Sabır gerek

Sabır gerek


Yangın tez çıkar amma,
Kül olmaya sabır gerek.
Çiçek hoş kokar amma,
Bal olmaya sabır gerek.


Her bilene eren denmez,
Her güzele yaren denmez,
Hiç sebepsiz harun denmez,
Kul olmaya sabır gerek.

Taş gönüllü ağlarmı ki?
Nefsi köle eylermi ki?
Susuz dere çağlarmı ki?
Sel olmaya sabır gerek

Gör Ahrazim sen harını,
Yoktan say bütün varını,
Anlatmak için yarını,
Dil olmaya sabır gerek.


Ahrazi

Ahrazi

Sâyende bin güneş var

Her nesnenin fıtratı sâyende yanmadı mı,
Sâyen cemâlden yandı,cihân uyanmadı mı?

***
fıtratAr.) Yaradılış, hilkat.
sâyeFar.) Gölge. ‘’Senin sâyendeenin gölgenin altında’’

Ahrazi

Seher usul usul ufku ararken(Cânan)

Seher usul usul ufku ararken,
Ben kendimi terke başlarım Cânan.
Güneş hasret ile günü sararken,
Ben sensiz cihânı dışlarım Cânan.


Uykum esâret hayâlin azadım,
Mahkumî dilimde ser vermez adım,
Cân devşirme vakti kurulur mezadım,
Ben beni garipser taşlarım Cânan.


Şimdi yol misâli yaşam gözümde,
Kül olur yiterim kendi izimde,
Yeşeren eceldir solgun yüzümde,
Ben toprağa mezâr işlerim Cânan.


Ahrâzi hâlimde devrân bulunmaz,
Ümit gözde ölür ferden alınmaz,
Rûhu firâk eden tene salınmaz,
Ben benden çok seni düşlerim Cânan.

Ahrazi

Semâ dergâh gibi

Semâ dergâh gibi arzda bir hâl var,
Zamân Mevlâ ile OL’da derhâl var.

Ahrazi

Sev dedim hasrete,sev

Her hâli buldum da sevdâdan yana,
Hâl beni bilmedi hasrete yordu.
Çıkardım hasreti koydum kenara,
Sen kimsin diyene ‘’Sevdâ’’ diyordu…

***

Ahrazi

Sevdâ’nın ufku

Yer mi var dünyâda gördüm diyecek,
Özleyen bir kalbe son mevkî nedir?
Yaşamak,ölmek veyâ gâipte gezmek
Hepsi bir âşığın ilk fecrindedir…

* * *

Ahrazi

Seven

Beklemek..Tâ ki son imsâke değin,
Düşmek,en sarp vakitten...hasretine
Kaç defâ defnolur mecnûn dediğin?
Ölmek neymiş? Ne bilsin,vâdesi ne?

* * *

Ahrazi

Sever gibi,sevilir gibi yeniden

Dinliyorum;
İçimdeki sevgini
seslerin şeklini dinliyorum.
Sakin bir nehir gibi kıvrılan hislerimi,
çiseleyen ümitleri dinliyorum.
Nasılda mesudum,
nasılda mutluyum bir bilsen;
kuşlar var yanı başımda,cıvıl cıvıl
kıyısından bir hayat koparıp
beslediğim kuşlar ki
narin ve masum.
Ve ben seni dinliyorum;
Sever gibi,sevilir gibi yeniden
Çiçekler topluyorum,
Gönlüme serpilen isminden…

***

Ahrazi

Sevgiyi giyebilmek

Sevgi dile düşer ise bakır olur,
Yarin gözü mavi dersen çakır olur,
Sevgi denilen bir beyaz elbisedir,
Giymesini bilmez isen kir olur.

Sevgi kıymet bilen için bir sır olur,
Saklamaya kalkar isen esir olur,
Sevgi denilen pek nadir ipektendir,
Sermesini bilmez isen hasır olur.

Sevgide ben, ben diyende kusur olur,
Sevmesini bilmeyen kalp kısır olur,
Sevgi karşılık bulursa pek güzeldir,
Karşılıksız sevgi canda nasır olur.

Ahrazi

Seyr-ü sefer

Ölüm bir başka mevkîdir; ne semâdır ne toprak!
Ölüm; baktıkça bir rüyâdan aksetmiş kadar pak.
Kaçanlar,ağlaşanlar.Hangi yoldan gitse insan,
Ölüm en son duraktır,ölüm en mecbûrî sapak.

* * *

Ahrazi