|
Dilsiz Aşkı
Aşkta dil ha olmuş ha olmamış Zaten olsa daha beter... Gerçk aşkı duymasa kalpler Diller konuşur Yalancı aşkı terennüm eder. Dilsizlere sorun siz esas aşkı... Diler susar,kalpler konuşur, Gözleri rehberidir aşklarının. Gözle âşık olurlar Göz ve kalple konuşurlar... l Dilleri açık olsaydı eğer Başlardı yalancılığa. Dille bağlanılsa bile bir an O yalanlar filiz aşkı ezer Boşa gider geçen zaman. Alper Kürük |
Dilsiz Mehmetçikler Destanı
Mohaç'tan Viyana önlerine Yürüdü Kanunî Süleyman, Bir kez de Türk kılıcından Tiril tiril titredi Alman... Bir çarpışmada düşman Kahpece kurdu pusu, Esir verdi beş arslan Kahraman Türk Ordusu. Bir esir getirene Ömre yeter hazine Vadetmişti kumandan. Getirdiler beş eri Hepsinin başı gökte Ve göğüsler ileri. Bilgi alırım ümidiyle Kurmuştu kumandan hayâl, Türk eri esir iken Ölse de çıkmaz ağzından Bir kelime değil bir harf Sanki hepsi doğuştan lâl. Kumandan sordu: 'Siz hangi Paşanın erisiniz? .............................................. Lâl misiniz,nesiniz? .............................................. Ordunuzda kaç top var? .............................................. Kaç bin asker? ............................................. Dilsiz Mehmetçiklerin Bu çocuksu sorular Hoşlarına gitti ki besbelli Kumandanın yüzüne Hepsi alaylı bakar, Kumandan olmuştu deli. Aklına geldi bir hile Tatbik ederse onu Belki, birisi gelirdi dile. Soydular herbirini anadan doğma İşkenceye başlandı, Parça parça,oyuk oyuk oyuldu etleri, Vücutları ezilirken Yine de ses çıkmadı hiçbirinden. Yüzlerinde hep aynı alaylı gülüş... Beş çuval getirdiler birden Koydular Mehmetçiğin birini Attılar kalenin üstünden Tuna kıyısı kayalığına. Çuvalın ağzı bağlanırken Onların da ağzı kapandı iyice. Bu yapılan işkence Yine çözemedi hiçbirinin dilini. Her soru tekrarlanışında Cevap diye alıyordu kumandan Bir ölü sessizliğini... Dördü atıldı teker teker Artık dayanamadı Beşinci asker Haykırıp söyledi nefretini Ve düşmanın gafletini. Dedi:konuşacağım... Çözün bağlarımı Çok fena sıktı bağım. Bana bir yudum da su verin.... Verdiler suyu Çözdüler bağlarını. Tahammülü yoktu bağlanmaya. Başladı gözlerinde Şehitlikle karışık Bir hürriyet kıvılcımı yanmaya. Haykırdı ansızın: 'Ey gafil düşman Biz olsaydık ölümden korkan Eğik olması gerekti başımızın...' Bir ara durdu Ve bağırdı o an:'İşte geliyor Ordu...' Bir yaralı arslan Uçtu sarp kayalıklara doğru Dört şehidin arkasından... Alper Kürük |
Diye Geldim
Beni saldın ezelden sen gurbete Gönlüm doydu bunca zaman hasrete, Birlikte biz veda edip zulmete Peşimsıra benimle gez diye geldim. Ezilmiş âşıkın âhı var bende Sendin,o aşk ilahı,şu gönlümde, Aşıkım,yalnızım bugün de dün de Bir daha kalbimi ez diye geldim. Seni çok istettim ana-babandan Ayrlık acını çektim bir yandan, Öyle bağlandım ki ben sana candan Sen benim olasın tez diye geldim. Kışın bile burcu burcu gülümsün Hem hayatsın bana hem de ölümsün, O gül benzin her mevsimde görünsün Kış olmuş mevsimin,yaz diye geldim. Düğün dernek edip baş-göz olmuşsun Sevgi değil,sade koca bulmuşsun, Dul adınla tekrar eve dönmüşsün Bana kız dediler,kız diye geldim... Alper Kürük |
Doğaya Dönmek
Kulak verip de çıplak yalnızlığın sesine Doğa,ben ve hava beraberdik yine. Havayı kirleten yalnızca benim nefesim Tüm kalabalıklar benim Doğada yankılanan tüm sesler benim sesim. Ruhum gündelik safrayı attı Doğaya kendini boşalttı. Şimdi kuş kanadında hafif,yüksek... Hergün hergün şehirde Yaşadığımızı zannedip ölsek de Sanki yeniden doğmak için keşke Hergün hergün doğaya dönsek,dönebilsek... Alper Kürük |
Doğrusu Bu Ya...
