Hep Seni beklemişim

Seni esir ettim kendime, bu kör *******de.
Aşkıma bağımlı oldun seni her hissettiğimde.
Hep ben mi yanacağım aşk aşk diye diye.
Biraz da sen yan benim için, ölesiye.
Aslında senin aşkın, beni de yakacak bilmem niye.
Boşver aşkım, birlikte yanalım tüm sevgimizle.
Hayatımız bir, tek vucut olalım ömrümüzce.
Aşkımız da yansın, hep bizim içimizde.
Aşkından coştu yine gönlüm, bu günlerde.
Bu doyumsuz ******* de bağladın beni kendine.
Seninle olmak vardı ya, ama nerdee...
Bir bulsam seni, o kayıp şehir de özlemimle.
Nerdesin sevdiğim, sen de kayıpsın şehirle.
Bir cehennem yaşatıyorsun bana, hasretinle.
Gelirsen güle dönecek ömrüm, tüm sevgimle.
Kendimi unuttum aşkınla, sevgi denizinde.
Bu sevda bitmez hayatta, seninle birlikte.
Hep seni beklemişim, bitmeyen özlemimle.

Herşey Güzel Olacak Yeni Yılda

Belki, üzüldük ağladık geçen yılda,
Dertler boğazımızda boğulduk aylarca,
Avuntumuz şiir di kaldı mısralarda,
Ama herşey güzel olacak yeni yılda.

Umutlarımız çoğu zaman yıkıldı.
Kahkahalarımız hüzüne karıştı.
Ayrılıklar, biten aşklar geride,
Hep bahar olsun bu yıl bizlere.

Ümitlerimiz onarılsın ikibinyedi de.
İnanıyorum mutlu olacağız hep birlikte.
Sevdiklerimizle, paralar cebimiz de.
Güzel bir yıl, dualarımla sizlere.

Dostum dedim bağrıma bastım sizleri,
Yanılmadım sevdim, saydım hepinizi,
Kalbimde ki sevgiyle geçti koca sene,
Nice mutlu seneler, hepbirlikte bizlere.

Herşey Yalan

evet.. sen, beni ben den çaldın.
aslında büyük bir günah işledin.
gururumu hiçe saydım seni sevdim.
ama sen bunlara değmezmişin.
hatamı çok geç anladım.
herşey yalanmış gerçekte.
umutsuzca beklemek,
iyi olacağını düşünmek,
zamanı geri döndürsem,
seni sevmezdim yeniden.
yalanların bir ok gibiydi
kalbimde.
yalanın üzerine kurulmuş
mutluluk.
ne kadar sürebilirdi sence..
tek hatam seni sevmekti.
bunu da geç anladım.
çok sevdim sevildiğimi sandım.
yıllarca kaprislerinle, esir aldın.
yalanlarınla beni oyaladın.
severken sevmemeyi,
nefreti de sen de öğrendim.
artık iki ayağımın üzerinde
durmalıyım.
seni sensiz yaşayarak,
yalanlarından uzak,
mutlu olmalıyım.

Herşeyim Oldun

Güneşim oldun yaktın beni, ateşinle.
Dünyam oldun girdim senin, gönlüne.
Yıldızım oldun ışıl ışıl parladı yüzüm seninle.
Yağmurum oldun damla, damla aktın yüreğime.

Baharım oldun çiçekler açtı bahçemde.
Yazım oldun denizlere yelken açtık birlikte.
Sonbaharım oldun ama hüzün, uğramadı bize.
Kışım oldun kardan adam gibi, erittin bedeninde.

Aşkım oldun aşkı sen de tattım günlerce.
Sevgim oldun seni hep yaşattım yüreğim de.
Özlemim oldun sensiz yapamaz oldum sevgi de.
Hasretim oldun hiç ayrı kalamam...belki de.

Sevincim oldun hep seninleyim sevinince.
Neşem oldun ne tatlısın hareketlerinde.
Gururum oldun hep gıptayla baktım yüzüne.
Mutluluğum oldun hep sen de tattım..sevginle.

Ayrılığım oldun nefes alamadım hiçbiryer de.
Tutkum oldun esir oldum her an...yüreğine.
Köle oldum verdiğin aşka, sevgiye.
Herşeyim oldun bende ki tüm güzelliğinle.

