Daha çok değil...sadece ömür gitti ömrümden
Asıl yorgunluğum değil bu...karanlığında kayboldum ben"

Adım adım eksiliyor şehir.Avare geziyor ruhum caddeleri. Hepsinin başı
sen...sonu sen
Köşebaşlarına takılıkalıyor gözlerim,mağrur bir siluetini görme
hatrına.Sonra hayal gördüğümü farkediyorum,anlatılmaz bir hüzün
çöküyor içime.

Ellerim buz...dillerim sus...gözlerim yaş...

Sokak lambaları titrek ve bir o kadar loş.Ne caddeyi aydınlatmaya
yetiyor sızan ışık,ne de içimi ısıtıyor...Ka

N e olur bırakma
E skiler gibi aşk yaşıyalım
s evelim sevilelim
L utfen
İ lanı-ı aşkıma cevap ver
H ayallere dalıyorum
A şıgım seviyorum
N e olur mutlu sonla ersin bitiyorum

sen dogdugun gun
sagnak yagmur yagıyordu
cunku MELEKLER aralarından
dunyaya en güzelini
gönderdikleri için aglıyordu
adı NESLİHAN dı.

Karşılıksız sevmek ölümden betermiş..

Bunu yaşamayan asla bilmezmiş..

Yaşayanda bir daha gülmezmiş..

Yaşadım gördüm anladım..

Mutluluğu asla bulamadım..

Evet vardı bir çaresi bu ümitsizliğin..

O zalimden gelecek bir ses bi nefes..

Ağladım inledim derdime çare bulamadım..

Derdimi kimseye anlatamadım..

Kanayan yaramı durduramadım..

Çaresizce kıvrandım gece gündüz..

Ağlayan gözlerimi susturamadım..

Onu damatlıkla görmektense ölmek istedim..

gibi akıp avuçlarından
Leylamın hasret kokan yaşından geçer oldum.
Geceyi kıskandıran simsiyah saçlarından
Hilâle ortak olmuş kaşından geçer oldum.

Muradı olsun diye yıldız olup kayarak
Bedelini can bilip hayatımdan cayarak
Var olduğu her yeri memleketim sayarak
Sılanın toprağından,taşından geçer oldum.

Çünkü yalnız vefaymış yüreğin tek ziyanı
Maşuk değilmiş meğer aşığın son beyanı
Bu yüzden sahiplenip vuslat denen isyanı
Şirinin sevdasından,başından geçer oldum.

derler ki bir bülbül aşk şarkısı söylerken bir dikenle bağrını
delermiş...hepimiz öyle yapıyoruz yoksa sevebilir miydik???

Ben Sana Mecburum

Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum

Ağaçlar sonbahara hazırlanıyor
Bu şehir o eski İstanbul mudur?
Karanlıkta bulutlar parçalanıyor
Sokak lambaları birden yanıyor
Kaldırımlarda yağmur kokusu
Ben sana mecburum sen yoksun

Sevmek kimi zaman rezilce korkuludur
İnsan bir akşam üstü ansızın yorulur
Tutsak ustura ağzında yaşamaktan

Güneşi sevdiğini söylüyorsun ama güneş çıkınca kaçıyorsun.
Yağmuru sevdiğini söylüyorsun yağmur yağınca kaçıyorsun.
Rüzgarı sevdiğini söylüyorsun rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun.
Benide sevdiğini söylüyorsun ama....

yokluqunda ne ateşleri hasretimle yaktımda,
bir seni yakamadım beni yaktıqın qibi.
çölde su,mahpusta gün,oruçta ekmek qibi,
bekledim seni
sense araya korkular koydun.
şimdi nerdesin diye sakın sorma.
sen çaqırdın da ben qelmedim mi?
sen varken darılmazdım çiçeksiz baharlara.
yaqmurlu havalara,bu kaswetli akşamlara,
sen varken;
bakıp içlenmezdim tren istasyonlarında,otobüs duraklarında...
sen varken;
ayrılanlara alamazdım.
yıkılmazdım biten sevdaların ardından.
qidenlere küsemezdim,

Ben seni sevdim,
Seni bekliyorum,
Yağmur yağsa,bile,
seni hep beklicem,
Islansam bile seni hep beklicem,
seni delicesine seviyorum......