Kanıyor Kalbim

Camlar parçalanıp,serpilmiş sanki,
Acıyan biçare,gamlı gönlüme,
Nedir acımasız,oalylar var ki!
Feryat ederek hep,sorar içime.

Dünyayı yok ediş,kahreder beni,
Senden sonra neyi, bırakacaksın?
Kin nefret haince sarmışken seni,
Nasıl mutluluğu,yaşatacaksın?

Pozitif enerjin hayat verirken,
Negatif enerji kullanman niye?
Kavgalar,bombalar,yokediyorken,
Neyin peşindesin,yolun nereye?

Senin olsa dünya,çorak yoksulken,
Tükenmiş gelecek,neyine yarar?
Dünya, güzelliği, sana sunmuşken,
Yok ettiğin evren,seni yaralar!

İnsan özelliği,mantıklılıktır,
Yak,yık,vur,kır neyi,kurtaracaksın?
Hainlikle ruhun,yok olacaktır,
Nasıl,nerde,niye,yaşayacaksın?

Kanıyor bak kalbim,yazarken bile,
Tenler yok olsa da,ruhlar yaşasın,
Dünya per perişan dönerse çöle,
Ruhunu bulamaz,ruhsuz yaşarsın!

Seslenen sesime,gelin ses verin,
Barış ve sevgidir bizi yücelten,
Bu yok edişlere,gelin son verin,
Saygı ve sevgidir, ruhu dirilten.

Ruhun o huzuru bulunca belki,
Dünyamız gülecek,güzelleşecek,
Anlayıp sözümüdenersen belki,
Mutlu olup,her fert,gülümseyecek

Kanser

Kanser denen illetin yok mu hakkından gelen,
Ev ocak yıkan derdin kim anlar ki dilinden.
Nice ev ocak yıktı bir ses geldi derinden,
Bu garip döndü baktı ses geliyor kalbinden.

Derdi çekenler bilir bir ocak daha yıkma Tanrım!
Gidene yazık denir ben kalana da acırım.
Kanser derdi görünce canlanır acılarım,
Bir pınar oluşturur gönlümde gözyaşlarım.

Bulunsun kansere çare yürekler dağlanmasın,
Kahrolup aileler sevdiklerine yanmasın.
Gönüller gülsül yeter gözlerden yaş akmasın,
Derde deva bulunsun hiç kimse ağlamasın.

Meziyet Ak

Kapandığı Gün

Gönlümde esen bir fırtınamıdır,
Yoksa çağlayanlardan taşmaktamıdır.
Garip çağrışımda inan yüreğim,
İçimdeki yara hep kığırdanır.

Rüzgârlar dallarda fısıldaşıyor,
Bülbüller güllerle vedalaşıyor,
Yüreğin sevgiye kapandığı gün,
Bütün yürekleri kaplar bil hüzün.

Gönüller hep gülsün ağlamayalım,
Kalbi hainlikle dağlamayalım.
Segi dolsun dünya hep dostluklarla,
Yelkeni açalım biz umutlara.

Meziyet Ak

Karanlığın Çığlığı

Gecenin içinden bir çığlık kopar,
Karanlık çığlığı dertlerle boğar.
Umutlar korkuyla yolundan sapar,
Huzur kurtularak yeniden doğar.

Gece karanlığı gün ışığına,
Göz kırpar sevgiyle gülümseyerek.
Dünleri bırakıp bakın yarına,
Gelsin güzellikler hep isteyerek.

Sorgulama geçmiş acı günleri,
Umutla dünyanın kapılarını,
Arala selâm ver geleceklere,
Savursun rüzgârlar gel saçlarını.

Silkin kalk gafletten ey deli gönül,
Karanlıklar seni hiç korkutmasın.
Aydınlığa yönel üzme sev sevil,
Parlasın duygular gel kararmasın.

Doğa gülümsesin karanlıklarda,
Gün ışığına dost olsun isterim.
Hüzün varsa bile yaşantılarda,
Mutluluklar gelip gülsün dilerim.

Karanlık ve Aydınlık

Koyu bir karanlık ardından,
Bir güneş aydınlatıyor dünyamı.
Neden sıkıntılarımı atamıyorum halâ,
Sevemiyorum yalnızlığımı.

Ben güzellikler için az mı uğraştım?
Azmı savaştım insanlık için.
Bir gerçek dost bulmak istedikçe,
Az mı suistimâl edildim.

Yinede seviyorum zalim yaşamı,
Bir pamuk ipliğine bağlı olsa da.
Dostu ne yapayım iyi gün için,
Dost gerçek olmalıdır parlasın karanlıkta.

