|
Ellerini Uzat Bana
Ellerini uzat bana Yılların coşkusunu bırakayım Kapama avuçlarını, savur onları Güneş açsın, yıldız açsınlar Sana açlığımı yaşayım Konuş; durma hiç, anlat Ne olursa fark etmez Dinlemediğimi sanma sakın Bak hala taptaze tenim Yılları, yaşamamış sanki Kulaklarım değil Seni dinleyen yüreğim Sanki hiç öpmedim seni Sanki hiç kokunu almadım Sanki hiç kulağına söylemedim Sıkılgan, kabuğuma çekik Seni korlanan alev gibi sevdiğimi Böylesine açlık hiç biter mi |
Emek Çalınmaya Devam Ettikce
Çocukluğumun geçtiği Boş bir tarlaydı bir zamanlar Gerisini hatırlayamadığım Şu andan itibaren burada Bir bina yükselecek Gururun simgesi, Beklide Utancın abidesi olacak Zaman bilgedir Emeğin kum ve çakılın Arasından ezilerek geçip Kuru Ekmek olduğunu göreceğim Çaresiz kaderlerini kabul eden Gelincikler bahçesinde Üzüleceğim gelinciklere Elinde kuru ekmekli bebelere Emek çalınmaya devam ettikçe |
En Güzel Şiirlerimi
En güzel şiirlerim Sokaklarda yazarım Kalemsiz, kağıtsız Mitralyözden boşalır gibi Akar gider içine doğru Düşüncelerimin Kentin sessizliğini Bozmak istercesine Kimse duymaz Kimse hissetmez Benim dışımda Şiir olsun Kaygısından uzak, Nede beğendirme Özelimde kalan her ezgi Sansürsüz sevgiler Yasaksız isyanlar Öfkeler,hırslar ve diğerleri KöPage Rankingü altlarında Satılan sevgilere dalarım El açıp, duygulara uzanan Yollar yorar beni O elleri bilirim Değerlerime düşman İsterim ki Açılmasın mendiller Çekilsin fabrikalardan Çekilsin okullardan Yaylalardan, sokaklardan İnancın içinde kalsın Dualar, Sevdalar, Sevda gibi yaşansın Sessiz, coşku dolu Zaman er Yaşam genç Yaşam Anadolu |
Erdem
dillerden damlıyor kelimeler bırakılmış rüzgarlara belirsizliğin içerisinde yitip gidiyor anlamları alkışlıyorum nakkaşın işçiliğini hiç bu kadar güzel işlenir mi kendine düşman biri barışın elçisi seçilir mi hançeri işleyen el tene dokunan el mızrabı tutan el elleri işlemeli kınalı bir gelin misali baştan başa süslemeli ki memleketi işlememeli hançerin çeliği hançerin kılıfı barışın süsü ihanet delmiş kapkara perdesini odana konan AB mayını misali barış adına verilen ödülü sanma ki erdem katacak diye bilir dünya emekçileri ahhh ne hainler yetiştirdi bu ülke ne yiğitler verdi onca özlem duyarken bu topraklar kardeşçe kucaklaşmalara bir bir toprağa yatırıldı umutlar adına barış dedikleri sırtımızdaki hançerler içimde ölmeyecek bir ruh var |
Ey Benim Kara Bakır Yüreğim
Taş Yerinde Ağırdır Kaldırma, Hafif, Meşrep Olur Sanma ki Ağlama Duvarı dırlar Alırlar Özgürlüğü, Ağlama, ağlama Özgürdür sevdalar Kıramaz lar Tutkulu Sevdaları mı Kent lerin Sessizliğe Büründürülmüşlüğü, Karışmasın Kafan Bir çıkarsalar Bu işlemden Daha çok Sayılar var Sayılara Koymasınlar beni Yüreğim Bakır kimine göre, Bakırı da Severim Emek ile İşlenmiş se Ey benim Kara bakır Yüreğim Kalaysız Bırakmadılar Yine seni Körüklediler Ateşini Ilık nefesler oldu Közün üstünde |
Eylül
