karanlık sokaktayım yürüyorum sensiz sessizliğe seviyorum senden
habersiz seni özlüyorum seni yanımda olsanda gidiyorum: hayata dargın
mutsuzca kapanır gözlerim damla damla göz yaşlarım akarr giderken
sensizliğe seviyorum sen sevmesende

Madem gidiyorsun bura son durak
Ne adres, ne mektup, ne resim bırak
Kendinden bir parça bir cisim bırak
Saçından birkaç tel ver de öyle git

Ardımdan bir damla yaş dökeceksen
Adımı andıkça ah çekeceksen
Kabrime bir gonca gül dikeceksen
Ne olur yaşatma vur da öyle git

Hem yıllarca oyna gönül sahnemde
Hem perdeyi kapat en mutlu demde
Sitem oklarına hedef sinemde
Açtığın yarayı sar da öyle git

Pişmanlık duyar da dönersen geri
Gel de gör aşkından kalan eseri
Seyret ateşinin düşt

Yokluğunu yazıyorum olmadığın her yere
Sensizlik körelmiş bir bıçak
Saplanıyor kalbime her gece,
Karanlık bir umuttu benimkisi
Yapayalnız bir avuntu...
Senin gülüşün
Senin ağlayışın,
Senin olmayışına tutsağım ben şimdi.
Gerisi ayrıntı
Gerisi olmayacak...

Ben seni yazdım şair oldum
Sen şiir oldun
Ben unutuldum...

Sessizliğin çığlık oluyor yalnızlığıma
Kalabalıklaşıyorum her gece
Her gece bahane arıyorum başka bir avuntuya
Son demlerinde sevdam yine,
Ben dağıl

Bu gece en hüzünlü şiirleri yazabilirim

Şöyle diyebilirim: ''Gece yıldızlardaydı
Ve yıldızlar,maviydi,uzaklarda üşürler''

Gökte gece yelinin söylediği türküler

Bu gece en hüzünlü şiirleri yazabilirim
Hem sevdim,hem sevildim, ya da o böyle söyler

Bu gece gibi miydi kucağıma aldığım
Öptüm onu öptüm de üstümde sonsuz gökler

Hem sevdim, hem sevildim, ya da ben böyle derim
Sevmeden durulmayan iri, durgun bakışlı gözler

Bu gece en hüzünlü şiirleri yazabilirim
Duymak yitirdiğimi,

Her satırı
Mendireğe dizili karabataklara benzeyen
Bir mektup bırakarak
balıkçı koyundan
sisler icinde uzaklaşan kayık gibi
bir sabah usulca ayrıldın
koynumdan

Bütün yolcularını
Boğaz köprüsünün çaldıgı
Araba vapurunun
boş seferleri
gibi yanlızca rüzgâr
gezinir sensiz
yüreğimde

Durgun bir sudur aslında deniz
ki çocukların acemi oltalarını denedikleri
kuytu bir iskelenin
tahtaları altına yazdıgım
ayrılık siirini okudukca
dalgalanır...

Çok uzaklarda bir kentte
Çıkmazlardayım işte
Her şey silinmiş aklımdan
Bir sen kalmışsın aklımda
Senin o gülen gözlerin
Sevgi dolu sesin kalmış
Senden geçmişi unutup
Eylül de çıkıp gelsen
Habersiz ,telaşsız, aniden
Çıksan karşıma
Hiç konuşmasan
Sadece gülüşünü ve o güzel gözlerini
Getirsen bana

ağlayan ğöazlerime yazdim seni
umutsuz geleceğime cizdim seni
tek sen sevesin diye sakladım kendimi
dönup bakmadın bile umutsuz aşkım


deli hayallerimi kapıldın
penbe dünyana kara mi ekledim
yoksa ben suçmu ettim sevdiğim için
aşkta gurur olmaz demiştin sevdiğim

haykıramadım sevdigim
serseri olupta dağitamadim o tatlı yüreğini
suc bendekı sevmişim seni deli ğibi
ama yinede mutlu yinede umutluyum
umut suzz aşkim

Ben inanmadım sen inandıramadın..
Ben koşturdum sen durmadın
Yoruldum,duruldum,benim olmadın.
Ayrılık mıydı derdin için rahat mı? ..

Soğuk suya bir anda atlamak mıydı aşk..
Yeni bir yemişi dalında ilk kez tatmak mı..
Ayışığında yıkanmak, yakamoz toplamak...
Söndük yıldızlar gibi gökte için rahat mı?

Dertler derya olmuş yare ne..
Gönüller kan ağlamış yara ne..
Aşkın baharı geçmiş kış bahane..
Üşüdük ayrı ayrı için rahat mı?

Ben vazgeçtim beni anlamandan
Ben yok ett

İnsanı acıtıyor işte
Aşk denen o şey
Yaralıyor kalpleri

Sevmek yok,aşk yok
Dedirtircesine
Hırpalıyor kalpleri

Yalnızlık bu şehre çökse de
Duyguları alt üst etse de
Parçalıyor kalpleri

İşte hayat bu olsa gerek
Yalnızlık ve ölüm
Paramparça kalplerde
Sadece ölüm…

şair bensem şiirim sensin
deli bensem zincirim sensin
sarhoş bensem şarabım sensin
aşk bensem aşkım sensin
ben hala yaşıyorsam
SEBEBİM SENSİN AŞKIMMMM
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!