Bursa ve Edirne
Bursa ve Edirne,

“Büyük Tarih” in başkentleri,
İkisi de düpedüz,
insan sessizliği.
Şirin kentlerin efendileri.


* *

Bursa ve Edirne,

Koca camilerin ninnileri,
beşikleri…

Çıt yok, Edirne’de.
Bursa'ysa İstanbul istikametinde…

* *


Gidip, çay içmeli Meriç’in kıyısında,
Kışı kıskanan bir sonbahar ayazında,

Sonra,
Hemen ışınlanmalı Bursa’ya.
Mevsimden mevsime geçmeli,

taşları aşarak,
varmalı yukarıya.

Soğuk bir yudum su için,
ağzını dayamalı,
Irgandı’nın kaynağına,

kupkuru Ağustos sıcağında.


* *
Bursa ve Edirne,

Buluşup her baharda,
Laflarlar Orhan’dan, Osman’dan,
ve
Murat’tan;

Ve
restore edilerek,
kandırılmaya çalışılan,
pınarlardan, hanlardan.

* *
Bursa ve Edirne,
iki sağlam dost,
aradıkları bizlerde,
zamana karşı koyacak,
inceden birer post.

25 Ağustos 2005, Bursa.


Ali İlik

Bursalıyım Doğuştan
Bursalıyım doğuştan,
Kanarak içerim,
pınarlarından.

YE' sini ararım,
bakıp
tophane sırtlarından.

ŞİL' ini hatırlarım,
dalıp
Çekirge* sokaklarından.

Bursalıyım doğuştan,
Bursa' yı ararım,
denizinden, kokusundan.

Ulucami duvarındaki,
güvercin yuvalarından,

Kapalı çarşıda ağlayan,
Kozahan' ın duvarlarından.

Bursalıyım doğuştan,
Seni ararım her an,
UYAN BURSA UYAN!

*Çekirge: Bursa'da bir semt.

28 Ağustos 2005, Bursa.


Ali İlik

Cinlerin Kartopu Oynadıkları Mahalle Aralarına Yolculuk
Ellerimizin ağrısı geçecek gözlerimizden elbet,
Uykuları ince örtülü yataklarımızdaki huzursuzluklarına terk edeceğiz,
Silmeye üşendiğimiz yağlar temizlenecek ağzımızdan,
O çatlamış düşlerimizle buluşacağız, çıkmaz bir sokakta.

Yirmibir i geçtiğimiz için boyumuz uzamayacak elbet,
Ruhlar çağıracak bizi tepelerden, gitmeden önce selam vereceğiz,
Kardanadam yapmaya üşendiğimiz parlak kış mevsimleri bağıracak şakaklarımızdan,
O çatlamış su birikintileriyle buluşacağız, yakılmamış maytaplarda.

Burnumuzun kıllarını kesmemizin bir anlamı olmayacak, yaşasın tırnaklarımız ve de elveda ey objektif jilet!
Bebek sevme tariflerini düşünmeyeceğiz,
Okşamaya kıyamadığımız melekler bakacak yakınımızdan,
O masum feryat akşamlarından, sigaraların olmadığı kalabalıklara gideceğiz, bir anda.

Alnımızı öpen hiç olmadıysa da, öpülmüş alınların merhabalarına diyeceğimiz şey, o, sade bir evet,
Sevgi(li) olamayacak orda, hislerimizden yoksun olacağız onlarla, her şeylerine evet diyeceğiz,
Dinlendirmeyi ihmal ettiğimiz beyin hücrelerimiz toplantı yapacaklar ve sonunda kalbimizi alacaklar ellerimizden, hiç korkmadan,
O alakasız yoruluşlardan uzaklaşacağız, Plüton’un beyaz bacalarında.

Ağustos 2005, Bursa.


Ali İlik

Çay Sonrası
Üzgün hâl taklidi yapan yüzün,
sabitlenir
sıcağa yakın nefesinin
ve
sıcak, kırmızı buğunun
sözleştiği bir yere
havada

*

kollarının başı olur ellerin
bükülür boynun misali bileklerin
gövdenin yanına ki
gövden döşek misali...


böbreğin yastığın olur inanmazsın
uyur ellerin
sen sanki.
Parmaklarını kırpmayı unutur düşün
Ah o buram buram çay keyifleri

*

Taklit sonlanır, ansızın
yerini
oyunlarda mızıkçılık yapmayan
ve
gereksiz kandırılmalar sonrası
yoğun ağlayıp da
hemen gülüverebilen
onurlu çocukların
noktasal mutluluklarına bırakır..

