Kaybette Gör

Gözlerinden akan bir damla yaşın,
Kölesi olurum o ağlayışın.
Ağlamak güzeldir diyolar ama,
Ağlama gülersen yaşam güzeldir.

Aynada aksini görür yanarsın,
Hiç bitmeyecekmiş günler sanarsın.
Oturup geçmişe ağıt yaksan da,
Ağlama gülersen yaşam güzeldir.

Elinden tutmazlar hep çabalarsan,
Kendi gayretinle sen yarışırsan,
Başarılı değilsen gönlün yanar da,
Ağlama gülersen yaşam güzeldir.

Başarılı isen mutlu yaşarsın,
Herkes yanındadır dostun sanarsın,
Kaybette gör dostun kalmaz yanında,
Ağlama gülersen yaşam güzeldir.

Sevda trenleri bırakın kaçsın,
İnsanlık dostluğa hep kucak açsın,
Barış umut olsun yaşantımızda,
Ağlamagülersen yaşam güzeldir.

Meziyet Ak

Kaybolsun Hüzünler

Geçmişe yol göster, geleceğinde,
Hüzünlü anılar,bir bir silinsin,
Mutlu olaylar, sakla özünde,
Güzellikler sana,gülerek gelsin.

Kaderin yıldızı ışıklar saçsın,
Kalbinde mutluluk,pınarı gibi,
Kaynayıp coşsun da,sel gibi aksın,
Belki o pınarın,sensin sahibi.

Gelecek umutla, gülsün yüzüne,
Kaybolsun hüzünler,güzelliklerde,
Mutluluk ses versin, güzel sesine,
Bulursun huzuru,o seslenişte.

Hatıralarında,yer verme hüzne,
Gülümse ağlatan, fani dünyaya,
Oturup ağlama sen kaderine,
Kalem çek hüzünlü, her bir anıya.

Seherin meltemi,hızlı eserken,
Ruhun serinlesin,düşmanlık bitsin,
Barış ve huzura, bir yol ararken,
Terk edip umutlar,bizi gitmesin.

Her şeyde hayır var,diyorlarsa da,
Gel sen iyilikle, dünyaya sarıl,
Mutluluk hep senden,kaçıyorsa da,
Mutlu etse bile,kötüden ayrıl.

Yaşam öyle güzel,yaşa onurla,
Aldanma paranın,sinsi yüzüne,
Başarını kutla,hep doğrulukla,
Gururla yaşadım,dersin gönlüne.

Meziyet Ak

Kaybolursam Yaşayamam

Doldum taştım gönlüm coştu,
Anladım ki her şey boştu,
Hep dostluklar bir yalanmış,
Ardında bir amaç varmış.

Ben de çekilip dünyama,
Şiirlerde varlığıma,
Devam edeceğim dostlar,
Tertemiz kalsın anılar.

Gerçekten de aptalmışım,
Dostlukları var sanmışım,
Tek dostum kalemimmiş meğer,
Şiirlerle bulayım değer.

Yazacağım sonsuza dek,
Umutlar sergileyerek,
Ben bende var olacağım,
Gönlümle dost kalacağım.

Yalnızlığın tünelinde,
Ruhumun ışık selinde,
Hayaller bahçesindeyim,
Yükselmeli derinliğim.

Şiirlerle dostluğu ben,
Yaşatacağım gönülden,
Yalancı değil şairler,
Tüm gerçekleri sergiler.

Şairim ben ozan değil,
Doğru yazdım yalan değil,
Meğil vermedim yanlışa,
Değmem gönlü kararmışa,

Dostluklar malikânesinde,
Gönlümün sırça köşkünde,
Şiirlerle olacağım,
Dostluk barış yazacağım.

İçim öyle çok acıyor,
Bakın kalbim kan ağlıyor,
Belki de ben hatalıydım,
Dostlarımı tartmalıydım.

Düşüncemle ayaktayım,
İnanın çok kararlıyım,
Ben ben olmaktan çıkamam,
Kaybolursam yaşayamam.

Ben beni bulmuşum bende,
Aldanmışsam da seçimde,
Yine bende bir ben varım,
Yazılarım benim kârım!

Meziyet Ak

Kederi Sil Kaderden

Bir kaç gün güldürüyor sonra hep üzüyorsun,
Neden sen beni kader her an kahrediyorsun.
Gülüyorsun diyorum bazan seviniyorum,
Sonradan kan ağlayıp hüzünler yaşıyorum.

Çağlayan olup dolar gözyaşlarım gönlüme,
Yeter olsun çileler yaş dolmasın gözüme.
Dostça sevgiyle gelin huzurlu yaşıyalım,
Kırmadan gönülleri gelin mutlu olalım.

Sorgulayıp kaderi mahkûm etmeden önce,
Yargılarsan gönlünü varabilsen bilince.
Doludizgin dostluğa diyebilsek merhaba,
Kaderdeki acılar son bulmaz mı acaba.

Gönüllerde çağlayan olsun umutlarımız,
Kader acılarını silmeli yaşantımız,
Kederi sil kaderden bak gülerek yaşama,
Emanet bu canı gel hiç boş yere harcama.