uzanı verdim yatağa yoruldu bedenim sıcağından temmuzun çektim üzerime örtüsünü eylülün bir hançeri saplar gibi dost yüreklere eylülde gel diyor eylülde gel neler geliyor neler Okullar açılıyor kıpırtılar içerisinde yürekler özlem dolu duygular kavuşmayı bekliyorlar, yasakların meşrulaşacağı buluşmalar genç yürekleri çarpıyor… eylülde gel okul yoluna ellerinin sıcaklığı kaplasın içimi diyor okul kapısının önünde bekleyeni eylülde gel eylülde gel diyor Geliyor gelmesine eylülde bırakarak arkasında harabelerle; urbasıydı, kitabıydı, defteriydi, kalemiydi, kolay olmuyor gelmek varılmasa da farkına, ahh birde asgari ücretli veliler olunmasa… derttir göndermeler eylülü bekleyenleri yüreği deşer gibi saplatır hançeri diştir tırnaktır alın teridir yolluğu Eylülde gelme dediler, gelme dört nala giderken atlılar, dolu dizgin aştı onca yolu kalpaklılar, dokuz eylülü yaşattılar… eylülü örtüm üzerime yüreğimde kıpırtılarla yırttım onca şeyi esareti hainliği tohumlar ektim düşlerimde düşlerimde kalan umutlar besledim cemreyi yaşadım onuru taşıdım o günlerde eylülde bu gelmelere çektim hasreti Eylül yaşattı bir çok şeyi, acıyı, sevinci…Eylülde ezdiler ekinleri, eylülde ezdiler çimenleri, tırpan vurdular başak açmamış ekinleri… karanlık çöktü karanlık çöktü muştuların üstüne toz kalktı söylevler içinde kurt kuzuya karıştı kuzular kasap çengelinde ekeneklere üşüştü kargalar ne tohumluk bıraktılar ne toprakta bereket yinede sökemediler umudu yüreğimden umudu ektim yeniden umudu ektim doğumlar için yeniden çok şükür çok şükür |
Fal Bakarmis
fal bakarmis havuzun kenarinda genclik parkinin tutarmista attiklari tutturamadiklari dipsiz kuyu ermis kadin derlermis eridikce yaslari birakmamislar sonunda sevdiklerinin yaninda yatmaya mumlar adanmaya devam edilmis dilekler tutulmaya anlayacaginiz bitmemis kadincagizin yanlizligi ekmek parasinin bedeli mum dibine isik vermezmis derler mum gibi eritmis omur dedigini |
Falezlerin Tepesindeyim
1- Gün olur asarsın ruhunu bir dala, dal kırılır, yaralanırsın, sonsuz bir istek dolar içine, yürümek ister ayakların, ardında bırakarak sessizlikleri, bırakırsın kendini götürebildiği yere, buğuludur gözlerin, yıldızlar yerleşmiştir göz bebeklerine. Gecenin derinliklerinden gelen bir türkü gibidir yalnızlığın, sözlerini bilmediğin anılar kaplamıştır. Denizi özlersin ufka bakabilmek için, getirmiştir seni ayakların falezlerin eteğine, önünde alabildiğine,. Deniz… Ardında, onca yaşanmışlıklarla dolu kentin… Kelimeler başlar yolculuğa…delice bir dürtüdür içindekiler, parça, parça edersin irdeleyerek her bilgi zerreciğini, yetersiz kalır o gün birikimlerin, vurmak istemezsin kendini kelimelerden başka bir yere, kendin olabilmek için kaçarsın kendine, Islanır bir şeyler kanayan yüreğinden akan zerreciklerle, kirpiklerinden başlasa da, Derler ki önce ayaklar üşür… Dalga, dalgadır düşüncelerin, rüzgara bırakırsın gelip yine seni bulur… deniz hırçın falezlerin tepesindeyim rüzgarlar esiyor eteklerinde yönü belirsiz vuruyor dalgaları surlara dokunur gibi uçuşuyor milyarlarca damlacığı dokundukça kayalara rüzgar olmasaydı eğer eğer falezlere dalgalar böyle delice vurmasaydı dağılır mıydı saçlarım ıslak olur muydu tenim durgun denizler zamanı değil omuzlamalıyım gençliğimi gömmeliyim kamburu içime bakmalıyım güneşe