Gümbürtüye

Günler sallanıyor hazanla
Yapraklar savruluyor yüzümüze
İşleniyor rüzgar iliklerimize
Okunuyoruz kış ile birlikte
Görüşüyorlar devin köşkünde
Bileniyor kanlı gözlerinde bıçakları
Kurbanlığa seçmişler seni beni
Çözemezsek ipleri
Gideceğiz gümbürtüye

Ümit Fatma Uçar

Gün

Gün yorgun,bitgin,bezgin
Yürüyordu karanlıkta
Yarıp getirmiş toprağı sular
Gün çamur içinde
Yürüyordu,su çamur içinde
Bir bahçe var ki karanlıkta
Sızan ışıklarla aydınlık
Bahçede çiçekler, ağaçlar
Duvarında bahçenin böğütlenler
Salkım,salkım ışıklarla parıl,parıl
Yürüyordu gün çamurda suda
Tutunarak duvarlara
Ayakları çıplak çamurlu ıslak
Kafası allak bullak
Bata çıka çamurlara
Yetişmeye uğraşarak giden günlere
Bir kapıya vardığından habersiz
Kapı büyük han kapısı
Tepesinden kubbeli
Çarpınca gün hızla kapıya
Sıçradı asılı kaldı kubede
Yeni günler yetişmekte
Kapı açılır yeni günlere

Ümit Fatma Uçar

Gün Çekmiş

Gün çekmiş yüzünü mehtaba döner
Yar dönmüş yönünü toya gider
Özlem beni sevdaya tutar
Asıldım gözlerimle semaya
Efkar ruhumu oyuna çeker

Ümit Fatma Uçar

Güneş

Gülgüne dönmüş yüzün
Ne iş güzel
Sevgiyi içmiş gözler
Nereden güller

Gülden

Girme derine
Uğrama mahsen yerine
Gül gözlerine sevda binsin
Sen öyle daha güzelsin


Gülcan

Saçların giyinmiş sevdayı
Gözlerinde ışık dans eder
Göster gülücükleri
Ne haber

Ümit Fatma Uçar

Güneş Olsun

Sallanırken dalda zaman
Asi diye kapatılmiş zindana babam
Bir kış gecesi sancılar içinde
Beni doğurmuş anam
Saltanatıyla geçiyormuş
bizim kapıdan üvey babam
Avazımı duymuş aldırmadan
Canını sıkmış sonradan sedam
İsyana dönecek bu nesli yaman
deyip emir salmış
Karlara sarın diye
Bu yüzden kundağım da
adım da kar
Hep üşürüm
İçimde duran kar ürpertisinden
Duydukça adımı titrerim
Derim ki güneş olsun adım
Benzeridir ana kucağının

Ümit Fatma Uçar

Güneşe

Semada soluklanırken
Yürür yollara gözlerim
Bir gam çekerim ki
Yüklenirken titrer yüreğim

Sensiz olunmaz semada
Uçurumda yüzer gözlerim
Dağlar devirdim
Enkazında ruhum

Zer saçıyor sehere gözlerin
Varlığı hiç sensiz gezegenlerin
Işımazsan günüme
Isınmaz ki yüreğim

Ümit Fatma Uçar

Güneşlere

El değmemiş umutlar taşırız
Yürüyelim düşe kalka menzile
Her umut çırpınır önce içinde
Merhaba güneşli günlere

Vermeyelim ellerimizi atalete
Yıkılmasın üstümüze karabulut
Yürünecek yollarımız
Aşılacak dağlarımız durur

Dağıtalım yorgunlukları
Avazlara doğalım
Duymaz kulaklara
Bir çimdik atalım

Günlerimiz doğmasın akşamın şerine
Hayırlar haykırsın
Haklı nefeslerle
Yeni doğacak güneşlere

Ümit Fatma Uçar

Günler

günler yürür peş peşe
Uzar gider sessizliğe
İstiflerim hazine
Kimi yürür talana
Kimi koşar çarmıha
Kimi bağırır isyana
Kimi çıkar sehpaya
Kimi dolanır cilveye
Kimi ağlar karanlığa
Kimi güler sohpetler içinde
Deli mi ne
Bilinmez ki sohpetim ala
Bir de dolarsa kahkaha
Dokunma ahvalıma
Bilseydim gidersin ucuza
Satar miydim ahlara

Ümit Fatma Uçar

Günüm

Düğüme eklenmiş düğüm
Gözlerimde durur
Çiğnenmiş günlerim
ardından yürür
Umudu dilekle çekerim
Yorgunlukta günüm

Ümit Fatma Uçar

Günüme

Sitem saldım günüme
Hüzün döndü gönlüme
Dilim varmadı diline
Bilmem hangi dile dönem
Gün kabul günümdür
Dertlere açtım perde
Dönerim her yanım bir yerde
Toplaya toplaya yıkıldım yerlere
Yazsam yollara yürür yaşlarla
Koklasam boğulacağım
İyisi mi yakayım gitsin başımdan

Ümit Fatma Uçar