sefer de, gerçek uyandırıyor.

Kudret Alkan

Ölüm Sorgusu

Ölüm sorgu taşıyamıyor,
Hayat benden çıkınca.

Gözlerim ışıksız kalmış.
Dudaklarım durgunluk içinde.
Yaşamım alt üst olmuş.

Bilmezsin,
Gözlerimde seni yazdığımı.
Bütün kalemlerden üstün olan,
Bakışlarımı.

Sensizlik yakalandığım ölüm.
Her hatıra işkence.
Yüreğim titriyor.
Ruhum kanıyor.

Hele sen olmayınca,
Yaşamak, yaşam olmuyor.

Kudret Alkan

Ölüm Treni

Sensiz kalan sokaklarıma sataşıyorum.
Koynumda seni düşünen uykusuz *******im.
Bıkmadan, sürekli seni üretiyorum.

Kendime saldırgan düşler edindim.
Düşlerimde bilinmez yaralar.
Bütün çareler, bana uzak.

Umutlarım, karanlığa akıyor.
İçimden kaçıyorsun.
Bir türlü bende durmuyorsun.

Gün gece,
Tek tek yıldızları saydım.
Seni içime dizer gibi.
Şimdi geçmişimizi öpüyorum.
Ama gözlerin,
Sevişmekten yorgun düşmüş.
Bütün hayatınla,
Bana sırtını dönmüşsün.
Zalimliğinin sınırı yok.

Umut kırıntılara ayrılmış.
Zalimliğin hayatımı yutkunuyor.

Yalnızlık dostum, sensizlik ise düşmanım.
İki bilet almışım, yaşam trenine.
Raylar, düşlerimle döşenmiş.
Dostlarım,
Aslında ben,
Ölüme gidiyorum.

Kudret Alkan

Ölümden Sonra

Benden bir adım ötedesin.
Hasret doruğa ulaşmış.
Keşke iki kolum daha olsa.
Sana daha sıkı sarılmak için.
Keşke iki gözüm daha olsa.
Seni daha çok işlemek için.
Keşke bir burnum daha olsa.
Seni daha çok koklamam için.
Keşke iki kulağım daha olsa.
Ruhunu derinden işitmem için.
Keşke bir yüreğim daha olsa.
Seni sen yapabilmem için.
Keşke aşkın cehennemi olsa.
Seninle yanıp kül olmam için.
Keşke bir yaşamım daha olsa.
Seni ölümden sonra sevebilmem için.

Kudret Alkan

Ölümden Üstün

Aşk, iki kırık ruhtur.
İçine çöken öfkeleriyle.

Derdim istemek değil.
İstemeyi sevmek.

Sıcak bakışları özledim.
İçinde bahar olan.

Anılar hasreti tazeler.
Yüreğim köz gibi.

Yaralı bir aslanım.
Pençelerimde batan güneşle.

Dilek acıya küsmüş.
Mutluluğum gölgesiz.

Yaşam bir iğne, bir kumaştır.
Bir türlü dikiş tutmaz.

Yüzümde ayrılığın notaları.
Bakışlarım sensiz.
Evet, sensizim sevgilim.
Ölümden üstün, aşka yenik.

Kudret Alkan