farkındayım da
hep hayatı ıskalıyorum ben.
rastalamıyor bana
ya da
çarpmıyor odamın duvarına
hayalimdeki siluetin.
bir ssati diğerine katmak da
seni bana getirmiyor.
anladım ki
sensiz geceelr
soğuk ve derin
çabalam sakın unutmamak için
biliyorum yaralı şimdi seninde için
ama sen hakettin
bizi bu hale getirdiğin için
olurda birgün
dönmek istersen geriye
dönme denema sakın
bilirsin seni kırmaktan korkarım
ama bukez
tek damla gözyaşına bakmam
aşkını da seni de
yakarım.
hakk

yanıldım
Allahım yanıldım
hep böyle kalacak sandım
geride kaldı anılar
unuttuğum a yaşantılar
soruyorum şimdi kendime
yanıyorum kendi derdime
ne var elimde kalan
BU DÜNYA ZATEN YALAN...

Denizler çöl dağlar ova olunca
Mevsimler değişip zaman durunca
Şaşırıp batıdan güneş doğunca
O zaman sevdandan vazgeçeceğim
Şaşırıp batıdan güneş doğunca
O zaman aşkından vazgeçeceğim

Bu dünya tersine birgün dönerse
Küçücük karınca fili yenerse
Ne zaman ateşte yangın sönerse
O zaman aşkından vazgeçeceğim
O zaman sevdandan vazgeçeceğim

Ne zaman olursa gündüzler gece
Ne zaman biterse dillerde hece
Varsa bir başkası ALLAH tan yüce
O zaman aşkından vazgeçeceğim

Bu dünya tersi

ömrümüzü şafak sayarak geçiriyoruz
hayattaki her şeyin bir bedeli
biz zamanı yokmudur.
her zamanın bir şafak bedeli yokmudur ki
gün geçtikçe her güne bir çizik atıyoruz.
her günün bir bedeli yokmudur
vardır be aşkım..
sensin benim bedelim ,ömrüm ,canım...

sevmek cesaret ister
çoğu zaman çaba gerektiriyormuş gibi görünsede
bence en büyük fedakarlık hak ediyor
engellere dayanmayı ayrılığı kabullenmeyi
zayıfkıkları yok etmeyi sağlıyor
seni sevmek bana çok şey öğretti
şimdi yere düşsem bile
kalkıp her şeyi yeniden yapacak cesaretim var.
incindiğim zaman yeniden düzeltecek inancım var.
umutsuzluklarla savaşmayı göze alabiliyorum
seni içimde yaşatmayı öğrendim bir sır gibi saklamaya gözlerin.
ve seni özlemeyi
seninle yaşamayı öğrendim.
ve

ne olur bilmiyorum bende bu gidişle ,bu gidiş nerede sonlanır
bilmiyorum. zaten en büyük hataları bilmeden yapar
insan.bilmeden gider sonsuz bi yola,hiçbirşey söylemeden biter herşey,
bütün yollar başka sonlanır.geriye kalan sadece sonsuz umutlar kalır
geriye! neden ne yaptıgını nelere taptıgını bilmez insan, nasıl boş
yere umutlar bagladıgını,kim ve kimler için neleri göze aldıgını,
insan yaşar sadece hayatı.bazen sıcak bi yaz akşamı, bazende soguk bi
kış gecesi.aslında degeribilinmez

seni tanımadan once bilmiyordum aşkın ve sevginin ne demek
oldugunu.Tesadüf mü yazgımı hala anlıyamadım ama cok mutluyum ve
kendımce yasıyorum,bu güzel aşkın sarhoşlugunu.sımdı uzaklarda olsan
bıle mesafeler engel degıl ınan senı delıce sevmeme.Tatlı sozlerınle
gulen gözlerinle herzaman aklımdasın herzaman kalbımdesın sevgını ve
aşkını cok guzel yasıyorum sensiz ama senın hayalinle``aslında
soylemek ıstedıgım okadar cok sey varkı sana ama ne kelımeler yeterlı
anlatmaya nede defterler yeterlı yaz

seni gördüğüm o ilk günden beri içimde ufakta olsa bir duygu uyandı
sanki nasıl anlatsam bilmiyorum bu aşkmı desem yoksa geçici bir
merakmı hayır hayır bu bir merek deyil aşk sende seviyormusun bilmem
pek belli etmiyorsun sanki neden senin için çarpan kabim seni görünce
bir kuş gibi çırpınıyor seni bekliyor ve bir gün bana seni seviyorum
demeni bekliyorum ah o gün bir gelse o iki kelimeyi bir duysam
dünyalar benim olacak hergün terettüt etmekten bıktım artık acaba
seviyormu sevmiyormu die ama ya

aşkı kalbime gömdüm ben
sen yoksun diye
artık aşkı kalbime gömdüm kapattım kalbimi
ama hal seni istiyorum

Sessizliğini seviyorum dünyanın,
haykırışlarını değil.
sessizlikte kaybolmayı seviyorum
en çok da yolu bilirken kaybolmayı.
yalnızlığını seviyorum dünyanın
kalabalığını değil..
yalnızken mutlu olmayı seviyorum
en çok de sen yanımdayken olanını
nefretini seviyorum dünyanın
aşkını değil..
nefret ederken delice sevmeyi seviyorum.
en çok da
seni bu kadar severken
nefret edebilmeyi.