Hiç sönmeyecek olan sevgimiz yavaş yavaş başlamıştı,
Solmayacak bir gül olarak hafifçe açılmıştı,
Gezdik,dolaştık çocukça oyunlar oynadık,
Ama birbirimizden hiçbir zaman bıkmadık,
Hatırlar mısın ilk çıkışımızı,yüzünde hep o tatlı gülüşün,
Keşke akikaları geçmeseydi bitmesini istemediğim o günün,
McDonalds'dan fuara yürümüştük kahkahalar arasında,
Hatıra hatıra bütün aşkımız hatıra,
Geçen günlerin hepsi diğerinden daha güzeldi,
Herşey böyle devam etseydi ne olurdu sanki?

Yanasmadan once dagildi iskeleye
Once karinesi, sonra sintinesi
Derken alt-vasat-ve ust guvertesi
Bas ust-vasat-alt
Ardindan kic ust-vasat-alt yolculari
Dagildilar bir mechul semte
Kirlangiclarleyin ellerinde filileri, cantalari
Kimisi dargin eski cifteciler
Dagildilar kirlangiclarleyin bir mechule
Deniz su dokuyor arkalarindan
Haydan gelip huya giden cumlelere
Kaptan kosku yuzuyor dalgalarin ustunde
Sakuli bir bok gibi
Kaptani tayfasiyla

CAN YUCEL

Yine aklımda sen,
Halden anlamasa da satırlar,
Seni yazıyorum yine
Doğmaya üşenen güneşin hasreti ile...
Bugün yine sıradan bir gündü,
Ama hiç benzemıyordu başka günlere.
Esmeye üşendi bugün rüzgar
Dağılmadı bulutlarım, gözyaşlarım kurumadı
Yağmaya üşendi yağmur,
Kurudu, çatladı dudaklarım
Akmaya üşendi nehirler,
Denizlerin gözleri yollarda
Parlamaya üşendi yıldızlar,
Daldı dünya karanlık bir suya
Üşendi ellerim, kalkmadı duaya
Günahkar olup çıkıverdim bir günde.
Geçmeye üşendi

Var mı benı içinizde tanıyan?
Yaşanmadan çözülmeyen sır benim.
Kalmasa da şöhretimi duymayan,
Kimliğimi tarif etmek zor benim...

Bülbül benim lisanımla ötüştü.
Bir gül için can evinden tutuştu.
Yüreğine Toroslar'dan çığ düştü.
Yangınımı söndürmedi kar benim...

Nıceler sultandı, kraldı, şahtı.
Benımle değişti talihi bahtı,
Yerle bir eylerım tac ile tahtı,
Akıl almaz hünerlerim var benim...

Kamil ıken cahil ettim alimi,
Vahşi iken yahşi ettim zalimi,
Yavuz i

-babam sair bedri ilhan'a ...-
olmuyor neyleyim
olmuyor velinimetim efendim
olmuyor yirminci asirda
tarz-i kadim uzre gazeller soylemek
besiktas'a yakin hanesi yerle yeksan oldu nedim'in
baki o enis-i dilden
bir yahya kemal kaldi hal-i hazirda
ayiptir efendim ic bade guzel sev demek
var ise akl-u suurun
ayiptir bu zamanda yardeyip yar isitmek
kivilcimlar kaymali
insanlarim dedikce sair kaleminden
zaten omrumuz ruzgarli sular gibi dalgali
kimseler baslamaz medar-i maiset der

Oluler geciyor tarla kusundan,
gagasindan, kanatlarindan,
tarlasindan.

Dusunuyor tarla kusu:
o"lu"m acaba bir tohum muydu?

Dalgalara tukursen
bire bin verir deniz,
bu kan neleri cogaltacak?

Seninle benim yani ikimizin aşkı;
Sonu olmayan,
Yaşandıkça yeni sayfaların ekleneceği,
Üçüncü bir kişinin konu olmadığı
Hiçbir zaman da olamayacağı
Doyumsuz bir roman gibi.
Kim okumak istemez ki
Böylesine temiz bir romanı…

Gökyüzünde bulutlar öfkeli,
Elektrik telleri bugün de gergin
Kırlangıçlar yuva yapma telaşında
İşçiler yol yapıp yol bozuyor
Anlayacağın bu şehirde;
Her şey anlattığım gibi
Ya sizin şehirde…

Yağmur yine zamansız yakaladı şehri
Bütün sokaklar,caddeler sel altında
İnsanlar şaşkın bakışlarla olanları izlemekte,
Trafik az da olsa yine yoğun
Güneş birazdan batacak.
Anlayacağın bu şehirde;
Her şey anlattığım gibi
Ya sizin şehirde…

Küçük çocuklar ekmek parası peş

Hikayedir aslı bu ya !
Aslan ile boğa , bir arada...
Dokunmadan sabuna suya ,
Gezinmiş konuşmuşlar o sırada.
Ormanda ne var yok ,
Anlatmış durmuş aslan !
Boğa da eşi inekten ,köyden bahsetmiş
Zaman iyice ilerlemiş...
Aslanı sıkıntı basmış.
"Yeter bu günlük gezmemiz !"
"Eşim şimdi beni arar durur ,"
"Kızdırırsam başıma pençeyi vurur..."
"Artık gitmem lazım " demiş.
Boğa emin bir şekilde kendinden ;
"Bugün d

Köye her gidişimizde,
"Kuzularım" diye severdin bizi !
Düşe kalka yürürken,
Kırık dökük konuşurken...
Nasıl izlerdin yürekten,
Ne çok severdin bizi,
Dede...

Daha Güneş doğmadan ,
Bizler uyurken...
Uzaktaki dağlar eteğinden ,
Eşeğinle getirdiğin suyu...
Bilmediğimizden,
Döke saça doldurup içerken,
Almazdın elimizden !
Dede...

Kalaylı büyük tasla ,
Taşanaca doldururduk testiden...
Dökülen yetmezmiş gibi ,
Ne kaldıysa tasın dibi ,
Yerler