Ben hep böyle düşünür,daima böyle derim: Bindiğin araç değil,gittiğin yol çok mühim, Bir de önemli olan varmak istenen erim, İşte hayatın özü,aksinisöyleyen kim? güzellik ve de para değil makbulüm benim, Aklını sergileyen,mert insanı severim... Alper Kürük |
Doksan Derece Düşüş
Hepsine hamdolsun diyoruz Hamdetmesek elimizden ne gelir? Şu günahkâr ömrümüz içinde Kâh düşüp,kâh kalkıp Geçinip gidiyoruz. Şİmdi düşsek de hiç olmazsa Bir el uzanır kaldırmak için, Ama ömrün Bizi doksan derece yatırdığı gün Dünya elini uzatsa Gömülür toprağa gömülüp giden... Alper Kürük |
Dostluk
Bir dağ başı uykusunun mutluluğudur Dostluğunda bulduğum huzur, Böyle bir uykuda haşre kadar uyunur Belki de bu mezarlıklarda bulunur... Alper Kürük |
Dostluk Üzerine
Unumu eledim astım eleği Yenemedim bir kez olsun Feleği, Düşeş attı kuvvetliymiş bileği Bükmediğim eli öpmem gerekir. Kırktan sonra bu saz çalmak neyime Beğendirmek zordur gönül beyime, Bir koşum var o deyimden deyime Yüz akıyla bundan çıkmam gerekir. Hayat yalnızlıkla gelip geçmiyor İnsan uygun bir dost bulup seçmiyor, Arkadaş olmaksa cana yetmiyor Dostluk için eller sıkmam gerekir... Alper Kürük |
Dört YapraklıYonca
Evimiz vardı yoncalığın yanında, Evleri vardı yoncalığın başında, Sabah-akşam oynardık İkimiz yoncalıkta. İnanırdım efsanelere Ki inanç hakikat yolunun kılavuzudur, Derlerdi dört yapraklı yoncayı bulursan Çıkarmış altından Çil çil,sarı sarı altınlar... Dört yapraklı yoncayı Beraberce aradık... Günler,aylar geçtikçe Birbirimize bağlandık. Büyümüştük de artık... Yoncaların köküne takılı kalmış Eski anılarımızı söküp çıkarmak için Bu kez gittik onunla Hayalimizin yoncalığına... Yine aradık... Sarışın kız dört yapraklı yoncayı buldu... Ben dibinden altın çıkacak sandım Ama birşey yoktu... Fakat ne çıkar? Sarışınım benim oldu.... Alper Kürük |
Dua
Seni dünyama sokan Duamı yapıyorum, Rüyamda bulmak için Gözümü kapıyorum. Başka şey yapamıyor İnan kahroluyorum, Ben sana yaklaşmayı Duamda buluyorum. Ne saçını okşuyor Ne de elin elimde, Yalnız ismin dilimde İnan mahvoluyorum. Başka şey yapamıyor İnan kahroluyorum, Ben sana kavuşmayı Rüyamda buluyorum. Alper Kürük |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 05:31 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.