Hiç Uyandırma Beni Ne Olur

baharda açan gonca gül gibisin.
fırtınaları yokeden güzel yüreğinle,
bir güneş gibi doğdun içime.
sevmeye doyamadım ömrümce,
öpmeye kıyamadım
solmayasın diye.
içime işleyen melodi gibi sesinle.
sen hep benimsin özlemlerinle.
bir melankoli gibi, aşkın bana.
ölmeyi göze alırım senin uğruna.
ellerin ellerimde olsun daima.
hissedeyim seni,
her doğduğumda.
hadi söyle bebeğim şarkımızı.
kaybolayım nâmelerin arasında.
ruhuma işlesin bende ki sevdanla.
ne kışlar geçecek ne yazlar.
aşkın hep ben de yaşayacak.
her doğan gün de sevgimizle,
yeniden yeşerecek baharlar.
bir rüyaydı sanki bizde ki aşk,
çiçeklerle dolu bir bahçede.
hiç uyandırma beni ne olur.
uyumak istiyorum ömrümce.

Hikaye- 1 - Ahmet Dede

Ahmet dede dağın tepesinde küçücük kulübesinde yaşıyordu. İki koyunu, bir ineği ve tavuklarıyla gününü geçiriyordu. Bembeyaz saçları ve uzun sakalıyla, hemen dikkat çekiyordu. Haftanın bir günü köye iner, yanında götürdüğü yumurtaları ve bir güğüm sütü satar,ihtiyacı olan yiyecekleri alarak, kimseyle konuşmadan kulübesine geri dönerdi. Köydekiler Ahmet dedeyi merak eder, suskunluğuna ve yanlızlığına anlam veremezlerdi. Birgün köye ilçeden araştırmacılar geldi. Köy halkıyla konuşuyorlar, köy hakkında bilgi alıyorlardı. Araştırmacılardan birinin gözü, dağlarda ki kulübeye takıldı. Köy halkına, kulübede yaşıyan biri varmı? . Diye sordular. Köy muhtarı,
-Ahmet dedenin orda oturduğunu, Haftanın bir günü köye geldiğini söyledi.Yumurtalarını ve süt satarak ihtiyacı olan şeyleri aldığını anlattı. Ama hayatı hakkında bir bilgim yok. Dedi.
Araştırmacılar, Ahmet dedeyi merak ettiler. Dağa nasıl çıkılır diye sordular. Köy muhtarı,
-Ben sizi götürürüm dedi.
Muhtar ve iki araştırmacı, dağda yürümeye başladılar. Yarım saat sonra yorgun bir şekilde kulübenin önündeydiler. Kapıyı çaldılar. Ahmet dede, şaşkın ifadesiyle karşılarındaydı.. Ahmet dede şaşkındı. Kendi hiçkimseyle konuşmadığı için., ziyaretine hiçkimse gelmezdi. Gelenleri bahçedeki, sedire buyur etti. Aceleyle kulübenin içine girdi. Tekrar göründüğünde, elinde bir maşrapa ayran vardı.
- İçiniz efendiler yorulmuşsunuz dedi.
Bir yandan ayranlarını içerken, merakla Ahmet dedenin hayat hikayesini anlatmasını istediler..Ahmet dede bir müddet durdu. Gözleri üzgün yere bakıyordu. Uzun bir nefes alarak anlatmaya başladı.
-Aşğıda köyde bahçeli bir evim vardı. güzel bir eşim, biri kız biri oğlan iki çocuğum vardı. o zaman demircilik yapıyordum. Mutluyduk. Mutluluğumuz dört sene sürdü.Birgün bayram öncesi eşim, iki çocuğumla onlara giyecek almak için, ilçeye gitti.Oğlum dört, kızım iki yaşındaydı. Akaşam kara haber geldi.Araba çarpmış eşim ve kızım ölmüş, oğlumu ise bütün aramalarıma rağmen bulamadım.Dedi.
Ahmet dede ağlıyordu. Gözündeki yaşlar sicim gibi akıyordu.
-Ben de hayata küstüm. Bu kulübeyi yaptım. Burda yaşıyorum dedi.
Araştırmacılardan birinin yüz ifadesi değişti. Ahmet dedeye bakarak,
- Baba dedi.
Ahmet dede şaşkınlıkla,
-Baba mı? . Anlamadım dedi.
-Evet sen benim babamsın.Köye seni araştırmak için geldim.Ömrümce seni aradım dedi.
Baba oğul sarılmıştı. İkisi de ağlıyordu. Muhtar ve diğer araştırmacı da dayanamamış ağlıyorlardı. Ahmet dedenin oğlu,
-Baba seni almaya geldim. Seni buldum artık bırakmam dedi.
Baba oğul birbirine kavuşmuştu. Ahmet dedenin üzüntüleri mutluluğa dönüşmütü..

