|
Bir Gün
Bir damladan geldin, et-kemik oldun Kafesindeki can, ayrılır bir gün. Helal yoldan geçtin haramla doldun Hesabın divanda sorulur bir gün. Sıdk ile bağlan bir güzel cemale Bağlan ki eresin her dem kemâle Sofranı açarsan yoksul bêmale Gönül evine rızk verilir bir gün. İnsan-ı kâmil ol, cana kin gütme Öne çıkmak için komşunu itme Bilmediğin yola cahille gitme Vakıf olduğun sır yerilir bir gün. Kul hakkına meyil verenden isen Mazlumu çarmıha gerenden isen Anneyi, babayı yerenden isen Akıbet başına sarılır bir gün. “Benim” diyen hani, şimdi nerdeler Işıksız, karanlık derin yerdeler İnmiş göz üstüne kara perdeler Benlik duvarları daralır bir gün Güvenme bindiğin mevki atına Şan ile şöhrete, süslü yatına Çıksan gökyüzünün en son katına Cismin toprak ile karılır bir gün. Mansur Ekmekçi |
Bir Karagöz Beni Aldı
Beden hancı, can emanet Sevdası hediye kaldı. Felek nedir bu alamet Bir karagöz beni aldı Bağım solgun, bağban yorgun Gönlüm bir güzele vurgun Yürek hücrelerim durgun Bir karagöz beni aldı. Yandı bağrım öze düştü Sönmeyen bir köze düştü Öz vakitsiz göze düştü Bir karagöz beni aldı. Ömür mevsimlerim hazan Çıkmadı bu aşkı bozan Aşkımı kalbime kazan Bir karagöz beni aldı. Mansur Ekmekçi |
Bir Sen Gelmedin
Bugün bayram, sevgi görüş günüdür. Sevenlerim geldi, bir sen gelmedin. Dost ile muhabbet, yarış günüdür Gönül kapım açık, bir sen gelmedin. Aşık, maşukunu aldı buluştu El ele, kol kola gezdi gülüştü Sevgileri harman yaptı bölüştü Yüreğimi verdim, bir sen almadın. Yalnızlığı çeken hasreti bilir Aşkın sancısını verenler alır Seven, sevdiğinin yanında kalır Ben hep yanındaydım, bir sen olmadın Bayramlar neyime sen yoksan eğer Varlığın dört mevsim seyrana değer Mansur’un gönlüne kızıl kar yağar Baykuşlar tünedi, bir sen kalmadın. Mansur Ekmekçi 13.12.2005 Mansur Ekmekçi |
Böyle Bil
Umarsız dünyama nur ile doğdun Derdimi bitirdin, acımı boğdun. Dindirdin sancımı, sevincim oldun Damarımda kansın, böyle bil bunu. Yolunu şaşırmış kervan misali Terki diyar idim, insanlık hali Yetiştin imdada ol Hızır, Ali Canımda bir cansın, böyle bil bunu. Kadir kıymet verdin, emek besledin Kalp yaralarımı sardın, süsledin Nakkaş yüreğine alıp işledin Bacamda dumansın, böyle bil bunu. Gah yoluma toprak gahi rehberim Hem cariyem oldun hem de serverim Yaşama umudum, gönül rençperim Başımda sultansın, böyle bil bunu. Hayatın tadını, özünü verdin Çorak yüreğimden sevgiler derdin Mansur’un ruhuna, gözüne girdin İnsanda insansın, böyle bil bunu. MANSUR EKMEKÇİ 17/12/2003 Mansur Ekmekçi |
Bu Demde
Sararmış yapraklar düşer yerinden Kim bilir, kim nerde düştü bu demde. Ömür, acıları deşer derinden Kaç yürek, közünde pişti bu demde. İnsanlar gölgedir gelip geçici Kimi ahret, kimi dünya seçici Biri zemzem, biri ağu içici İçmeyen, özünde şişti bu demde. İnsanım diyenler çok hayal kurdu Zalimin yanında mazlumu vurdu Şeytanla bir olup sağında durdu Canlara, mezarlar deşti bu demde. İnsan kıble gâhtır, Hâktır geçilmez Hâk kulunda hata, kusur seçilmez Tecelli olmadan kefen biçilmez Mansur, hainlere şaştı bu demde. Mansur Ekmekçi 22.11.2004 Mansur Ekmekçi |
