We Çi li Evînê Kir Hun Bi Wê Re Ne

Hin kes in, bi xwe tên, xweristiyên xwe de ne
Hin kes bi serê xwe tên, bi ramanên xwe ve ne
Hin kes in, bihîstin tên, bi guhdanên xwe ve ne.

Ji hin kes bûn, çûn, ekserî dilsariyên xwe de bûn.

Hin kes in, bi can tên, di dilşewitiyên xwe de ne
Hin kes in, ji dijwariyan tên, di cenga xwe de ne
Pirtir hîn kes in, bi rewşê tên, di meşa xwe de ne.

Ji hin kes bûn, çûn, tengijînên dilên xwe de bûn.

Hin kes in, bi herêmî tên, di jiyanên serkî de ne
Hin kes in, bi rizgarî tên, di welatên xwe de ne
Hin kes in, bi hemgelî tên, hîn bêhtir cîhanî ne.

Ji hin kesan bûn, xwe firandibûn bi navên nemirî.

Em û hun kes in, bi afirandinên xwe em ne kes in;
We çi li evînê kir, evîna we ew e, hun jî ji wan in.


Sewta Berbangê

Abdullah Karabağ

Weke Şengebiyeke Mabû

Di çavên min de şemalek diçûrise
weke şengebiyek e.
Şengezeriya min
şengesiwarê xwe re gotiye, wê îşev hevdû bibînin...

Teqîn e! .. Teqîn e! .. Teqîn e! .. Lê teqîn in!
Ew ne heyberiya bayê newala pîroz e ya kalepîran
Ew ne fîşenga hewayî ya pîrozbahiyan,
Ew ji belayê çend hezar salan e
disa li me hatiye diyarkirin.

Şengezeriya min
şengesiwarê xwe nedîtiye, dê çawa hevdû bibînin...

Di dilê min de tavek pêl dide
Bi kelam, bi kel û mij, bi kewş û kelaşa şengêlan
Diçe û tê, dilorîne ji navçeyeke Şengalê.
Ne strana “kirîvê” ye ya di guhê min de:
Axîn e! .. Nalîn e! .. Ji bêkesiyê bêparêzî mayîn e!

Şengezeriya min
şengesiwarê xwe winda kiriye, dê çawa hevdû bibînin...

Li ber baweriya min pelek tê nûyandin,
bi zar û zeman e, ji pelên kevnetolan e
Ne zûrîna gur û seyan e,
ji dad û pêdana ser xetê û bin xetê ne:
Tevkujî ye! .. Tevkujî ye! .. Tevkujî ye! .. Lê tevkujî ne!

Şengezeriya min
jixwe çûye li pê şengesiwarê xwe, dê çawa hevdu bibînin...

Di bîraniya bîra min de birêşek şepêl dide
weke alava vestayan,
Dihêle, diçeliqe di sing û berên xwe de
Qirînan digire bê hêl, bê bendav ji navçeyeke Şengalê.


Sewta Berbangê

Abdullah Karabağ

Xalxalok

Berbangê vir de
Li ber stargeha min hêwir î
Kêzika biharê
Dest û piyan bilivîne
Xwe bişidîne
Ma bibînin
Gilazên moriyan
Taca seriyan
Resmala bedewiyan

De rabe
Çiya û deştan tev de
Mizgîneke bîne
Bi kilên binevşê birengîne
Bîne
Li hesinên girtîgehê bar ke
Ez verişînim
birêsim
Ji te re bikim hêlik û hêlîn

Sosikê
Dora te ne dîwar in
Derî û pace
Ser te negirtine
Çima melisî xewar î

Xalxalokê
Here
Li Navqedexeya min
Dewlek av bîne
Gola Wanê-Wirmiyê
Dîclê û Firêd
Herdu Zêyê tê xe

Dil û gurçikên min der xe
Dayne ser bişangan
Xwe berde nav
Mîna qulinga avî
Bi naz û hez
Ajne ke
ajne ke!


Sewta Berbangê

Abdullah Karabağ

Xevnan De Xewek

Xwe pê dixim şevan de bi sebrên xwe
Xelekên wan de li darde me bi dildirêjî
Yên ku bûne belayên serî min, hevgeş evîn in
Da ku; ew sebr in, ew xevn in, ew bi dilzîz in.