Hikaye- 3 - Ruh Çağırma Seansı

--Serap, Selma ve Ayşe iyi geçinen üç arkadaştılar. Bütün dertlerini paylaşırlar,çoğunlukla günlerini birlikte geçirirlerdi. Bu ara ruh çağırma seanslarına merak sarmışlardı. Birlikte olduğu zamanlar yuvarlak masanın
etrafınd ruh çağırırlardı. Hem korkudan titrerler, hemde gelen ruha birsürü
soru sorarlardı. Fincanın sağa, sola gitmesiyle, pür dikkat fincanı izlerlerdi.
--Çoğunluklada Selma'nın evi müsahit olurdu.Birgün yine böyle bir günün
akşamıydı. Selma'nın anne ve babası erken yatmıştı. Selma salonda yanlız,
müzik dinliyordu. Birden sağa doğru aniden başını çevirdi. Karşısında beyazlar içinde duran bir erkek gördü.Kafasını tekrar sola döndürdü. Nerdeyse bayılacaktı. Bu görüntüye bir anlam veremedi. Ertesi gün arkadaşlarına, gördüğü ruhtan bahsediyordu. Üç arkadaşta korkmuştu.
Birdaha ruh çağırmamaya karar erdiler. Ama Selma evinde değişik olaylarla karşılaşmaya başlamıştı.Yürürken aniden karşısında sarı bir kedi beliriyor ve kayboluyor. Diğer birgün beyaz bir köpek ona bakıyor. Bazen
halı yerden kalkıyor. Evde ona kızan biri olursa başına değişik olaylar geliyordu. O gördüğü kişi de evde dolaşmaya başlamıştı. Önceleri çok korkuyordu. Ama bu duruma da alışmıştı. Arkadaşlarına anlattığı zamanda ise onların kireç gibi, yüzleriyle karşılaşıyordu. Selma nekadar ruha alışsa
yinede korkuyordu. Bir gece oturdu. Nekadar dua varsa okudu. Allah'a
yalvardı. Ruhun evinden gitmesini istedi. Saat gece bir olmuştu. Yattığı yerden dua okuyordu. Dışardan bir kedi sesi geliyordu. Dikkat kesilip dinledi.Aslında kedi miyavlaması gibi, Selma'nın ismi söyleniyordu.Selma
yine beni evine al diye ağlıyordu. Bir müddet dinledi ve uykuya daldı.
--Ertesi gün herşey normale dönmüştü. Birdahada böyle bir görüntüyle karşılaşmadı. Arkadaşlarıyla da ruh çağırmayacaklarına tövbe ettiler.

Hikaye- 6 - Her Gün Bir Altın -( 1) -

Yanlızlığını gecenin karanlığında unutuyordu. Rüya annesini, babasını genç yaşta kaybetmişti. Tek başına yaşıyordu.Hayatı boyunca evlenmemiş,
çocuk zevkini tatmamıştı.Rüya ismi gibi kendi de güzeldi.Kısmet diyordu.
aslında çocuk özlemiyle yanmıştı herzaman.
Ömrü çalışarak kendi kendine destek olarak geçmişti.Bazı zamanlar yanlızlığını, yüreğinin taa derinliğinde hissederdi.Ama üzerinde hiçbir zaman durmazdı. En büyük eğlencesi turla anadoluyu gezmekti. Birgün turizm acentesine gitti. Abant'a gitmek için bilet aldı.Aceleyle bavulunu hazırlamak için eve gitti.Yarın sabah yola çıkacaktı.Gece nasıl uyuyacağını bilemedi.
Sağa sola dönüyor birtürlü uyku tutmuyordu. Sabah oldu yola koyuldu.
Otobüs bekliyordu. Bavulunu verdi otobüse yerleşti.Otobüs kalkmıştı.
Dalgın gözlerle camdan dışarı bakıyor, geçtiği yerleri inceliyordu. Gözünün
önünden çocukluğu film şeridi gibi geçiyordu. Nekadar da mutluydu annesi ve babasının sağlığında...El bebek, gül bebek büyümüştü. Çünkü tek evlattı.
Herzaman kalabalık bir ailesi olsun isterdi.Arkadaşları kardeşleinden bahsettiğinde yüreğinin bir köşesi sızlardı.Birden muavinin sesiyle irkildi.
--Hanımefendi kolonya, birşeye ihtiyacınız var mı?
--Hayır teşekkür ederim dedi Rüya. yine dalmıştı çocukluğuna..
İçinden öyle bir iç çekti ki yanındaki bayanla göz göze geldi.Üstün körü bir
gülümsemeyle yine camdan bakmaya başladı.
- Devamı var-

