Kaderin Kederi

Kader kederi kovmalı,
Geçmişten hesap sormalı,
Korksun dertler senden kaçsın,
Çevren huzura yol açsın.

Mutsuzluk uzaklaşmalı,
Güzellikler yaklaşmalı,
Gönlün tuvali renklensin,
Yaşam umutla seslensin.

Ses vesin sesin o sese,
Her bir gönül gülümsese,
Hiç kimse mutsuz olmasın,
Huzur yeşersin solmasın.

El ele barış yolunda,
Mutlulukların kolunda,
Yürüsün onurla yaşam,
Olmasın ömründe akşam.

Kırmadan birbirinizi,
Açın dostluk bahçenizi,
Kaderin kederi biter,
Olmayın derbeder yeter.

Meziyet Ak

Kaderin Trenine

Kaçırdığım trenlerden,
Gülerek hep el sallardın.
Yaşamın o gözlerinden,
İnci gibi sen damlardın.

Gözyaşını sevmiyorum,
Zayıf gösteriyor diye.
Trenleri bekliyorum,
Hep kaçırıyorum niye.

Beş dakika beklemiyor,
Acı acı siren çaldı.
Gülümseyip terkediyor,
Mutluluklarımı aldı.

Artık bekleyemem seni,
Sesimi hiç duymuyorsun.
Tren neden kaçıyorsun,
Hiç mi düşünmedin beni,

Dur be tren ne olursun,
Beni de al kaçma artık.
Kederlerim neşe olsun,
Yıllardır hep yaya kaldık.

Kader trenini artık,
Eğer durdurabilirsem.
Mutlu olacağım her gün,
Görün yaşayabilirsem.

Kaybetmedim umudumu,
O trenden bir gün size,
El sallayıp huzurumu,
Gösteririm hepinize.

Gururla bak ayaktayım,
Yıkılmayacağım kader.
Senden hesap soracağım,
Olmayacağım derbeder.

Meziyet Ak

Kahır Zinciri

Bir zincir var boynumda kuvvetle sıkıyor,
Kahır zinciriymiş adı kurtulmaya güç yetmiyor.
Boşuna oluyor uğraşım kurtulamıyorum,
Gün geçtikçe daha çok boğuluyorum.

Bir yolu olmalı bu zinciri kırmanın,
Yara almadan bunlardan kurtulmanın.
Perçinlenmiş halkalardan boğulmamanın,
Yol bulmak için kalmadı ki zamanım.

Meziyet Ak

Kahramanlık

Kahramanlık yüreğinde bu vatan evladının,
Barış içinde vatana sahip olmayı ister.
Nice canlar yükselmiştir korkusuzca gökyüzüne,
Bu topraklar altındaki şehitlerdir bir hazine.

Tek bir vücut olunmuştur vatanı korumak için,
Nice kanlar dökülmüştür şehitliklerden bir geçin.
Barış getirdikleri vatan isterler hiç ezilmesin,
Kurtardıkları ülkenin onuru zedelenmesin.

Şehitler ölümsüzdürler eğer sahip çıkarsanız,
Yoksa kemikleri sızlar inlerler duyarmısınız.
Barış içinde ülkeye sahip çıkıp koruyalım,
Vatana baş koyanları gelin onurlandıralım.

Kahramanlık tarihini bilinçli korumak gerek,
Ana, bacı,ataları tanımalıyız bilerek.
Tarihimizde bu vatan vefa ve sevgi kokuyor,
Dünya milletleri bizden kahraman diye korkuyor.

O korkuyla bu vatanı içten yok etmek isterler,
Kendimize gelelim de yok edip sevinmesinler.
Bu topraklar üstündeki yaşayan her bir kişisi,
Bu vatanın evladıdır Türk'ü, Kürt'ü,Ermeni'si.

Bu bayrağı tanımayan toprağa saygı duymayan,
Tarihe göz gezdirsin de olmasın gönlü kanayan.
Bu vatan vatan olalı barış içinde yaşıyor,
Savaşlara dur diyerek sevgileri paylaşıyor.