Ev çi xew e ku li ber deriyên wan bi bar im:
Nas in, nas tên, ez nenas im ku bê nas im
Lê neyar tên, gotinên xwe de dibin yarên min
Çav lê gerendinan de bi bîr têm vêxistin
Êdî dilvêsiyên wan de weke xevneka nependî me.

Ev çi terş û talan e ku ez tê de sergêj im:
Ew xevn in...ew xevn in...ew xevn in, bêxew im;
Ew êş in, ew xevn in, xevnên ku bi êş in.

Ey şevger, li ser pireka kevin û xewle
Ez têm kuştin, maneya wê çi ye;
Ew xevn e, ew xevn e ku hîn tê de me!

Ey şevger, li ser pireka bilind û ronîdar
Ez têm nimandin, maneya wê çi ye;
Hêleka wê bi min xweş mîvan e
Hêleka wê ji te re hêj bi gulan e,
Tu bi şevê re reqisî, ez mam tenê
Min bi sorgula xwe xevnên xwe rêwî dikir.


Sewta Berbangê

Abdullah Karabağ

Yarıgölge

Buruktu
çerçeveli anılar
kırağı
eliyordu nefesler
o an
solan yemindim

Mutluluğun
kanısına asıldım
yakardım

Yakardım
bırakıp gittin
dönmedin

Hani
herdemtaze
yarıgölgeydin.


Lacivert Oyalar

Abdullah Karabağ

Yas Çiçekleri

Bu sahnenin kaldırımları mı ağır
adımlarım mı
Yoksa bir yanılgısı mıydı
Olaylara gebe avare bir aklın
Her neyse alır yürütürler beni
Bir filmde harflenen kaldırımlar
Harfler harfleri vururlar vahşice
Hecelerim kaldırımların yas çiçeklerini

Adımlarım kaldırımlarda
Ben önümdeki kaldırımları adımlarım
Arkamdaki şehir adımlarımı
Köprü başına harflerin yasına gidiyoruz
Üçü ölmüş biri yaralı bir kiralığın
araba kazasından

Dedektif bir beydi kaldırım efendisi
Dekoratif bir harfti yardımcısı
Kan izlerini kokluyordu ezilenlerin
Zaten harflerin emek kavgasını
Koklamak için eğitilmişti bir köpek gibi

Ve gün batıyordu yaslıca
Üst geçitte bir muhabir öğrenci
telâşlı aceleci
Deklânşöre bastı yas çiçeklerine bakarken
Ve gün kızarıyordu batarken
Adımladım kaldırımların alfabesini
Hiçbir harf araştırmadı cinayeti
Uzaklaştım yoluma harflenen
yas çiçekleriyle.


Yıldız Dalı Yasaklı Gönül

Abdullah Karabağ

Yasaklı Gönül

Gönül yasaksın
gönülden yasaklı

Gönül çığlık
çığlıkların yasak

Gönül gülücük
gülücüklerin yasak

Gönül türküsün
türkülerin yasak

Gönül için için gönülsün
gönülden yasaklısın

Gönül
gönül bağı için
olmazı olura çıkaramaz mısın?


Yıldız Dalı Yasaklı Gönül

Abdullah Karabağ

Yazıt

İşhara seçmece
ilk gece hakkı kralın
kutsal evlilik düzmece

İluna
niçin

Güçler dengisi güçlülerin
elerki Sümer’de
Ninsun’lu egalmah
mür sunu
sunak dostluk ikizlerin

Nidaba hilalinde
etruşi mahmuran
mahatma diyetinde

Şamaşlı cemilem
elluri
elluri!

____________
Elluri (sümerce) : İleri; evet, işte.


Lacivert Oyalar

Abdullah Karabağ

Yol

Çok mu sevdalıydık
Döşte
Rext û fışeng
Elde tüfek

Her anı ölüm
mayın
bomba

Yani çok mu sevdalıydık
Yaşamın böylesine
Gülüm
Güneşe uzanan
Bütün yollar tutulmuşsa
Başka ne yaparsın?


Şarkım Karanfilde Kalsın


Abdullah Karabağ

Yol Ayırımı

Kazanmak
özde
özveriyle
direnip
özgücünü
dönüştürmektir

Kaybetmek
öze
biçim
görünüp
özüne
yabancılaşmaktır

Kazanmak
ya da
Kaybetmek

Hangisini
yeğlersin
ey özüm!


Yıldız Dalı Yasaklı Gönül

Abdullah Karabağ