Hayaller

Yangın yüreğimde,
Kurulmamış bir ülkede,
Hayallerle yaşarım.
Cesaret edilememiş,
Bir sevgiyle;
Sevememenin kahrıyla yanarım.
Milyonlarcayım ben.
*******i ağlarım,
Gündüzleri gururlu,
Ve alabildiğine mağrur,
Bir kavak gibi,
Dimdik dolanırım.

Ufuk Nazım

Hayır

Hayır diyebilmek;
Aynılığa hayır.
Çöldeki;
Kum taneleriyiz.
Bizi dağıtacak,
Büyük fırtınaları,
Beklemekteyiz.

Ufuk Nazım

Hedo

Dışarıda kar yağıyor
İçeride Hedo
Yeşil gözlerinde keder
Elleriyle kor atıyor
Sacın üstüne.
İki eli belinde
Kendine zor yeten nefesiyle
Harlayacak birazdan;
Ussulca üfleyerek kora
Can verecek Hedo.
Avluda;
Mahsun bir çocuk
Nenesinin gülen gözlerinden
Hayatın içine akıyor.
Şosede bir otobüs
Onbaşı elleri dolu dolu
Kasketi terlemiş geliyor.
Ömür gibi tükenen
Bir o kadarda güzelleşen
Zamana küfürler ediyor.
Hedo bir sigara sardı
Dumanında gençliği tütüyor
Bir seni seviyorum torunum
Bir seni diyor.
Pağaç pişti işte
Buram buram tütüyor,
Sarıyağı ekmeğe çalan
Ellerinde eriyor zaman.
Şimdi bir manidir
Eriyen zamanda
Sevdiğinden ayrılamayan:
“Evlerinde
Lambaları yanıyor
Göz göz olmuş
Ciğerlerim kanıyor.
Beni gören
Deli olmuş sanıyor.
Ölürümde;
Ayrılamam yar senden.”

(Ninem Hediye Kaya’nın anısına)

Ufuk Nazım

Her Şey Sende

Yer,gök
Bulutlar nehirler ve sen
Güneş,dağlar,buzullar
Ormanlar ve gene sen.

Yollar,çöller
Deniz ve sen.
Issızlık,bozkır
İnsanlar ve gene sen.

Devrimler,totemler
Dinler ve sen
Ölumler,yangınlar
Şarap ve gene sen.

Sonlar başslangıçlar
Buluşlar savaşlar ve sen
Yaratişlar,kopuşlar
Sevdalar ve gene sen.

Kadınım;
Yollar hep sana çıkıyor
Toprak ve her şey sende
Senin kokunda güzeldir.

Ufuk Nazım

Her Yer Sis

Her yer sis;
Göremiyorsun önünü.
Yavaş yavaş;
Acı sızıyor içine.
Ve içinde büyüyen boşluk;
Anlamsız.
Göz yaşlarınla doldurabilir misin?
Büyüyen bu boşluğu.
Sanma ki eskir;
Yürüdüğümüz sokaklar.
Oturduğumuz sıralar;
Umutlar,
Düşler,
Sanma ki eskir,
Gülüşler.
Verdiğimiz sözler;
Eskimez dostum.
Sende hatırla;
Güzelliğinin,
Yüreklerden yansıyan;
O eşsiz suretini gör ki;
Yüreğinin gücünü kavrayıp,
Yüreğinin ırmaklarından,
Taşıp taşıp,
Daha iyi denizlere ulaşasın..
İnsanların tükenmişliği içinde;
Umut saçan,
Bir vaha olarak,
Sonsuza kadar var olasın.

Ufuk Nazım

Hırçın Ol

Hunhar hırpani hırçın ol,
Yarala yık devir.
Öyle savurki kalkamasın.
Seni arkandan yaralamasın.

Öyle sıkı olsunki çalıların,
Dikenleri öyle çok.
Girmesin içine,
Aşkının celladı.

Baltasını tutamasın.
Kanasın elleri kanasın.
Hunhar hırpani hırçın ol.
Seni yıkamadan,
Sen yıkan ol.

Ufuk Nazım

Hırçınlaştıran Ne?

Zamanı hırçınlaştıran ne?
İnsan insan savuran
Emek emek sömüren
Sevgi sevgi çürüyen ne?
Bir sebebi var elbet.
Her savruluşun.
Kök kök kopuşun
Bir sebebi var.
İşte zifiri
Bir sokakda
Düşer
Kendinden derin
Dipsiz kuyulara.
Susar karanlığın ortasında
Kıyı kıyı dolanır
Yalnızlık adasında.

Ufuk Nazım

Hüznün

Hüznün,
Titretir yüreğimi;
Hüznünden geçemem,
Yarının umut iklimine.
Takılır kalırım;
Akarsuyun,
Dingin taşlarına.
Ulaşamam denizime.
Hüznün gülüm;
İsyanımdır doğan güne.

Ufuk Nazım

Hüzünbaz

Sen;
Hani o,
Müthiş acının,
Hüzün baz çocuğu.
Büyüdün;
Hüzünlü bir güzel oldun.
Ve yüreğimi çalıp;
Hüznünle boğdun.
Kalbini kırmışım meğer;
Nerden bilirdim ki,
Sen konuşurken;
Susmam,
Ve o güzel gözlerinde,
Batmam yetermiş.
Nerden bilirdim ufkum.

Ufuk Nazım

Hüzünde Eriyen

Hüzünde eriyen neydi?
Mevsimlerin erişemediği,
Zamanın değiştiremediği.
Büyük aşkların kaşifi;
Kimdi?
Kaybolan bir güneşti;
Kim bilir?
Nerelerde battı.

Ufuk Nazım