Yontu

Betimleyebilir misiniz
yontucu
yontu
ihanetini

imge
etken
betim
edilgen
özne
çekimser

Galiba
yontuyuz.


Lacivert Oyalar

Abdullah Karabağ

Yorgunluklar

Yollar yorgunuyum bu yollarda
Susuyorum


Suskunluğun ırmağında
bir sandala
biniyorum
Gülümsüyor kıyıdaki ılgınlar
Baştan çıkaracak
sandalla oynaşan dalgacıklar
Susuyorum


Düşünüyorum dertler yoğurmuş
yolları
Irmak doğurmuş yolumuzu
sandal beşik suskunluğum kaçak
Kaçıyoruz


Sandal üşüyor irkiliyorum
ırmak donmuş


İniyorum yollar kucaklıyor yolumuzu

Sınırı geçiyor yorgunluğum
gülümsüyorum

Irmak susuyor yorgunum.


Yıldız Dalı Yasaklı Gönül

Abdullah Karabağ

Yücel

Mezarcı
Bana
mezar kazma
at tohumu
göm oraya

Komar pembe
zifin tatlı
meltem argını
orman gülü cibinliğim

Çiten çevir
sürü dalmasın.


Lacivert Oyalar

Abdullah Karabağ

Yürek İşçisi

Dalgın bakışlarını gündoğumunda
kaçımsar bulutların kurdelesine
düşür
Dalgınlığından direnci damıttım
yüreğime

Kargı bakışlarımı düşünü düşürene
düşür
karamsar bakışlar beslenmesin

Yalancı çınarlara teslim edilmiş
umut
Yeni bir yürekle açılmak istiyorsan
düşün bitimsizliğine
Bordo bürgülü avcı bakışlarını
günbatımında kordona
düşür
Balıkçı ağlarının arasında
yürek işçisiyim
Venüsün ışıltısında martıların
gözetiminde
Görüşmek üzere.


Yıldız Dalı Yasaklı Gönül

Abdullah Karabağ

Zamane

Zamanı eskiten
bir zamane yaşarmış
İşlek yol kenarında
kulübesinde

Başı kitap
Sofu solun zamanesi
Dışarı çıkar
Bu yol böyle alınmaz der
Yolcular yoluna
Kendisi kulübesine
döner

Bir yolcu çıkagelir
ardı katar
-vakitsiz-

Fırlar önüne
Bu yol hiç böyle alınmadı der
Yolcu güler
gel katıl bize
Zamane
ya çeker
var git yolcu başı
kulübemin ayakları yok!


Şarkım Karanfilde Kalsın

Abdullah Karabağ

Zarokên Ku Di Wê Newrozê De Bûyîn

Jiyana şeş saliyan, deh saliyan, donzdeh saliyan...
Piştî newrozê, serhildana zarî û ciwanên li Amedê
Çi tînin bîra me, ey zarokên di wê demê de bûyîn;
Li Mehabadê, li Silêmaniyê, li Qmişloyê, li cîhanê
Di mala min de, mala we de, malên cîranên we de!

Em bêjin ku di şeşan de dest pêdike xwendina pêşin;
Ger zu hîn bibe tîpan, hejmaran, hesaban, wêneyan...
Bilî wan, divê ku bifroşe simîdan, cixaran li kolanan
Bi dizî, bi bezî li taxan, li sûkan, li bazaran li Amedê
Eger dibistan di tetîla rojanê de be û yên din de bibin.

Em dibêjin ku dixebitin wekî gihîştiyan, zarokên me;
Dibistanvanî an ne dibistanvanî ne, neh û deh salî ne
Dixebitin zarokên welatê me, bi bar sal in, bê salî ne.

Salên ji şeşan, ji nehan, ji dehan... çawa bên bîrkirin?
Newroz e, cejn e li rojhilat û li navenda welatê dagirî
Li Amedê, pey dilşadiya gelê me; zext e, li me êrîş e!
Ne tenê li rêyan, li xaçerêyan, ne li xwepêçandinan de
Hatin lêxistin heye di şaneşînan de bi guleyên zirincî;
Dilopên sor dikevin ji gulên ber xwendinên welatî me!


Sewta Berbangê

Abdullah Karabağ

Zerin

Saçları kına sarısı
Yaşı
Üç beş arası
Perçemi
Mısır püskülü

Evin dışında evcik
Bir yanı avlu duvarı
Annesine çekmiş
hoş komşucuk
Evcimen Zerin

Ölüm
Ölümdür
Baş
Yastığa düşende
Yastık
Taş olanda

Hayır
Buralarda
Yedi başlı ejderha
Kırk kanadı var
Yeri göğü kapar

Evin dışında evcik
Taşları
Dere yatağından
Kapısı
Vadiye bakar

Kapısında sarılmıştı
Zırhlının
Ezip geçtiği bebeğine
Ağlamıyordu
Boyu
Bebeğinden küçük Zerin
Dili dudağında
Dilden dile kopup gelen
Özgürlük türküsü’ne
Eşlik ediyordu
Palet izlerinde
Çığ tutan bakışları.


Şarkım Karanfilde Kalsın

Abdullah Karabağ