Küresel Isınma

Küresel ısınma diyorlar duyun,
Birazda siz gelin bir katkı verin.
Lüks hayat yaşamak olmuşsa huyun,
Bitiyor yaşamda gidiyor yerin.

Bir parça özveri yetecektir bil,
Gelecek gülecek biraz gayret ver.
Nükleer atıkla olmuş ser sebil,
Atom gazlarından tükenir her yer.

Soluğu tükenmiş yaşlı dünyanın,
Çığlığı geliyor duymuyormusun?
Çocuklar değil mi senin cananın,
Yaşama hakkını bak alıyorsun.

Enerji idare edilebilse,
Nükleer atıklar önlem alınsın.
Atom gazlarından arınabilse,
Soluğu düzelir sende şaşarsın.

Koruyun enerji kirliliğinden,
Savrukça harcama suyu havayı.
Yaşamda uyanır sessizliğinden,
Temizler bak evren kirli dünyayı.

Meziyet Ak

Madem ki İnsanız!

Dünya ağlamasın gönlüne gül serpin,
Temiz düşünceler ses versin bize.
Berraklık vadisi artık yeşersin,
Huzur ve mutluluk gülsün yüzümüze.

Çağlasın gönüller gel gülümseyerek,
Çirkin düşünceler yok olup tükensin.
Nefes alsın evren huzurlar vererek,
Umutlar neşeyle bize seslensin.

Yok olsun düşmanlık dostluklar dirilsin,
Mutluluk sancağı huzuru yansıtsın.
Dünya güzelliği sevdayı estirsin,
Kirlenmesin sevgi insanca yaşatsın.

Çağlayan misali berraklık vadisi,
İnsanlığa hizmet vererek yeşersin.
Pınar serinletsin duyulsun sesi,
Kalbi zehir saçan her fert düzelsin.

Bular çamurlara çirkeflik yüreği,
Kovsun düşmanlığı dostluk yücelsin.
Madem ki insanız yaşat güzelliği,
İyilikler seni zirveye yükseltsin!

Meziyet Ak

Mahkûm Değilim

Birden çıktın karşıma neden kayboldun,
İzin bile kalmadı sessizce yok oldun.
Hayallerimdeydin rüyalarımı süslüyordun,
Seni seviyorum derken yalan mı söylüyordun.

Ölüm bile son vermezdi seni sevmeme,
Rahatmısın sen şimdi gittiğin yerlerde.
İsterim olmanı inan ki mutluluk içinde,
Benim düşündüğüm gibi düşünsen sen de.

Beni sevdiğini söyleseydin yeterdi bana,
Teselliyi aradım hayalinde ben bulamasamda.
Sana mahkûm değilim aşkına mahkûm olsamda,
Mazi bir yara olacak gönlümde ömür boyunca

Mahşerde Bayram

Kurban Bayram'ının ilk günü bizi bırakıp gittin,
Bin dokuz yüz seksen beşti birden bire terkettin.
Elinde olsa idi belki de gitmeyecektin,
Biricik kızının umudunu babam yok etmeyecektin.

Oysa mümkün değildir dönülmeyen o yoldan,
Geriye dönüp gelmen aramızda bulunman.
Birlikte olamasakta kalbimiz seninle inan,
Sen bizimle olmayınca bu dünya bize zindan.

Geriye dönemesende biz geleceğiz yanına,
Hep beraber çıkacağız biz Rabbin huzuruna.
Babam özledim seni kavuşmak istiyorum sana,
Kardeşimi de aldın sabır ver Rabbim bana.

Bayramlar haram oldu siz burda olmayınca,
Sen ben annem kardeşim neşeyle coşmayınca.
Siz gelemezsiniz ama biz size ulaşınca,
Bayram mahşerde olur hep beraber olunca.

Meziyet Ak

Mahşerde Mutluluk

Bir genç kızken ne hayalleri vardı,
Çok istedi öğretmen olacaktı.
Yıllar geçti acımasızlık sardı,
Geçen yıllar neler yaşatacaktı.

Kalpten sevdi araya nifak girdi,
Evliliği mutsuzluklarla bitti.
Yaşam ona hep mücadele verdi,
Mutluluk uzaktan bakıpta gitti.

Kederi kadehe doldurup içti,
Yine de direndi umudu derdi.
Şiirler olmasa ruhu bir hiçti,
Yaşam kasnağına güzellik gerdi.

Gönlü sevdasından hiç vaz geçmedi,
İlk aşkı yaşatıp hep gülümsedi.
Dürüstçe yaşadı riya seçmedi,
Doğruluktan bir an ödün vermedi.

Bu masal dünyada bitebilir de,
Mahşerde mutluluk hiç bitmeyecek.
Anlamayan belki gidebilir de,
Umutlarım beni terk etmeyecek.

