Ezgi

Ne zaman bir ezgi düşse dilime
Sebepsiz dalarsın hemen içine
İsyanları yükletirsin tepeme
Gevenleri dizdirirsin yerlere
Köstebek yuvası dağ önlerinde
Canbaz olsaydım yürürdüm üstünde

Ümit Fatma Uçar

Eziyet

Sorma nedenini
Toplama ederini
Eksiliyorum toplandıkça
Yine vardım yol ayrımına
Bu kaçıncı vazgeçiş
Bu kaçıncı dalış
Garip bir iş
Işığı eziyet üstüme
Kaçarım kovalar
Yaklaşırım anlamaz
Vazgeçilmez eziyet

Ümit Fatma Uçar

Fatura

Daha neler
içinde çok bahaneler
Dikilir duygular kavga eder
Sorgular anketler
Fatura yüklü
Çıkarır çileden
Dolanır,dolaşır
Çıkmazın içinde
Ağlar yürek
suçu neydi ki
Kabül olsaydı dilekler
yaprak olurdu
Taş bağlamazdıyürekler
sevginin içinde
Nasıl yeşerir ki kaya
bu nasıl sevgi
kendi başını yiyen
Kuşanmış karalar
Değilki artık sevgi
Eziyet olmuştur
eziyet eder

Ümit Fatma Uçar

Fedakar

Anadolunun her köşesinde ben
Çetindir emeğimin yeri
Fedakarlığı yüklenirim
Bu görev benim
Benimdir görev verilen her yer
Neresidir yerleri
Rahatını seçenlerin
Herbiri benden daha yurtsever
Kim miyim ben
Anadolunun her ücra köşesinde
Öğretmen

Ümit Fatma Uçar

Ferman

Sana göz dağımı versem
Halin duman olur
Dünyama sığdırsam
Zindan ferman olur

Ümit Fatma Uçar

Fırtına

Bir fırtına koptu içimden
Birden yürüdü,her şey üstüme
Engel olamadı balkon duvarları
camlar kapılar ,lambalar
saksılar bile
Yürüdüler birlikte
Dumanım savruluyordu gökyüzüne
bakıp gülüyordu yüzüme

Ümit Fatma Uçar

Fırtınaya Direnen Çocuklar

Okulun yoktu servisi
Yürürdük klometrelerce
Kar fırtınasıydı günün süprizi
Aniden daldı içimize
Savrulduk ayrı yerlere
Seslenmek ne mümkün
Boğuluyorduk
Birazcık insaf eyledi
Sürünerek toplanmıştık
Kenetledik kolları
Tokuşturduk kafaları
Sekiz kişilik kümede
Önümüzde yaşam halkası
Soluyorduk hep birlikte
Zorlandı nefesler
Biraz oksijen gerek
Uzandı tepemizden cesur el
Yenilendi nefesler
Beklemekte kurbanlık gibi
Son kalkan el mujdeli
Savuşturmuştuk sırayı
Hep birlikte devirdik karları
Yollanırken eve
Fırtınaya direnen
Birer kahramandık

Ümit Fatma Uçar

Fidanlarım

Fidanlar diktim
Sevgi bahçeme
Dostluk sevgi çeperi içinde
Sever okşardım
Canlarım diye
Doyamazdım seyretmeye
Kopardım, hüzünlerine
Serpilsinler diye
Açtım önlerini
Geniş renkli ufuklar içinde
Bahçeleri şimdi tarumar
Fidanlarım solmakta
Peyderpey

Ümit Fatma Uçar

Fikrim

Yaralıda olsa dilim
Renklidir fikrim
Yine de örttün beni şiir
Gönlüm senindir
Yok başka güvendiğim

Ümit Fatma Uçar

Fil Hikayesi

Canını sıkar insanın kuralsızlıklar
Boğar yüreğini gasp edilmiş haklar
Sorumluluklarını taşımak emanetlerin
Çarkı iyi dönmez isyan ettirir ya
Çaresi bildirmektir anlayana
Yoksa cinler takılır kafana
Varıp anlatalım amire
Anlaştık on kişi
Yollanırken şükrettik beş kişi
Fire verdi sarp yollar
Kaldık üç kişi
Ona da razıydık
Varmıştık kapıya
Kolay değil kapı demirden
Feragat etti iki kişi
Girersin makama ayaz
Makamda eser poyraz
Dönersin başın dumanlı
Vicdanın rahat
Tam zamanı
Yenilenmişken anlatmalı
Meşhur fil hikayesini

Ümit Fatma Uçar