Kim Neye Güvenir!

Sesli havlar insanın arkasından
Eline silah verenlere güvenir
Saldırganlar şakşak alır basından
İnsan bilincini derenlere güvenir

Büroya çağrılır gövde hazırolda
Kravatı varsa uyarı alır şekilde
Güzel insana küfür sayar yolda
Kirli işlerde yoranlara güvenir

Zalimin işinde garantili sayılır
Saniyeyi kaçırmaz yola koyulur
Hakkında kötülük pislik duyulur
Gizli meclise girenlere güvenir

Kendine benzer katiyen dostları
İnsan hayatına vardır kastları
Karanlıkta yaşar sevinir üstleri
Beynine karanlık sürenlere güvenir

Yağlar silahını tesbihini sallar
Kayıtsız şartsız zalime kullar
Hepsinin altından kesilmiş dallar
Kafaya örümcek örenlere güvenir

Başkadır Kamil At insan güveni
Yanlışı temizler sürekli yeni
Celladı korkutmak için bedeni
Birgün kökünü uçuranlara güvenir

Kamil At

Kirli Eller

Dağların başında
Tepe başında
Sokak ortasında
Kapattığınız geçitlerde
Ismarlanmış silahlarla...
Devirdiğiniz fidanın
Vurduğunuz yiğidin
Bari dokunmayın
Yarasına...ellemeyin
Kirli ellerinizle

Kamil At

Klavyeyi Gören

Daha da ikna etmez yobazlar
Uyur gezerleri azdırır oynar
Kafası ezberi atmaz yobazlar
Kendisini tek kızdırır oynar.

Görmediğini bize yutturmaz
Boş bekler gökte nur inmez
Gökte bir şey yok daha tutturmaz
İnsanı diri yüzdürür oynar.

Klavyeye geçen şairim dedi
Din uyuşturur zehirim dedi
Zalimlere kul, hür'üm dedi
Geleceği aleyhine bezdirir oynar.

İnsan olana yobaz kin besler
Uyduruk yazılı din besler
Olmayan peri hayalet cin besler
Bunu kitaba yazdırır oynar.

Engeldir insanın gelişmesine
Gelmiş te dünyanın nesine
Zalimin erzak taşır kalesine
Zalimi sever ezdirir oynar.

Kamil At geçti yobazın çağı
Çok önceden siyah ırmağı
Küfür ettiğinin etmezler tırnağı
Yalanlarını gezdirir oynar.

Kamil At

Kolay mı

Bütün insanlığın uykudan uyanışı
Zalime gözüken mezar demek
Cehennem edecek ona yazı kışı
Ne de hoştur sürekli ilerlemek.

Yatan uyuşuk uyanmaz ezelden
Şüphesi yokmuş mükemmel şekilden
Bilse de vaz geçmez azılı katilden
Harcı mı efendiye suç söylemek.

Güneşler söner çölün ortasında
Haşareler kurtlar gezer kafasında
Kimler hangi katilin yasında
Hayvan harcı değil insan dilemek.

Değersiz kıvıran zalimoğlu zalim
Bırakıp hayali gerçeğe gidelim
Uyduruk yaratıklar kemirdi elim
Kolay mı güneşte ateşi elemek.

Adalete el koydu azdı yabanlar
Yoksulun kaderini çizdi yabanlar
Ezelden lanetli hırsızdı yabanlar
İşidir hayvana yalan aşılamak.

Kendince kitap yazdı azmanlar
İnmeyen şeyi aşırdı bunlar
Işığın içinde karanlık kalan yığınlar
Tek işi Kamil At'ı aşağılamak.

Kamil At

Kolay Vurulmaz!

Sevinip de baktığın nice ulu ağaçlar
Böyle cihanda en sonunda kesilir
Toprağa çaresiz dalan cüsseli dalgıçlar
Toz olur tufanda gök yüzüne asılır.

Doğamızın kuralı, az dan az ölürler
Eş topraktır, ölenle öldüren kişiler
Azgın canavarlar azar inine çekilirler
Tüm canlılar kuru toprağın naaş'ılar.

Bu düzende adalet geçti! kurulmaz
Gizli gizli ulu orta açıkta ceset serilir
Pusuda bekleyenler kolay vurulmaz
Zalimin saraylarına hiddetli ce girilir.

Dağ başında köyün üstünde radarlar
Anlam verilmez köylüce es geçilir
Makineli canavardır çok sessiz parlar
Vurulacak köylüler işte böyle seçilir.

Der Kamil At, zalim üstüne devrilir
Ses çıkarmayan bizim yüce dağlar
Toprağa düşen kemikler mutlak sivrilir
Bulanık suda gelip gider, kör sığlar.