gözlerim yanmalı farkında olur gibi kirpiklerimin dayanmalıyım her sabah her akşam bir ışık kaynağı gibi insan olmanın onuru uğruna 2- Suskun sokaklardan geçtim. Kilitsizdi tüm kapıları kelimelerin. Karanlığa terkedilmiş cümleler gördüm. Boş bakışlarım yayıldı yalnızlığa, sıkılıyor yüreğim, baharın kokusu gelmiyor içime. Bir ıslık tutturacağım kendi kendime, dilim dönmüyor harflere. Dalga, dalga uçuşuyor her şey, yoksun sürekliliklerden. Gecenin ileri bir vakti güneşe dönüşüyor düşüncelerim, çaresiz… Yürüyorum bakarak çevreme, her şey yeni bir şeyi çağrıştırıyor, düşünceler çarpışıyor bir yerlerimde, kabıma tüm bastırılmışlıklarla sığmıyorum. Suskunluklar sokaklar boyu, odalar dolusu, pencereler kapalı. Kurşunun ete girdiği yer değil de, çıktığı yer acıtıyor. Can lime, lime… dalga dalga geliyor havayı içine almış su tanecikleri hava nemli falez ıslak korkuları varmış yüreğimin vuruşlara dayanamayan demirin demire vuruşlarını anımsar gibi yüreğim denizin çığlıkları vuruyor kentin metruk sokaklarına dalgalar gibi savuruyor zamanı nefesleri yutar gibi kentin üzerinde zamansız uyku oluyor düşler 3- Bir yorgunluk çöker düşüncelerden akan bedene. Adımlarım kararlı, yönü kararsız, Akşamları kentin ışıkları, gölgeler üretir, beli belirsiz bedenler kimlik olur diplerinde… Bir yön verecek ayaklarıma bilincim, yada altı, yönüm olacak, biliyorum ulaştıracak bir yerlere, bakışlarımın ala bildiğine uzanabileceği, düşüncelerimin koşabileceği bir yerde kalacağım kendi kendimle… Kararlıyım içmeyeceğim, tüm acıları unutmadan göğüsleyeceğim… Dalgalar asırlık falezleri döverken ben suyun parçalarını izleyeceğim. İleri vakitlere gidecek zaman gün batımını fark etmeden ay doğacak silik bir siluet misali beklide fark edene kadar onu, ıslanacağım… aya bakar *******i uykuya yenik suratlar aya bakar aya bakar kara sevdalılar gibi susuz kırlangıçlar misali aya bakar insanlar aya bakarlar ay yürekleri kadar yakın vurur hayalleri gecenin içine 4- Gecenin içinde her ışık huzmesi verdirir gölgelerini. Ne çare ki tavuk karası bilinçlerin çaresizdir gözleri. Boş meydanlardan geçerken kavlar yaramın kabuğu, bir bulut olur esintilere ayaklarımın karışır menzili. Yanarım, yanarım kül misali…savrulurum düşüncelerin içinde sessizlik öldürür beni… Bir türkü tuttururum yenmek için onu, o bir türkü tutturur karabasan olup girer düşlerime… kirpik aralarından sızar sarı beyaz umutlar aralanır göz bebeklerinde jaluzinin duvarlarda bıraktığı iz düşümleri gibi sokak lambası vurur ahşap pencerenin camına cam çıplak çıplak kadın gibi çeker odanın içine ışığı |
Fırsat Dedikleri Şey
yıldızlar kucak açtı sokaklar bırakmadı elimi tuttu bir garip yüreği yüreğime karıştı adımları adımlarımda kaldı harcandıysam eğer bir bir fırsat dediklerinizi bilin ki onur denen şey kanıma karıştı |
Filizlerden Yoksunuz
kereste gibi filizlerden yoksunuz kapatmışız kapıyı ölgün duygularımız her gün doğarken kara basan düşleriz gün ışığına çıkıp uykulara sararız ölü toprak gibiyiz |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 01:51 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.