Meziyet Ak

Karanlıktan Aydınlığa

Karanlık diye üzülme,
Aydınlığın değerini,
Öğretmişiz her birime,
Çekermişiz özlemini.

Güzel günler yaşıyorken,
Bitmeyecek snıyoruz.
Yaşantımız geçiyorken,
Hiç bir taviz vermiyoruz.

Aldanıp yalan dünyaya,
Masumu düşünmüyoruz.
Girince karanlıklara,
Gafletten uyanıyoruz.

Karanlıkların ardından,
Mutlak gelecek aydınlık.
Mutsuzluklar arkasından,
Kayboluverecek yalnızlık.

Karanlıktan aydınlığa,
İnanıyorsan çıkarsın.
Son verip huzursuzluğa,
Güzelliğe ulaşırsın.

Meziyet Ak

Karda Kardelen

Karlar içersindeki masum bakışlarıyla,
Soğuktan mutlu olan o yaşam coşkusuyla.
Gülümseyerek açar kükrer beyazlıklardan,
Gökyüzüne bakarken zevk alır var olmaktan..

Derde deva çiçeği dönüp bakar karlara,
Cismiyle derman olur devasız hastalara.
Beyaz kar kardelenle daha bir beyazlaşır,
Seyre dal gör bak nasıl arşa ulaşır.

Aldığın nefes sana tattırır mutluluğu,
Ruhun umutla dolar atar huzursuzluğu.
Gözlerin güzelliğin doruğuna yükselir,
İçindeki ses sana hep sevgiyle ses verir.

Karlar kar olduğuna şükreder işte o an,
Bu güzellik içinde tükeniverir zaman.
Kar kardelen huzurlu sen onlardan da mutlu,
İşte o an kardelen daha olur gururlu.

Meziyet Ak

Karşılıklı Saygı

Kadını tanımak zordur diyorlar,
Ktaplar yazarak araştırmışlar.
Yapmışlar yılda bir kadınlar günü,
Kutlamış neşeyle yaşam sürgünü.

Bu ayırımcılıklar beni üzüyor,
Kadına senede bir gün veriyor.
Eksik etek deyip aşağlıyorlar,
Kadınlar gününde hep övüyorlar.

Çalışan kadına değer vermeyip,
Verdiği emeği önemsemeyip,
Nede olsa kadın diyeceksiniz,
Kadınlar gününde hiç övmeyiniz.

Kadın özveriyle mücadeleci,
Sağlam iradeli vardır güvenci.
Erkek omuz silker güler de geçer,
Hep mühim işlerde cinsini seçer.

Kadın başaramaz derler hep onlar,
Erkeğiz biz deyip çalım satarlar.
Erkekte değil suç biz kadınlarda,
Çocukken yerleşiyor düşmanlıklar.

Kadın günü deyip şahlanmayınız,
Kısır bir döngüde yer almayınız.
Karşılıklı saygı gösterilmeli,
Bir insanlık günü düzenlenmeli.

Meziyet Ak

Karşımdasın

Rüzgarların savurduğu,
Umutların durulduğu,
Kalbimin huzur bulduğu,
*******den çıkıp geldin!

Kaybolduğum dalgalardan,
Kıyıdaki kayalardan,
Denizlerde yakamozdan,
Süzülerek çıkıp geldin!

Umutların durağından,
Sevdaların sokağından,
Yaşamımın konağından,
Hatıramdan çıkıp geldin!

Beni alıp gittin benden,
Ufkun o derinliğinden,
Mutluluğun tünelinden,
Karşımdasın çıkıp geldin!

Meziyet Ak

Karşıyaka Canlandı

yenilendi kıyılar Karşıyaka canlandı,
Seni gezip görenler daha bir duygulandı.
Grubunun görkemi gönülleri mest etti,
Yakamozlar kıyıda hüzünleri yok etti.

Karşıyaka'dan vapur sirenleri çalarken,
Anılar yolculıktan dönüverir çok erken.
Ufkun derinliğine tekrar dalar gidersin,
Pembe hayallerinle ufka uçmak istersin.

Çağlayan bir pınardır umutların gezdiği,
Seven tüm gönüllerin bir resmisin çizdiği.
Hele güneş doğarken kıyıdan bir seyretsen,
Geçmesin dersin zaman tekrar seyret istersen.

Güzellerin dünyada kendinden söz ettirir,
Bu huzur martıları huzurla raks ettirir,
Balıklar sıçrayarak denizde oynaşırlar,
Sevdalılar kıyıda el ele dolaşırlar.

Tabiatın bağrında kuşlar serenat yapar,
Bahçelerde rengarenk çiçekler huzur kokar.
Güzelliğin inan ki anlatmakla hiç bitmez,
Karşıyaka'm gönlünde derya vardır tükenmez!

Meziyet