Ölmeden sevilir mi?

Bu gönül usanır mı hiç,bıkabilir mi Senden,
Anlar mı gamdan,çileden yâhut derdi bilir mi?
Can çıksa da mecnun rûhum çıkabilir mi Senden,
Hasrettim,derdinleydim ben,ölmeden sevilir mi?

***

Ahrazi

Ölüm denen can kirası

ölüm denen can kirası
bir nefeste öder insan.
ismi kadar kul mirası
onu koyup gider insan.

hal meçhulde kimse bilmez
diri olan senle gelmez
vakit tamam olur olmaz
terki diyar eder insan.

can ahrazi,canda kayıp
yaşar her gün dostu sayıp
bir gün bir elveda deyip
Sır peşinde gider insan.


Not:Can Dost Gozan’ın anısına.(Mevlam rahmet eylesin)

Ahrazi

Ölüm toprağa düşürür

Hayat,kuşu uçursa da,
Ölüm toprağa düşürür.
Kanat,göğü geçirse de,
Ölüm toprağa düşürür.


Gül bahçesi güle mezar,
Kuruyan kök dala mezar,
Her yaprağı azar azar,
Ölüm toprağa düşürür.


Su,balığın tek cihanı,
Derya dini,derya canı,
Bir oltadan eni sonu,
Ölüm toprağa düşürür.


Zengin kefalet peşinde,
Kim var Hızır’ın yaşında?
Sultan da yazsa başında,
Ölüm toprağa düşürür.


Ahrazi,ruhu bil ruhu,
Sor bedene,kimdir şahı,
Pişman oldum diyen Ah’ı,
Ölüm toprağa düşürür.

Ahrazi

Ölümden bahset diyen dostlara

Kara toprağa koyulan beden,
Doğumun yırtılan zarı gibi.
Şekil bilmez,kalıbı terkeden,
Külünden ayrılan harı gibi.



Fakir yoldan asil yola varır,
Renk aynası,şeffaf gülü görür,
Hanesi cihan bir ilde durur,
Cevaba kavuşan soru gibi.



Ahrazi ruhum ordan dönmedi,
Bir kez olsun dünyayı anmadı,
Asi olmuş haine kanmadı,
Sır petekse,ölüm arı gibi.



(Ayrıca,Dost,Üstad Ensar Aktaş’ın acısına ortak olmak dileğiyle)

saygı ve hörmetlerimle

Ahrazi

Ölümü tarif edeyim

Bir pınarın yatağına gir,
Su olup çağla içinde,
Rüzgar Azrail sıcaklık kabir,
Buluta giden yol kıldan ince

Ahrazi

Özlemin

Daha çok sevmiş ki rûhum özlemi
Gitmiyor rü’yâna aşkından çıkıp.
Niçin alsın yol diyor batmış gemi
Denizinden başka bir ufka bakıp.

Gözlerim daldıkça heyhat,uykuya!
Canlı bir hissin gücünden bahseder;
Neyi gömdüyse o an kalbim suya
Islanır az çok yüzümde bir keder.

Böyle sevsin böyle yansın isterim:
Olmasın kalbimde senden başkası.
Özlemindir bil ki canlıyken yerim
Yaşamam,tatmışsa aşk benden yası!

* * *

Ahrazi

Pişmanlık

Aklınızın en sarp yerinden
Kayıp giderken fikriniz
Pişmanlığa vurmuş
Hangi rüzgardan bilmeli
Üflerken neredeydiniz..?


* * *

Ahrazi

Pişmek ve pişirmek

Beş on parçadan başka ne alır pazardan file
Pişmek ve pişirmekle geçmiyorsa ömrün
Yaşıyorsun demektir; zerzevat kadar ٥ nafile

* * *

Ahrazi

Renkler bile a cânım beni aşkımla tanır

dünyâma yeniden gir yeniden çehreme gül
yalnızca seni bilmek,seni! senden dilemek...
âh...işte o hayâl ki,her umuttan bir ödül
gelmen de yeni bir cân verecek sevgi demek!

hiç yanmasın ışıklar bu karanlıkta benim
hiç doğmasın o mehtâp batacakken.ne gerek!
bir toprağın içinden gün alırken bedenim
rûyâna dalarım ben güneşimsin diyerek.

anlar mı hiç efkârım yada münkir seneler
her ân yeni bir aşktır yeni baştan yaşanır
hicrân gibi nihâyet ve bütün mertebeler...
renkler bile a cânım beni aşkımla tanır!

* * *

Ahrazi

Rüyâ

Ellerimde beyaz bir kefen,
Göz yaşlarımı sarıyorum,
Kim için,neden? bilmeden,
Kaç damla can veriyorum...


* * *

Ahrazi