Kamil At

Komik Olsun Diye

Geçiyordu biri kapıya baktı
Kargalara giriş serbest
yazıyordu girdi

Yılan var cebimde dedi
Diğeri elini soktu ısırdı

Bu ateşte barut var dedi
Ve acele ile yaktı

Bu boya ile kendini tanımazsın
Dedi, sürdü ve kayboldu

Bu namlu evine doğrulmuş dedi
Tetiğe bastı ve yandı

Buralardan gidiyorum
yerime iyi bak dedi
Tapusunu verdi gitti

İnsanın dertlerini bir anlayabilsem
Diye düşündü sırtına aldı ve yığıldı

Horlarsan uyumam dedi
Şişeyi burnuna takıp uyudu

Birgün zengin olacağım dedi
Herşeyini sattı ve göçtü

Uykunun fazlası çok zararlı
Dedi ve horladı

Şu yılandan daha etkiliyim dedi
Zehiri yudumladı ve öldü

Karısına boşarsan keserim dedi
Bıçağı aldı ve üç adım geriledi

Burası çok yüksek ama
Uçabilirim dedi ve toz oldu

Bu kumar, en küçük kozu atarsam
Kaybederim dedi nasılda kaçtı

Kafam kayadan bin sert dedi
Vurdu ve devrildi

Sanki ben dünyanın nesine
geldim dedi ve ipe sarıldı

Devrimciler kim oluyor dedi
Gördü sustu vede pustu

Kamil sizde insanmısınız dedi
Ve kendisini yokladı

Yoksul, istediğim fiyat değil
Dedi ve çaldı, haklıydı

Bunlar namussuz, bu maaş çok az
Dedi, yalnız başına alana yürüdü

Ben iş arıyorum dedi
Alçak patronda sövdü

Benden iyi kimse yokuşu çıkamaz
Dedi denemeden yuvarlandı

Eğitim: Oğlum bak sen büyüyorsun
Dedi ve bitirmedi

Yönetim: Halkım oylarınızı bana verin
Dedi eğlenceye tatile gitti

Okul: Okulu okuyup bitireceğim
Sonrada milletin canına okuyacağım
Dedi kahkahaya başladı

Sürü: Biz bu milletin çobanıyız
Dediler ve milleti topa tuttular

İnsan: insanla hayvanda ne fark
Var dedi düşündü kahroldu

Tövbeci: Aynı hatayı yapmam
Dedi ve tuzağa düştü herif

Kamil At

Konuş Dünya

Zorla dilini hadi konuş dünya
Neden böyle çok kalleşsin
Darbe vurdular toprağına
Yoksulun dışında kalan dünya.

Avucuma tutup ölüm verdin
Sonra oturup kendini gerdin
Toprağa nice yiğitler serdin
Beni toprağa salan dünya.

Sana sövenler sana yarmış
Gözü açık ölenler varmış
Yoksa toprağın bize darmış
Her yaşamı bulan dünya.

Çözeceğim seni kaç milyondur
Bu çağların herhal de sondur
Sen canıma pençeni kondur
Zalimin elindesin ulan dünya.

Birgün mutlak zamanın durur
İşte o zaman hayat bizi bulur
Yarattığı güvende kimi kudurur
Zalime derimi çalan dünya.

Ürettiği atom ciğerine süzülür
Hayatından memnunlar ezilir
Yoktur kalbi sanmam ki üzülür
Kötülerce vahşi ısırılan dünya.

Zalim suçundan kendini saklar
Bize ettiğinden görür hesaplar
Kavgada düzelir berbat sokaklar
Yoksula diri mezar kılan dünya.

Sistemciler seni kemirir durur
Yeni yeşermişe kötüler vurur
Varlık sezince her an kudurur
Kamil At, yine de filan dünya.

Kamil At

Korktuğunuz İçinmi?

Sırf ve sadece
Tanrıdan
Emin olarak
Korktuğunuz içinmi! ,
İnsan olma gereği
Duyuyorsunuz?
Bu dünyada...

Kamil At

Koybolmak Üzere

Canının şehrinde kimse rahat değil
Yoksul siyasette kaybolmak üzere
Zalimin dayatması hayat değil
Kalan değerleri de çalmak üzere

Bilmeyenler belli, cahillikten susar
Barbarın uşağı cesetlere basar
Vakit çattığında onu da asar
İğrenç zulümü kalıcı kılmak üzere

Elleri coplular kötüleri koruyor
Copu yitirince dişiyle ısırıyor
Hakkı çalınanlara çıldırıp vuruyor
Şiddetle suçunu silmek üzere

Çalışmayan uyur şafağın köründe
Uyanmış kalleşler, olay yerinde
Bu dünyada kara toprak üzerinde
Çeteler ganimeti bölmek üzere

Konuşana ibretlik ceza verildi
Seçilen ağaçlar köze verildi
İnsanlık işkenceyle hırsıza verildi
Böyle giderse ölmek üzere

Kamil At der bu anlayış köleli
İçinde baş gösterir her türlü deli
Bir bok olmazlar, bellidir ezeli
Azami vahşiliği salmak üzere

Kamil At

Kökü Yukarda Ağaç

Kökü yukarda ağacı
Gördüm, bilirim diyenler
İnsana akıl veremezler

Onlarda hayal,
Ayakları yukarda
Kafası gömülü
Işıktan yoksun
Yaşarlar tepkisiz

Hangi kafasız
Dikmiş böyle
Köksüz bir ağacı!
Meyve vermez
Sonu yukarısı bellisiz

Kamil At