Ben gündüzleri sevmem sevgili
Uykuları kâbustur,meşguliyeti ağır
Seni benden alırlar

Ben saatleri sevmem sevgili
Yokluğunda ilerlemez
Sen varken çıldırırlar

Ben sözcükleri sevmem sevgili
Her konuyu anlatır
Seni anlatmakta aciz kalırlar

Ben şehrini sevmem sevgili
Yokluğun gelir aklıma
Aramızdaki mesafeleri hatırlatırlar

Ben giysilerini sevmem sevgili
İncilerini,küpeni,saatini sevmem
Onlar sarar sarmalar,beni kıskandırırlar

Ben grup vaktini sevmem sevgili

Yıllar sonra bulduk birbirimizi
Nice unutulmuşu birlikte yaşıyoruz
Her geçen gün büyüyor sevgimiz salkım saçak
Görmüyor özlüyoruz,seviyor doymuyoruz

Bizi yıllar öncesi buluştursaydı kader
Kim bilir bu yılları nasıl yaşardık,nasıl?
Hayatın ömrümüzden çaldığı zamanları
Mutlu olur,sevgiyle doldururduk velhasıl

İkincisi de olsa,bahar yine de bahar
Kaçırmaya tahammül ve zaman yok artık
Neler kaybettik düşün! ..değer saydığımızdan
Ve tabular adına neler neler bıraktık..

Oy kara gözlüm oy..
Niye gittin,bizi neden bıraktın?
Neydi seni böyle erken bıktıran?
Hayata küsmene sebep ne yaptık?

Hakikaten sen gittin mi sahi?
Evde herşey sen sen diye kokuyor
Keşke sen kalsaydın,onlar gitseydi
Her odası,her noktası seni hatırlatıyor

Sen gidince kaldırmışlar telaşla
Elbise,ayakkabı sana ait ne varsa
Resmini çıkarmışlar,izi kalmış aynada
Albümlar boşalırdı alsalar onları da

Oy tatlı gülüm oy..
Böylemiydi sözümüz?
Hani nereye gitsek birlikte

tencerende sevgini pişir
gönlünü koy içine
tuz,biber niyetine
bol kepçe olsun lütfen
bana sunduğun servis
çok açım..
doyur beni
aşkına,özlemine

bir mum koy irisinden
yak usulca fitili
dağıtsın karanlığı
aydınlansın önümüz
alsın içimizdeki,
karanlığı,kasveti
ışık olsun önümüz
ışık olsun ömrümüz

üfle sıcaklığını
Marmara meltemiyle
yaksa da,serinletse de
razıyım sonucuna
bir kolye hazırladım,
sevdiğim taksın diye
gönlümü zincir yaptım
kalbi taktım u

Gel seninle biraz sohbet edelim
Sen benim doktorum,terapistim ol
Uykusuzluğuma çare bul önce
Göğsüne yaslanmadan uyunmuyor sevgili

Kimliğimi sorma,seneler önce
Sana ilk geldiğim o gün,o gece
Cüzdanımdan senin evin içine
Düşürmüşüm,bulunmuyor sevgili

Resim çektim mektubumla al diye
Fotoğrafcı çok uğraştı,gül diye
Fıkralar anlattı,mutlu ol diye
Sen olmadan,gülünmüyor sevgili

Evrende kaybolmuyorsa karınca ayak sesi
Yaşadıklarımızın elbet var bir sebebi
Yanımızdan,g

Babam inşaa etmiş köşe başına
Bir sokak çeşmesi oldu hayatım
Gelen içti,geçen içti suyumu
Kaynak bana,ben gelene içirdim

Kimi zaman tekme yedim başıma
Kimi zaman bir darbeyle kırıldım
Bir yolcuya tas doldurdum kimi gün
Yıllar yılı çok fırtına geçirdim

Yazlar oldu sıcak yedim,har oldum
Kışlar oldu ayaz yedim,kar doldum
Zaman zaman üç kuruşa satıldım
Duygu doldum,duyguları yitirdim

Şimdi son demimde,son dönemimde
Bir güzel uğradı doldurdu tası

Karşılık bulamazlar bazen aşığım diyen cahiller
Bu gibiler çoğu kez zorbaca sahip olmak isterler
Sevdikleri insan hayır derse acımasız öldürürler
Sonra cinayetlerini masum gösterirler bu katiller
“Seviyordum, başkasına yar edemezdim” derler

Aslında arzuyla sevgiyi karıştırır bu tür ilkeller
İhtirası sevgi sanır, zaten bu yüzden öldürürler
Oysa kadifemsidir, kalplerde korunur sevgililer
Benim olmadı diye kıyamaz ki gerçek sevenler

Sevilemez mi sanırsın yar, o hiç de bilmeden
Konuşmadan, ondan hiçbir şey istenmeden
Dokunulamaz mı bilirsin onu, hiç ellemeden
Koklanamaz mı dersin, ona hiç belli etmeden
Alamaz mısın kalbine yari, o hiç hissetmeden
Sevgili hep seninledir, yakın olursan gönülden

Sevmek güzel de, ölümü de düşünmek gerek;
Ölümle boğuşanların ölümsüz hıçkırıklarıyla,
Sevmeden yaşayacak, ölmeyeceksem,
İnan olsun, istemem öyle yaşamak,
Ne yeni bir dünya yaratmak için,
Kıpırdatmak bile istemem kolumu,
Ne de yok etmek için yaşamı,

Sonsuzlukların yükünü almışım sırtıma,
Uykumu kaçırır dalgaların gürültüsü,
Yaşamın asıl amacını yitireceksem,
Batan güneş gibi kaybolacaksam gözlerden,
Bir şey yapamayacaksam, neye yarar,
Sevgi bahçesinde tohum bile olmayac

Ve akşam indiğinde,
Tepeler karanlığın elbisesini,
Giyindiği bir anda,
Bembeyaz saçları,
Omuzlarından göğsüne dökülen,
Yaşlı bir adam belirdi önümde.

Sağ elinde keskin bir tırpan,
Yavaşça seslendi kulağıma,
Barış seninle olsun dostum,
Şaşkın ve korku dolu,
Bakışlarımı görünce,
Ben kaderim dedi.

Ürkek bir sesle;
Ne istiyorsun benden ey kader,
Tanrıdan da korkmaz mısın?
Yaptığın eziyetler yetmedi mi?
Beni yaşamaktan soğutan,
Ölümü bana sevgili kılan,
Sen değ