Hikaye-2- Bir Uzaylı Gördüm

---Çocukluğumdan beri Avşa Adasına giden biriyim. Oranın doğası, denizi ve kumu...Aşık olduğum üç şeyi. O ortamda kendimi, huzurlu ve bütün kötü düşüncelerden arınmış hissederdim.
---Bazen adanın ıssız bir köşesine gidip saatlerce ağlarım. Bazende diskosonda saatlerce dans ederim. Astrolojiye aşırı ilgi duyan biriyim. Bir yaz günüydü. Yine adadaydım.Gece olduğunda kardeşimle, gece yarılarına kadar balkonda oturur, yıldızları seyrederdik. Üç gündür değişik bir fırtına çıkmıştı. Ağaçlar sanki toprağı öpüyordu. Bir anlam verememiştik. Yine bir gece yıldızları seyrederken, değişik üç şeyin hareket ettiğini farkettik. Muzip yanım çoktur. Beni tanıyanlar iyi bilir.Kardeşime ufolarla iletişim kuracağımı söyledim. Ve düşüncelerimle onları çağırdım. O an balkonda çay içiyorduk. Çay bardaklarımız, biryerden biryere hareket etti. Şaşırmıştık. Bir anlam verememiştik. Geç vakit olmuştu yattık. Birtürlü uyku tutmuyordu beni. Sağa sola dönüp duruyordum. Yattığım yerden salon görünüyordu. Birden bir karaltı gördüm. Gözlerimi karaltıdan ayıramıyordum. Aynı çizimlerdeki gibi..
Karşımda bir uzaylı duruyordu. Çok korktum. Kardeşimi uyandırmayı düşündüm. Ama bizlere kötülük yapmasından korktum. Arkamı dönüp yattım.Sabah olmuştu. Gece yaşadığım olayı, kardeşime anlattım. Neden onu uyandırmadığımı sordu. Ben de kaçırılmaktan korktuğumu söyledim.
Uzaylıları anlatan yazılarda, insanları kaçırdıklarını okumuştum.
---O gün gazetelerde uzaylıların Bandırma'da görüldüğünü okudum. Acaba gördüklerim doğrumuydu.

Hissetmeliyim Seni

gözlerimi açtığımda, ilk seni gördüm.
ömrümce uyumuşum aşkınla öldüm.
seninle doldu, doldu taştı yüreğim.
içimde taşıyorum seni,
nereye gidersem gideyim.
dudaklarımdan dökülüyor
bir aşk şarkısı yine.
seni yaşatıyorum yalnızca,
hayallerimde..
hergün söylüyorum sen dinliyormuş gibi.
revâmı bizlere, bu şarkılarda kalmaz aşk,
bil ki.
tutsana ellerimi, beni buralardan götürsene.
ayaklarımız çıplak yürüyelim saatlerce sahilde.
denizin mavisinde, yüzelim birlikte.
seninle olmak off.... ne güzel bu hayatta.
kollarınla sarsan beni, büyük bir aşkla.
aldığın hava, ben olsam vücuduna.
her soluduğunda, beni yaşatsan
damarlarında.
sana aşık, sana deli, zırdeliyim
şu anda.
yeter artık sevdiğim, kaçır beni buralardan.
sensizlik bir ölüm, hergün ölüyorum ben.
birlikte mutlu olmak varken, ölmek neden.
Yunus Emre gibi yollara düşeceğim
aşk, aşk diye.
şiirlerim de yaşatacağım aşkımı,
hergün sevgimle.
olmuyor sevdiğim, şiirler de istemiyorum
sevgiyi.
seninle yaşamak istiyorum
güzel olan herşeyi.
hep kollarında ve hissetmeliyim
defalarca seni.