|
Kriz
bir zamanlar ben bilmiyorken ve hasta değilken hiçbirimiz hava maviydi ve öpüşürdük bir zamanlar ben yeniyken ve ezilmemişken içimiz. çok değil daha bir zamanlar gülümsetmezdi bizi acılar ve hiç kimsenin sesi bir başkasının merdivenini kullanmak için var bile olmazdı o zamanlar bir zamanlar daha çıplakken yapraklara sarardık ekmeklerimizi bu dünya daha olmamışken uçup konmuştuk üzerine de daha da güzelleşsin diye, hiç birimiz gocunmamıştık o zamanlar (ve ayakkabılarımızı bağlarken denizin sesini duyardık sanki…) ve ben daha yorulmamışken koşardım bir zamanlar herkes koşardı hasta değilken hiçbirimiz ve maviydi içimiz bir zamanlar ben bilmiyorken yosunlardan eldivenler yapardık ve ben daha yorulmamışken koşardım bir zamanlar herkes koşardı hasta değilken hiçbirimiz ve maviydi içimiz 13.11.2004 Savaş Aslan |
Küresel Mecaz-ı Mürsel
kaç kişi kaldık kaptan! çağır bana denizi bıraksın peşimizi tayfalarının teriyle çizilmiştir bu geminin izi bırak dümeni kaptan! tanır hepsi de denizi yeter ki ilk terk eden sen ol bizi 15.8.2004 İstanbul Savaş Aslan |
Modern İnsanın Çığlığı
öyle bir şey söylemeliyim ki, ne yaşamak olmalı ne ölmek: Sevmek... 22.6.2005 Savaş Aslan |
Nokta
onlar hep sanıyorlar sanıyorlar ki biz ve büyük esaretimiz... anlatılmaz sanıyorlar sokaklarda dert! derdimiz! onlar hep sanıyorlar yenildik sanıyorlar köpekleriyle vurdukları kuşları arıyorlar sanki özgürlük biz değiliz de okuduğumuz kitaplar sanki sanıyorlar ki yumruklarımız da kitapları çeviren ellerimiz gibi, onlar hep sanıyorlar yağmurun getirdikleri kadar en az o kadar iyi bir şey bırakmadan şu dünyaya susacağız sanıyorlar pusacağız sanıyorlar kendilerini sonsuz sanıyorlar en adam adam sanıyorlar DEĞİLKEN İNSAN BİLE. 17.4.2005 Savaş Aslan |
Örs ve Çekiç
çocuklarımızın gülen yüzlerinde nihilizm iyi durmaz bence ha bak, hüzün yakışır keratalara gitmesini bildikçe, gitmesini bildikçe gözyaşı da çocuklarımızın gülen yüzlerinde şovenizm iyi durmaz bence ha bak, dostluk yakışır keratalara olmasını bildikçe, olmasını bildikçe arkadaşlık da çocuklarımızın gülen yüzlerinde esaret iyi durmaz bence, özgürlükse yakışır keratalara hem de yaşayabildiklerince… yaşayabildiklerince mutlu bir yarın da yakışır keratalara 23.10.2004 Savaş Aslan |
Nankörlüğe Son Ağıt
işte söylemek istediklerim bunlardı yani senin o derin gözlerinin sadece kıyısı kadar konuşabildim içlerinde kaybolup gitti bütün güzel kelimelerim keşke ben de böyle yaşamak yerine öyle mutlu bir kelime olsaydım da her akşam uyuyabilseydim gözlerinde seninle 14.11.2007 Savaş Aslan |
Piyasa Şiirleri-1
Aklımızın soyut akıntısını süsleyip kitlelerin beğeni seviyelerine indirgeyelim bakalım; baş edemem koynumda ağır bir iklim gibi akıp giden sensizlikle sevgilim, bir bilmece olur karışırım kendi suyuma, nasıl da parlar oysa penceremin dışında güneş, tek göz bir oda gibi bense karanlığında yokluğunun ve uzağında ellerinin… düşerim o vakit uçurumuna kalbimin en güzel yerini düştüğüm yerde bırakıp düşerim sevgilim hatıralar yanaşır *******i rüyalarıma bedenim titrer yaşamaktan yürüyüp gider ince bir yol boyunca ruhumda güzelliğin, susarım sevgilim bir acı ki bana bıraktığın bir acı ki kimselere anlatamadığım… yağmursuz yapraklarım var şimdi gövdemde asılı duran, ne zaman aşkının rüzgarına tutulsam çırçıplak kalır sessizliğim üşürüm sevgilim Savaş Aslan |
Piyasa Şiirleri-2
Sokrates'çe ihanetlere uğradım ortaçağ mezbahalarında, kaderimin kapısına çizili üç heceydi gece: Asmira duaların aktığı mabedim tanrılar kentinin parmaklıklarında asılı uç sesim. aradım kaybolmuş okyanuslar boyunca biledim sırtımın hançerini çık! as-mi-RA! taşıyorum kanla dolu zırhımı bin yıllardır kayaların ve gölgelerin içinde cehenneminde çürüyen parmaklarımla merhametim şimdi soğuk bir taş gibi dokun! asmiRA! Savaş Aslan |
Piyasa Şiirleri-3
korkunun çocuklara armağanıymış gibi duruyoruz artık susmak onurmuş da her birimiz bilgeleri gibi, balıkçı ağlarına benzemediğini biliyoruz oysa dikenli tellerinin, ne de dalgıçların niyetlerine savaş makinelerinin… içimizde kıpırdayacak yer bırakmayan onca istencimizin arasına serpiştirilmiş çaresiz gecekondular gibi, yüreğimizdeki insanlık şimdi. daha yaralarını sarmadan düşlerimizden arta kalan sokaklar ve tarihin biley taşına çarpıp yırtılan vicdanlarımız, tanıdık bir nefret uzak haritalara geçiriyor dişlerini yağmaların ve savaşların zehri damlıyor ulusların damarlarına eskimiş umutlarımızın baş edemediği. Savaş Aslan |
Postal
yontula yontula yontula yıkılmaz bir ağaç oluyorsun, ama dalsız, yapraksız, meyvesiz yontula yontula yontula bir kuyu gibi ses'siz 30.12.2004 |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 11:56 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.