Meziyet Ak

Mahşere Dek

Yaşamında takılmışsan,ego peşine,
Rastlamadıysan eğer,gerçek eşine,
Kırarsan egonu, gel dostluğu seç,
Ruhundaki hainliği bırak,durma geç.

Mutluluk tenle birlikte olmak değildir,
Ruhtaki birliktelikse, en güzelidir,
Eğer ki bir gün aşarsan,sendeki seni,
Çizersin hep ruhunda bir,huzur deseni.

O desendir ki berrak,temiz ve duru,
Görürsün renklerinde, umut,gururu.
Her bir çırpınışın, gör yenilik verir,
Ondaki yenilikteyse,sevda gizlidir.

Kalp,çarpıntılarımızı,saklar içinde,
Güzellikleriyse gelir,onun peşinde,
Gel egondaki bencilce,düşünceyi at,
Gör nasıl mutlu oluyor yaşanan hayat.

Hayatında sevdiysen sen,eğer birini,
Başka sevgiler tutamaz,onun yerini,
Ruhundaki filizlenen, sevgiyi yücelt,
O sevgiyle sen,seni yükselt.

Görüvereceksin o an,bil ki gerçeği,
Gerçekten yüreğinizdeki,tertemizliği,
Kır da zincirlerini,at kederlerini,
Terkedivereceksin, bak hüzünlerini

Dakikalara sığacak,sevgi anlamsız,
Ruh birliktelikleriyse,olur yalansız,
Mahşere kadar sürecek,sevgi o işte,
Doğumumuzdan ölüme,süren geçişte.

Meziyet Ak

Maziye Yolculuk

Kaderimsin demiştim de bilmedin,
Gözlerimden yaşlarımı silmedin,
Sevmemiştin belki beni gizleme,
Sevdim seni gülmesende gönlüme!

Huzurluyum sevdim seni geçmişim,
Gözbebeğim ne kadar da sevmişim,
Sevgimizden elimizde kalan ne?
Gelecekten köprü kurdum kalbime!

Ulaşırım o köprüden sevgine,
Gözkırparsın hatıramın gönlüne,
Mazimdesin seviyorum ne diye?
Gökkuşağında yürürüz sevgiye!

Meziyet Ak

Mehmetciktir Adın

Mehmetciktir adın yurda askersin,
Silâhın kurşun değil mutluluk saçsın.
Ölüme asla der barış istersin.
Düşmanlık Vatan'ı bırakıp kaçsın.

Göreceksin terör korkup gidecek,
Huzur adım adım yaklaşacaktır.
Gelecek bil her dem mutlu edecek,
Vatan aşkın seni yaşatacaktır.

Hür özgür ruhunla barışı getir,
Vatan'ı koruyan gönlün var olsun.
Kötülüğü asker sevginle bitir,
Dostluk çiçek açsın düşmanlık solsun.

Meziyet Ak

Mevsimlerde Değişti

Nisan yağmurlarını eskiden kısa derdik,
Kısa süren aşklara sormazdık sorununu.
Nisan yağmuru gelip yağınca sevinirdik,
Ne aşkın ne yağmurun belli olmuyor sonu.

Mevsimler değişiyor tıpkı o aşklar gibi,
Kırıldı doğa bize inanın yüz çevirdi.
Yol yakınken uyanıp araştırın sebebi,
Sonbahar kış ilkbahar yaz bizlere gülerdi.

Nasılda aratıyor eski günlerimizi,
Yakalayın kaçmadan sevgi kokan günleri.
Yok olmadan dünyamız açın gözlerinizi,
Doğamızı yeşertip güldürün gönülleri.

Dünya kendine gelsin gülümsesin bizlere,
Mevsimlerin düzelen gönlünü hissedelim.
Şarkılardan ses versin gül kokan sevgilere,
Mutluluklar yaşayıp sevelim sevilelim.

Meziyet Ak

Mevsimlerin Hikâyesi

Sonbahar hüzünlüdür sararmış yapraklarda,
Hazan rüzgârları eser gariptir akşamlarda.
Kışa hazırlık vardır koşuşan insanlarda,
Ürperiverir insan sonbahar rüzgârında.

Kışın üşüyen herkes sobasının başında,
Ateş bulamayanlar bir garip isyanlarda,
Giyim yiyecek derdi vardır gözyaşlarında,
Parası çok olanın olmaz bunlar umrunda.

İlkbahar çiçek açar gönüle neşe katar,
Mutlulukla çiçekler kalplerimize dolar.
Kederli olanlara bahar mutluluk saçar,
Derdi kenara atıp içimiz sevgi yaşar.

Yaz deniz mevsimidir kıyılar cıvıldaşır,
Denizdekiler mutlu gitmeyenler mutsuzdur.
İkisi de huzuru gönül gözünde bulur,
Bunaltsa da sıcaklar yazın herkes mutludur.

Meziyet Ak