|
Babamı Özlüyorum
Sessiz bir çaresizlik içimi saran Kalbim yansa da, içim diyor “dayan” Kimdir burdaki günlerimi sayan Biliyorum ama söylemiyorum Denizciyim dünyada Her limana uğruyorum Bir liman var ki bildiğim Hiç uzaklaşamıyorum Dağları yakıyor ateş nefesim Korkumdan ağzımı açamıyorum Biri var ki kalbimde Onun için, ölümü öldürüyorum Karanlıklara inat, yükseliyor güneş Benim kalbim güneşlere eş Beni tutan birşeyler var, biliyorum Bir türlü yükselemiyorum Yıllarca ayrı kaldım evimden Hep edildim o güzel yerimden Dönüp bakınca hayata yeniden Acım var biliyorum, söyleyemiyorum. Vakur bir sevgidir yaşanan Dünyanın keşmekeşliğine inat Beni uzaktayım sanan Yanılıyor diyebiliyorum... Yakındayım, sana senden yakın Çağlıyor sevgiler akın akın Unutmayın beni sakın Yakında geliyorum... Bulutsuz zirveler beni çağırıyor Fırtınalı sessizlikler yaşıyorum Tatlı bir hüzün kaplıyor içimi Babamı özlüyorum.... Babamı özlüyorum.... Babamı özlüyorum.... Babamı özlüyorum.... (27.09.2002, Emirdağ) Taha Yaycı |
Bakire ******lar
Bakire ******lar Aşk bâkiri Sevgiyle sarılmanın fakiri Sevmediler ama hep Sevmiş gibi davrandılar Tüm terimler sevişmelerden sonra kavrandılar (05.08.2004, Ankara) Taha Yaycı |
Başka Biri Olsaydım
Başka biri olsaydım Aşk ateşi yansaydım Haşr üzere dönseydim Vakit dolsa ölseydim (08.07.2004, İstanbul) Taha Yaycı |
Batık Gemi
Derinliklerine perçinlenmiş bir gemi karanlıkların İçinde hazineler gizli, kilitli ve büyük sandıkların Denizin tâ diplerinde, ulaşılamayacak kadar uzak Belki de meraklı balıklara hazırlanmış bir tuzak Orta direği kırılmış, gövdenin üzerinde yatıyor Sanki batan gemi değil, dev bir ejderha batıyor Sular yanlarından olabildiğince yükseklere sıçrarken Kendisi uçsuz bucaksız derinliklere dalıyor Nefesini tutmuş bir dalgıç gibi, her an çıktı çıkacak Yıllar sonra bu yaşlı seyyah da bugün bıkacak Kendini mavi suların gövdesine teslim ederken Hafif meşrep, biraz suyla sevişip, tabuları yıkacak Alabora! Alabora! Hep bir ağızdan, sanki şarkı gibi Görünmüyor ki aslında bu sonsuz aşkın dibi Geminin aşkı, onun sonunu hazırlıyor yavaşça Senelerce aşkı taşıdı onu, gemi aşkıyla savaşta Mağlup olup, pes ediyor sonunda aşkına Tüm çekilen kılıçlar da ümitsizce giriyor kına Acısız ama tatlı da olmayan bir ölüm bu Sonunda aşıkların buluşmasıyla bitiyor sonu. (18.02.2003, Emirdağ) Taha Yaycı |
Bebeğin ve Sen
Hayal ediyorum şuan Kapadım gözlerimi âtiye uzanarak Hayal ediyorum... Sıcak yatağında, bebeğin kucağında Masum iki küçük yüz Karşımda, ocağımda Hayalden öte gerçek Hiç rüya gibi değil Deniz gözlerim görmez Bu hayalci fazla beklemez. (27.02.2003, Emirdağ) Taha Yaycı |
Bebektir Ölen
Bir canavar da olsa yüzümde görünen Bir bebeğin kalbi içimdeki Bir vatan da olsa uğruna ölünen Bir bebektir belki onun için ölen (05.09.2002, Emirdağ) Taha Yaycı |
Beethoven'a rahmet
Beşinci senfoni C minor Yüksek moraller Kızgın yüzler Bir alçalan Bir yükselen sesler Karmakarışık bir hayat Duygular esir Sessizlik ortasında avazın çıktığınca Bıktığınca dünyadan, sıradanlıklardan Nehir kıyısında yürümeler Piknikler ve kahvaltılar yeşil çimenlerde Derken yağmurlar, fırtınalar Islanan ve koşuşturan insanlar Tezat hayatlar ve birliktelikler Sinmiş bir ağaç altına bir çocuk Seslerden korkmuş, sinmiş Büyüyor durmadan, Asılmış armutlar gibi dallarında ağacın Son nokta diye bir şey yok İlk nokta son nokta olmuş, Çizgide birleşmiş Doğum ve ölüm gibi üleşmiş Çocuk ve baba gibi yetişmiş Kızgınlıklarıyla beslenip Ölümlerle bezenmiş Mutluluk mu, bazenmiş Saygı mı özenmiş Hastalık mı dilenmiş Kavgalarla sertleşmiş Yaş artık yetmiş Herşeyin sonu ölmekmiş. Fıtratından dönememiş. Allah rahmet eylesin... (14.09.2004, İstanbul) Taha Yaycı |
Ben Seni Niye Sevdim
Ben seni niye sevdim Ben seni ailem olasın diye sevdim Meleğim olasın, bana huzur veresin diye, Hep arkamda olup destek çıkasın diye. Ben seni niye sevdim Yalnızlığımı paylaşasın diye Hep benimle olasın Hep benimle kalasın diye. Ailem olmadan bu celal niye Niye hep dert çekip bana da çektirisin Niye kızıp hep sinirlenirsin Tam sana haksızlık yaptığımı düşünüp üzülürken Ve senden af dileyip sana ait olmak isterken Niye hep bana haksızlık edersin Zalim desem değilsin, Sevmiyor hiç diyemem Sevsen de neye yarar Beni mutlu etmezsen Kadın problem demekmiş Özünde varmış meğer Hayalse hepsi eğer Boşa gitmiş emekmiş. Sevdim dedim inanmadın İnansan da yapacaklarından geri kalmadın Çok uzun zaman olmuyor bu iş Sen beni anlamadın. Hata belki bendedir Belki ben anlamadım Ama bir de sen düşün Belki sen anlatamadın. (11.05.2001, Ankara) Taha Yaycı |
Bendendir
Varlığımı borçlu olduğum iki değerli varlığıma Annem ve babama... Ne aheste düşen karlar Ne de yağan yağmurlar Hele parıldayan yıldız Siz olmadan neye yarar? Sebep olsam da bir ah'a Sitem etsem de Allah'a Üzülsem de, kıvransam da Bir ben varım, bir de sizler Sesiniz gelse uzaktan Kalbim duyar, önce kulaktan Bir ah! işitseniz yardan Gamdan değil, sevinçtendir, Bir selam gelse ıraktan Kimden demeyin? BENDENDİR (30.04.2001, İstanbul) Taha Yaycı |
Beni Son Durakta Bırak
Bilirim; Ölüm son durak Kaptan; Beni son durakta bırak! (13.03.2003, Emirdağ) Taha Yaycı |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 03:47 AM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.