|
Bahçe kapımız açık kalsın
Şimdi söylensin şarkılar uçsun dudaklar kıvrılsın beller yok olsun örümcekler cırcır böcek olalım mevsimlerin kışında tersine yağsın dünya dönmesin yağmur üzerimize yanmasın güllerin pembesi bahçe kapımız açık kalsın. '93 Ahmet Köse |
Bazen yapıyorum işte..!
Öyle yaman olurumki hüznü köşeye sıkıştırdığımda bahar gibi dalga dalga coşkulu vururum hüznün kayalarına. Öyle yaman oluyorumki bahar geldiğinde hüznüm bile sevinir, sevincimle birlikte. Öyle yaman olurki hüzün mevsiminde sonbaharında hüznüm bile üzülür sevincimi paylaşamadığı için. 04/04/86 Ahmet Köse |
Beklentili Durumların Sonu
Erteliyorum olacakları biriktiriyorum dolmak üzere yarın. Uca giden gözlerim küçük bir boyun büküklüğü darağacına uzanır yüreğim geriye baktığında gözlerim. Yaşam her yanında komutanlar verilen selamlar zorunlu bir merhaba almakta. Artık kendimle kavuşmalıyım yolları denize çıkan kaybolmalarda zili çalmak üzeredir rastlantıların. Günler sırt sırta arkası dönük sıkıntılı yüzler duyulmuyor görülmüyor sesler ve yüzler. Çıtırtı sesi soluk alışlar bir rastlasam bunlara yolsuz kıvrımlı dar hayatlarda sürtünsem sağlı sollu ağaçlara düşüp tozlarına bürünsem çıtırtıların solukların rastlantıların. 16/04/90 Ahmet Köse |
Beklerken izlerken sevgiyi
Kime gitsen kapı yok duvarlar çatlamış. Denize gitsen bağı çözülmüş atlar sanki. Duruyorsun bir kapı ardında bağırıyorsun galiba ben bu işi çözemiyeceğim der gibi. Suskunluk duman dalgaları gözlerini geçmişe açıyorsun bir mavilik yok görünürde. Bir rüzgar olayım diyorsun ne ağaç var sallanacak dalları ne sokak var yolları tozlu. Bir köşeye kaçıyorsun yavaşça. İşte ateşleniyor suskunluk o zaman yangın bir yandan deniz öte yandan yandan yandan gelir üstüne tüm yakarcalar gelir üstüne sevginin pırpırları. Gel de kızma bu kelebeklere. 26/09/89/t.reis Ahmet Köse |
Belirsiz birşey
Önce sular gibiydi şırıl şırıl renksiz renksiz Sonra deniz oldu gök oldu derinden bir eylül oldu mayısı andırıyordu gözlerin baharı Ve şimdi yağmur oldun toprağıma Bir derinlikteyim ümitli ümitsiz. Ama sana dokunamadım. Çünkü konuşamadık daha. 5/6/eyl/'89/turgutreis Ahmet Köse |
Ben Akdeniz İnsanıyım
Ben Akdeniz insanıyım. Vururum sırtına sorarım dokunurum teline ağlatırım bakarım ardından ararım soğutır,ısıtır,yakarım. Ben Akdeniz insanıyım tutarım elinden düşenlerin basarım bağrıma bahtsızları varırım yanına yalnızların bayıltır,diriltir,ağlatırım. Ben Akdeniz insanıyım yakarım ışığını körlüğün basarım yarasına hayatın girerim bahçesine sevdanın yanarım,coşarım,dağlarım. Ben Akdeniz insanıyım ben yakarım Akdeniz ağlatır insanlığım coşar. Ahmet Köse |
Ben bu! Bu kim!
Sıkıyorum burnumu bedenimi yüreğim duymalı bu sesleri yaşıyorum pırıl pırıl buzların içinde keskin donuk bir türkü akışı ayağım basıyor tuzaklara yerim değil kaypak sevgiler yolunda Seviniyor seviyor seviliyorum dünya bu yanlışta dönse bana duracak mutlak yalanda olsa bu dönenler kırılacak cam yok pencerelerimde. Olduğum gibi her zaman. '93/mamak-ank Ahmet Köse |
Ben dünkü ben değilim
Sokaklar hasat sonu bir tarla yollar erkenden uyumuş evler gibi insanlar çekmiş elini yaşamdan. Deniz burdayım çığlıklarını savuruyor yosunlar getirdim sana diyor. Güneş dün batırdığın yerde değil Ay dün doğurduğun dağlarda değil Sen dün baktığım yerde değilsin. Ben dün uyuduğum gibi değilim yatağımda Ben dün uçtuğum gibi değilim semalarımda Ben dün vazgeçtiğim gibi değilim sevdadan ben ben bugün daha çok sevmeliyim var oldukça sevgi ve yüreğim. Ahmet Köse |
Ben sadece seni düşünüyordum
Gözümün daldığı ruhumun coştuğu anlar. Gözler yıkanmış pırıl pırıl ötesi görünüyor aşklarının. Ellerimin on parmağı on telde kıpır kıpır şarkılar sıra bekler sevişirken temmuz *******inde. Bütün gün hazır yüreğim duygularım açık büfe hepimiz masumuz değirmenler dönüyor güneş ve ay bizlerle doğuyor batıyor açıyor bakıyoruz en batımında geçmiş aşklarımın, yüreğim,hayatım ve ben oturuyoruz,konuşuyoruz kim..? nerede...? ne yaptı..? Olmadı mı en kıyamet anında yüreğim gelmedi mi en uçurum anında hayatım? yak dedim geçmişin pis kağıtlarını sana ben. Nasılda kırdım dümenini yelkenimin yüzüyorum yalnızlıkta çıkıverdin köşeden şaşırmış yol bilmezliğimde hiç kalbimde yokken hiç bir kalp ne bileyim nerden bileyim yaşanacak pıtpıt anları. Dümenimi kırmış yelkenini açmış yol alırken mavilikte serptin yüreğime yakamozları daldırdın sularına. Ahmet Köse |
Ben seni dağınık...
Bilinesi değil bu yollar kaybolasın gelir özlemlerde. Görülesi değil bu gözler körolasın gelir kavuşma anlarında. Bakılası değil bu yüzler titreyen hayatın başucunda. Tutulası değil bu eller aşk sızılarının nasırından. Öpülesi değil bu dudaklar kıyamadım o baka kaldığım anları. Bırak hepsi yerinde kalsın. Toplanmasın yollarım gözlerim yüzüm ellerim ben seni dağınık sevmeye mecburum. 02/01/04/izm. Ahmet Köse |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 08:33 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.