Kıyâmet bize yakın
Alları koy gülüm, karalar takın
Bakın kör pencereden bu katran ufka,
Ve ağla yarına
Sevinme sakın!
...Giyinme alları karalar takın
...Sehpâyı kurmuşlar; ayrılık yakın

Güzel kokmuyor bahçendeki gül,
Türkü çığırmıyor kimseler artık
Yazık!
Değil mi?
Hem de çok yazık
Velâkin güzelim, çağ,
Lâleleri bile bilmiyor artık
Bugün uzak dur sen camdan, cumbadan
Çıkacaksan,
Bir kabristan seyrine çık!
...Can pazarı seher için kurulmuş
...Sürgünün karârı çoktan verilmiş
.

Yollara düşüren, yollardan alan
İnsanı sensin yâr, insanı sensin
Çıkan ve çıkmayan bütün yolların
En sonu sensin yâr, en sonu sensin

Yağmuru boranı susuz illerin
Sen, yine sensin yâr, sen, yine sensin
Biraz gülümse de şu gönüllerin
Yangını sönsün yâr, yangını sönsün

Bir kere görün ki; sevenlerinin
Gözyaşı dinsin yâr, gözyaşı dinsin
Varlığa dizini döven birinin
Son hanı sensin yâr, son hanı sensin

Kul Hafînin derdi, aştı başından
Ne çektiyse, hepsi,
Senin aşkından
Yine de,
Ç

Seni yâd ile bu zindan
Biter, ben ondan yazarım
Cehennem nârından sevdân
Beter, ben ondan yazarım

Düğün dernek oba oymak
Şöyle dursun sana doymak
Seni duymak bile câna
Yeter, ben ondan yazarım

Her çiçeğin ömrü bir yaz
Her yıldıza yoldaş ayaz
Bir 'en beyaz' gül göğsümde
Biter, ben ondan yazarım

Şu gönlüme son put hilâl,
Kulaklarım Bilâl, Bilâl,
Bir gülcemâl gözlerimde
Tüter, ben ondan yazarım

Dostluğuna ermek niyet
Niyet halis, makus hâlet
Beni bu mecrâ

Seni söylemeyen sözde öz olmaz
Harfleri müphem bir heceye benzer
Işığından mahrum yüzde göz olmaz
Hayat mehtapsız bir geceye benzer

Kadı geçiremez söz dilenciye
Uyuz merkep güler şedid hancıya
Paşalar yol arar halden önceye
Kavuklu sultanlar cüceye benzer

Olmak olmamanın terazisine
Hakikat göçer bir Hint gezisine
Ati hapsolur kendi mazisine;
Varlık çözümsüz bilmeceye benzer

Bilmese ne çıkar pervane; kimsin
Nuruna yandığı cihette cismin!
Lal dillere lisan üfleyen

Benim nargilemin dumanı keskin
Senin bulutların fevkinde sesin
Bu sefil hal üzre ne desem boşa!
...İçine tükürüp ben böyle ye'sin
...Yollara düşmeli, hem, koşa koşa

Bir türlü içmesem, içsem bir türlü
Açmasam kitâbı, açsam bir türlü
Bu da yaşamaksa, kazmalar taşa!
...Kime bu kızgınlık, kimden ötürü?
...Kader kızgın soba, ellerim maşa!

Teline vurmalı şimdi bir sazın,
Belini kırmalı hoyrat âvâzın
Bugün eğrileri kakıp bir başa!
...Terk edip sılayı, hicre cevâzın
...Peşine düşmeli y

Kırk yedi tur attıysa arz güneş etrafında
Kırk yediye katlandım ben bir sahaf rafında

Ecinnîyi topladım mâverânın ardından
Gölgeme mermi sıktım: Bu da sana: Dan. Dan. Dan.

Bir türlü anlamadım, asıl sual da bu yâ;
Beynimin içi miydi, yoksa dışı mı dünyâ

Tepelerin ardında var mı gerçek insanlar?
Hangi korku filminden kin ve nefret kusanlar?

Şaka falan değil bu. Ben hep bu virdi çektim:
Aynadaki kendim mi, ben mi daha gerçektim?

Didik didik ettim de ne nasıl, ne nedendi,
Ne bey

Birben Varım Seni Böylesine özleyen
Birben Varım Bıkmadan Usanmadan Yolun Gözleyen
Birben Varım Aşkınla Heran Kanayan Yara
Birben Varım Derdim Efkarım Sığmaz Dağlara
Birsen Varsın Yüreğimde Alev Alev Yanan
Birsen Varsın Attığım Her Adımda Yolun Sonu Sana Uzanan
Birsen Varsın Içimdeki Bitmeyen özlem Bitmeyen Hesret
Birsen Varsın Yüreğimdeki Enbüyük Sevgi Vede En Büyük Nefret
Birsen Varsın Hayat Damarlarıma Panzehir Gibi Sızan
Birsen Varsın Daha Ben ölmeden Karatopraklarda Mezarı

Hadi gel gidelim bu yerlerden dost
Uzanıp gidelim şu uçsuz ovalarımıza
Hadi gel gidelim buralardan
İnsan kıymeti bilinmeyen bu ellerden
Kendimizden ödün vermeden gidelim
Yeterince örnek deyilmi şu düzen
Yeterince almadımı bizden dost
Hadi gel gidelim bu diyardan
Gidelim ki kimseler bulmasın
Kimseler bilmesin bu sahte yaşantıları
Hadi gel gidelim dost
Birbirimizi insanlığımızı kaybetmeden
Tüm varımızı yoğumuzu hiçe sayıp gidelim buralardan...

Sevgili olmak sevmek vardı hayatın çıkmazlarında
gerekirse kol kant germek,gerekirse kolunu kanadını vermek vardı
hayatın çıkmazlarında
Herşey sevmekle,özlem duymakla başlardı
nasıl sevilir,nasıl özlenirse ne gerekirse en zor anlarda yapılırdı
çünkü sevmek aşık olmak vardı hayatın çıkmazlarında
Kısaçası kimi kavuşur,kimi ise hayata küserdi
kimi ise elleri semada dua ederdi,sevenler biliyorduki sevgi koldanda
candanda kıymetliydi
Bir ihtimal varmıydı,zamanı geri çrvirmeye,saniyele

Her Limandan Kalkan Gemiler
Yüreğim De Battı
Denizin Mavi Derinliklerine Karıştılar
Seni Buldum Dalgalrın Arasında
Hep Korktum Seninde Bir Gün
Batacağını Düşündükçe
Ve O Gün Geldi
Her Gemi Gibi Sende Battın
Sende Dalgalrın Arasın Da Kayboldun
Senin Battığın Gün,benim Hayatımın
Son Günüydü
Kimse Duymadı Haykırışımı
Kimse Görmedi Gözyaşımı
Kimse Bilemedi
Seni Nekadar Sevdiğimi
şimdi
Seni Bulmaya Geliyorum
Kaybolduğun Dalgalrın Arasında