|
Heyecanlarımız
bulamayacağımız yerlerde aradığımız heyecanlarımız kaybolmuş yılların anısına özenip bezenip sakladığımız bir çiçek demeti büyüklüğünde paketlenmiş bekliyor ellerimizde kimler tekrar yaşamak istiyorsa tutuşturacağız onların ellerine bulamayacağımızı bildiğimiz halde aramakta ısrarlı davranıyoruz törpüleyemiyoruz gizli kapaklı yakışıksız, sınırsız, istemlerimizi iki arada bir derede kalışımız etkilemiyor heyecanlarımızı aslında onlarda farkındalar kendilerinden kurtulamayacağımızın durgun geçen sade, gösterişsiz kendi kendine işleyen saatler hiç cezbetmiyor hareketli gönülleri o zaman takılıyor oltasına heyecanın |
Hırsız
gönlümde hüzün kalbimde bir sızı nerdesin onu götüren tren hırsızı |
Hiç Birşey Yok
hiç birşey yok götürmek istedim yanımda gittiğim ıssız adaya kayığım bomboş çok sevdiğim bir fincan çay bile yok hatta bir bardak su hiç birşey yok götürmek istedim yanımda gittiğim ıssız adaya günlüğüm bomboş çok sevdiğim şiirlerim bile yok sana yazdığım |
Hiç Acımıyor
yıllar yılı kendilerini incitmekten korkarak biriktirdiğim bir çok acı şimdi acıtıyor yumuşak dokumu tek tek çizerken kansız vücut çizgilerimi bana hiç acımıyor |
Hiç Sevmem
sevda bulutlarını hiç sevmem arkalarından hüzün yağmurlarını getirirler |
Hiçbir Şey Değil
hiçbir şey değil sana yazdıklarım buruşturup attığında bile üzülmüyorum, onları neden üzüleyim ki! onlar görevlerini yaptılar sadece sen inat edip okumamışsın ne farkeder ki! hiçbir şey değil sana yazdıklarım bırakıp gittiğinde bile ağlamadım üzülmedim,sana,senin için neden üzüleyim ki! ben seni seviyorum sadece sen inat edip gitmişsin ne farkeder ki! |
Hücre
hücre bir damla kan bembeyaz bir kuzucuk yapılması gerekenler yapılamayınca dönemeçler ortadan kalkmış yol dümdüz git gidebildiğin kadar ister ye istersen yeme de yanında yat boşluğun ulaşılmazın hedefsizliğin |
Işığın
bir eşi daha olsaydı inan ki bilirdim güzellikte yarışabilecek ışığınla aydınlatıp önümü takılırım şavkınla bütün hengamelerimi silirdim sensiz geçen her an acıyla irkilirdim |
Işık
bir ağırlık çöktü üstüme hücreler toplanmış küme küme sessiz sessiz konuşuyorlar karanlıkta hiç bir şey yeme kurtulmak için için bilinç bu kesilsin sesin karanlık mı? aydınlık mı? övünme bilmediğin şey için bir ışık arıyorum ki yok kollarımı açtım sarıyorum maden bu çok karanlık çok yine de çıkışa varıyorum |
Işıklar Sönsün
kılı kıpırdamadan oturuyor karşında kırılıyorsun seninle ve güzelliğinle hiç ilgilenmemesine takılıp peşine gelmemesine dokuna dokunuşlarına hiç konuşmuyor konuşacak bir şeyi yok elbette sesler yalnız,yalnızca sessizlik sunuyor ikinize de istemesende buruk bakıyorsun uzaklara elinde hiç olmayacak kadar yokluk dizili kelimeler hazine sanki dökülmüyor dudaklardan duymuyorsunuz ikinizde duyamıyorsunuz ayrılın o zaman buluşma noktasını kapatın birleşmesin elleriniz,gözleriniz yavan tarzınız sönsün ışıklar perdeler insin hasret dinsin |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 03:49 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.