Meziyet Ak

Kederlerin Bağrından

Gizli bir şeyler sanki çağlayan bir ruh bulmuş,
Köpük köpük dökülüp bir derya deniz olmuş.
Fışkıran volkan gibi gönlümün sarayında,
Hatıralar canlandı sanki dört bir yanımda.

Kaderin ben bağrında huzuru yakalarken,
Hazan rüzgârı esti anılar dans ederken.
Umut kanat çırparak mutluluğa yol buldu,
Çağlayan güzellikler bahar meltemi oldu.

Gönül bahçem rengârenk çiçeklerle dolmuşsa,
O bahçede çiçekler pınarlardan yol bulsa.
Mis gibi kokuları barış ve dostluklarla,
Yüreklere mutluluk serpiştirsin umutla.

Kavgalar kıskançlıklar terk etsin dünyamızı,
Kaderin zindanından alsın hayatımızı.
Gönüller dostluk koksun mutsuzluklar terk etsin,
İyilik kötülüğü yeter artık yok etsin.

Meziyet Ak

Kendinize Gelin

Neler oluyor evrende,
Herkeste neden kin şiddet.
Bir göz gezdirsen çevrende,
Mutluluk yok var hep hiddet.

Maçlar kavga arenası,
İnsan hayatı çok ucuz.
Yaptıklarının kavgası,
Öldürür vurur korkusuz.

Diğer yerde savaşlar var,
Menfaat uğruna olur.
Olmaz onlar kimseye yar,
Hainlik felâket solur.

Kapkaçsa başka bir sorun,
Öldürmeyi göze almış.
Paran için bundan korun,
Diyeni de korku sarmış.

Kendinize gelin artık,
Evren bir gün isyan eder.
Oluyor dünyaya yazık,
Etmesin bizi derbeder.

Meziyet Ak

Kır Çiçekleri

Burcu burcu tütüyor mis gibi kokuları,
Gönüllerde ruh bulur mest eder aşıkları.
Masumdur çocuk gibi sevdaya göz kırparlar,
Narin kelebeklerle umudu paylaşırlar.

Kır çiçeği gönlümün yok eder hep hüznünü,
Sevgiyi fısıldarken mutlandırır gönlünü.
Rengârenk bir örtüdür bağrında tabiatın,
Tatlı bir meltem esse gülümser anıların.

Bir rüya alemine götürür kır çiçeği,
Güzelliğine rağmen yoktur bir geleceği.
Koparırsan soldurur ömrünü yok edersin,
Solmasın kır çiçeği sevgiyle seyredersin.

Mutluluklar dans etsin sevda melôdisiyle,
Kır çiçeğini seven yaşar güzelliklerle.
Canlanıp her yıl açar çalım satar dünyaya,
Tüm güzelliği ile çalışır yaşamaya.

Meziyet Ak

Kırdırmam

Yaş geldi elliye ölüm tüketti,
Yaşamda görecek kaç senem kaldı.
Gün görmedem günler bak geçiverdi,
Işıklar hep söndü benzim sarardı.

Gelecek hayali seneler sürdü,
Bak işte bitiyor verilen süre.
Polyanna oynadım herkesler güldü,
Bir sırça köşk kurdum kendime göre.

Kırdırmam bu köşkü ben hiç kimseye,
Yaşam sonu bir gün gelinceye dek.
Elim kolum bağlı ben bir köşeye,
Çekilemem bilin bu ölüm demek.

İsterseniz gülün ister eylenin,
Yazacağım gönlüm susana kadar.
Gönül gözüm açık buna gülenin,
Anlayınca bilin içi çok yanar.

Ömrüm sonu gelip bitti demeden,
Köşeye oturup yanmayacağım.
Son nefese kadar hiç erinmeden,
Sanata ilgimi adayacağım.

Meziyet Ak

Kırık Kalpler

Kırık kalplerde bir gün sever,
Onlar da mutlu olur görürsünüz.
Görürsünüz onlar da güler,
Onlar gülerken üzülürsünüz.

Bir kuş kadar hafif gezer,
Onlar da unutur görürsünüz.
Sevgi tomurcuklarını umutla eker,
Yeşerir tomurcuklar üzülürsünüz.

Kalpler kırık kalmaz bir ömür boyu,
Unutur onlar da üzüntülü her konuyu.
Hepimizin aklına getirir şu konuyu,
Unutulmak her sevenin sonumuydu.

Meziyet Ak

Kırılmasın

Kırılmasın hiç bir gönül yaşamda,
Umut dersin karanlıklar akşamda.
Yıldızlarsa göz kırpsınlar durmdan,
Yakamozlar uykusuna dalmadan.

Işıltılar denizde hep raks etsin,
Mutlulukda gitmem diye diretsin.
Gönül atsın o deryaya kendini,
O deryada bulursun bak sevgini.

Sevdalarda yelken olsun açılsın,
Mutsuzluksa korksun hemen kaçılsın.
Yaşamında her bir kimse gülerek,
Mutlu olsun mutsuzluğu silerek.

Meziyet Ak