Allah'a Doğru

Suçlu olup sararmayan
Yüzümüz Allah'a doğru
Anlımız ak kararmayan
Gözümüz Allah'a doğru

Alçakları yakıp kıran
Menziline doğru varan
Türklük için yanıp duran
Közümüz Allah'a doğru

Her an yeşil çayırımız
Hak içindir hayırımız
Engel olsa bayırımız
Düzümüz Allah'a doğru

Her an mazisini anan
Unutmaz Allah'ı bir an
Her gün alev alev yanan
Özümüz Allah'a doğru

Özü bu sevdayla dolan
Serini Türklüğe salan
Müslümanız senet olan
Sözümüz Allah'a doğru

Anadolu Dedi

Hicran mı, çile mi, gam mı gönderir
Yaslı mısın, sabır taşı de hele?
Fitil neden yanar, mum niçin erir?
Aslı mısın, sabır taşı de hele?

Salınırsın gösterişsiz, edâsız
Bizi koyup nere böyle, vedâsız
Bunca hakarete sessiz, sedâsız
Uslu musun, sabır taşı de hele?

Bacadan aşıyor kandilin isi
Geceye yaslanmış, bülbülün sesi
Asımın mı, hasımın mı hangisi?
Nesli misin, sabır taşı de hele?

Madem yolcususun umut dağının
Bari çekeri ol, balık ağının
Şu devrim hayranı, el uşağının
Misli misin, sabır taşı de hele?

Yoluk kanat ile engin uçulmaz
Küfür diyarında itten kaçılmaz
Kulakların duyar, ağzın açılmaz
Paslı mısın, sabır taşı de hele?

Anadolu İnsanı...

İnilmez çarşının, çıkmaz sokağın
Kokusu var, ağısı var, leşi yok
Başa güreşen şu hasta, salağın
Otuzu var, ikisi var, beşi yok

Yüzünü satıyor, beceremiyor
Kuyrukta yatıyor, beceremiyor
Atıyor, tutuyor, beceremiyor
Zalimi var, sapanı var, taşı yok

Söylenir, dilinden anlayan olmaz
Onunla birlikte, inleyen olmaz
Dilenir, yalvarır, dinleyen olmaz
Figanı var, ferağı var, dişi yok

Ayağı başında, gözleri fersiz
Boynunda madalya, hanede ersiz
Bir söz mırıldanır, ikinci yersiz
Emisi var, dayısı var, işi yok

Meclise yönelir, kapıda durur
Giremez, yumruğu bağrına vurur
Bunca yıldır aynı evde oturur
Ocağı var, ateşi var, aşı yok

Ateşi bağrında, sıcak başında
Saçları, sakalı ak ak başında
Elleri koynunda, ocak başında
Yüreği var, pınarı var, yaşı yok

Güvendiği dağın hali ful düzen
Yeşili, hakisi, alı ful düzen
Tepeden tırnağa yolu ful düzen
Üsleri var, asları var, kişi yok

Ne söyleseniz boş, her şey nafile
Yaşadığı ahır, gördüğü hile
“Anadolu bilir”, deseler bile
Gözleri var, kulağı var, başı yok.

Anadoluya Ben de Dedim ki...

Bize vazettiğin yılın sonunu
Gözetme sevdiğim, hasreti bitir
Beklerim, çok değil, yüzün onunu
Naz etme sevdiğim, hasreti bitir

Bir gül yeşertmedin, vuslat çağında
Korku filizlendi, can otağında
Gözlerin kalsa da İrem bağında
Söz etme sevdiğim, hasreti bitir.

Hoşlanmazdın parçalardan, bölükten
Hep bakarsın barajdaki delikten
Devlet başa çöreklenen sülükten
Haz etme sevdiğim, hasreti bitir

Sandaldaki dümen, kürek ateşte
Bayrak dikilecek direk ateşte
Hasretinle yanan yürek ateşte
Köz etme sevdiğim, hasreti bitir

Şu başsız babaya ayak direyen
Ol da, bir kez olsun, şu nefsini yen
Bar veren ağacı çoktur irdeyen
Yüz etme sevdiğim, hasreti bitir

Annelerin Gözyaşları Eksilmez

Annelerin göz yaşları eksilmez
Namaza durunca göz yaşı döker
Ana sabret Haktan ümit kesilmez
Gönlünü verince göz yaşı döker

Hiç vefa görmemiş dördün üçünde
Eğil utanmadan ama niçin de
Secdeye kapanmış huşu içinde
Mevla'ya varınca göz yaşı döker

Otuz altı yıla hükümlü oğlu
Boğazı düğümlü yüreği dağlı
Sekiz kelepçeyle ranzaya bağlı
Oğlunu sarınca göz yaşı döker

Ağlaya ağlaya kalmadı yaşı
Hep tefekkür dua sadece işi
Oğlun omzuna bırakıp başı
Yüzünü sürünce göz yaşı döker

Ana gibi sevdi aziz vatanı
Dilimize türkü dedi her anı
Kaleli: 'cefakar yarlar sultanı
Nasılsın' sorunca gözyaşı döker

Ara Sıra

İzindeyiz ara sıra
Işıyoruz hasbelkader.
Gün bulanık, sevda kara
Taşıyoruz hasbelkader.