Bulamadım
Usandım canımdan, kendi kendimden Yarına çıkar bir yol bulamadım. Ben beni unuttum namert bendinden Candan saracak bir kol bulamadım. Bu günden vazgeçtim nerede dünüm Yarınlar yol vermez kayboldu yönüm Pişmanlıkla doğar batan her günüm Gönül gözü tok bir kul bulamadım. İnsanlar lal olmuş kendi içinde Herkes çıkarında, yalan peşinde Kalpler kalıplanmış buz biçiminde Gönlümden sıcak bir çöl bulamadım. Mansur’um sevdalı cahil bir kulum Dünyada kırıldı kanadım, kolum Gönlüm Hâkka düştü arşadır yolum Bu yoldan doğru bir yol bulamadım. MANSUR EKMEKÇİ 30/05/2002 Mansur Ekmekçi |
Bulasın
Uslan behey deli insanım uslan İnsanlığın doğru yolunda paslan Himmetinle gel sol yanıma yaslan Yaslan ki gönlümde, bir yer bulasın. Ne çirkinden geçtin nede güzelden Suyun neyse huyun kalmış ezelden Fikrin bozuk, zikrin çürük temelden Doğrul ki başlarda, bir er bulasın. Yol, yolak bilmezken şehirli oldun Soğana muhtaçtın bal, kaymak buldun Nefsinde gark oldun, haramla doldun Boşal ki ayarda, bir ser bulasın. Mansur’um yağımda yanan miskinim Vücutta tefekkür buldum pişkinim Doğru yolun yolcusuna düşkünüm Yol ver ki alında, bir ter bulasın. MANSUR EKMEKÇİ 10/10/2002 Mansur Ekmekçi |
Bunu Bilesen
İçini çekme ey gönül sultanım Ne dilersen dile benden dile sen. Bağladım gönlümü sana sultanım Kapında köleyim bunu bilesen. Güneşim tutuklu talihim kara Kurudu pınarım sol yanım yara Beni ele sorma kalbinde ara Ne olur aşkıma katma hile sen. Dermanım sendedir tabip kar etmez Zincire bağlasan sevdam ar etmez Gam kasavet çöktü bülbül zar etmez Sevgimi bağlama acı dile sen. Can içinde mihman etmişim canı Kaldır kalbindeki şüpheyi zanı İnat atından in Mansur’u tanı Ölmeden öldürme bile bile sen. Mansur Ekmekçi 24.05.2005 Mansur Ekmekçi |
Cano Büyük
Cano dağların maralı Avcılar vurmuş yaralı Bahtı gözünden karalı Gel cano etme bu nazı Gel de gönlümün yarı ol Ben petek sen de arı ol Yanan yüreğin karı ol Gel cano etme bu nazı Oy cano canda cananım Aşk ateşinde yananım Çeşmi zülfünde kananım Gel cano etme bu nazı Mansur Ekmekçi 15.05.2006 Mansur Ekmekçi |
Çıksın Aradan
Gönüldeki gülün suyu sevgidir Hançerler, silahlar çıksın aradan Barış sunan insan sevgi selidir Arkadan vuranlar, çıksın aradan. Gelin canlar, gelin birlik olalım Birlikten güç alıp dirlik bulalım İnsanlığa sevgi, barış sunalım Kavgalar, savaşlar, çıksın aradan Neden bu zulümler, işkence bitmez Ruhani şeytanlar kalbi terk etmez Canları yakmayla ocaklar tütmez Dumansız ateşler, çıksın aradan. Bakın çocuklara, solan yüzlere Yaşlı, dul perişan vurur dizlere Bizden başkası dost olmaz bizlere Yüze dost olanlar, çıksın aradan. Mansur ölümlüdür, dünya da fani “Ben gibi yok” diyen nerdeler hani Ölümün nefesi ensede yani Hâkkı bilmeyenler, çıksın aradan. MANSUR EKMEKÇİ 06.01.2002 Mansur Ekmekçi |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 07:09 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.