Meziyet Ak

Kalbimdeki Sevdiğim

Başaklardan almış saçın, rengi gözümde,
Kirlenmeyen temiz aşkım, çağlar özümde,
Mahşerde de bu sevgimiz, bir volkan gibi,
Bitmeyecek bu berraklık, sarar içimi.
Saçlarıma ak dolsa da, yine mutluyum,
Çocukluğum gençkızlığım, hayal kurduğum,
Kalbimdeki tuvalimde, çizdim resmini,
Kasırgadan almışsın sen, aşkım ismini.
Ölümsüzsün benim için, dokunmadığım,
Kalbimdesin temiz aşkım, yaşamadığım,
Kalacaksın yüreğimin, mezarlığında,
Kavuşacak ruhlarımız, yaşam sonunda.

Meziyet Ak

Kalbimdeki Umutla

Kalbimdeki umutla koşarım hayallere,
Sessizlikte seslerle seslenirim ne çare.
Çığlıkları göndünmü içinde bir yerlere,
Gözlerimdeki yaşla yüreğim pare pare.

Duymasanda sesimi gönlümün sevda teli,
Haykırmakta smini mızrap titreşimleri.
Hayalimdeki bende esiyor umut yeli.
Ruhum sende yaşarken duyarım ritimleri.

Mukaddesti sevgimi düşürmedim yerlere,
Ömrümü tükettim de el değmedi sevgime.
Kor misâli yansam da aldırmadım sözlere,
Sevgimle gömdüm seni kalbimdeki kabrime.

Meziyet Ak

Kalbimin Kabrindesin

Gözlerimden gözlerine kurmak isterken köprü,
O masum çırpınışla gönlüm öyle mutluydu.
Biraz beni kırsaydın dilerdin hemen özrü,
Sevdamız o çağlarda sevgiyle umutluydu.

Pırıl pırıl kalbimiz yanıyordu hep közlü,
Beni kırmaktan korkar hep sözünü seçerdin.
Şakacı kıpır kıpır kalbin severdi özlü,
Görmekle mutlu olur hep yolumu seçerdin.

Kıskananlar bu aşkı sanki birlik oldular,
Senin sevdanı benden çalıp huzur buldular.
Bana olan hislerin birden bire soldular,
Anlamadan seneler aşka mezar oldular.

Yıllar savurdu bizi nerelerdesin bilmem,
İşte şimdi sen ve ben ayrı diyarlardayız.
Kalbimin kabrindesin bu sevdayı silemem,
Mahşere kadar temiz bu aşkın bağrındayız

Kalbimin Penceresi

Kalbimin penceresi açılırken kapanır,
Neşe filizlenir hep mutluluklar yol alır.
Güvercin kanadında sevdalara uzanır,
Gönlün teli titreşir dostluklarda yer alır.

Keder gelir yanıma yaptığından utanır,
Dertli olur diyorlar şiir yazan her ozan.
Hüznüme kalem çektim geçmesin yakınımdan,
Gönlü sevgi doludur umuda şiir yazan.

Kaderin sirenleri mutluluğu çağırır,
Işık beliriverir aşar karanlıkları.
Sevdalar çağlıyorken pınarı hatırlatır,
Hüzün tükenir o an siler yalnızlıkları.

Meziyet Ak

Kalp

Kalp bir kuştur daldan dala,
Uçar gider sende anla.
Tutsak etme onu asla,
Mutlu olur o bir aşkta.

O kalp bir söz söyler sana,
İster duy ister duyma.
Takılıp kalırım burda,
Ne ses çıkar ne de seda.

İşte böyle son satırlar,
Kalpten kalbe giden yol var.
Kalbim seninle bahtiyar,
Kaldım çölde yalnız naçar.

Meziyet Ak

Kalp Kafesi

Kuş olup uçmak isterken,gönül kalp kafesinden,
Gönül kaybetmemelidir, kendi özünden,
Kulak verin ne söylüyor, tatlı sesinden,
Çok güzel nameler çıkar,güzel sözünden.

Yürekten dinle dünyayı, içerin coşar,
Mutluluk senden yanadır, kederler kaçar,
Sevdalar doludizgin hep, durmadan koşar,
Umuda el uzatırsan, kalmazsın naçar.

Bu kafeste sıkışıpta, kalmak çok acı,
Kafesten uçarsa ruhun, hür kalacaktır,
Hürriyetin verdiği tat, huzur ilacı,
Kalbin dönüp o kafese, kanmayacaktır.

Ölüm işte böylesine, güzellik yolu,
Korkuyu atsak kenara, görebiliriz,
Ölüm yolu diken değil, çiçekler dolu,
Yaşam sonu geldiğinde, bilebiliriz.

Meziyet Ak