Gidiyorum artık buralardan
Bırakıyorum evimi ,odamı,yatağımı
Bırakıyorum artık yürüdüğüm karanlık yolları
Seni bensiz bir başına
Artık sana sevdiğini söyleyen biri olmayacak
Gece yarısı telefonların çalmayacak
Belki bunları sana başkası söyleye
Ama hep arayacaksın sana verdiğim değeri
Senin için ağlamıyorum
Çünkü döktüğüm gözyaşlarında boğdum seni
Sen benim sevdama layık değilsin
Belkide beni hiç sevmedin
Ama unutmas sen yalnızlıkların kadını

kurduğum hayallerbitti artık
aklıma gelen hersey son buldu
deliye dondum
en mutlu gunumdu seni gorduğum gun
razıydım sen sevmezsende
sevgisiz yasanır ama umutsun asla
ismin gibi yalan cıktın
zehir ettin gençliğimi
bundan bolr çıkma karsıma
eğer istersemezsen gelmem ruyalarına
ne diyeyim sevgilim sana

Sevgine güvenilmezmiş
Uğruna dökülen göz yaşlarına değmezmiş
Kader değil bu ihanetin
İsmini bile unutum sen ne dersin
Kimbilir bir gün gelirde
Ellerini tutarsa başkası
Ruhuna sahip çıkarsa
Eh işte o zaman hatırla
Melekler bile ağladı ayrıldığımızda

Aşk acı çekmekse,
Acıların en büyüğü bende.
Aşk mutluluksa eğer,
Mutluluğun en büyüğü bende.

Seni şimdiden arar oldu gözlerim,
Hasretin yüreğimi yakan bir kor şimdi,
Sensizliğe nasıl dayanacağım ben şimdi,
Seni görmeyeli sanki yıllar geçmiş gibi,

Sen görmesen de sever seni bu garip,
Bir de görsen seni seven bu deliyi,
Aşkı uğruna yakacak bütün dünyayı,
Dünya yerinde kalsın dersen yakacak kendisini

Sensiz seni düşünerek geçiyor vaktim,
Bu yağmurlu şehirde,
Her geçen saniyeyi, dakikayı,saati sayıyorum,
Sana daha da yaklaştığımı hissediyorum,

Hayalini kuruyorum sana daha yakın olmak için,
Sanki sesini duymuş, gözlerini görmüş gibi oluyorum,
Avunuyorum teselli buluyorum kendi kendime,
Şekerle kandırılmış çocuk gibi onunla avunuyorum

Yüreğim kaçıp gitmek istiyor
Bu cehennemden gitmek istiyor
Nereye gideceğime, ne yapacağıma bakmadan
Hiçbir şey bilmeden gitmek istiyorum

Ya da sadece yanında olmak istiyorum
Kaçıp gelsem ne dersin bana bilmem
Gitme kal mı? Dersin
Yoksa seni görmek istemiyorum mu? Dersin

Ben gitme kal demeni öyle çok isterim çünkü
Güçsüzüm, yorgunum ve dayanamıyorum artık
Bu hayat mı? Yıktı yoksa aşk mı?
Ne olurdu gelsem elini tutsam bu kadar zor mu?

Geçmiyor zaman sensiz buralarda
Aklım hep

DÜŞÜNÜYORUM

Dışarıda hafiften bir yağmur
Sokaklar bomboş, kimse yok,
Bir ben, bir de sokak ışıkları hariç,
Yürüyorum yağmurun altında çaresizce

Düşünüyorum yürürken her şeyi,
Sensizliğimi, yalnızlığımı ve çaresizliğimi,
Ama bir türlü çözüm bulamıyorum.
Çözüm bulamadıkça yollar uzuyor.

Sen beni severken, ben seni severken
Bu kadar çaresiz kalmak öldürüyor insanı
Önceden düşünürdüm severek ayrılmak nasıl diye
Şimdi yaşıyorum, öğreniyorum.

Düşünüyorum da daha düne kadar
Ne s

Sevmek isityorum inadına korkmadan sevmek istiyorum ,yıkmak istiyorum
umutsuzlukları bir hayat daha olsun,gelecekler için.
bu acımasız dünyadan çekip gitmek istiyorum. Bir dünya daha olsun
istiyorum
Kalbi kırılmayan ,üzülmeyne ağlamayan.
Doğmak isityorum yeniden büyümek istiyorum artık,huzur
istiyorum,haykırmak istiyorum.
Çocuk olmak varmış hayatta, dert yokmuş o zaman ama yinden yaşamak
istiyorum inadıan gücüm yetene kadar ...

İnsan hiç öldüğüne inanır mı?Yoksa kendini öldüğüne mi inandırmak
ister.Bugün 25.11.2007 pazar.İçimde kırık düşler ,hayaller ve
rüyalarım.Ama hepsi yok oldu birer birer.Kim ister ki
yalnızlığı,karanlığı.O karanlıkta kaybolmayı.Kendinizi yalniz
hissettiğiniz zaman ne yaparsiniz?Belki biraz dolaşır;yalnızlığın
acısını atmaya çalışır,belki de kendinizi ömür boyu karanlığa,o soğuk
düşlere hapsedersiniz...Amaaaan!!!Ne farkeder sanki.Öyle de böyle de
tadarsiniz yalnizligin ne oldugunu.Bir cikmazdir be