Bilinmeze yelken açtık,
Gelinmeze doğru uçtuk,
Dostu kovduk, aşktan geçtik,
Coşuyoruz hasbelkader.

Günah sevapları gömer,
Feryatlara katmer katmer!
Aklı yutar, ruhu emer,
Şaşıyoruz hasbelkader.

Ders alırız bazı bazı!
Bağrımızda milli sızı!
Hasret tavşan, arzu tazı,
Yaşıyoruz hasbelkader.

Yırtık bohça, delik havuz,
Atı aksak, iti yavuz,
Lâl haberci, kör kılavuz,
Koşuyoruz hasbelkader.

Ey Allah’ım bu nasıl kör,
Kucaklamış gözünü yer!
Ve işte hak güme gider,
Düşüyoruz hasbelkader...

Arayış...

Bir arayış içindeyiz
Öze doğru gitmek gerek
Düşünelim niçin neyiz
Hakka kulluk etmek gerek

Özlüyorsak mesut vatan
Olmayalım her an yatan
Olamazsan bir mum utan
Işık saçıp bitmek gerek

Bu gidiş, devran nereye
İkilik sokma araya
Akıl düşmüşse dereye
Yaşamayıp, yitmek gerek

Ali, Ahmet, Mehmet, Hasan
Hani tören, nerde yasan
Ateş olup yanamazsan
Duman olup tütmek gerek

Arıların Balıyız Biz

Dünya duysun, cihan duysun
Tanrıdağın gülüyüz biz
Alem bizi böyle bilsin
Türklük ile doluyuz biz

İster görün örnek alın
İster mezellete dalın
İsterseniz bize gülün
Hak yolunda deliyiz biz

Gayemiz müreffeh vatan
Kalmasın tek sefil yatan
Türkiye'yi hedef tutan
Milli devlet yoluyuz biz

Aklı olan öğüt neyler
Hakkı bilir, doğru söyler
Bizden tatlı var mı beyler?
Arıların balıyız biz

Her şey vatan için bizde
Kurtuluş manada özde
Yürüyoruz kutlu izde
Turan ilin halıyız biz

Şehitlerin, ölülerin
Fatmaların, Alilerin
İşçilerin, köylülerin
Eliyiz biz, diliyiz biz

Arından Kızaran Gül...

Hayali tutulmuş ayın önünde
Gönül yıldızları nerde, kaçı ne.
Sevda çemberinde, aşk üçgeninde
Yarıçap ne, köşe nedir,açı ne

Kuru bir sevdanın ahengindeyim
Aşkın ateşinin mihengindeyim
Arından kızaran gül rengindeyim
Zaman kötü, zamanenin suçu ne.

Naz nazlanır, nazenini kal eder
Aşk bir gönlü diğerine yol eder.
Dünyaları satın alır, kul eder
Zülüflerin bir tek teli, saçı ne.

Talana uğradı sevdalı bağım
Her akşam başlıyor çileli doğum
Umut düğüm düğüm, dert boğum boğum
Kim ne bilsin Kaleli’nin içi ne.

Arzu Ve İsyan...

Çile denen boz kısrağa binmişim
Bir mum ışığına doğru giderim...
Savaşmışım durulmuşum dinmişim
Yüzümü yer gözlerimi diderim...

Karanlık gecenin bilmecesini
Çözdükçe dolaştı ilk hecesini
Yaşattım korkunun en yücesini
Beynimi kemirir, ruhumu yerim...

Zerre ışık verdi gözüne girdim
Şavkında dolandım, şevkine erdim
El aleme baktım, kendimi gördüm
Artık aynalara isyan ederim...

Gündüz hayalimde, gece düşümde
Ecinni güruhu gezer peşimde
Susuz pınarımda, yavan aşımda
Sıkıntıyı mesken tutmuş kaderim...

Ölüm fermanımı kendim yazarım
Kusurlu kendime kendim kızarım
Kendi mezarımı kendim kazarım
‘Ben’ düşmansa işte budur kederim...