Sonsuz çay daha koy teyze!



27 Eylül 2005 / Bursa


Ali İlik

Çıkıntılar
Bir an var,
şiirin ş'sinin kancasını bile bilmediğim,
O an var,
2. i'sinin noktasını bile öğren (t) eceğim!

15 Eylül 2005, Bursa / 23.27


Ali İlik

Çorba
Sihirler
zihinlerde
zihinler
şiirlerde
şiirler
zihinlerde


Ali İlik

Demlerim Ruhumu Her An
Demlikten yeni dökülür
her gün ruhum
bedenim yorgun
incecik çay bardağı
terlemez hiç vücudum

tavşanların kanı soluk olur
yapışır durur durmadan!
inanın hiç yorulmaz
ruhumdur bedene tutunur

ben koşarsam ayaklarım koşmaz
çiçekler bitse bir kaldırım kenarında
sevişse karıncalar arılarla
en çalışkan hayvanlar toplantısında
bakmaz gözlerim asla!
kavuşmaya uçarken Taksim Metrosu'nda
ruhumdur bakan
koşan ruhumdur
kanat takıp uçan
sevgilime..

okuyan odur sessizce
bilinçler ülkesinde
kavrayan kitapları kucağında

dudaklarım çalışmaz
her nedense
an gelir uçkura vurur dudaklarım
ruhumdur işte dinlenen
dilden dönen

çağırılınca bir davete
bedenim istifa eder
ruhum atanır nereyeyse

duyarım duyarım ki
içine yüklediğim duygularım
vagonlar dolusu
his taşıdığım içine
zamanıdır ruhumu kutlamanın!

kulaklarım köpeklere yem edilse bile duyarım!
mendilden olsa da gözlerim
ağlamamı kusarım sevinçle!
çünkü ruhum var dedim derinimde
her an ama her an
taptaze bir demlikte!


Ali İlik

Doğumgünü(m)
Doğumgünleri eziyet olur an gelir!
An gelir doğumgünleri sancı doğurur
doğumgünleri unutulur
An gelir,
Doğduğun an gelmez olur!
İçin burkulur,
Ne arayan bulunur.
Ne arayan olunur.
Olur olur,
Böyle şeyler hep olur.


Ali İlik

Dostum
Dostum Dostum,
güzel Dostum.

Dostum bıraktın ele beni,
Ver elini ver,
Ver ver Dostum.

Kurtar beni bura-
lardan Dostum

Yüzümü gören:
'Ne? ! ' diyor.
'Bu hal ne! ? ' diyor. Gel
gel anlat Dostum!

Dostum ne yaptın bana Dostum?
Olsun Dostum,
Canın sağolsun.

Dostum var olsun,
yanan ali olsun.

Dostum vallah özledim Dostum.

Gel yanıma Dost,
Sarıl sen korkma Dost,

Dostum dostum,
Canım dostum.

Sev beeniiii Dost,
Niye Dost?
Ah Dostum,
/Benim/
Sevdiğim
Yar Dost
Bildiğim Dost tek.
Gel vazgeç sen Dost
Sevdiğimsin Dost
Bildiğimsin Dost
Birtanesin Dost
BİRTANEMSİN DOST


Not: Değerli Dostlar, yazılarımda artık şiirsellik yok. Teknik olarak gelecek tüm eleştrilere şimdiden hak veriyorum tabi ki. Duygu patlamaları bunlar. Devam ediyor duygu yoğunluğum n'apiim. Allah bozmasın!
Bu yazımı('şiir') da türkü olarak düşündüm, öyle yazdım. Bi ara ***ünü koymaya çalışırım, kendi sesimle..

7 Aralık 2005, Çarşamba


Ali İlik

Dünya Kupası 2006
Gol bu,
değil şaka!
maç var yine kupada,
sakın kaçırma
haydi karnavala!


*
Bugün,
2006 kişi daha ölmüş,
Afrika'da!
Eğleniyorsunuz
Almanya'da hala!

*
Başlatmayın ulan
karnavalınıza!

Dayan Afrika!
Ağlamak yakışmaz sana!
Onlar ağlar bir ara!
İnanmıyorum ama...!

24.06.06, Bursa


Ali İlik