Suç İkimizinde Değil
bilmiyorsun...

sana olan zaafımı farkettiremediyse gözlerim,
suç benim değil...
vedanın yaşattığı hüznün,
buğusundandır gözlerimin manasızlığı.

beni biraz anlayamadıysa eğer yüreğin,
suç senin değil...
sevdamın çok ağır oluşundandır,
fikrinin tutarsızlığı.

biliyorum...


İrfan Bakırcı

Sus...Yalan.
uyuttum bütün düşleri
gece yarısı kabuslar avucumda.
tatlı hayallerim artık ziyan.
sus...
yalan.
hani, senmiydin beni anlayan.
bizi yaşayan.

susturdum bütün sözleri
tüm gülüşler,
gülücükler avucumda.
korsan kaçamaklarım artık ziyan.
sus...
yalan.
hani, senmiydin beni anlayan.
bizi ağlayan.


İrfan Bakırcı

Suskun
sakıncalı bir suskunluk içindeydik o akşam
bu kadar susacak ne konuşmuştuk ki
yada ne paylaşmıştık ki
aynı havayı teneffüs ederken,
böyle karşı karşıya, ayrı koltuklarda.
gözlerinin yüreğime akması müebbetindi aslında.
bir mahkumun yüreğinde hapsalmakmıydı
yoksa aslolan dava.
gözlerim asıl nüshalarını gönderiyordu sana
suskun kartpostallarımın.
yüreğim fotokopilerini saklıyordu
atardamarımın kanlı yolunda.

kanlı canlı bir suskunluk içindeydik o akşam.
bir bakışla başlarken yan koltuklarda herşey;
bir bakışla bitiyordu bizde,
karşı karşıya, ayrı ayrı yaşam.
sustuğumuzun yarısını konuşabilseydik;
farzetki hiçbir şeyden
farzetki topraktan taştan.
hiç değilse sigaranı unutmazdın o suskun telaştan.
senden ya kırgınlığım bu oldu ya
dakika geçmeden dönüp sigaranı aldın.
ama ben saatlerce o koltukta
öylece kaldım...


İrfan Bakırcı

Susmakta Kaybettiriyor Adama
konuşmak kadar susmakta kaybettiriyor adama
yada susarken anlatamamak.
ölmek kadar yaşamakta kaybettiriyor adama
yada yaşarken oralı olamamak.

hangi çağrıya kulak versin şimdi bu yürek
suskun kartpostallaramı
ağlayan notalaramı.
yada katedilmesi gereken ama
bir türlü adım dahi atılamayan yollaramı.

yollar uzun
netameli
korkunç
buğulu
karanlık....

onun için bir ah daha düşürürsem dilimden
bir daha hiç kimse geçemez
bu korkunç,buğulu, karanlık,netameli ömrümden


İrfan Bakırcı

Suya Söyledim
günler, ******* boyu seni düşündüm.
aşka dair hayaller kurdum ikimiz için.
uzun uzun sevdiğimi söyledim hayaline.
sarılıp yattım yastığıma,
bağrıma taş bastım senin yerine.
ümitsiz bir aşktı bu biliyordum.
yinede seni ölümüne seviyordum.
ve seniböylesine sevdiği için
yüreğimle gurur duyuyordum.
tek sana değil;
kimselere diyemesemde duygularımı,
o bilmediğin aşkımla ben tek,kendime yetiyordum.

hata ettim...
suçum büyktü lakin;
itirafımın bağışlanamayacağını bilemiyordum.
tamam ben çirkindim,sen mükemmeldin.
ben bahtsızdım, sen hepfelekleydin.
tamam ben senin dengin değildim.
bağışla,
yüreğime olduğu gibi,
dilimede söz geçiremedim.
ve sonunda seni deliler gibi sevdiğimi suya söyledim.
yitip gideceğini adım gibi bildiğim halde
büyük aşkım bir anlık bilinsin istedim.


İrfan Bakırcı

Şimdi Terkedilmiş Bir Viraneyim Makamında
bilemedin.
oysa ben sevmektim.
senin için ölmektim.
seversen köle
yok desen gitmektim.
bilemedin.

sevemedin.
oysa ben yürektim.
tutunacak sebeptim.
gelirsen vuslat
gisersen sabretmektim.
sevemedin.

şimdi terkedilmiş bir varaneyim makamında
her yanım dağılmış yıkılmışım ben kıvamında
üstüne basılan taşlar misali ayaklar altında
paramparça olmuş dağılmışım ben
dönsende boş artık
boş artık sevsen.


İrfan Bakırcı

Sessizlik
senmiydin o telefondaki
unutmuşum nefesinin sesini
bari biraz daha uzun süre dinletseydin sessizliğini...

senmiydin o kapıdaki
unutmuşum ayak sesini.
bari birazcık daha uzun bekletseydin kimsesizliğimi.

seni
yani beni.
yani gideni
yani bekleyeni
bekleneni.


İrfan Bakırcı

Sevdam Kapında
dokunabileceğin kadar yakındım sana.
bir dokunsan hissederdin,
sana olan,
sevdana olan sıcaklığımı.
tutmana hep amadeydi elim.
bir tutsan, şefkatimden anlayabilirsin,
bendeki eşsiz ayrıcalığını.
yürekten bir baksan gözlerime,
görebilirsin gözlerimde,
o zeytin güzeli gözlerinin alacakaranlığını.

sevdam kapında, ben kapındayım.
çok uzakta değil,
sokağındayım.
hatta yüreğimle yanıbaşındayım.
birazcık sevde ele yar etme,
tek sensiz kalmanın telaşındayım


İrfan Bakırcı

Sığıntı Kalmışım
sığıntı kalmışım.
bir beslemeyim umudun koynunda.
gün dönmüş,
bahar gelmiş kimin umurunda.

yeniden bahar gelse ne yazar.
sanki benimi bekliyor papatyalar.
hem, her sevdanın sonu hüzzam değilmi
sonunda yokmu kış, baran,sonbahar...
yine öretecek bir hayalleri hazan
ve sarımtrak yapraklar.


İrfan Bakırcı

Sıradan Bir Ayrılık Hüznü
ben bu ayrılıkta hiçbirşey kaybetmedim.
sıradan bir ayrılık hüznü benimki.
ne aşk, ne sevda, ne umut,
zaten hiçbiri bende yoktuki.

ben bu ayrılıkta hiç ağlamadım.
neden öyle acımtrak bakıp gittin ki?
gözümü kırptırmaz böyle bir acı
gerçi bu, acı bile değilki.
yalnızca yalan bir veda bizimki.


İrfan Bakırcı